Czas

Czynności organizacyjno-porządkowe

1

2

min

……..

CZĘŚĆ WSTĘPNA

Przyjęcie meldunku

Sprawdzenie obecności

Sprawdzenie wyglądu zewnętrznego

Podanie tematu oraz celu zajęć.

Min

………

CZĘŚĆ GŁÓWNA

Rozpoznanie rubieży obronnych prowadzą z zasady ogólno-wojskowe grupy rekonesansowe. Jednakże, w niektórych wypad­kach do tego celu mogą być wykorzystywane samodzielne in­żynieryjne patrole rozpoznawcze.

               Samodzielny inżynieryjny patrol rozpoznawczy, prowadząc rozpoznanie, powinien ustalić:

- położenie przeszkód przeciwczołgowych oraz przebieg pozy­cji obronnych;

- miejsca i rejony rozmieszczenia punktów obserwacyjnych i środków ogniowych; ;

- przebieg zapór fortyfikacyjnych, pól minowych oraz w celu zapewnienia obrony okrężnej, rozmieszczenie punktów oporu i re­jonów obrony;

- rejony rozmieszczenia stanowisk ogniowych artylerii i stano­wisk dowodzenia;

- przebieg rowów strzeleckich;   

- możliwości wykorzystania maszyn inżynieryjnych do rozbu­dowy poszczególnych rubieży i rejonów;

- miejsca i zakres pozyskiwania materiałów budowlanych z zasobów miejscowych. ;

       Po otrzymaniu zadania dowódca samodzielnego inżynieryjne­go patrolu rozpoznawczego powinien dokładnie przestudiować mapę obszaru rozpoznania i przydzielić poszczególnym grupom (patrolom) rozpoznawczym określone odcinki rubieży i zadania do wykonania.

     Przed ustaleniem miejsca posadowienia obiektów fortyfikacyj­nych określa się właściwości gruntu oraz poziom zalegania wód gruntowych przez oględziny bezpośrednie, wiercenie lub kopanie dołów próbnych do głębokości 0,5-1 m poniżej poziomu posado­wienia obiektu. Na podstawie wykonanych otworów wiertniczych lub dołów próbnych ustala się rodzaj gruntu oraz istnienie wód gruntowych. Jeżeli w czasie wykonywania dołów próbnych natrafi się na wodę gruntową, należy określić możliwości jej odprowadzenia.

    W czasie ustalania właściwości gruntów należy również okreś­lić możliwości wykorzystania maszyn do prac ziemnych - podać, gdzie i jakie maszyny można zastosować do budowy rowów strze­leckich i wykopów pod schrony oraz ukryć dla ludzi i na sprzęt bojowy.

    Właściwości maskownicze terenu określa się podczas obser­wacji i oględzin bezpośrednich, a także na podstawie zdjęć. W ten sposób ustala się przede wszystkim odcinki obserwowane z prze­widywanych pozycji przeciwnika, możliwości maskowania obiek­tów fortyfikacyjnych, istnienie podręcznych materiałów maskow­niczych, jak: darnina, roślinność itp. oraz miejsca niewidoczne dla obserwacji naziemnej przeciwnika.

    W celu rozpoznania materiałów budowlanych wysyła się z za­sady oddzielną grupę (patrol) rozpoznawczą.

   Zadanie to może być powierzone prowadzącym rozpoznanie pododdziałom na określonych kierunkach i odcinkach terenu.

     Po zakończeniu rozpoznania dowódca samodzielnego inżynie­ryjnego patrolu rozpoznawczego na podstawie danych uzyska­nych od grup rozpoznawczych opracowuje meldunek na mapie, na której nanosi proponowane rozmieszczenie punktów oporu, rejonów obrony, miejsca wytypowane na posterunki obserwacyjne i stanowiska ogniowe, schrony i ukrycia, rejony pozyskiwania miejscowych materiałów budowlanych oraz pola martwe.

Min

………

CZĘŚĆ KOŃCOWA

1.       Pytania kontrolne.

2.       Omówienie zajęć.

3.       Zakończenie zajęć.