Dostosowanie wymagań ucz. upośledzony lekko.docx

(21 KB) Pobierz

Dostosowanie wymagań – uczeń upośledzony w stopniu lekkim

Najczęściej występujące zaburzenia u dzieci upośledzonych umysłowo w stopniu lekkim, które mają znaczenie dla ich osiągnięć szkolnych, to:

·         zaburzenie orientacji przestrzennej,

·         niski poziom sprawności grafomotorycznej,

·         słaba koncentracja uwagi,

·         liczne i nasilone wady wymowy, postawy….

·         wolniejsze tempo pracy,

·         zaburzenia rozumienia znaczenia wypowiedzi,

·         zaburzenia analizy i syntezy (wzrokowej, słuchowej, wzrokowo-słuchowej),

·         trudności w rozpoznawaniu liter oraz w czytaniu,

·         trudności w rozumieniu przeczytanego tekstu,

·         istotnie zaburzony poziom rozumienia wszelkich reguł, zasad, definicji,

·         utrudnione tworzenie pojęcia liczby,

·         ograniczenia procesów pamięciowych,

·         brak zrozumienia treści zadań tekstowych i trudności w ich rozwiązywaniu,

·         zaburzenia wyobraźni przestrzennej utrudniające rozumienie i wykonywanie zadań  geometrycznych,

·         trudności w orientowaniu się w stosunkach czasowych i posługiwaniu się nimi,

·         kłopoty w powiązaniu nowych informacji z poprzednio zapamiętanymi,

·         słaby poziom stosowania umiejętności w praktyce,

·         mała samodzielność w wykonywaniu zadań,

·         często występująca nadpobudliwość psychoruchowa lub zahamowanie,

·         brak krytycyzmu,

·         trudności w antycypacji zachowań,

·         impulsywność,

·         podatność na negatywne wpływy otoczenia,

·         niski poziom motywacji,

Nauczyciele mają obowiązek dostosować wymagania edukacyjne (niezbędne do uzyskania poszczególnych środrócznych i rocznych (semestralnych) ocen klasyfikacyjnych z obowiązkowych i dodatkowych zajęć edukacyjnych, wynikających z realizowanego przez siebie programu nauczania) do indywidualnych potrzeb psychofizycznych i edukacyjnych ucznia, u którego stwierdzono zaburzenia rozwojowe uniemożliwiające sprostanie tym wymaganiom.

·         Stosowane przez nauczyciela metody, formy i środki dydaktyczne muszą być adekwatne do indywidualnych możliwości i potrzeb psychofizycznych uczniów.

·         Z uwagi na ograniczone niepełnosprawnością możliwości poznawcze uczniów z upośledzeniem umysłowym w stopniu lekkim, istnieje konieczność szczególnego dostosowania procedur realizacji podstawy programowej szczególnie w dwóch obszarach: edukacji przyrodniczej i edukacji matematycznej.

·         Wiąże się to z trudnościami, jakie ci uczniowie przejawiają w zakresie złożonych strategii poznawczych, abstrakcyjnego myślenia, analizowania i wnioskowania.

·         Nauczyciel powinien stosować takie strategie pomocy uczniowi, które umożliwią mu zrozumienie istoty zadnia lub zagadnienia.

·         Służyć temu mogą odpowiednie metody pracy (problemowa, zadawania pytań, praktycznego działania czy oparta na przeżywaniu),środki dydaktyczne (modele, filmy, plansze, interaktywne wizualizacje itp.) oraz formy organizacyjne (zwłaszcza praca w grupach).

Przedmioty humanistyczne

          Wielu uczniów ma trudności z przenoszeniem znanych i wyuczonych form wypowiedzi

    do sytuacji życia codziennego. Z trudem radzą sobie z wyjaśnianiem i opisywaniem.

          Jednym z ważniejszych zadań nauczyciela w tym obszarze jest praca nad spójnością wypowiedzi uczniów i rozwojem ich słownika oraz kształtowaniem umiejętności argumentowania, prowadzenia rozmowy.

JĘZYK POLSKI

          Analiza i interpretacja tekstów kultury jest dla uczniów z upośledzeniem umysłowym w stopniu lekkim szczególnie trudna, ponieważ wymaga rozumienia perspektywy drugiej  osoby.

          W sensie rozwoju poznawczego jest tym przekroczenie poziomu dziecięcego egocentryzmu oraz empatyczna umiejętność spojrzenia z zewnątrz.

          Ze względu na trudności w zakresie czytania, na każdym etapie edukacyjnym i w stosunku do wszystkich przedmiotów szkolnych nauczyciele powinni zwracać uwagę na obór tekstów. Wybór tekstów prozy lub wierszy przeznaczonych do nauki na pamięć powinien uwzględniać zainteresowania uczniów, ładunek emocjonalny i dialogi. Fragmenty opisów powinny być wizualizowane. Ten rodzaj modyfikacji sprzyja zrozumieniu tekstu i doskonaleniu

       samej techniki czytania.

          W zakresie pisania mogą wystąpić trudności z zastosowaniem w praktyce słownictwa, wyuczonych reguł ortograficznych i gramatycznych. W związku z tym nauczyciel może ograniczyć liczbę terminów/pojęć koniecznych do zapamiętania na rzecz ich zastosowania, a więc uznać, że treści programowe w tym zakresie zostały zrealizowane, gdy uczeń wie, jak je użyć w praktyce lub wie, jak je odnaleźć (w słownikach, skryptach, książkach).

          Ważne jest również wizualne wskazywanie (podpowiedzi) pewnych schematów

  pisemnych wypowiedzi.

          Istotny jest także wybór tych rodzajów wypowiedzi pisemnych, które dla ucznia mają walor praktyczny, a zrezygnowanie z tych, które są wyrazem twórczej aktywności.

JĘZYK OBCY NOWOŻYTNY

          U uczniów z upośledzeniem w stopniu lekkim występują problemy z zastosowaniem w praktyce słownictwa oraz wyuczonych reguł ortograficznych i gramatycznych, a także trudności w nauce na pamięć wierszy, piosenek, dialogów.

          Dostosowanie treści w tym zakresie dotyczy przede wszystkim ograniczenia materiału teoretycznego na rzecz doświadczenia jak największej ilości sytuacji komunikacyjnych w kontekście ich praktycznego zastosowania.

          Ważne jest również dostosowanie  tempa pracy oraz wielozmysłowe poznawanie treści.

Historia

          Uczniowie z upośledzeniem umysłowym w stopniu lekkim mogą mieć trudności z zapamiętaniem faktów historycznych i określaniu ich związków przyczynowo-skutkowych.

       Dlatego też w nauczaniu historii konieczne jest systematyczne powtarzanie i utrwalanie wiedzy. W celu uatrakcyjnienia tego procesu należy prezentować i powtarzać wiedzę w rożnych kontekstach, formach oraz z wykorzystaniem rożnych środków dydaktycznych

          W pracy z uczniem upośledzonym umysłowo w stopniu lekkim, realizacja podstawy

        programowej w tym zakresie wymaga od nauczycieli ograniczenia się do najważniejszych

        aspektów omawianego zagadnienia historycznego, bazowania na pamięci mechanicznej

        ucznia, dzielenia treści na małe kroki oraz podejmowania dodatkowych działań

        wizualizujących treści.

MATEMATYKA

          Rozumowanie matematyczne (wyciąganie wniosków z przesłanek) i układanie równań

       do rozwiązywanych zadań tekstowych należy wspomagać materiałami graficznymi.

          Ważne jest również systematyczne sprawdzanie stopnia rozumienia treści poleceń, treści zadań i kierowanie aktywnością ucznia.

          Treści z zakresu geometrii wykorzystujące rysunek, szkic konstrukcje mogą być realizowane z użyciem szablonów, a obliczanie pól z uwzględnieniem gotowych rysunków pomocniczych.

          Niektórzy uczniowie z upośledzeniem umysłowym w stopniu lekkim mogą mieć problemy z zamianą jednostek miar lub stosowaniem narzędzi pomiarowych. W tym zakresie ważne jest np. realizowanie zajęć praktycznych w terenie.

FIZYKA/CHEMIA

          Największym problemem w realizacji powyższych treści są trudności z myśleniem przyczynowo-skutkowym. Dostosowania w tym zakresie w stosunku do uczniów z upośledzeniem umysłowym w stopniu lekkim powinno dotyczyć doboru reprezentatywnych dla przedmiotu treści, które uczeń będzie w stanie tylko zapamiętać.

          Nadrzędną regułą pracy powinien być pokaz lub prowadzenie doświadczeń, obserwacji i eksperymentów.

          Należy mieć świadomość, że wykorzystywane wzory będą częściej zapamiętywane mechanicznie, a nie ze zrozumieniem.

O c e n i a n i e u c z n i ó w

          Kompleksowa ocena uczniów z upośledzeniem umysłowym w stopniu lekkim wymaga odniesienia zarówno do aktualnych możliwości ucznia, jak i jego ograniczeń. Jej celem powinno być gromadzenie danych o zachowaniu i osiągnięciach uczniów oraz ocena poziomu jego funkcjonowania.

          Podczas oceniania powinny być brane pod uwagę czynniki, które wskazują  głównie na aktualny poziomom i możliwości ucznia. Dotyczą one wkładu pracy, zaangażowania oraz samodzielności w wykonywanych działaniach oraz poziomu umiejętności.

          Powyższe wskaźniki należą do całego system ułatwień dydaktycznych, któremu podlegają  w szkole uczniowie upośledzeni umysłowo w stopniu lekkim.

          Prawo oświatowe mając na względzie powyższe wskaźniki w ww. rozporządzeniu wskazuje na konieczność dostosowania oceny do indywidualnych możliwości psychofizycznych i edukacyjnych ucznia.

          Ocenianie osiągnięć edukacyjnych każdego ucznia polega na rozpoznawaniu przez nauczycieli poziomu i postępów w opanowaniu przez ucznia wiadomości i umiejętności w stosunku do wymagań edukacyjnych, wynikających z podstawy programowej

      i realizowanych w szkole programów nauczania uwzględniających tę podstawę.

 

 

 

 

 

Zgłoś jeśli naruszono regulamin