DGP_2014_09_01_prawo_na_co_dzien.pdf

(1780 KB) Pobierz

Wygenerowano dnia 2015-02-20 dla loginu: johnprctorbob@gmail.com

Piszcie do nas!!!

– Pomożemy w rozwiązywaniu Waszych problemów prawnych. Czekamy na listy:

barbara.doktor@infor.pl

gazetaprawna.pl

Poniedziałek

1 września 2014 nr 168 (3809)

kontra

ﬁskus

S. II

Bloger

SHUTTERSTOCK

Wygenerowano dnia 2015-02-20 dla loginu: johnprctorbob@gmail.com

Dziennik Gazeta Prawna, 1 września 2014 nr 168 (3809)

gazetaprawna.pl

P R AW O N A C O D Z I E Ń

Rozliczamy przychód z bloga

Założyłam dziennik internetowy i zamierzam

pisać o najnowszych zmianach w prawie

medycznym oraz o nowych lekach – opowiada

pani Maria, która nie podjęła jeszcze

decyzji, czy będzie to robić hobbystycznie,

czy też stanie się to jej sposobem na życie.

Zastanawia się, w jaki sposób będzie

musiała rozliczyć ewentualne przychody

z reklam i czy będzie miała jeszcze inne

obowiązki wobec ﬁskusa.

Mariusz Szulc

mariusz.szulc@infor.pl

Prowadzenie bloga i ewentu-

alne zarabianie na reklamach

(oraz z innych tytułów) nie jest

wolne od zainteresowań ﬁsku-

sa, więc panią Marię czekają

obowiązki, które zależą zarów-

no od rodzaju uzyskanego za-

robku, jak i jej planów wobec

bloga. Jeśli internetowy dzien-

nik stanie się popularny wśród

czytelników, wzbudzi za-

interesowanie re-

klamodawców.

Im więcej będą

proponować

umów, tym

zwiększy

się ryzyko

uznania,

że bloger

prowadzi

działal-

ność

gospodarczą. Nie ma przy

tym znaczenia, czy ją zareje-

strował. Wystarczy, aby pro-

wadzenie bloga we własnym

imieniu było nastawione na

zysk (bez względu na rezultat).

Blogowanie musi mieć przy

tym charakter ciągły i zor-

ganizowany, a zysk nie może

być zaliczony do innych źródeł

przychodów wymienionych

w ustawie. Przedsiębiorcą nie

będzie autor, który nie działa

samodzielnie, np. pisze pod

nadzorem innych osób,

nie ponosi odpo-

wiedzialności

ani ryzyka

g o s p o d a r-

czego wobec

innych pod-

miotów za swo-

je usługi.

Kiedy więc czy-

telniczka musia-

łaby rozliczać

się z PIT jak inni

przedsiębiorcy? Na

to pytanie jednej

odpowiedzi nie

udzieliło nawet

Ministerstwo

Finansów.

Eksperci podatkowi zwra-

cają uwagę, że kiedy autorzy

zaczynają aktywnie szukać

reklamodawców, przedłużają

umowy itp., w oczach ﬁsku-

sa działać będą jak inne ﬁrmy.

Przedsiębiorcami od początku

byliby wtedy, gdyby sami two-

rzyli stronę, ponieśli wydat-

ki na jej pozycjonowanie itp.,

a założonym celem byłoby po-

zyskiwanie reklam.

Bloger przedsiębiorca z PIT

może rozliczyć się według skali

podatkowej (18 proc., 32 proc.),

właściwej stawki ryczałtowej

(nie skorzystają z niej ci, którzy

zajmują się tylko reklamą) lub

19-proc. stawki liniowej – ta

interesuje głównie bogatszych

autorów, którzy inaczej mu-

sieliby płacić 32-proc. daninę.

Rozliczanie się jako przedsię-

biorca ma zaletę w postaci

możliwości potrącenia szero-

kiego katalogu potencjalnych

kosztów podatkowych. Chodzi

o wszystkie wydatki, które są

powiązane z przychodem bądź

zabezpieczeniem lub zacho-

waniem jego źródła i jednocze-

śnie nie są wykluczone z tego

katalogu przez inne przepisy

ustawy o PIT. Wysokie koszty

w praktyce pozwolą zapłacić

niższą kwotę daniny.

Jeśli czytelniczka będzie

traktować blog jako hobby, nie

rozliczy się jak przedsiębior-

ca, może mieć jednak kłopot

z prawidłowym rozliczeniem

przychodów z reklam. Fiskus

uzna bowiem, że pochodzą one

z innych źródeł, argumentując,

że umowa, która łączy blogera

z reklamodawcą, ma charak-

ter nienazwany i nie jest po-

dobna ani do umowy zlecenia,

ani o dzieło, ani – jak twierdzą

sami autorzy – do umów dzier-

żawy lub najmu. Taka kwali-

ﬁkacja przychodu oznacza, że

ﬁrma, która wypłaca wynagro-

dzenie z tytułu udostępnienia

powierzchni reklamowej, po-

winna także wystawić i prze-

słać zarówno blogerowi, jak

i właściwemu urzędowi skar-

bowemu informację o uzyska-

nych przychodach PIT-8C. Ma

na to termin do końca lutego

danego roku. Przychód wraz

z ewentualnymi kosztami po-

winien być rozliczony do koń-

ca kwietnia na druku PIT-36.

Autorzy blogów nie zgadzają

się jednak z ﬁskusem. Ich zda-

niem przychód z reklam powi-

nien być kwaliﬁkowany jako

pochodzący z umów dzierżawy

lub najmu. Dzięki temu mogli-

by rozliczyć go według niskiej,

8,5-proc. stawki ryczałtu,

zgodnie z art. 6 ust. 1a usta-

wy o zryczałtowanym podatku

dochodowym od niektórych

przychodów osiąganych przez

osoby ﬁzyczne. Warunkiem

jest pisemne zgłoszenie tego

do 20 stycznia roku podatko-

wego lub 20. dnia miesiąca

następującego po tym, kiedy

osiągnięto pierwszy przychód.

Danina pobierana jest od przy-

chodu, którego nie pomniej-

szą żadne koszty podatkowe, te

jednak nie są zazwyczaj wiel-

kie, więc gra jest warta świecz-

ki. W takiej sytuacji ﬁrma wy-

płacająca wynagrodzenie nie

musiałaby wystawiać informa-

cji PIT-8C, a sam bloger powi-

nien co miesiąc (lub kwartał)

wpłacać zaliczki na podatek.

Uwaga! Spory między po-

datnikami a ﬁskusem traﬁa-

ją do sądów administracyj-

nych, a tam organy podatkowe

często przegrywają. Przykład

to wyroki Naczelnego Sądu

Administracyjnego z 9 mar-

ca 2012 r., sygn. akt II FSK

1548/10; z 19 czerwca

2012 r. sygn. akt

II FSK

PORADA

EKSPERTA

MONIKA

HRYNIEWICKA

doradca podatkowy Certus LTA

zęsto autorzy dzienników internetowych otrzymują

wynagrodzenie w naturze np. w postaci gadżetów

reklamowych. W zamian przygotowują notkę na temat

kontrahenta na swoim blogu. Taki usługodawca zawiera

najczęściej z autorem umowy o dzieło, w ramach których

bloger przenosi w formie pisemnej na przedsiębiorcę

autorskie prawa majątkowe do swojego artykułu.

Przychód autora powinien być w takim wypadku uznany

za pochodzący z odpłatnego zbycia praw majątkowych,

co pozwala na zastosowanie 50-proc. kosztów podatkowych.

Warunkiem jest zawarcie umowy w formie pisemnej

– umowa o przeniesienie autorskich praw majątkowych

wymaga jej pod rygorem nieważności. Część organów

podatkowych uznaje podobne wynagrodzenie za pochodzące

z działalności wykonywanej osobiście, ale to także pozwala

na zastosowanie wysokich kosztów.

Kontrahent autorki, który przekazuje jej gadżety w zamian

za artykuł na blogu, powinien wpłacić zaliczkę na podatek

dochodowy według stawki 18 lub 32 proc. do właściwego

urzędu skarbowego w terminie do 20. dnia następującego

po tym, kiedy ją pobrano (bierze wtedy pod uwagę 50-proc.

koszty podatkowe). Ma także obowiązek przesłać deklarację

roczną (PIT-4R) do swojego urzędu do końca stycznia

następnego roku podatkowego oraz wystawić i przesłać

imienne informacje o wysokości dochodu (PIT-11) zarówno

do blogera, jak i do właściwego dla niego urzędu w terminie

do końca lutego następnego roku podatkowego. W opisanym

scenariuszu warto pamiętać, aby wynagrodzenie nawet

ustalone w naturze (np. przekazanie smartfona) było

dokładnie określone i ubruttowione, tj. aby było powiększone

o należną zaliczkę na podatek (zdejmie to z autorki obowiązek

dopłaty takiej daniny kontrahentowi).

Przykładowo, jeżeli wartość telefonu będzie wynosiła

1000 zł, to kwota wynagrodzenia wyniesie 1099 zł

(99 zł zostanie odprowadzone jako zaliczka na podatek,

zgodnie z wzorem: 1099 zł x 50 proc.= 549,5 zł [dochód

pomniejszony o koszty] x 18 proc. = 99 zł).

Jeśli autor dziennika internetowego prowadzi działalność

gospodarczą, to uzyskany przychód z przeniesienia praw

majątkowych może być rozliczony w ramach ﬁrmy,

co potwierdza marcowy komunikat Ministerstwa Finansów

w tej sprawie. Pozwala to także np. na zastosowanie 19-proc.

stawki liniowej przez bogatszych blogerów.

2485/10; z 27 lutego 2013 r.,

sygn. akt II FSK 1305/11. We

wszystkich z nich sąd kasacyj-

ny zgodził się, że taki przychód

można rozliczać według staw-

ki 8,5 proc., jak inne pochodzą-

ce z najmu lub dzierżawy.

Mniejsze problemy mają

blogerzy, którzy np. zawarli

umowę-zlecenie z kontra-

hentem. Jej przedmiotem

może być np. napisanie tek-

stu reklamującego inne

przedsiębiorstwo.

Wtedy to zlecenio-

dawca powinien

potrącić z wyna-

grodzenia zaliczkę na dani-

nę i przesłać autorowi infor-

mację PIT-11, na podstawie

której będzie mógł rozliczyć

swój dochód z ﬁskusem.

Podstawa prawna

Art. 5 pkt 6, art. 10 ust. 1 pkt 3,

pkt 6, pkt 9, art. 20 ust. 1, art. 22–23

ust. 1, art. 45 ust. 1 ustawy z 26 lipca

1991 r. o podatku dochodowym od

osób fizycznych (t.j. Dz.U. z 2012 r.

poz. 361 ze zm.).

Art. 6, art. 8 ust. 1 pkt 3 lit. e,

poz. 34 załącznika nr 2 ustawy

z 20 listopada 1998 r. o ryczałto-

wanym podatku dochodowym od

niektórych przychodów osiąganych

przez osoby fizyczne (Dz.U. nr 144,

poz. 930).

SHUTTERSTOCK

Nieobecność w urzędzie pracy można usprawiedliwić

Renata Żaczek

dgp@infor.pl

Jako osoba bezrobotna jestem

zarejestrowana w pośrednia-

ku. W najbliższym czasie przy-

pada wyznaczona wizyta, ale

dowiedziałam się, że moja

siostra mieszkająca na dru-

gim krańcu Polski jest ciężko

chora i chciałam ją jak naj-

prędzej odwiedzić. Czy mogę

usprawiedliwić nieobecność?

– pyta pani Krystyna.

Są przynajmniej dwie drogi

pozwalające usprawiedliwić

wyznaczoną, obowiązkową

obecność w urzędzie pracy. Je-

śli minął termin wizyty, a my

na niej nie byliśmy, mamy

siedem dni na dostarczenie

usprawiedliwienia z uzasad-

nieniem powodu absencji.

Jeżeli powodem była choro-

ba własna lub kogoś z naj-

bliższej rodziny, trzeba do-

starczyć zwolnienie lekarskie

(np. pocztą). Gdy wezwie sąd,

policja, prokuratura lub inny

urząd – przedstawić wezwa-

nie. W razie nagłych zdarzeń

losowych, których nie da się

przewidzieć, należy postarać

się o dokumenty, które uwia-

rygodnią tłumaczenia, np.

akt zgonu. Raczej nie moż-

na liczyć na wyrozumiałość,

jeśli powodem nieobecności

była wina bezrobotnego, jego

lekkomyślność lub niedbal-

stwo. Gdy wiemy o tym, że

nie będziemy mogli stawić

się na spotkanie w wyzna-

czonym terminie, najpóźniej

w przeddzień wizyty mamy

prawo zgłosić na piśmie brak

UWAGA

Za okres braku

gotowości do pracy

nie należy się zasiłek

dla bezrobotnych

gotowości do podjęcia pracy

(w ciągu roku jest to maksy-

malnie 10 dni kalendarzo-

wych). Najpóźniej dzień po

upływie wskazanego przez

nas terminu, czyli 11. dnia,

musimy zjawić się w urzę-

dzie pracy i zgłosić gotowość

do podjęcia pracy. W skła-

danym oświadczeniu sami

wyznaczamy datę wizyty

(oczywiście w ciągu tych 10

dni). Oświadczenie może

brzmieć mniej więcej tak:

oświadczam, że chciałabym

skorzystać z przerwy braku

gotowości do podjęcia pra-

cy w dniu (podajemy jakie-

go dnia lub dni dotyczy), po-

nadto oświadczam, iż stawię

się w urzędzie pracy w dniu

(podajemy którego dnia od-

będziemy przełożoną wizy-

tę). Pismo opatrujemy danymi

osobowymi, adresem i poda-

jemy PESEL, na końcu podpi-

sujemy się. Możemy je zeska-

nować i przesłać mailem lub

dostarczyć do kancelarii urzę-

du pracy. W tym przypadku

nie musimy podawać powodu

nieobecności (wyjątkiem jest

wyjazd za granicę). Tak więc

każda sytuacja, która powodu-

je, że nie możemy zgłosić się

w urzędzie, to właśnie brak

gotowości do podjęcia pracy.

Uwaga! Wyjazd lub inna sy-

tuacja powodująca brak goto-

wości do podjęcia pracy dłużej

niż 10 dni albo brak usprawie-

dliwienia nieobecności w cią-

gu siedmiu dni powoduje wy-

rejestrowanie i utratę statusu

bezrobotnego, czyli m.in. pra-

wa do zasiłku lub ubezpiecze-

nia zdrowotnego – na okres

120 dni w przypadku pierw-

szego niestawienia się, 180

dni – drugiego, 270 dni w razie

trzeciego i każdego kolejnego

niepojawienia się w urzędzie.

Podstawa prawna

Art. 33, art. 75 ustawy o promocji

zatrudnienia i rynkach pracy

z 20 kwietnia 2004 r. (t.j. Dz.U.

z 2013 r. poz. 674 z póź. zm.).

Redaktor prowadzący:

Barbara Grzywińska-Doktór,

barbara.doktor@infor.pl

Wygenerowano dnia 2015-02-20 dla loginu: johnprctorbob@gmail.com

Dziennik Gazeta Prawna, 1 września 2014 nr 168 (3809)

gazetaprawna.pl

III

P R AW O N A C O D Z I E Ń

Odzyskanie zaległych pensji możliwe, lecz niełatwe

Anna Ochremiak

dgp@infor.pl

około 15 tys. zł – pisze poszko-

dowany mężczyzna.

Od siedmiu lat staram się o wy-

płatę wynagrodzenia od byłe-

go pracodawcy – opowiada pan

Michał. – Najpierw wzywałem

do zapłaty, potem skierowa-

łem sprawę do sądu. Wygrałem

proces łącznie z odwołaniem

i przekazałem wyrok do egze-

kucji przez komornika. Niestety

komornik (a było ich dwóch) nie

mógł wyegzekwować środków

z uwagi na brak majątku. Bo

w trakcie postępowania ﬁrma

– była to spółka z ograniczoną

odpowiedzialnością – zmieniła

właściciela, choć wszystko zo-

stało w rodzinie: wcześniej była

nim żona, teraz jest mąż. Firma

windykacyjna też nie potraﬁła

mi pomóc. Czy jest nadzieja na

odzyskanie pieniędzy? Razem

z odsetkami nazbierało się już

Dla określenia sposobu po-

stępowania w tym przypad-

ku wydaje się istotne, jaką

formę prawną miała ﬁrma

zatrudniająca pana Michała.

Z jego listu wynika, że była to

spółka z ograniczoną odpo-

wiedzialnością. – Wobec bez-

skuteczności egzekucji pro-

wadzonej względem spółki,

zastosowanie mogą znaleźć

przepisy kodeksu spółek han-

dlowych, które ustanawiają

w takim przypadku solidarną

odpowiedzialność członków

zarządu za niespłacone zobo-

wiązania spółki – wyjaśnia ad-

wokat Maciej Kijas. – W celu

wyegzekwowania należności

od członków zarządu należy

niestety wytoczyć osobne po-

wództwo, co łączy się z ponie-

sieniem kosztów sądowych.

Można jednak złożyć wniosek

o zwolnienie od nich z uwa-

gi na złą sytuację materialną

– sugeruje prawnik. Opisane

przez pana Michała okolicz-

ności mogą również uzasad-

niać podjęcie działań prawno-

karnych przeciwko członkom

zarządu spółki. Kodeks karny

stanowi bowiem, że gdy oso-

ba zobowiązana orzeczeniem

sądu do wypłaty wynagrodze-

nia za pracę obowiązku tego

nie wykonuje, podlega grzyw-

nie, karze ograniczenia wol-

ności albo pozbawienia wol-

ności do lat 3. Warto więc

złożyć doniesienie do proku-

ratury w tej sprawie.

Podstawa prawna

Art. 299 ustawy z 15 września 2000 r.

– Kodeks spółek handlowych

(Dz.U. nr 94, poz. 1037 ze zm.).

Art. 218 par. 3 ustawy

z 6 czerwca 1997 r. – Kodeks karny

(Dz.U. z 1998 r. nr 88, poz. 553 ze zm.).

Renata Żaczek

dgp@infor.pl

SHUTTERSTOCK

Odpowiadając na pierwsze py-

tanie, jeśli właściciel lokalu nie

płaci, zarząd wspólnoty powi-

nien najpierw starać się dług

odzyskać dobrowolnie. Trze-

ba poinformować właściciela

o wysokości zadłużenia i we-

zwać do spłaty, wyznaczając

termin. Przy opóźnieniach

w płatnościach wspólnota

ma prawo do naliczania od-

setek, powinna więc podjąć

w tej sprawie uchwałę, usta-

lając ich wysokość.

Jeśli ta droga nie poskut-

kuje, pozostaje sądowe do-

chodzenie należności. Po-

zew o zapłatę w postępowaniu

upominawczym składa się

w sądzie rejonowym. Jeżeli

wspólnota uzyska nakaz za-

płaty lub zasądzający zapłatę

wyrok sądu, a dłużnik nie zło-

ży sprzeciwu, nakaz zapłaty

staje się prawomocny. Wte-

dy wspólnota występuje do

sądu z wnioskiem o nadanie

klauzuli wykonalności. Po jej

otrzymaniu składa wniosek

do komornika o wszczęcie eg-

zekucji np. z wynagrodzenia,

emerytury bądź kont banko-

wych.

Na najbardziej opornych

dłużników jest jeszcze jeden

bat wynikający z ustawy o wła-

sności lokali. Jeżeli właściciel

długotrwale zalega z zapłatą,

wspólnota ma prawo wystąpić

do sądu z żądaniem sprzedaży

lokalu w drodze licytacji. Ko-

nieczne jest jednak podjęcie

uchwały wspólnoty upoważ-

niającej zarząd do wytoczenia

procesu, gdyż jest to czynność

przekraczająca zakres zwy-

kłego zarządu. Przed sądem

wspólnota musi wykazać ist-

nienie długu i długotrwałą

zwłokę w jego zapłacie, która

musi istnieć w dacie wyda-

wania wyroku. Pojęcie dłu-

gotrwałości nie jest w prze-

pisach zdefiniowane i sąd

każdy przypadek analizuje in-

dywidualnie. Zbada również,

czy wspólnota nie nadużywa

swojego prawa. Ta droga jest

kosztowna, gdyż opłatę sądo-

wą liczy się od wartości ryn-

kowej mieszkania, a rezultat

może być niepewny. Przed

sądem, prócz udowodnienia

długu i długotrwałej zwłoki

w spłacie, trzeba także wyka-

zać się próbami odzyskiwania

należności.

Nie mieszkają, nie płacą.

Problemy we wspólnocie mieszkaniowej

Natomiast odnosząc się do

drugiej kwestii podniesionej

przez czytelnika, mieszkania

komunalne przydzielane są

tym, których nie stać na za-

kup własnego lokum. A więc

przede wszystkim osobom

i rodzinom o niskich do-

chodach, niemającym gdzie

mieszkać. Szczegółowe zasady

wynajmu określane są indywi-

dualnie w uchwale gminy i nie

są jednolite dla całego kraju

– zależą chociażby od sytu-

acji mieszkańców, wysokości

ich zarobków oraz możliwo-

ści ﬁnansowych samorządu.

Ustawa o ochronie praw lo-

katorów wymienia sytuacje,

w których gmina może wy-

powiedzieć lokatorowi umo-

wę najmu. Jednak by ocenić

możliwość jej wypowiedzenia,

wskazana jest analiza umowy

najmu zawartej pomiędzy wła-

ścicielem (gminą) a najemcą.

Podstawa prawna

Art. 16 ustawy z 24 czerwca 1994 r.

o własności lokali (t.j. Dz.U.

z 2000 r. nr 80, poz. 903 ze zm.).

Art. 11 ustawy z 21 czerwca 2001 r.

o ochronie praw lokatorów, miesz-

kaniowym zasobie gminy i o zmianie

kodeksu cywilnego (t.j. Dz.U.

z 2014 r. poz. 150).

Art. 497–505, art. 921–1013 ustawy

z 17 listopada 1964 r. – Kodeks

postępowania cywilnego

(t.j. Dz.U. z 2014 r.

poz. 101).

Właścicielka mieszkania w naszej wspólnocie nie płaci za nie. Zaległości wynoszą ok. 5 tys. zł,

mimo że lokal wynajmuje osobie trzeciej. My jako wspólnota mieszkaniowa nie możemy otrzy-

mać pożyczki na remont naszego budynku, gdyż bank twierdzi, że są zaległości w opłatach.

Co mamy zrobić, żeby zmusić właścicielkę zadłużonego mieszkania do wnoszenia regularnych

opłat? Druga sprawa dotyczy lokalu komunalnego w tym samym budynku, którego najemczyni

wyszła za mąż i mieszka na wsi w domu małżonka. Mieszkanie stoi puste i najgorsze jest to, że

zimą nie jest ogrzewane (są piece), wychodzi więc mróz na ścianach. Kierownik odpowiedzialny

za mieszkania komunalne twierdzi, że nic nie może zrobić, gdyż lokal nie ma zaległości. Jak

wspólnota może zareagować? – pyta pan Zbigniew.

PORADA

EKSPERTA

MACIEJ KIJAS

adwokat

SHUTTERSTOCK

przypadku właściciela niepłacącego należności

względem wspólnoty należy wystąpić

przeciwko niemu do sądu z pozwem o zapłatę

zaległości. W ostateczności, gdy długotrwale zalega on

z opłatami, wspólnota może w trybie procesu żądać

sprzedaży lokalu w drodze licytacji (na podstawie

przepisów kodeksu postępowania cywilnego o egzekucji

z nieruchomości). O zlicytowanie może wystąpić także

wtedy, gdy lokator wykracza w sposób rażący lub

uporczywy przeciwko obowiązującemu porządkowi

domowemu albo przez swoje niewłaściwe zachowanie

czyni korzystanie z innych lokali lub nieruchomości

wspólnej uciążliwym. Odnośnie niezamieszkiwanego

lokalu mieszkalnego, którego najemczyni mieszka z mę-

żem w jego domu, należy stwierdzić, iż właścicielowi

(gminie) przysługuje prawo do wypowiedzenia takiej

umowy. Okres wypowiedzenia wynosi sześć miesięcy,

jeśli lokal nie jest zamieszkany przez ponad 12 miesięcy

i tylko miesiąc, gdy najemcy przysługuje tytuł prawny

do innego lokalu położonego w tej samej miejscowości

– w sytuacji kiedy spełnia on warunki przewidywane

dla lokalu zamiennego, a lokator może używać tego

mieszkania. Musi być spełniony jeszcze jeden warunek,

a mianowicie czynsz nie może być wyższy od 3 proc.

wartości odtworzeniowej lokalu w skali roku. Zwykle

w lokalach komunalnych jest on właśnie taki. Powodem

wypowiedzenia umowy najmu (po uprzednim

upomnieniu przez właściciela) może być również

wywołanie szkód powstałych na skutek braku

ogrzewania lokalu. Jeszcze raz jednak podkreślam,

iż takie zachowanie należy wyłącznie do kompetencji

gminy.

Wygenerowano dnia 2015-02-20 dla loginu: johnprctorbob@gmail.com

Dziennik Gazeta Prawna, 1 września 2014 nr 168 (3809)

gazetaprawna.pl

p r aw o n a c o d z i e ń

Kto rozlicza

składki

od zlecenia

Zwykle płatnikiem wobec ZUS jest zleceniodawca.

Czasami może być nim jednak

przedsiębiorca

wykonujący umowy cywilnoprawne

w ramach

działalności albo pracodawca zleceniobiorcy

Mariusz Stępień

dgp@infor.pl

Zasadniczo za

studenta zatrud-

nionego na

umowę-zlecenie,

który nie ukończył

26 lat, nie opłaca

się składek ani

na ubezpieczenia

społeczne, ani

na ubezpieczenie

zdrowotne. Są

jednak wyjątki

pieczenia emerytalne i rentowe

od kwoty wypłaconego zasiłku

macierzyńskiego. Nie dokonu-

je jednak ich wpłat, bo są one

finansowane z budżetu pań-

stwa.

Podstawa prawna

Art. 6 ust. 1 pkt 19, art. 18 ust. 6

ustawy z 13 października 1998 r.

o systemie ubezpieczeń społecznych

(t.j. Dz.U. z 2013 r. poz. 1442 ze zm.).

Art. 29 ust. 5a ustawy z 25 czerwca

1999 r. o świadczeniach pienięż-

nych z ubezpieczenia społecznego

w razie choroby i macierzyństwa

(t.j. Dz.U. z 2014 r. poz. 159).

Art. 182

ustawy z 26 czerwca

1974 r. – Kodeks pracy (t.j. Dz.U.

z 1998 r. nr 21, poz. 94 ze zm.).

Czy przyjmujący

zlecenie

spłaca

dług

Wykonywałam przez

miesiąc umowę-zlecenie.

Zleceniodawca opłacił za

mnie tylko składkę zdro-

wotną, twierdząc, że jak po-

zostaję w stosunku pracy,

to pozostałych nie musi.

Jestem jednak zatrudnio-

na na 1/3 etatu i otrzymuję

pensję w wysokości 1 tys. zł.

Czy w przyszłości ZUS może

dochodzić ode mnie opłace-

nia składek na ubezpiecze-

nia społeczne?

Gdy wynagrodzenie ze

stosunku pracy jest

niższe od minimalne-

go (w 2014 r. od 1680 zł), to zle-

ceniodawca musi opłacić

składki na ubezpieczenia eme-

rytalne, rentowe, wypadkowe

i ubezpieczenie zdrowotne.

Tylko ubezpieczenie chorobo-

we jest dla zleceniobiorcy do-

browolne. Ponieważ płatnik

składek opłacał tylko składkę

na ubezpieczenie zdrowotne,

będzie zobowiązany do złoże-

nia korekty dokumentów zgło-

szeniowych i rozliczeniowych.

Będzie musiał w całości z wła-

snych środków opłacić składki

na ubezpieczenia społeczne

wraz z odsetkami za zwłokę,

również w części finansowanej

przez zleceniobiorcę.

Podstawa prawna

Art. 9 ust. 1a, art. 24 ustawy

z 13 października 1998 r. o systemie

ubezpieczeń społecznych (t.j. Dz.U.

z 2013 r. poz. 1442 ze zm.).

sytuacji pracodawca, tj. pod-

miot, na rzecz którego praca

w ramach umowy cywilno-

prawnej jest faktycznie świad-

czona, a nie podmiot, z którym

umowa została zawarta. Aby

przedsiębiorca nie miał pro-

blemu z ustaleniem wysokości

wynagrodzenia wypłacanego

jego pracownikowi przez oso-

bę trzecią, dobrym rozwiąza-

niem jest zamieszczenie klau-

zuli dotyczącej przepływu

informacji na temat przycho-

dów z dodatkowych stosun-

ków cywilnoprawnych. Praco-

dawca ma prawo domagać się

podania wspomnianych infor-

macji przede wszystkim od

podwładnego. Aby jednak

uniknąć kłopotów z ich wyeg-

zekwowaniem, wygodniej jest

zawrzeć klauzulę w umowie

łączącej pracodawcę z podmio-

tem zatrudniającym jego pra-

cownika.

Podstawa prawna

Art. 8 ust. 2a, art. 18 ust. 1a ustawy

z 13 października 1998 r. o systemie

ubezpieczeń społecznych (t.j. Dz.U.

z 2013 r. poz. 1442 ze zm.).

w ramach pozarolniczej dzia-

łalności gospodarczej na rzecz

własnego pracodawcy ma dwa

tytuły do ubezpieczeń – umo-

wę o pracę i działalność gospo-

darczą. Z uwagi na to, że wy-

nagrodzenie ze stosunku

pracy jest równe co najmniej

minimalnemu z działalności,

obowiązkowe jest tylko ubez-

pieczenie zdrowotne.

Podstawa prawna

Art. 8 ust. 2a, art. 9 ust. 1a ustawy

z 13 października 1998 r. o systemie

ubezpieczeń społecznych (t.j. Dz.U.

z 2013 r. poz. 1442 ze zm.).

Czy trzeba

ubezpieczyć

studenta

Od 2 sierpnia zatrudniamy

na podstawie umowy-zle-

cenia studenta studiów

wieczorowych. Złożył

oświadczenie, że ma

25 lat, a ta praca jest jego

jedynym źródłem zarobko-

wania. Czy należy za niego

opłacać składki?

umowy-

-zlecenia

pozostaje

równocześnie ze

zleceniodawcą w stosunku

pracy albo na podstawie umo-

wy-zlecenia wykonuje pracę na

rzecz własnego pracodawcy, od

umowy tej trzeba opłacać

wszystkie składki na ubezpie-

czenia społeczne i zdrowotne.

Podstawa prawna

Art. 6 ust. 4, art. 8 ust. 2a ustawy

z 13 października 1998 r. o systemie

ubezpieczeń społecznych (t.j. Dz.U.

z 2013 r. poz. 1442 ze zm.).

czenia

społeczne

i ubezpieczenie

zdrowotne. Przychód

ze zlecenia w zakresie nali-

czania składek na ubezpiecze-

nia jest więc traktowany jak

przychód z umowy o pracę.

Podstawa prawna

Art. 8 ust. 2a, art. 18 ust. 1a ustawy

z 13 października 1998 r. o systemie

ubezpieczeń społecznych (t.j. Dz.U.

z 2013 r. poz. 1442 ze zm.).

Czy trzeba

oskładkować drugą

umowę

Chcemy zawrzeć

zlecenie z osobą, która

ma już podpisaną taką

umowę z innym podmio-

tem. Pierwszy zlecenio-

dawca opłaca wszystkie

składki od 1200 zł. Czy od

drugiego kontraktu ko-

nieczne są ubezpieczenia

społeczne?

Czy możliwe jest

całkowite zwolnienie

z wpłat

Od 5 lat prowadzę dzia-

łalność gospodarczą i po-

zostaję w stosunku pracy.

Otrzymuję wysokie wy-

nagrodzenie, dlatego od

własnej firmy opłacam

tylko składkę zdrowotną.

Podpisałem z pracodaw-

cą umowę o świadczenie

usług, która będzie wyko-

nywana w ramach dzia-

łalności. Czy pracodawca

będzie zwolniony z opłaca-

nia składek od tej umowy?

Czy warto

zamieścić

dodatkową klauzulę

Będę zawierał ze spółką

umowę na opracowanie

kampanii reklamowej.

Dowiedziałem się, że do

jej realizacji zostanie za-

trudniony mój pracownik

na podstawie umowy-zle-

cenia. Czy mogę zawrzeć

klauzulę, że zleceniodawca

musi mnie poinformować

o wysokości wynagrodze-

nia ze zlecenia?

Umowa-zlecenie bę-

dzie wykonywana na

rzecz własnego praco-

dawcy, więc płatnikiem skła-

dek na ubezpieczenia społecz-

ne i zdrowotne jest w takiej

Jeżeli umowa o świad-

czenie usług jest wy-

konywana w ramach

działalności gospodarczej, tj. jej

przedmiot zawiera się w przed-

miocie prowadzonej działalno-

ści i dla celów podatkowych

korzyści finansowe z tej umo-

wy są traktowane jako przy-

chód z działalności, to nie trze-

ba od niej opłacać składek.

Tytułem do ubezpieczeń jest

prowadzona działalność gospo-

darcza. To, że umowa cywilno-

prawna jest wykonywana na

rzecz własnego pracodawcy,

nie powoduje, że musi on od

wypłacanego przychodu nali-

czać składki na ubezpieczenia

społeczne i zdrowotne. Tak po-

stanowił ZUS w interpretacji

indywidualnej przepisów.

W takiej sytuacji wykonujący

umowę o świadczenie usług

Student do ukończenia

26 lat nie podlega

z umowy-zlecenia ani

ubezpieczeniom społecznym,

ani zdrowotnemu. Dla zlece-

niodawcy nie ma znaczenia,

czy jest studentem studiów

dziennych, zaocznych, wieczo-

rowych, nie jest także istotne,

czy uczelnia jest placówką pu-

bliczną, czy prywatną. Ale

uwaga! Od ukończenia przez

studenta 26 lat trzeba będzie

opłacać za niego obowiązkowo

składkę na ubezpieczenia:

emerytalne, rentowe, wypad-

kowe i zdrowotne, a dobrowol-

nie na ubezpieczenie chorobo-

we. Jeśli np. 15 grudnia 2014 r.

ukończy 26 lat, to od 15 grudnia

należy go zgłosić do ubezpie-

czeń społecznych i zdrowot-

nego. W myśl bowiem art. 112

k.c. termin oznaczony w tygo-

dniach, miesiącach lub latach

kończy się z upływem dnia,

który nazwą lub datą odpowia-

da początkowemu dniu termi-

nu, a gdyby takiego dnia

w ostatnim miesiącu nie było,

w ostatnim dniu tego miesią-

ca. Jednak przy obliczaniu wie-

ku osoby fizycznej termin

upływa z początkiem ostatnie-

go dnia. Oznacza to, że jeżeli

dana osoba urodziła się

23 sierpnia, to kolejny rok życia

przybywa z początkiem

23 sierpnia. Trzeba też pamię-

tać, że od zasady nieskładko-

wania umowy-zlecenia ze stu-

dentem do ukończenia 26 lat

jest wyjątek. Gdy student wy-

konujący pracę na podstawie

Czy zbędne

jest odrębne

zgłoszenie

Chcemy podpisać z pra-

cownikiem dodatko-

wo zlecenie, oczywiście

z innym zakresem prac

niż wynikający z umowy

o pracę. Czy za zlecenio-

biorcę musimy opłacić

wszystkie składki?

Czy podstawę

wymiaru stanowi

kwota zasiłku

Zatrudnionemu przez nas

od dwóch miesięcy zle-

ceniobiorcy urodziło się

dziecko. Jest zgłoszony do

wszystkich ubezpieczeń,

w tym do chorobowego.

Chce skorzystać z dwuty-

godniowego zasiłku macie-

rzyńskiego dla ojców. Czy

możemy mu wypłacić to

świadczenie, a jeśli tak, to

jak go ubezpieczyć w tym

okresie?

Przepisy dotyczące

ubezpieczeń społecz-

nych posługują się

szerszą definicją pojęcia pra-

cownika niż prawo pracy. Za

pracownika uważa się nie tyl-

ko osobę pozostającą w sto-

sunku pracy, ale też wykonu-

jącą pracę na podstawie

umowy-zlecenia (a także innej

umowy o świadczenie usług,

do której zgodnie z kodeksem

cywilnym stosuje się przepisy

dotyczące zlecenia, umowy

agencyjnej, umowy o dzieło),

jeżeli została ona zawarta

z własnym pracodawcą lub

praca na podstawie tego kon-

traktu jest wykonywana na

rzecz własnego pracodawcy.

Podpisując z własnym pra-

cownikiem umowę-zlecenie,

przedsiębiorca nie zgłasza od-

rębnie zleceniobiorcy do ubez-

pieczeń, tylko przychód, jaki

jest mu wypłacany, wykazuje

w raporcie ZUS RCA (z kodem

01 10 XX) wraz z wynagrodze-

niem z umowy o pracę. Od tak

ustalonej podstawy nalicza

i opłaca składki na ubezpie-

Zasiłek macierzyński

przez okres ustalony

przepisami kodeksu

pracy jako okres urlopu ojcow-

skiego przysługuje także oso-

bom podlegającym ubezpiecze-

niu chorobowemu, które nie

są pracownikami, m.in. zlece-

niobiorcom. Jest wypłacany

niezależnie od okresu podle-

gania przez zleceniobiorcę

ubezpieczeniu chorobowemu,

bez okresu wyczekiwania. Za-

siłek macierzyński przez okres

ustalony przepisami jako okres

urlopu ojcowskiego przysługu-

je za dwa tygodnie do ukończe-

nia przez dziecko 12 miesięcy

życia. W czasie jego otrzymy-

wania zleceniobiorca podlega

ubezpieczeniom emerytalne-

mu i rentowym z tytułu pobie-

rania zasiłku. Zleceniodawca,

który wypłaca to świadczenie,

wykazuje jego kwotę w rapor-

cie ZUS RSA. Musi także złożyć

za zleceniobiorcę raport ZUS

RCA z kodem 12 40 XX, w któ-

rym nalicza składki na ubez-

Podpisując umowę-zle-

cenie z osobą, która

wykonuje już taką

umowę, płatnik składek musi

ustalić, czy chce on podlegać

z tej drugiej ubezpieczeniom

społecznym. Przy równocze-

snym wykonywanu dwóch

umów-zleceń, zleceniobiorca

podlega obowiązkowym ubez-

pieczeniom emerytalnemu

i rentowym z pierwszej. Zawie-

rając drugie zlecenie, może

zmienić tytuł do obowiązko-

wych ubezpieczeń i wówczas

z pierwszej umowy ubezpie-

czenia emerytalne i rentowe

z obowiązkowych staną się do-

browolne, a obowiązkowe bę-

dzie tylko ubezpieczenie zdro-

wotne. Dokonując wyboru,

zleceniobiorca nie jest ograni-

czony wysokością uzyskiwa-

nych z umów przychodów.

Uwaga! W marcu 2014 r. do

Sejmu trafił rządowy projekt

nowelizacji ustawy o syste-

mie ubezpieczeń społecz-

nych, który ma zmienić za-

sady opłacania składek przy

wykonywaniu równolegle

kilku umów-zleceń. Zgodnie

z nim w analizowanej sytuacji

zostałaby zastosowana zasa-

da kumulacji tytułów, tak by

podstawa wymiaru składek

na ubezpieczenia społeczne

nie była niższa od minimalne-

go wynagrodzenia w danym

miesiącu.

Podstawa prawna

Art. 9 ust. 2 ustawy z 13 paździer-

nika 1998 r. o systemie ubezpieczeń

społecznych (t.j. Dz.U. z 2013 r.

poz. 1442 ze zm.).

Art. 66 ust. 1 pkt 1e ustawy

z 27 sierpnia 2004 r.

o świadczeniach opieki zdrowotnej

finansowanych ze środków publicz-

nych (t.j. Dz.U. z 2008 r. nr 164,

poz. 1027 ze zm.).

ShUTTeRSTOCk

Plik z chomika:

Pajak77

Inne pliki z tego folderu:

DGP_2014_03_20_kadry_i_place.pdf (2775 KB)
DGP_2014_07_22_firma_i_prawo.pdf (2342 KB)
DGP_2014_01_21_przewodnik_msp_leasing.pdf (522 KB)
DGP_2014_05_14_dotacje_unijne.pdf (361 KB)
DGP_2014_08_04_podatki_i_ksiegowosc.pdf (2859 KB)

DGP_2014_09_01_prawo_na_co_dzien.pdf

Plik z chomika:

Inne pliki z tego folderu:

Inne foldery tego chomika: