Swoboda Autor: K. K. Baczyński Koń bryzgiem srebrnych dzwonków parska w zielonš ruń jak wodę miękkš kwiaty przynoszš w barwnych garstkach wit gęstych rzek na sutkach dwięku. Drzewa sš wolne w rudych lasach przebiega koń przez płynnoć polan róSowo gra rozbiegiem oczu balony nozdrzy gnie do kolan a kiedy wbiegnie w dwięczne stepy w rozlany łan błękitem wieży stanie wysoko wyzwolony i wchłonie słońce wolne zwierzę.
Kerk57