JazzPRESS 2011-09.pdf

(4660 KB) Pobierz
Internetowa gazeta poświęcona muzyce improwizowanej wrzesień 2011
2
4
4
8
10
12
14
18
18
22
24
28
30
34
36
38
38
41
42
46
49
50
53
56
58
61
73
97
100
Piotr Baron, fot. Stanisław Zaremba
Wydarzenia
Płyty
RadioJAZZ.FM poleca
Nowości płytowe
Piotr Baron –
Kaddish
Tfaruk Love Communication
Ten kwartał w polskim jazzie ...
Festiwale i koncerty
Przewodnik po festiwalach
i koncertach w Polsce
7. Międzynarodowe Leszczyńskie
Warsztaty Jazzowe
RCK Pro Jazz Festiwal
Tzadik Poznań Festiwal
Jarosław Śmietana Birthday Concert
RadioJAZZ.FM na Przystanku Woodstock
Jazz w Ruinach
Sylwetki
King of Blues
Rahsaan Roland Kirk
Pat Metheny– artysta kompletny
Coltrane gitary.Allan Holdsworth
Bennie Maupin
Rozmowa z Piotrem Baronem
Wacław Zimpel opowiada o pracy
nad płytą
Undivided
Swoje muzyczne inspiracje
zdradza Perry Robinson
Rozmowa z Michałem Tomaszczykiem
Kanon Jazzu
Kalendarium jazzowe września
Co w RadioJAZZ.FM
Redakcja
Wydarzenia
Internetowa gazeta poświęcona muzyce improwizowanej
wrzesień 2011
fot. Krzysztof Wierzbowski
Wydarzenia
Wiadomością letnich festiwali jazzowych jest
zdobycie przez 21-letniego polskiego pianisty
i kompozytora
Piotra Orzechowskiego
głównej
nagrody w konkursie
Paramigiani Montreux
Jazz Solo Piano,
który organizowany jest w ra-
mach legendarnego
Montreux Jazz Festival.
Orzechowsi jest pierwszym Polakiem, który wy-
grał ten konkurs. Jednak to nie pierwsza nagroda
młodego muzyka. Już w 2005 r. wraz z zespołem
jazzowym Quintet (w składzie Marcin Stefaniak,
Kuba Płużek, Piotr Orzechowski, Maciej Hałoń,
Henryk Gradus) zdobył Grand Prix w krakow-
skim konkursie Swing 2005. Laury zdobywał
także na Krokus-tego. Wrocławskiego Festiwalu
Jazzowego Jazz nad Odrą (2008).
Charlie Haden
Laureatami najważniejszej z amerykańskich
jazzowych nagród, czyli
Jazz Masters Award,
w 2012 roku zostaną – perkusista, keyboardzista
i kompozytor
Jack DeJohnette,
saksofonista
Von
Freeman,
kontrabaista, kompozytor i nauczyciel
Charlie Haden,
wokalistka i nauczycielka
Shei-
la Jordan
oraz nauczyciel, trębacz, flugelhornista,
kompozytorr i aranżer
Jimmy Owens.
22 lipca
znakomity pianista jazzowy, autor wie-
lu kapitalnych kompozycji, jak np. “Waterme-
lon Man”, czy “Cantaloupe Island”, kilkukrotny
laureat nagród Grammy
Herbie Hancock
zo-
stał nominowany
Ambasadorem Dobrej Woli
UNESCO.
Podejmując się pełnienia tej funk-
cji Hancock zgłosił postulat ustanowienia 30
kwietnia międzynarodowym dniem jazzu.
17 lipca
zmarł amerykański wokalista jazzowy,
kompozytor i pedagog
Joe Lee Wilson.
Szczyt
kariery osiągnął w latach 70-tych. Był wykła-
dowcą na Warsztatach w Puławach. Miał 75 lat.
18 lipca
w wieku 92 lat zmarł saksofonista, klar-
necista, flecista
Sidney Cooper.
Muzyk sesyj-
ny i członek big bandów m.in. Franka Sinatry,
Tommy'ego Dorseya, Tonight Show Orchestra,
czy orkiestry NBC. Nagrywał również muzykę
do filmów Woddy'ego Allena.
26 lipca
w wieku 82 lat zmarł saksofonista
Frank Foster.
W latach 50-tych i 60-tych był
członkiem Orkiestry Counta Basiego, zaś w la-
tach 80-tych i 90-tych był jej liderem. Grał także
m.in. Z Frankiem Sinatrą, Sarah Vaughan i El-
vinem Jonesem. Jego najlepszym albumem jest
nagrany dla Blue Note w 1968 roku
Manhattan
Fever.
Został uhonorowany National Endow-
ment for the Arts Jazz Master.
29 lipca
zmarł
Gene McDaniels,
autor m.in.
dwóch albumów z nurtu psychodelic-soul
Out-
law
i
Headless Heroes of the Apocalypse.
Kompo-
zytor wielkiego hitu Roberty Flack – “Feel Like
Makin’ Love”. Miał 76 lat.
22 sierpnia
w wieku 78 lat zmarł songwriter
Jerry Leiber.
Był jednym z najważniejszych au-
torów ery rock&rolla. W trakcie trwającej ponad
60 lat współpracy z Mikem Stollerem napisali
m.in. takie przeboje, jak: “Stand By Me”, “Ho-
und Dog”, “Jailhouse Rock”, “Young Blood”,
“On Broadway”, czy “Yakety-Yak”. Utwory Lei-
bera wykonywał m.in. przez Elvisa Presleya.
2
3
fot. Krzysztof Wierzbowski
Płyty – RadioJAZZ.FM poleca
Internetowa gazeta poświęcona muzyce improwizowanej
wrzesień 2011
Brad Mehldau,
Live In Marciac
Live In Marciac
to płyta urokliwa, wciągająca
słuchacza od pierwszych dźwięków. Solowe
recitale nie są łatwą formułą dla wielu, nawet
bardzo doświadczonych pianistów. Tu nie wy-
starczy muzyczny pomysł na zagranie kilku-
dziesięciu minut muzyki. To też kwestia utrzy-
mania napięcia i uwagi słuchaczy, fizycznej
kondycji i poradzenia sobie z własnymi emo-
cjami przez cały występ. Tu nikt z zespołu nie
da zmiany, nie pozwoli odetchnąć na chwilę,
nie zagra solówki pozwalając odpocząć. (...)
recenzja »
siedmioletni syn lubi tę płytę. Chociaż, co dla
dzieci w tym wieku dość nietypowe, on uwielbia
Johna Coltrane’a. Wśród ciekawych porównań,
które powstają w głowie siedmiolatka, wrażenie
zrobiło na mnie porównanie jednej z kompo-
zycji do muzyki hipnotyzującej kobry w czasie
zaklinania węży na afrykańskich targach. Słu-
chając płyty na pewno odnajdziecie ten frag-
ment z łatwością (...)
recenzja »
nie różni się w istotny sposób od wersji z 1986
roku, choć porównania dokonuję z wydaniem
analogowym. Być może gdyby dziś wydano wer-
sję analogową z taśm, które powstały dla wersji
CD, byłoby jeszcze lepiej. Dźwięk zyskał sporo
na rozdzielczości, a bas na szybkości i klarow-
ności w najniższych rejestrach. Prawie wszystkie
utwory z płyty stały się dziś standardami grywa-
nymi nie tylko przez Marcusa Millera.(...)
recenzja »
koncertu. Taka forma wydawania koncerto-
wych DVD – z płytami CD zawierającymi wer-
sje audio powinna być rynkowym standardem.
W ten sposób można sobie posłuchać lepszej
jakości dźwięku, albo zabrać płyty na przykład
w podróż samochodem. (...)
recenzja »
Leszek Możdżer,
Komeda
Zmierzyć się z muzyką Krzysztofa Komedy
w projekcie przygotowanym nie tylko dla pol-
skiego słuchacza, to tak, jakby zmmierzyć się
z otwartą przyłbicą z wyśmienitą
Litanią
To-
masza Stańki. Zrobić to w kilka miesięcy po
wydaniu znakomitej płyty
The Innocent Sorcerer
Adama Pierończyka – muzyka z którym Lesz-
ka Możdżera łączy wiele, a w szczególności
wspólnie nagrany wiele lat temu album
Live In
Sofia
– wydaje się być kolejnym utrudnieniem.
(...)
recenzja »
Miles Davis,
Tutu: Original Recording
Remastered 2011 Deluxe Edition
Jak słucha się
Tutu
po 25 latach? Zadziwiająco
dobrze. W 1986 roku zaliczałem się do grona
tych, którym album się spodobał. Dziś też mi
się podoba. Elektronika zaproponowana przez
Marcusa Millera wytrzymała zadziwiająco do-
brze próbę czasu, czego nie da się napisać o wielu
płytach z tamtego okresu. Dźwięk omawianego
dziś wydania, nazywanego zremasterowanym,
Marcus Miller,
Tutu Revisited
Tutu Revisited
nie jest i nie będzie przełomo-
wym albumem w dorobku Marcusa Millera.
To jednak bardzo solidna propozycja. Nagrania
koncertowe umieszczono na dwu płytach CD
i płycie DVD. Cały zestaw dostępny jest w ce-
nie porównywalnej do pojedyńczej drogiej pły-
ty CD. Płyta DVD zawiera cały koncert oraz
dodatkowy 20 minutowy film dokumentalny.
Płyty CD zawierają pełną ścieżkę dźwiękową
We3: Dave Liebman, Steve Swallow,
Adam Nussbaum,
Amazing
Ta płyta nie jest łatwa, choć należy do tych,
których słucha się wiele razy, odkrywając, mimo
użytych prostych środków przekazu, coraz to
nowe brzmieniowe ciekawostki. Mój niespełna
Płyty
RadioJAZZ.FM poleca
4
5
Płyty – RadioJAZZ.FM poleca
Internetowa gazeta poświęcona muzyce improwizowanej
wrzesień 2011
Pat Metheny,
What’s It All About
What’s It All About
to wyśmienita płyta. Warta
każdej rekomendacji. Nie jest to album ideal-
ny, ale to sam Pat Metheny jest sobie winien.
Zawiesza poprzeczkę tak niebotycznie wysoko,
że sam później nie potrafi jej przeskoczyć. Tak
jest właśnie tym razem. Ta genialna chwilami
płyta w każdym momencie jest odrobinę słab-
sza od wydanej w 2003 roku
One Quiet Night.
Używając porównania skłaniającego słuchaczy
do pozajazzowego poszerzenia muzycznych
horyzontów,
What’s It All About
jest tym dla
One Quiet Night,
czym dla Bruce’a Springstee-
na zawsze będzie
The Ghost Of Tom Joad
wobec
Nebraski.
(...)
recenzja »
Agnieszka Szczepaniak,
Ale Szopka
Ale Szopka
to album zdumiewający. Zaska-
kujący artystyczną dojrzałością, koncepcyjnie
świeży i odkrywczy. Mało takich płyt powstaje
w Polsce, więc te które się pojawiają, warte są
najwyższej atencji. To muzyka trudna do kla-
syfikowania, to awangarda strawna dla każdego
słuchacza, wyborna mieszanina stylów i inspi-
racji zrobiona tak, aby stworzyć nową jakość,
a nie w celu szokowania na siłę nowatorstwem.
W czasach kiedy wszystko już było to napraw-
dę wielka sztuka (...)
recenzja »
James Carter,
Caribbean Rhapsody
Ta płyta w zasadzie od początku wyglądała po-
dejrzanie. Po co niby Jamesowi Carterowi Sin-
fonia Varsovia, jakby nie było w USA wystar-
czającej liczby dobrych studyjnych orkiestr? Po
co poszukiwanie egzotycznego repertuaru kla-
sycznego? Dlaczego muzykę z motywami kara-
ibskimi, na co wskazuje również tytuł, nagrano
w Warszawie? Dlaczego część muzyki powstała
bez orkiestry i została nagrana kilka miesięcy
później, w zupełnie innym miejscu i z udziałem
zupełnie innych muzyków? (...)
recenzja »
The Blind Boys Of Alabama,
Take The
High Road
Take The High Road to fuzja gospel z country.
Dziś z pewnością takie płyty można w Nashvil-
le nagrywać, jednak nie należy zapominać, że
jeszcze całkiem niedawno samo pojawienie się
czarnego zespołu gospel w tym mieście wywo-
łałoby zamieszki rasowe, a muzycy z pewnością
mieliby kłopot ze znalezieniem noclegu. Część
członków The Blind Boys Of Alabama pamięta
te czasy… To żywa historia Ameryki. Jednak to
także prawdziwa, pełna energii, stylu i estrado-
wej elegancji muzyka. (...)
recenzja »
Recenzje Rafał Garszczyński
6
7
Nowości płytowe
W okresie wakacyjnym ukazała się spora liczba
Nowości płytowe
interesujących płyt jazzowych:
7 lipca
Duo
norweskiego pianisty, kompo-
zytora i producenta
Bugge Wesseltofta
na-
grana z towarzyszeniem Henrika Schwartza
(Universal).
23 lipca
– na 5 edycji Tzadik Poznań Festival
miała miejsce premiera debiutanckiej płyty for-
macji
Daktari
This is the last song I wrote about
Jews. Vol.1
(Multikulti).
27 lipca
– nowy album
Steve’a Colemana
i jego formacji Five Elements zatytułowany
The
Mancy of Sound
(Pi Recordings).
Rónież w lipcu ukazała się płyta duetu
Woj-
tek Jachna/Jacek Buhl
Niedokończone książki.
Muzykom na płycie udało się w harmonijny
sposób połączyć świeżość nowoczesnego avan-
tjazzu z komunikatywnością charakterystyczną
dla mainstreamu (AudioTong).
11 sierpnia
– nowa płyta tria
Michael Zerang
/ Kyle Bruckmann / Jim Baker
Psychotic Re-
daction.
Jak czytamy w materiale promocyjnym
na stronie wydawcy “Nowy projekt Michaela
Zeranga, Kyle Bruckmanna oraz Jima Bakera
cechuje nieprzewidywalność oraz unikalność
brzmienia powstałego dzięki żywiołowej im-
prowizacji muzyki etnicznej i elektronicznej.
Bardzo interesujące jest współbrzmienie in-
strumentów perkusyjnych z Bliskiego Wscho-
du i Afryki Północnej z niespotykanym instru-
mentarium składającym się z różnorodnych
piszczałek Kyle Bruckmanna, które zarazem
tworzy symbiotyczne brzmienie z elektroniką.
Projekt wpisuje się w szeroki nurt muzyki im-
prowizowanej.” (Multikulti).
19 sierpnia
– nowa płyta
Grażyny Auguścik
Personal Selection.
Album jest podsumowaniem
dotychczasowego dorobku mieszkającej w Chi-
cago wokalistki, jednej z najciekawszych posta-
ci na światowej scenie jazzowej. Dwupłytowy
zbiór, na który składają się 22 utwory wybrane
osobiście przez artystkę to dokumentacja nie-
zwykłych, twórczych spotkań z innymi wybit-
nymi osobistościami jazzowego świata: m.in.
Patricią Barber, Michałem Urbaniakiem, Ur-
szulą Dudziak, Johnem McLeanem, Andrze-
jem Jagodzińskim, Paulinho Garcią, Bogdanem
Hołownią i Jarkiem Besterem (MTJ).
26 sierpnia
– krążek
Dee Dee Bridgewater
Midnight Sun.
Płyta zawiera 10 zremastero-
wanych utworów pochodzących z poprzednich
albumów artystki
Dear Ella, Keeping Tradition,
This Is New, J’ai Deux Amours, Love & Peace:
A Tribute To Horace Silver
oraz
Eleanora Fa-
gan.
Wśród nich przeboje takich twórców, jak:
Kurt Weill (“Speak Low”), Sammy Cahn (“Im
A Fool To Want You/I Fall In Love Too Ea-
sily”), Johnny Mercer (“Midnight Sun”), Alan
Jay Lernera (“Here I’ll Stay”), Charles Trenet
(“Que Reste-T-Il?”) i Billie Holiday (“Good
Morning Heartache”). Dodatkowo na płycie
znalazł się także bonus w postaci niewydane-
go wcześniej utworu “L’Hymne A L’Amour”
(Emarcy).
We wrześniu ukażą się:
Internetowa gazeta poświęcona muzyce improwizowanej, wrzesień 2011
1 –
płyta
Marcina Maseckiego
zatytułowana
Chopin, Chopin, Chopin
(Lado ABC)
5 –
płyta formacji
Krzysztof Herdzin Trio
Capacity.
Płyta została nagrana w odświeżonym
składzie KHT, w którym Robert Kubiszyn za-
stąpił Zbigniewa Wegehaupta. Na perkusji nie-
zmiennie Cezary Konrad (Dystrybucja Licomp
Empik Multimedia).
10 –
debiutancka płyta formacji
Biotone
Unspoken Words
(SJ Records).
10 –
ukaże sie czwarta płyta
Grzegorza Kar-
nasa
zatytułowana po prostu
Karnas.
Płyta zo-
stała nagrana z towarzyszeiem fantastycznych
muzyków: Michała Tokaja, Adama Olesia, Mi-
chała Jarosa i Sebastiana Frankiewicza.
19 –
ukaże się
The Best Of The Miles Davis Qui-
ntet Bootleg Vol. 1: Live In Europe 1967.
Na ten
jednopłytowy album złożą się wybrane nagra-
nia z trasy koncertowej
The Miles Davis Qui-
ntet
po Europie w 1967 roku zarejestrowane
28 października 1967 roku w Antwerpii, 2
listopada 1967 roku w Kopenhadze oraz 6 li-
stopada 1967 roku w Paryżu. Największe prze-
boje Milesa Davisa na żywo wykonuje kwintet,
który obok lidera grającego na trąbce, tworzyli
: Wayne Shorter – saksofon tenorowy, Herbie
Hancock – fortepian, Ron Carter – kontrabas
oraz Tony Williams – perkusja (Sony Music
Entertainment).
20 –
krążek
Modern Music
autorstwa pianistów
Brada Mehldaua
i
Kevina Haysa
oraz kom-
pozytora i aranżera w jednej osobie
Patricka
Zimmerli’ego.
Na płycie znajdą się zarówno
kompozycje autorskie tych trzech muzyków,
jak i zaaranżowane przez Zimmerli’ego, a za-
grane przez obu pianistów, kompozycje Steve’a
Reicha, Ornette’'a Colemana i Philipa Glassa
(Nonesuch Records).
27 –
płyta
Don’t Explain
duetu gitarzysty Joe
Bonamassa oraz blues-rockowej wokalistki
i kompozytorka Beth Hart. Na krążku znaj-
dzie się 10 coverów bluesowych standardów
(ADA50).
Na wrzesień zapowiadana jest także płyta
Gra-
żyny Auguścik
z towarzyszeniem
gitarzysty
Paulinho Garcii
pod roboczym tytułem
Beatles
& Bossa.
Zaś jesienią ukaże się nowa płyta saksofonisty
Maciejaka Obary.
Tym razem będzie to zapis
dokonań formacji Maciej Obara Quartet. Jak
czytamy na stronie internetowej artysty Kwar-
tet “to buntownicza energia i muzyczna niesub-
ordynacja, tym razem osadzona w dojrzałym
kontekście harmonicznym Dominika Wani.”
Kwartet – obok lideragrającego na saksofonie
Obary – tworzą pianista Dominik Wania oraz
sekcja rytmiczna RGG, czyli Maciej Garbowski
– kontrabas i Krzysztof Gradziuk – prekusja.
(rs)
8
9
Zgłoś jeśli naruszono regulamin