PPL_3.pdf

(852 KB) Pobierz
Budowa Modelu Przepływu Procesu
Modelowanie (mapowanie) procesów
1. Diagram
2. Mapowanie
3. Techniki IDEF
4. ASME
5. FMEA
6.
Przykład BMPP Budowa Modelu Przepływu Procesów
Kroki metodyki budowy modelu przepływu procesu
1. Definicja scenariusza
2. Identyfikacja i definicja właściwych czynności
3. Aranżacja czynności w fazy czasowe sekwencji
4. Identyfikacja, definicja wejść i wyjść obiektów
5. Identyfikacja i definicja sterowania i mechanizmów
6. Budowa diagramu IDEF0
7. Nadanie atrybutów czynnościom wg ASME
8. Wykonanie wykresu przebiegu procesu wg ASME
9. Diagnozowanie procesu wskaźnikami Wp i Zp
Przykłady i dokładny opis kroków znajdują się w prezentacji.
Podstawy projektowania procesów
Projektowanie
Projektowanie jest zbiorem działań,
które składają się z uporządkowanej sieci zdarzeń
prowadzących do rozwiązania problemu projektowego.
Metoda,
pojęcie metody odnosi się do jednego z takich działań składowych. W tym układzie
metodą projektowania jest świadomy i konsekwentny, elementarny sposób postępowania
zmierzający do wykonania określonego działania występującego w procesie projektowania.
W praktyce stosuje się wiele metod, w zależności od syntezy sieci działań prowadzących do
rozwiązania zadanego problemu. Ze względu na stopień ogólności, różne metody stosowane
w projektowaniu dzieli się na metody ogólne, szczegółowe oraz sposoby techniki
realizacyjne.
Mianem
strategii projektowej
określa się sposób doboru działań i metod projektowych.
Charakterystyka zadania projektowego
Cel procesu
Wielkość procesu
Struktura procesu
Dynamika procesu
Koszty operacyjne procesu
Produktywność procesu
Niezawodność procesu
Trwałość procesu
Zadania operacyjne
Ograniczenia operacyjne
Zasoby procesu – niezbędne do realizacji celu procesu.
Metody projektowania
Diagnostyczna,
gdzie nowy bądź udoskonalony proces powstaje metodą stopniowych
udoskonaleń procesu bieżącego,
Prognostyczna,
gdzie punktem wyjścia jest nowy proces, tworzone w zupełnym oderwaniu
od bieżących uwarunkowań i ograniczeń (może to być kosztowne i ryzykowne).
Ta druga metoda jest również podstawą
reengineeringu
– fundamentalnego przemyślenie od nowa i
radykalnego przeprojektowania procesów w firmie, prowadzące do dramatycznej (przełomowej)
poprawy osiąganych wyników, taki jak: koszty, jakość, serwis, szybkość.
Modelowy wzorzec procesu logistycznego
Algorytmy i procedury
Instrukcje
Kryteria oceny
Systemy motywacyjne
Narzędzia
Właściciele procesu
Struktura organizacyjna
Profile kompetencyjne dla kluczowych uczestników procesu.
Metoda Halla
Nośnikiem każdego procesu jest zawsze w efekcie jakiś system. W przypadku procesów logistycznych
są to systemy logistyczne, tak więc w projektowaniu procesów logistycznych uwzględnia się dorobek
inżynierii systemów, Jednym z podejść jest klasyczna metoda Artura Hall’a.
Metoda Halla składa się z trzech głównych faz:
1.
Projektowanie kryteriów funkcjonowania
systemu w tym:
Określenie zadania projektowego
Rozdzielenie zadania projektowego na zadania cząstkowe
Budowa struktury kryteriów funkcjonowania systemu
2.
Projektowanie systemów fizycznych
(projekt magazynu, systemu transportu, itp.)
3.
Projektowanie logistycznego wspomagania systemów fizycznych.
W tej fazie wykonuje się Analizę
Wspomagania logistycznego (ang. Logistic Suppoert Analysis).
Metoda Halla-ETH
Łańcuch dostaw
Procesy logistyczne rozpatruje się coraz częściej w kontekście łańcucha dostaw, zwłaszcza, że
koncepcję zarządzania łańcuchem dostaw traktuje się obecnie jako najbardziej zaawansowaną
współcześnie fazę rozwoju i
integracji logistyki.
Jako łańcuch dostaw rozumie się specyficzny, rozpatrywany z perspektywy przenikania i perspektywy
wykraczającej poza przedsiębiorstwo łańcuch obejmujący sieć przedsiębiorstw. Przedsiębiorstwa te
poprzez powiązania z dostawcami i odbiorcami zaangażowane są w różne procesy i działania, które
tworzą wartość w postaci produktów i usług dostarczanych klientom.
Zasady projektowania systemów logistycznych
Zasada podejścia systemowego
– zasada „myślenia o całości” czyli podejście systemowe,
które w logistyce polega na tym, że ponad znaczenie poszczególnych elementów systemu
logistycznego przekłada się wzajemne zależności między nimi. W tym celu identyfikuje się
elementy systemu i poznaje ich znaczenie, analizuje się główne związki funkcjonalne między
elementami oraz dokonuje oceny danego systemu jako całości.
Zasada przepływów
– oznacza sprawne i efektywne zarządzanie łańcuchem logistycznym.
Każda zmiana miejsca materiałów i wyrobów gotowych oraz związanych z nimi informacji w
łańcuchu logistycznym wiąże się z przezwyciężeniem czasu i przestrzeni, Identyfikując i
analizując przepływ materiałów i wyrobów gotowych należy dostrzegać łańcuch działań, a nie
tylko konkretne działania, np. transport czy produkcję.
Zasada integracji
– czyli scalania działań realizowanych przez współdziałające jednostki
organizacyjne, harmonizowania miejsc przecięcia w łańcuchu logistycznym oraz ogniw
łańcucha. Polega to na tworzeniu nowych całości oraz wzajemnie uzupełniających się całości
oraz włączania elementów w istniejącą całość.
Reguły postępowania przy projektowaniu systemów logistycznych
Integralności (współzależności)
– system logistyki musi być spójny wewnętrznie i
kompatybilne z jego otoczeniem. Dotyczy to głównie normalizacji terminologii i zasad
działania, standaryzacji wyposażenia, jednolitej klasyfikacji i indeksacji zasobów, technologii
odtwarzania zdatności, spójnego systemu zarządzania, itp.
Przejrzystości
– system powinien być prosty i czytelny, aby przy niskich kosztach szkolenia
specjalistów i utrzymania elementów składowych wszystkie czynności organizacyjno-
administracyjne i wykonawcze możliwe były do zrealizowania w każdej sytuacji. Działania
powinny być proste, zintegrowane, znormalizowane i zminimalizowane do niezbędnych
czynności, celem zapewnienia sprawnego zbierania, przetwarzania i przekazywania
informacji.
Zgodności (harmonii)
– planów strategicznych z możliwościami wykonawczymi systemów
logistyki. System logistyki powinien być tak zorganizowany, aby mógł skutecznie zaspokajać
potrzeby konsumentów.
Optymalnej racjonalności (ekonomiczności sił i środków)
– potencjał sił i środków systemu
logistyki musi wynikać z prognozowanych potrzeb i aktualnych możliwości, zapewniając
optymalną organizację poszczególnych ogniw wykonawczych i racjonalne metody
wykorzystania posiadanych sił i środków. Często jest to utożsamiane z regułą ograniczonej
samodzielności poszczególnych szczebli organizacyjnych.
Mobilności (manewrowości)
– wyposażenie systemu logistyki (siły i środki) powinno
zapewnić wykonanie zadań w trudnych warunkach i niekorzystnych sytuacjach; tzn. powinno
być przystosowane do sprawnego funkcjonowania w szybko zmieniającej się sytuacji oraz
doraźnych potrzeb konsumenta.
Bezpieczeństwa (rozśrodkowania potencjału)
– siły i środki systemu logistycznego powinny
tak być rozmieszczone w terenie, aby możliwe było zminimalizowanie strat w przypadku
wystąpienia zagrożenia (np. klęską żywiołową) i zapewnienie im ochrony i obrony,
odporności na zakłócenia, itp.
Ciągłości zasilania
– ciągłość i trwałość zasilania wymaga istnienia odpowiednich rezerw
zasobów. Przepływ strumieni zasileniowych środków i usług oraz informacyjno-decyzyjny
powinien odbywać się zgodnie z oczekiwaniami adresatów.
Elastycznego i sprawnego kierowania
– dotyczy kompatybilności zautomatyzowanych
systemów kierowania (zarządzania), informatycznego wspomagania, doskonalenia kadr oraz
doboru właściwych metod zarządzania.
Planowego działania (celowości)
– dotyczy ona wielowariantowości opracowywanych
planów, stosowanie do przewidywanego rozwoju sytuacji, Każdy plan powinien obejmować
różne przedziały czasowe.
Funkcjonalności
– ze względu na to, że realizacja zadań zasileniowych spoczywa na ogniwach
logistycznych (często ruchomych) i systemie stałych urządzeń terenowych, musi być
zapewniona funkcjonalność przepływu dób i usług oraz strumieni informacyjno decyzyjnych.
Zasady organizacji procesów
Specjalizacja
– polega na ograniczeniu w dużej mierze zróżnicowania realizowanych
procesów a co za tym idzie zmniejszeniu asortymentu celów procesów i wyspecjalizowanie
się w konkretnych dziedzinach działalności;
Proporcjonalność
– polega na właściwym podziale procesu tak, aby wszystkie fazy procesu
oraz wykorzystywane zasoby mogły współdziałać bez zakłóceń;
Równoległość
– polega na tym, iż w tym samym czasie realizuje się kilka podprocesów, w ten
sposób można znacząco skrócić czas realizacji procesu;
Ciągłość
– polega głównie na stworzeniu procesu, w którym nie występowałby czynnik
powodujący przerwy spowodowane wąskim gardłem we wcześniejszych etapach procesu lub
też opóźnienie spowodowane brakiem dostaw lub ich opóźnieniem;
Liniowość
– polega na stworzeniu procesu w taki sposób, aby proces przebiegał w jednym
kierunku bez żadnych nawrotów, odgałęzień czy krzyżowań z innymi procesami;
Koncentracja
– polega na skupieniu zasobów w określonym obszarze, w celu uzyskania
wyższego stopnia wykorzystania tych zasobów;

Plik z chomika:

Inne pliki z tego folderu:

Inne foldery tego chomika:

Zgłoś jeśli naruszono regulamin