kosztorysowanie.pdf

(14544 KB) Pobierz
KOSZTORYSOWANIA ROBÓT
BUDOWLANYCH
dr inż. Jacek Zabielski
PODSTAWY PRAWNE KOSZTORYSOWANIA
1.
Ustawa Kodeks Cywilny
(Ustawa z dn.23 kwietnia 1964r: Dz. U. Nr 16 poz.93 z późń.
zm.); określa zasadę swobody kształtowania przez strony postanowień umowy a więc i
wynagrodzenie wykonawcy w przypadku umów o roboty budowlane.
2.
Ustawa Prawo zamówień publicznych
(Ustawa z dn. 29 stycznia 2004r ; Dz. U. Nr .19,
poz.177); określa zasady ustalania cen na roboty budowlane stanowiące zamówienie
publiczne.
3.
Ustawa o cenach
(Ustawa z dnia 5 lipca 2001 r.; Dz. U. Nr 97, poz. 1050); zawiera
postanowienie,
że
ceny towarów i usług uzgadniają strony zawierające umowę.
4.
Rozporządzenie Ministra Infrastruktury z dnia 18 maja 2004 r.
w sprawie określania
metod i podstaw sporządzania kosztorysu inwestorskiego, obliczania planowanych
kosztów prac projektowych oraz planowanych kosztów robót budowlanych określonych w
programie funkcjonalno – użytkowym (DZ. U. Nr 130, poz.1389); dotyczy robót
budowlanych stanowiących zamówienie publiczne.
5.
Rozporządzenie Ministra Infrastruktury z dnia 2 września 2004 r.
w sprawie
szczegółowego zakresu i formy dokumentacji projektowej, specyfikacji technicznych
wykonania i odbioru robót budowlanych oraz programu funkcjonalno – użytkowego (Dz.
U. Nr 202, poz. 2072); dotyczy robót budowlanych stanowiących zamówienie publiczne.
6.
Rozporządzenie Ministra Rozwoju Regionalnego i Budownictwa z dnia 13 lipca 2001r.
w sprawie metod kosztorysowania obiektów i robót budowlanych (Dz. U. Nr 80,
poz.867); utraciło moc prawną 12 grudnia 2001 r. ale jest wykorzystywane jako instrukcja
kosztorysowania.
2. OPRACOWANIA WZORCOWE OPRACOWANE PRZEZ STOWARZYSZENIA I
ORGANIZACJE ZAWODOWE.
1. Polskie standardy kosztorysowania robót budowlanych
Opracowane przez Stowarzyszenie Kosztorysantów Budowlanych - październik
2005r.
2. REGULAMIN POLCEN inwestorskie zasady kosztorysowania
Opracowanie POLCEN Sp, z o.o. 2001r.
3.
Środowiskowe
metody kosztorysowania obiektów i robót budowlanych „MET –
KOSZT – BUD”
Opracowanie: Biuro Ekspertyz i Doradztwa Organizacyjno – Ekonomicznego
Przemysłu Budowlanego „ORGBUD”
2
Rodzaje kosztorysów
Kosztorysy szczegółowe ze względu na cel, jakiemu mają służyć dzielą się na:
• inwestorskie,
• ofertowe,
• zamienne,
• powykonawcze.
Kosztorys inwestorski
sporządza zamawiający i służy on do oszacowania kosztu, wykonania
określonych robót inwestycyjnych lub remontowych. Kosztorys ten jest częścią składową
dokumentacji przetargowej.
Kosztorys ofertowy
służy do uzgodnienia ceny obiektu lub robót budowlano-montażowych i
remontowych. Kosztorys ten sporządza wykonawca robót, gdy staje do przetargu lub otrzymał
od inwestora propozycję złożenia oferty na realizację robót. Określa on przewidywane koszty
wykonawcy w określonych warunkach realizacji inwestycji i ustala cenę, za którą wykonawca
jest skłonny wykonać roboty. Wybrany, sprawdzony i zatwierdzony przez zamawiającego
kosztorys ofertowy stanowi integralną część umowy o realizację inwestycji lub robót
budowlanych.
Kosztorys zamienny
sporządza wykonawca , jeżeli nastąpiła zmiana ustalonej w umowie ilości
robót. Stanowi on podstawę do zmiany określonej w umowie ceny za wykonanie robót.
Natomiast w przypadkach, gdy zmiana ilości robót i/lub ich zakresu jest następstwem
wprowadzonych przez inwestora zmian w dokumentacji projektowej — zamawiający
powinien wystąpić do wykonawcy z propozycją sporządzenia odpowiedniego kosztorysu
ofertowego.
Kosztorys powykonawczy
sporządza wykonawca po zrealizowaniu robót w przypadku
uzgodnienia w umowie takiej formy rozliczeń, gdyż w chwili jej zawierania nie można
dokładnie ustalić zakresu rzeczowego robót i warunków ich wykonania. Najczęściej dotyczy to
robót remontowych, modernizacyjnych, awaryjnych i podziemnych. W umowie uzgadnia się
podstawy kosztorysowe, ceny czynników produkcji oraz koszty pośrednie i zysk.
Metody kosztorysowania
zgodnie z przyjętymi w nich zasadami oraz obowiązującymi
przepisami prawnymi w Polsce stosuje się dwie metody kosztorysowania:
• kalkulację szczegółową,
• kalkulację uproszczoną.
Kosztorysowanie metodą kalkulacji szczegółowej
Metoda kalkulacji szczegółowej
polega na określeniu wartości kosztorysowej
W
k
przez
obliczenie dla wszystkich pozycji przedmiaru robót wartości kosztów bezpośrednich oraz
doliczenie odpowiednio kosztów pośrednich, zysku i podatku VAT.
Koszty pośrednie oraz zysk mogą być ustalone w odniesieniu do całego obiektu lub w stosunku do
każdej jednostki produkcji. Uwzględniając to, wartość kosztorysowa robót
W
k
=
∑(i ·
n * c) + K
p
+ Z + P
v
lub
W
k
= i
· ∑[
n * c + K
pj
+ Z
j
] + P
v
gdzie:
/
— ilość jednostek przedmiarowych robót,
n
— jednostkowe nakłady rzeczowe: robocizny —
n
r
,
materiałów —
n
m
,
pracy sprzętu — n
s
c
— ceny czynników produkcji: stawki robocizny —
C
r
,
ceny nabycia
materiałów —
C
m
,
ceny pracy sprzętu —
C
s
n * c
— koszty bezpośrednie jednostki przedmiarowej robót, obliczone według wzoru
3
n
*
c
= (∑
n
r
• C
r
+
∑
n
m
• C
m
+
∑
n
s
·
C
s
)
K
p
Z
K
PJ
Zj
P
v
—
—
—
—
—
koszty pośrednie,
zysk kalkulacyjny,
koszty pośrednie na jednostkę przedmiarową robót,
zysk kalkulacyjny na jednostkę przedmiarową robót,
podatek od towarów i usług (VAT).
Kalkulacyjna cena jednostki przedmiarowej (C,) (cenę jednostkową)
C
j
= R
j
+ M
j
+ S
j
+ K
pj
+ Z
j
gdzie:
R
j
— wartość kosztorysowa robocizny na jednostkę przedmiarową robót,
M
J
— wartość kosztorysowa materiałów na jednostkę przedmiarową robót,
S
j
— wartość kosztorysowa pracy sprzętu na jednostkę przedmiarową robót,
pozostałe oznaczenia jak we wzorze
Kosztorysowanie metodą kalkulacji uproszczonej
Kalkulacja uproszczona
polega na obliczeniu wartości kosztorysowej robót jako sumy
iloczynów liczby jednostek przedmiarowych robót i ich cen jednostkowych, a następnie
doliczeniu VAT.
Zgodnie z tym wartość kosztorysowa robót
W
k
=
∑
i
·
C
j
+ P
v
Kalkulowanie ceny robocizny kosztorysowej
(R)
W skład ceny robocizny bezpośredniej wchodzą następujące składniki kosztów pracy
robotników zatrudnionych bezpośrednio przy wykonywaniu robót budowlano-montażowych:
1. płace zasadnicze według osobistego zaszeregowania, przyjmowane jako
średnie
ważone
2. premie regulaminowe,
3. płace dodatkowe (np. za kierowanie brygadą, dodatki funkcyjne, stażowe itp.),
4. płace uzupełniające (np. wynagrodzenia za okres urlopu i inne płatne nie obecności w
pracy, zasiłki chorobowe nierefundowane przez ZUS, odprawy emerytalne, nagrody
jubileuszowe),
5. obligatoryjne obciążenia płac, np. z tytułu składek na rzecz ZUS, Fundusz Pracy, Fundusz
Gwarantowanych
Świadczeń
Pracowniczych
6. odpisy na zakładowy fundusz
świadczeń
socjalnych, mieszkaniowy itp..
Godzinową stawkę robocizny kosztorysowej (C
r
) można ustalić na podstawie:
• kalkulacji własnej wykonawcy robót,
• publikowanych informacji o wysokości stawek kosztorysowych,
• negocjacji stawki przeprowadzonej między stronami.
Kalkulacja wartości kosztorysowej materiałów
(M)
Jednostkową cenę nabycia materiałów ustala się zgodnie ze wzorem
C
m
= C
m:
+ K
z
gdzie:
C
m
— jednostkowa cena nabycia materiału,
C
mz
— jednostkowa cena zakupu materiału (cena płacona dostawcy materiału),
K
z
— koszty zakupu przypadające na jednostkę miary materiału.
4
Na wartość kosztorysową materiałów (M) składają się:
• wartość materiałów podstawowych (M
b
),
• wartość materiałów pomocniczych (M
p
).
Można to uczynić jednym z poniższych sposobów:
• wykorzystać odpowiednie wielkości podane w katalogach, stosując analogie, interpolacje
lub ekstrapolację,
• wykorzystać zakładowe normy zużycia materiałów,
• wykonać szczegółową analizę zużycia materiałów zgodnie z zasadami normowania ich
zużycia.
Ceny zakupu materiałów przyjmowane w kosztorysowaniu mogą być ustalone na podstawie
różnych dostępnych
źródeł,
np. według faktur zakupu, jako ceny
średnie
ważone z własnej
ewidencji kosztów, na podstawie cenników i ofert producentów i dostawców lub — dla
kosztorysów inwestorskich — z publikowanych urzędowych informacji cenowych. Według wzoru
(8-6) oblicza się wartość materiałów podstawowych wymienionych z nazwy w
Katalogach
Nakładów Rzeczowych.
Materiały pomocnicze.
Materiały pomocnicze w zasadzie nie są w katalogach
wymienione z nazwy, lecz ich nakład jest określony wartościowo, w procentach od kosztu
jednostkowego materiałów podstawowych wymienianych z nazwy w tablicach KNR i KNNR.
Wartość jednostkową materiałów pomocniczych (M
p
) oblicza się więc zgodnie z wzorem
M
p
= M
b
· w
mp
gdzie:
M
b
- wartość materiałów podstawowych w jednostce produkcji,
W
mp
— wskaźnik wartości materiałów pomocniczych.
Wskaźniki zużycia materiałów pomocniczych są zróżnicowane, a informacje o ich
wielkości znajdują się w założeniach szczegółowych poszczególnych rozdziałów KNR-ów i
KNNR-ów.
Wskaźnik (narzut) kosztów zakupu materiałów
w
kz:
do celów kosztorysowania oblicza
się w % ze wzoru
K
⋅
100
W
kz
=
z
M
gdzie:
K
z
— koszty zakupu materiałów,
M — warto
ść
nabytych materiałów.
Kalkulacja wartości kosztorysowej pracy sprzętu budowlanego
(S)
W kalkulacji kosztorysowej robót budowlanych i monta
ż
owych za sprz
ę
t uwa
ż
a si
ę
te
jednostki, które:
s
ą
wymienione z nazwy w tablicach KNR i KNNR, niezale
ż
nie od ich ceny
nabycia i długo
ś
ci okresu ich u
ż
ytkowania,
z uwagi na cen
ę
nabycia i długosz okresu u
ż
ytkowania s
ą
zaliczane do
ś
rodków trwałych.
Jednostki sprz
ę
tu i
ś
rodki transportu technologicznego niespełniaj
ą
ce powy
ż
szych
warunków s
ą
uwa
ż
ane za
ś
rodki nietrwałe, a koszt ich zu
ż
ycia stanowi składnik kosztów
po
ś
rednich.
Koszty bezpo
ś
rednie pracy sprz
ę
tu obejmuj
ą
:
koszty pracy maszyn i sprz
ę
tu budowlanego wymienionego imiennie (z nazwy) w
katalogach nakładów rzeczowych,
5

Plik z chomika:

Inne pliki z tego folderu:

Inne foldery tego chomika:

Zgłoś jeśli naruszono regulamin