Nagroda za odwagę.txt

Nagroda za odwagę

Autor: Daniel Wyszogrodzki

Mijajš lata, mijajš miasta
I coraz mniej się różniš.
wiatło w tunelu nagle przygasa,
Wyglšdam go na próżno.
Spróbuj mnie znaleć i tylko tyle.
Resztę nam los podpowie.
Zrobię ci miejsce, na jednš chwilę,
Zatrzymam cię przy sobie.

W najlepszym razie
Pójdziemy razem,
Pójdziemy razem
Za zerwanym drogowskazem.
W najgorszym razie
Na skraju zdarzeń,
wiatło w tunelu
Jeszcze nieraz mi pokażesz.

W najlepszym razie
Pójdziemy razem,
Pójdziemy razem
Odmienionym krajobrazem.
Na skraju zdarzeń,
Na skraju marzeń,
Tam gdzie nadzieja
To nagroda za odwagę.

Życie to podróż,
Życie to powieć,
Lecz sam jej nie napiszesz.
Stacja po stacji
Zachodzisz w głowę,
Czy aby nie czas wysišć.
Spróbuj jš znaleć i tylko tyle.
Resztę wam los podpowie.
Zrób dla niej miejsce, na jednš chwilę,
Zatrzymaj jš przy sobie.

W najlepszym razie
Pójdziecie razem,
Pójdziecie razem
Za zerwanym drogowskazem.
W najgorszym razie
Na skraju zdarzeń,
wiatło w tunelu
Jeszcze nieraz tobie wskaże.

W najlepszym razie
Pójdziecie razem