Reumatoidalne zapalenie stawów
Podział chorób reumatycznych:
1. Układowe choroby tkanki łącznej (TZS, Toczeń rumieniowaty układowy)
2. Zapalenia stawów z towarzyszącym zapaleniem kręgosłupa (ZZSK)
3. Choroba
4. Zapalenie stawów towarzyszących zakażeniu
5. Choroby metaboliczne z zajęciem stawów
6. Zmiany pozastawowe
7. Różne zaburzenia (spondyloartropatie seronegatywne)
W przypadku bólu duże znaczenia mają informacje dotyczące:
· Okoliczności wystąpienia bólu
· Charakter bólu
· Czas trwania
· Umiejscowienie
· Fazowość
· Stopnia nasilenia – VAS wizualna skala analogowa bólu (1-10)
DAS 28
Wskaźnik służący do oceny aktywności RZS jest DAS 28, zalecany przez Europejską Ligę ds. zwalczania reumatyzmu (EULAR). Ocenianych jest 28 stawów: barkowe, łokciowe, nadgarstkowe, stawy rąk (śródręczno – paliczkowe i międzypaliczkowe bliższe) i kolanowe po obu stronach ciała.
DAS 28 oblicza się podstawiając do wzoru liczbę bolesnych i obrzękniętych stawów zgodnie z 28 ogólną ocenę aktywności choroby dokonaną przez pacjenta za pomocą skali VAS oraz wartości OB. Po 1 h lub CRP.
Im mniejsza wartość DAS 28 tym mniejsza aktywność choroby. Wartość poniżej 2,6 świadczy o remisji, natomiast powyżej 5,1 – o jej wysokiej aktywności.
Klasyfikacja Seyfrieda
1 stopień uszkodzenia stawu – badany wykonuje ruch z obciążeniem kończyny płynnie, w pełnym zakresie2 stopień uszkodzenia stawu – badany wykonuje ruch w pełnym zakresie, niewielkie obciążenie powoduje ból3 stopień uszkodzenia stawu – badany wykonuje ruch w odciążeniu płynnie, bez odciążenia ruch wykonywany jest powoli, „skokami”4 stopień uszkodzenia stawu – badany nie jest w stanie wykonać ruchu czynnego, w warunkach odciążenia ruch wykonywany jest w zakresie mniejszym od biernego zakresu ruchu w danym stawie.
RZS – reumatoidalne zapalenie stawów
RZS – przewlekła, układowa choroba tkanki łącznej, charakteryzuje się nieswoistymi, symetrycznym zapaleniem stawów, zmianami pozastawowymi i narządowymi. (M. Brzosko)
RZS – przewlekła choroba zapalna błony maziowej małych i średnich stawów, prowadząca do uszkodzenia chrząstki stawowej, kości i innych struktur tworzących staw. Choroba ma charakter ogólnoustrojowy. (J. Kucharz)
RZS– dodatkowo są okresy zaostrzeń i remisji, reszta definicji ta sama. (Samborski)
Epidemiologia:
· W Polsce choroba dotyczy około 1% populacji dorosłych (400 tys.)
· Zachorowalność wynosi 2-4 osób na 10 tysięcy. Choroba częściej występuje u kobiet niż u mężczyzn w stosunku 3-4:1
· Może pojawić się w każdym wieku, najczęściej występuje między 30-60 rż.
Etiologia:
Udział czynników genetycznych jest rozważany. Znaczenie etiologiczne przypisuje się wirusom: różyczki, cytomegalii CMV, Epstina Baar EBV oraz bakteriom: Mikrobakterie, Escherichia coli; palenie tytoniu, hormony płciowe i prolaktyna (kobiety przed menopauzą).
Postacie kliniczne:
Seropozytywna (obecny RF we wczesnym okresie choroby u około 30% chorych, w zaawansowanych postaciach u około 60%)
Seronegatywna, bez obecności RF.
RF (rheumatoid factor) – czynnik reumatoidalny. Autoprzeciwciało rozpoznające czynnik ludzki, IgG zwane RF, które występuje u 60% chorych.
RZS dochodzi do zaburzeń immunologicznych, prowadząc do autoagresji, która doprowadza do niszczenia śródbłonka naczyniowego, stanowiącego źródło mediatorów stanu zapalnego.
Objawy kliniczne:
· Symetryczne zajęcie stawów śródręczno – paliczkowych, międzypaliczkowych bliższych, nadgarstkowych
· Ból
· Obrzęki stawów
· Sztywność stawów
· Spadek masy ciała
· Stany podgorączkowe
· Apatia
· Znużenie
· Zapalenie ścięgien, pochewek ścięgnistych i kaletek maziowych
· Osłabienie mięśni
„błędne koło bólu” : ból à przeciążenie à nadmierne napięcie mięśniowe.
Diagnostyka RZS
Rozpoznanie RZS ustala się na podstawie kryteriów diagnostycznych opracowanych w 1987 roku przez ACR.
Spełnienie czterech z siedmiu kryteriów, takich jak:
· Sztywność poranna stawów
· Zapalenie trzech lub więcej stawów
· Zapalenie stawów ręki
· Symetryczne zapalenie stawów
· Guzki reumatoidalne
· Obecność czynnika reumatoidalnego
· Zmiany radiologiczne
Rozpoznanie RZS stwierdza się, jeżeli pacjent osiągnie sześć lub więcej punktów zgodnie z poniższymi warunkami:
I domena – zajęcie stawów:
· 1 średni/ duży staw (0 pkt)
· 2-10 średnich/dużych stawów (1 pkt)
· 1-3 małych stawów (2 pkt)
· 4-10 małych stawów (3 pkt)
· Więcej niż 10 małych stawów (5 pkt)
II domena – badania serologiczne
Ujemy czynnik reumatoidalny (RF) lub przeciwciała przeciw cytrulinowemu peptydowi (CCP) (0 pkt)
III domena – czas trwania zapalenia stawów (błony maziowej):
· Mniej niż 6 tygodni (0 pkt)
· 6 tygodni lub dłużej (1 pkt)
IV domena – parametry aktywności zapalnej:
· Stężenie białka C-reaktywnego (CRP) …
Objawom klinicznym towarzyszą szybko uwidaczniające się zmiany radiologiczne. Do oceny stopnia zaawansowania tych zmian stosuje się skalę Sharpa, Larsena-Dale’a oraz opracowaną w 1949 roku skalę Steinbrockera, która jest nadal często stosowana.
Skala Steinbrockera I-IV
I okres – wczesny:
· Obraz kliniczny : nieznaczny lub wyraźny obrzęk stawu, bez zniekształceń
· Obraz RTG: delikatna osteoporoza okołostawowa, bez wyraźnych cech zniszczenia stawów
II okres – zmiany umiarkowane:
· Obraz kliniczny: ograniczenie zakresu ruchów w stawach przy braku zniekształceń stawów, zaniki mięśniowe (guzki reumatoidalne, przewlekłe zapalenie pochewek ścięgnistych i ścięgien)
· Obraz RTG: nasilenie osteoporozy okołostawowej, zwężenie szpary stawowej, objawy niszczenia chrząstki i kości
III okres – zmiany zaawansowane:
· Obraz kliniczny: zniekształcenie stawów, podwichnięcia, nieprawidłowe zaburzenia osi kończyny bez wytworzenia zrostów włóknistych lub kostnych
· Obraz RTG: wyraźne objawy niszczenia chrząstki i tkanki kostnej, nadżerki na powierzchniach stawowych, częściowe zesztywnienia kostne z objawami podwichnięć stawowych
IV okres – końcowy:
· Obraz kliniczny : zrost włóknisty
· Obraz RTG: pełny zrost włóknisty lub kostny, pozostałe zmiany jak w III okresie
!!!!Choroba zwyrodnieniowa stawów kolanowych, biodrowych, stawów kręgosłupa – opracować.
Zniekształcenia narządu ruchu:
· Palce butonierkowate
· Palce typu „łabędzia szyjka”
· Odchylenie dołokciowe (ulnaryzacja) – w następstwie uszkodzenia, osłabienia lub zerwania prostownika wspólnego palców
· Podwichnięcie paliczka dalszego względem bliższego w kciuku, tzw. „kaczy dziób”, często towarzyszy przeprost w stawie śródręczno – paliczkowym
· Wrzecionowaty obrzęk palców – wrzecionowaty kształt palców wywołany zapaleniem błony maziowej stawów międzypaliczkowych bliższych
· Paluch koślawy – przyczyną niestabilności mięśniowej jest przyśrodkowe odchylenie I kości śródstopia oraz boczne odchylenie palucha. Najbardziej widoczne jest boczne przemieszczenie mięśnia odwodziciela paluch oraz trzeszczki przyśrodkowej.
· Palce młotkowate i szponiaste – u chorych z palcami szponiastymi charakterystyczne jest nadmierne poszerzenie jamy stawu śródstopno – paliczkowego ze zgięciem w stawach międzypaliczkowych bliższych i dalszych. W wypadku palców młotkowanych zgięcie grzbietowe w stawie śródstopno – paliczkowym jest mniej wydatne.
Objawy pozastawowe:
· Guzki reumatoidalne – pojawiają się późno u 20-30% chorych, mogą wystąpić po kilku latach choroby. Występowanie: pod skórą, wzdłuż kości łokciowej w pobliżu stawu, miejsca narażone na ucisk (potylica), grzbietowa powierzchnia palców w okolicy stawów, czasami w ścięgnach, narządach wewnętrznych
· Rumień dłoniowy i podeszwowy
· Zmiany zanikowe skóry (cienka, pergaminowa)
· Zapalenia naczyń skórnych
· Suche zapalenie spojówek
· Zapalenie twardówki i rogówki
· Zapalenie opłucnej
· Obrzęk błony śluzowej fałdów głosowych
· Osteoporoza wtórna
· Miażdżyca
· Zmiany w odcinku szyjnym kręgosłupa
· Niedokrwistość
· Powiększenie węzłów chłonnych
Badania laboratoryjne:
· Przyspieszone OB.
· Podwyższone wartości CRP
· Nadpłytkowość
· Markery serologiczne: RF, ACPA
Cele rehabilitacji w RZS:
· Prewencja deformacji i/lub złamań
· Zwiększenie zakresu ruchu w stawach
· Utrzymanie istniejącej siły mięśniowej lub jej wzrost
· Poprawa jakości chodu
· Poprawa funkcjonalności kończyn górnych
· Poprawa wydolności
· Utrzymanie równowagi posturalnej
· Prewencja upadków
· Utrzymanie ruchomości klatki piersiowej
Podczas planowania programu terapeutycznego należy uwzględnić:
· Stopień zaawansowania zmian czynnościowych
· Stopień zaawansowania zmian radiologicznych
· Wiek chorego
· Czas trwania choroby
· Okres choroby (ostry, podostry, remisja)
· Istniejące deformacje
Test Seyfrieda
I – chory w badanym stawie potrafi wykonać płynny ruch czynny w pełnym zakresie z obciążeniem i bez bólu
· Ćwiczenia z ½ poru maksymalnego zdrowej kończyny
· Wskazane spacery w obuwiu amortyzującym kontakt pięty z podłożem po płaskim, nierównym terenie
II- chory potrafi wykonać ruch czynny w pełnym zakresie, niewielkie obciążenie badanej kończyny powoduje pojawienie się bólu i zaburza jego płynność
· ćw. wolne
...
Tsuyka