Ojciec Tomas Alvarez - Św. Teresa od Jezusa uczy modlitwy.pdf

(339 KB) Pobierz
Tomás Álvarez OCD
Św. Teresa od Jezusa
uczy modlitwy
FLOS CARMELI
Poznań 2003
Tytuł oryginału:
La orazione di s. Teresa di Gesù
Tłumaczenie:
Dariusz Wandzioch
© Copyright by FLOS CARMELI, 2003 – wydanie I, poprawione
www.floscarmeli.poznan.pl
Imprimi potest:
Marian Stankiewicz OCD, prowincjał
Warszawa, dnia 15.02.2003 r.
L.dz. 39/P/2003
Nihil obstat:
ks. dr Antoni Klupczyński, cenzor
Poznań, dnia 28.01.2003 r.
Imprimatur:
ks. bp Marek Jędraszewski, wikariusz generalny
Poznań, dnia 1.02.2003 r.
L.dz. 597/2003
Redakcja:
Krystyna Retecka
Skład i łamanie:
TRC
Wydawca:
FLOS CARMELI Sp. z o.o.
ul. Działowa 25, 61-747 Poznań
tel.: 061/85-60-834; fax: 061/85-60-947
www.floscarmeli.poznan.pl
Druk:
TOTEM –
Inowrocław
ISBN 83-88570-85-4
Przedmowa Autora do wydania polskiego
Święta Teresa od Jezusa,
nauczyciel modlitwy współczesnego człowieka
Gdy papieŜ Paweł VI ogłosił św. Teresę od Jezusa
Doktorem Kościoła (1970 r.), przedstawił ją przede
wszystkim jako nauczyciela modlitwy
współczesnego czło-
wieka.
Było to przypomnienie, Ŝe w świecie ducha aktu-
alności nie mierzy się wiekami ani dziesiątkami lat, lecz
wagą i trwałością spraw. Przekazana przez Jezusa modli-
twa „Ojcze Nasz” czy modlitwy doksologiczne św. Pawła
od dwudziestu wieków są aktualne i trwają, słuŜąc jako
pokarm modlitwie kaŜdego wierzącego. Podobnie jak św.
Paweł mistrzami pozostają dzisiaj św. Augustyn (V w.),
św. Teresa od Jezusa (XVI w.) czy św. Teresa od Dzie-
ciątka Jezus (XIX w.). Trwałość jest aktualnością.
Święta Teresa z Ávila praktykowała nauczanie mo-
dlitwy wśród szerokiego grona osób, zróŜnicowanego pod
względem wieku i pochodzenia społecznego. Realizowało
się to bardzo zwyczajnie, gdyŜ ona sama była „męŜnym
orantem”. Teresa wprowadza w modlitwę swojego ojca
don Alonso; „świętego szlachcica” (człowieka Ŝonatego,
który po owdowieniu przyjął święcenia kapłańskie); donię
Guiomar de Ulloa – swą przyjaciółkę, damę z wyŜszych
sfer, wdowę wychowującą dzieci; jednego ze swych współ-
pracowników świeckich, Antoniego Gaytan, ojca ro-
dziny; swego brata Wawrzyńca, który właśnie wrócił
z Ameryki z trójką dzieci; don Teutonia de Braganza –
6
Św. Teresa od Jezusa uczy modlitwy
przyszłego biskupa portugalskiej rodziny królewskiej;
dziewczynki, które w drodze wyjątku wstępują do jej
karmeli, jak np. Tereska i Vela.
Swego pierwszego magisterium nie realizuje w jakiejś
określonej „szkole modlitwy” w ścisłym tego słowa zna-
czeniu, lecz „w drodze”, w kluczu przyjaźni, w tym, co
moglibyśmy nazwać uniwersytetem Ŝycia. Teresa mówiąc
budziła głód Boga i pragnienie wody Ŝywej…
Następnie to Ŝywe słowo modlitwy przeniosła do
swoich pism. To one docierają do nas, chrześcijan XXI
wieku:
Księga mojego Ŝycia, Droga doskonałości
i
Wołania.
W
Księdze mojego Ŝycia
Święta poświadcza, sło-
wami realistycznymi i niepodwaŜalnymi, fakt swej relacji
z Bogiem, historię swej inicjacji w przyjaźń z Nim – to,
Ŝe modlitwa jest „relacją przyjaźni z Tym, o którym
wiemy, Ŝe nas kocha” – aŜ po dotarcie do pełni miłości
Chrystusa i przeobraŜenie własnego Ŝycia. To dzięki temu
właśnie dziełu Edyta Stein odkryła Boga i otworzyła się
ostatecznie na Prawdę, której pragnęła tyle lat… Dla
współczesnego modlącego się człowieka bardzo waŜne
jest, by spotkać proroka takiego jak Teresa, który oso-
biście opowie o obecności Boga w Ŝyciu, o Jego miłości
do nas, o tym, Ŝe przyjaźń Chrystusa jest kwintesencją
Ŝycia chrześcijańskiego.
W
Drodze doskonałości
– swym dziele dla mło-
dych karmelitanek początkujących w modlitwie – Teresa
uczy je (i uczy nas) trzech podstawowych rzeczy. Po pier-
wsze – swojej
pedagogii
modlitwy: Teresa zaczyna, for-
mując oranta w cnotach chrześcijańskich. Orant musi
wykształcić w sobie miłość do innych, wyzwolenie od
Przedmowa
7
tego co doczesne, pokorę, która „jest chodzeniem w pra-
wdzie”,
zdeterminowaną determinację
i pragnienie wody
Ŝywej, pragnienie i głód Boga. Po drugie – swej
mistagogii:
ona modli się słowami
Ojcze Nasz,
podzielając uczucia
modlitewne samego Jezusa, który nauczył nas tej mod-
litwy, i dzieląc się nimi z czytelnikiem, aby włączyć go
zwyczajnie w modlitwę Boskiego mistrza. I trzecie – Ŝe
modlitwa, włącznie z tą najbardziej skromną modlitwą
początkującego, musi wziąć na siebie odpowiedzialność za
Ŝycie, ogarniając „wielkie potrzeby Kościoła i ludzkości”,
modląc się w tych intencjach i słuŜąc braciom. JakŜe
aktualne jest jej wołanie: „świat płonie..., módlmy się za
niego!”.
Wołania
Teresy to jej modlitwy, ujęte w formę psał-
terza, będące wyrazem solidarności modlitewnej z czytel-
nikami jej dzieł. Święta jest przekonana, Ŝe modlić uczy
się modląc. I Ŝe najlepszy sposób nauczenia modlitwy to
podejmować ją spontanicznie i szczerze wobec uczącego
się modlitwy. Dlatego Teresa dzieli się nią. Solidaryzuje
się.
Z tego powodu we wszystkich swych dziełach, opo-
wiadając swoje Ŝycie lub wykładając swą naukę, wpro-
wadza w tekst przerywniki złoŜone ze słów skierowanych
do Boga. Tak jakby rzeczywiście Bóg czy Jezus był praw-
dziwym czytelnikiem nie tylko zapisanych przez nią stron,
lecz takŜe uczuć jej duszy. Ale w
Wołaniach
przedstawia
pewien zestaw wzorców modlitw, nasyconych uczuciami
ludzkimi i bardzo róŜnorodnymi; tymi, które wypły-
wają z samego Ŝycia („Och, Ŝycie, Ŝycie...”), bądź tymi,
Zgłoś jeśli naruszono regulamin