Mieczysław Fogg - Jesienne Róże
Jesienne róże, róże smutne herbaciane
Jesienne róże są jak usta twe kochane
Drzewa w purpurze ostatni dają nam schron
A serca biją jak dzwon, na jeden ton.
Jesienne róże szepczą cicho o rozstaniu
Jesienne róże mówią nam o pożegnaniu
I w liści chmurze idziemy przez parku głusz
Jesienne róże więdną już.
Tak niedawno był maj, byliśmy tak szczęśliwi
Uśmiechnięci i tkliwi, któż te dni znów ożywi.
Chłodną rękę swą daj, spójrz mi w oczy i powiedz
Czy mnie kochasz ja wiem, to jest złudą i snem.
Jesienne róże...
Ty nie kochasz mnie już tak jak dawniej to było
Całą w uczuć swych siłą to się wczoraj skończyło
Dzisiaj więdnie wśród róż nasza miłość gorąca
Zanim zwiędnie jak kwiat pozwól odejść mi w świat
Autumn roses, sad herbal roses
Autumn roses are like your beloved lips
Crimson-clad trees give us their last shelter
And our hearts beat in unison like a bell.
Autumn roses whisper quietly of a parting
Autumn roses tell us of a farewell
Amid clouds of leaves we walk through the solitudeof a park
Autumn roses are already fading.
It was May only recently, we were so happy
smiling and tender, who can revive these days
Give me your cold hand, look me in the eye and tell
If you love me, I know it is an illusion and a dream
Autumn roses....
You do not love me as it was before
With the full force of feelings it ended yesterday
Today, among the roses, fades our passionate love
Before it fades like a flower, let me to go out into the world
annamaria.81