DGP_2014_08_29_prawo_na_co_dzien.pdf

(2620 KB) Pobierz

Wygenerowano dnia 2015-02-20 dla loginu: johnprctorbob@gmail.com

Oglądaj

„Przepis na prawo”

– wspólny program TVP Info i Dziennika Gazety Prawnej w soboty od 15.15 w

gazetaprawna.pl

Piątek – niedziela

29–31 sierpnia

2014 nr 167 (3808)

Ostrożnie,

podróbka

S. II

i n f o r. p

ktor@

BLOOMBERG

Pomoże

w rozw my

Wa s z y c i ą z y w a n i u

problem

prawny ów

Czekam

ch.

y na lis

barbara

ty:

.do

Piszcie

do nas

Wygenerowano dnia 2015-02-20 dla loginu: johnprctorbob@gmail.com

Dziennik Gazeta Prawna, 29–31 sierpnia 2014 nr 167 (3808)

gazetaprawna.pl

P R AW O N A C O D Z I E Ń

bawem

ek nie kacje

Pan J

a wa

dża n

wyjeż u. – Znajom

ipt

nie

do E g

osili m ie

popr

ezien

rzywi

w tym

eczy,

wych

kilku

ﬁrmo

bek

gę

podró

ek. Czy mo

koszu źć do kraju

odne

je ww

niezg

st to

i mi

czy je

i groz

z praw

kara? Na c

jakaś

nem

winie ta

e po

? – py

jeszcz

ważać elnik

czyt

Maria Kuźniar

dgp@infor.pl

z Kan

larii A

eszow

SPER

. z Rz

D A

zel S.C

UPSK

inc

ki J. K

PORA

NI SK

orups

j A. Sk

ANTO

okack

Kupowanie pamiątek z wa-

kacji w postaci podrobionych

ubrań, butów lub dodatków

nie jest najlepszym pomy-

słem. Jeśli celnicy zainteresu-

ją się bagażem i wśród przy-

wożonych rzeczy znajdą

podróbki markowych

przedmiotów, turystę

może czekać kara. Przy

podejrzeniu, że takie

towary naruszają pra-

wo własności intelek-

tualnej, mają do tego

prawo. Jeśli podróbek

nie jest dużo i wszyst-

ko wskazuje na to, że

zostały kupione wy-

łącznie na własny uży-

tek, może skończyć się

tylko na ich zarekwiro-

waniu. Oczywiście za

przywiezienie jako pa-

miątki z wakacji jednego

lub dwóch podrobionych

T-shirtów albo okularów

możemy nie ponieść żad-

nych przykrych konsekwencji

– zależy to przede wszystkim

od celnika. Istnieje szansa,

że przedmiotów nawet nie

zarekwiruje, jednak równie

dobrze może się źle skoń-

czyć. Wszystko dlatego, że

w takich przypadkach ist-

nieje podejrzenie, że wwo-

żone przedmioty naruszają

prawo własności intelektual-

nej. W Polsce kwestie takich

rzeczy ze znakiem towaro-

wym reguluje prawo wła-

sności przemysłowej, a ono

przewiduje za to minimum

karę grzywny.

Znacznie więcej można

stracić, gdy celnicy uznają,

oślin l

ków r

tun

bro-

ych ga

jest za

ronion ykonanych ie tylko

ia ch

ara n

ich w

wolen

ez zez duktów z n ątek grozi k a wolności

óz b

ro-

rzew

oraz p

ch pam

bawie t międzyna

ierząt rzewóz taki ównież poz

jes

ią

niony ślin – mów -

ny. Za miotów, ale

zabro

nio

i ro

icie

ierzę

ierząt

ałkow

przed

mi zw

skaty

5 lat. C tunkami zw andlu dziki CITES)

y do

konﬁ

em (

iesięc

00 ga

odowy h wyginięci h gatunków

od 3 m del ponad 8

–

zynar

ięd

onyc

han

tę tyc

cja o m

olejny

dowy

zagroż ej. Pełną lis

onwen gatunków

adku k eżą do

zyp

ejsk

o tym ślinami

. W pr

. Nal

Europ

a Unii u I do CITES graniczony niedźwie-

i i ro

tam

praw

kotów

łączni

acznie

rzepis

oraz p naleźć w za ndel jest zn kór dzikich ze skór węż

yrob

by ze

ków h

tóre

możn

gatun skóry i wyro rapieżne, w ecznicze, k

0 tys.

.in.

kty

taki

zi;

nich m ypchane p ralne produ niedźwied

ichkol

dzi

ku jak ów

; nat

dne

dyli

ypad

kroko erają pocho

W prz ista gatunk

uszle.

wce, m

ię na

i pełn

koralo wątpliwośc ą znajduje s nister-

ron

wiek

ch och ernetowych os.gov.pl.

objęty

ww.m

ch in

strona odowiska: w

stwa Ś

wyjazdu kupimy legalne

przedmioty, czyli np.

markowe ubrania, to gdy ich

wartość przekracza 430 euro,

musimy zapłacić podatek i cło.

że podrobione rzeczy zostały

wwiezione w celach zarobko-

wych (np. w bagażu znajduje

się ich znaczna ilość). Oso-

ba wprowadzająca do obrotu

lub oznaczająca towary zna-

kiem, którego nie ma prawa

używać, może dostać karę

ograniczenia wolności albo

jej pozbawienia do dwóch lat.

tualnej. Trzeba też pamiętać,

żeby podróbek nie wystawiać

na serwisach aukcyjnych

czy platformach sprzedaży

– wystawiający taki przed-

miot musi liczyć się z tym,

że może się to skończyć na-

wet więzieniem.

To jednak nie koniec pułapek

dla tych, którzy szukają waka-

cyjnych pamiątek w zagranicz-

nych, egzotycznych kurortach.

MAT. PRASOWE

UWAGA

Nawet jeśli podczas

Co więcej, jeśli sąd uzna

że handlowanie podrobio-

nym towarem jest stałym źró-

dłem jej dochodu, może usły-

szeć wyrok więzienia nawet

do pięciu lat.

Dlatego też z przywoże-

niem podróbek jako pamiątek

i prezentów z wakacji należy

uważać. W krajach unijnych

przepisy są znacznie bar-

dziej restrykcyjne i np. pod-

róbki markowych koszulek,

w Egipcie dostępne niemal

wszędzie, gdzie za ich posia-

danie nic nie grozi, w Europie

mogą być traktowane jako na-

ruszenie własności intelek-

Polując na

ciekawe su-

weniry, muszą pamiętać,

by nie kupować rzeczy

niewiadomego pochodze-

nia. Dlatego należy uważać

i nie dokonywać pochopnie

zakupów u ulicznych sprze-

dawców, sugerując sie niższą

ceną. Najlepiej kupować pre-

zenty w sklepach, które mogą

wystawić certyﬁkat. Trzeba

też dokładnie je obejrzeć przed

podjęciem decyzji – jeśli wy-

roby powstały z gatunków

chronionych, grozi za to kara.

Nawet jeśli kupiona rzecz zo-

stała wykonana np. z drzewa,

które nie znajduje się w reje-

strze gatunków zagrożonych,

pod ochroną, a nie ma certy-

ﬁkatu, na granicy pechowego

turystę mogą czekać kłopoty

– konﬁskata przedmiotu lub

kara pieniężna.

Lepiej też powstrzymać się

od zbierania na plaży wyrzu-

conych przez fale fragmentów

rafy koralowej, muszli a nawet

kamieni czy piasku. Wywoże-

nie takich rzeczy jest zabro-

nione. Dlatego przed wyjaz-

dem należy dobrze zapoznać

się z obowiązującymi w da-

nym kraju przepisami. Część

państw zabrania wywozu żyw-

ności, ogranicza też możliwą

ilość alkoholu i papierosów.

Szczegółowych informacji

o tym, co i w jakich ilościach

z konkretnego kraju można

przewieźć, udziela Centrum

Informacji Służby Celnej.

Podstawa prawna

Art. 305, art. 310 ustawy z 30 czerwca

2000 r. – Prawo własności przemysłowej

(Dz.U. z 2001 r. nr 49, poz. 508).

, BLOOMBERG

Więcej na ten temat

w programie

„Przepis na

prawo”

w sobotę od 15.15

Wygenerowano dnia 2015-02-20 dla loginu: johnprctorbob@gmail.com

Dziennik Gazeta Prawna, 29–31 sierpnia 2014 nr 167 (3808)

gazetaprawna.pl

III

P R AW O N A C O D Z I E Ń

Można się dowiedzieć o stanie

posiadania wójta lub radnego

Z niecierpliwością czekam, aż urząd gminy, w której

mieszkam, opublikuje na swojej stronie internetowej

aktualne oświadczenie majątkowe lokalnego

włodarza. Od 30 kwietnia 2014 r., gdy

upłynął termin złożenia oświadczenia,

minęło kilka miesięcy, a dokument

do tej pory nie został upubliczniony.

Zastanawiam się, czy mogę poprosić

o jego udostępnienie, wnioskując

o dostęp do informacji publicznej.

Moje wątpliwości są spowodowane

tym, że w oświadczeniach

występują dane, jak adresy

posiadanych przez wójta

nieruchomości, których

się nie upublicznia

– pisze pani

Agata

Piotr Pieńkosz

piotr.pienkosz@infor.pl

Rzeczywiście, do 30 kwietnia 2014 r.

samorządowcy, w tym wójtowie

i radni gmin, musieli złożyć oświad-

czenia o stanie swojego majątku

w 2013 r. Niestety, doświadczenie

uczy, że wiele urzędów zwleka nawet

kilka miesięcy z ich publikacją w biu-

letynie informacji publicznej (BIP),

czyli w internecie. Taka praktyka to

efekt niedoskonałych przepisów. Te

obligują bowiem urzędy gmin do za-

mieszczania w biuletynach oświad-

czeń, ale nie podają terminu, w któ-

rym ma się to stać.

W takiej sytuacji pojawia się za-

sadne pytanie, czy mieszkaniec

zniecierpliwiony przedłużającym

się oczekiwaniem na publikację

oświadczeń może podjąć jakieś kro-

ki. Okazuje się, że tak. Najprostszym

rozwiązaniem wydaje się zwrócenie

się do urzędu z pytaniem, dlaczego

wspomniane dokumenty, mimo

upływu czasu, nie znalazły się

w BIP. Praktyka pokazuje, że wy-

konanie takiego telefonu często

dopinguje urzędników do szyb-

szego działania i umieszcze-

nia oświadczeń w internecie.

To jednak droga nieformalna.

Jeżeli to nie przyniesie

skutku, trzeba skorzystać

z wniosku o dostęp do in-

formacji publicznej – to do-

puszczalne rozwiązanie. Sko-

ro bowiem ustawa nakazuje publikację

oświadczeń w biuletynie, a urzędy gmin

lekceważą ten obowiązek, to znajduje tu

zastosowanie przepis, który stanowi, że

informacja publiczna (do tej kategorii za-

liczamy oświadczenia samorządowców),

która nie została upubliczniona w BIP, jest

udostępniana na wniosek.

Taki formularz można wysłać e-mailem

na ogólny adres poczty elektronicznej dane-

go urzędu gminy. W przypadku informacji

publicznej nie obowiązują bowiem rygory

związane z koniecznością posiadania pod-

pisu elektronicznego lub proﬁlu zaufanego

ePUAP. W prośbie należy wskazać, w jakiej

formie chcemy otrzymać odpowiedź. Może

to być chociażby list polecony albo droga

e-mailowa.

Skorzystaniu z wniosku nie stoi na prze-

szkodzie kwestia anonimizacji oświadczeń

majątkowych. Temu procesowi podlegają

one przed ich publikacją w internecie. Po-

lega on na wymazaniu z dokumentu adre-

su zamieszkania wójta lub radnego, który

składa oświadczenie, oraz adresów wszyst-

kich posiadanych przez taką osobę nieru-

chomości. Jeżeli mieszkaniec złoży wniosek

o udostępnienie oświadczenia, to urzędni-

cy po prostu zanonimizują wspomniane

dane, a następnie udostępnią dokument.

Na wykonanie tych czynności mają 14 dni

od momentu, kiedy dotrze do nich wnio-

sek mieszkańca.

Podstawa prawna

Art. 10, art. 14 ustawy z 6 września 2001 r. o dostępie

do informacji publicznej (t.j. Dz.U. z 2014 r. poz. 782).

Art. 24i ustawy z 8 marca 1990 r. o samorządzie

gminnym (t.j. Dz.U. z 2013 r. poz. 594 ze zm.).

PORADA

EKSPERTA

KRZYSZTOF IZDEBSKI

ekspert prawny Stowarzyszenia Sieć Obywatelska Watchdog Polska

roblem niechlujnego

prowadzenia BIP nie

dotyczy tylko oświad-

czeń majątkowych.

Obejmuje on także kwestię

protokołów z przeprowadzo-

nych kontroli. Są one

zamieszczane wybiórczo,

mimo że niosą bardzo

ciekawą wiedzę na temat

funkcjonowania urzędów.

Najsmutniejsze jest to, że na

ten problem zwraca się

uwagę od wielu lat, a nic się

w tej kwestii nie zmienia.

Przyczyną problemu są

w dużej mierze przepisy,

które nie przewidują sankcji

za brak umieszczenia danej

informacji w BIP. Dziwi też

samo podejście urzędników,

którzy z jednej strony

narzekają na rzekomy zalew

wniosków o dostęp do

informacji publicznej,

a z drugiej lekceważą

rzetelne prowadzenie BIP.

Tymczasem umieszczenie

wielu danych w BIP pozwala

uniknąć nadmiernej liczby

wniosków składanych przez

obywateli.

Wracając do oświadczeń,

to oczywiście mieszkaniec,

który nie znajdzie

tego dokumentu

w BIP, ma prawo

zwrócić się do urzędu

o jego udostępnienie

w trybie wnioskowym.

Co więcej, zachęcam, żeby

tak robić, bo większa liczba

osób, które złożą takie

wnioski, pozwoli nauczyć

samorządowców dyscypliny

w zarządzaniu BIP. Dzięki

temu urzędnicy być może

zrozumieją, że łatwiej jest

raz zamieścić jakiś

dokument w sieci, niż

odpowiadać na kilka czy

kilkanaście wniosków

o dostęp do tej samej

informacji.

Emerytura przyznana, ale zawieszona

Renata Żaczek

dgp@infor.pl

W styczniu 2014 r. ukończyłam

60 lat, natomiast w czerwcu

spełniłam ostatni z warunków

wymaganych do przejścia na

emeryturę, czyli osiągnęłam od-

powiedni wiek. Wniosek o świad-

czenie złożyłam przed tą datą.

Czy żeby je otrzymać, muszę roz-

wiązać umowę o pracę? – pyta

pani Krystyna.

SHUTTERSTOCK

Kobietom urodzonym między

1 stycznia a 31 marca 1954 r.

emerytura przysługuje po osią-

gnięciu co najmniej 60 lat

i 5 miesięcy. Obecnie przyzna-

nie prawa do świadczenia nie

jest uzależnione od rozwiązy-

wania umowy o pracę, ale ZUS

zawiesi jego wypłatę do cza-

su zakończenia zatrudnienia.

Przepis ten stosuje się również

do tych, którzy ukończyli usta-

lany indywidualnie powszech-

ny wiek emerytalny. Tak więc

emeryci (również pani Krysty-

na), którzy kontynuują zatrud-

nienie u tego samego praco-

dawcy, muszą liczyć się z tym,

iż przysługująca im emerytura

zostanie zawieszona do czasu

rozwiązania stosunku pracy

i przedłożenia w oddziale ZUS

świadectwa pracy lub zaświad-

czenia wystawionego przez

pracodawcę, potwierdzające-

go jego zakończenie. Taka jest

sytuacja osób, które – jak pani

Krystyna – złożyły wniosek

przed datą ukończenia wieku

emerytalnego.

Przepisy emerytalne nie

określają momentu, w którym

rozwiązanie umowy o pracę

powinno nastąpić. Decyzję

w sprawie ustalenia prawa

do świadczenia i jego wyso-

kości ZUS wydaje najpóźniej

w ciągu 30 dni od daty wyja-

śnienia ostatniej okoliczności

niezbędnej do jej wydania. Jeśli

złożona dokumentacja okaże

się np. niekompletna, ZUS wy-

znacza dodatkowy termin na

jej uzupełnienie. I ponownie

UWAGA

trzeba czekać 30 dni na decy-

zję. Zatem i pani Krystyna,

gdy dostarczy poświadcze-

nie rozwiązania umowy

o pracę, będzie musiała

tyle czekać. Po przyzna-

niu emerytury zosta-

je ona wypłacona

w najbliższym

terminie płatności albo w na-

stępnym, jeżeli okres między

datą wyjaśnienia ostatniej

okoliczności niezbędnej do

wydania decyzji a najbliż-

szym terminem płatności

jest krótszy niż 30 dni.

Zasada zawieszania emerytury jest stosowana

także do świadczeń przyznanych osobom pracują-

cym w państwach członkowskich Unii Europej-

skiej, Islandii, Liechtensteinie, Norwegii, Szwajcarii

lub w państwach, z którymi Polskę łączą dwustronne

umowy międzynarodowe w dziedzinie zabezpieczenia spo-

łecznego (z wyłączeniem Australii).

Art. 103 a ustawy z 17

grudnia 1998 r. o emeryturach

i rentach z Funduszu Ubezpieczeń

Społecznych (t.j. Dz.U. z 2009 r.

nr 153, poz. 1227 z późn. zm.).

Podstawa prawna

Wygenerowano dnia 2015-02-20 dla loginu: johnprctorbob@gmail.com

Dziennik Gazeta Prawna, 29–31 sierpnia 2014 nr 167 (3808)

gazetaprawna.pl

P R AW O N A C O D Z I E Ń

Urlopowe

Jestem zatrudniona

na okres próbny

i poinformowano

mnie, że będę mogła

skorzystać z urlopu

proporcjonalnego.

Nie wiem jednak, co

to oznacza – pyta pani

Halina. – Interesuje

mnie również, w jakich

sytuacjach zaplanowany

urlop może być

przerwany i przesunięty

na później

Renata Żaczek

dgp@infor.pl

OPINIA

EKSPERTA

BARTOSZ SATAŁA

Kancelaria Prawna A. Sobczyk

i Współpracownicy

zawiłości

w roku, więc za miesiąc pracy

1/12 z 20 dni, czyli 1,66 dnia, co

po zaokrągleniu w górę daje

2 dni. Przy stażu ponad 10-let-

nim mamy prawo do 26 dni

urlopu w roku, a za miesiąc

pracy 1/12 z 26 dni, co daje

2,17 dnia, czyli po zaokrągle-

niu 3 dni. Analogicznie, przy

3-miesięcznym okresie prób-

nym należy się 3/12 urlopu,

więc przy 20-dniowym rocz-

nym wymiarze byłoby to

po zaokrągleniu 5 dni, przy

26-dniowym – 7 dni. Podob-

nie wygląda sytuacja z umowę

terminową. Wtedy również

należy się urlop proporcjonal-

ny uzależniony od czasu jej

trwania, chyba że zawarta jest

np. na pełny rok lub na 2 lata.

Przy zmianie pracy lub gdy

umowę wypowie pracodawca

lub pracownik,

urlop rów-

nież dzie-

lony jest

p ro p o r-

cjonalnie

do prze-

pracowa-

n e -

go w ﬁrmie czasu. Jeśli np.

z pracy odchodzimy we

wrześniu (wtedy kończy się

wypowiedzenie), urlop dosta-

niemy za dziewięć miesięcy

w wymiarze 9/12 całości. Po-

zostały (3/12) wykorzystamy

w nowej ﬁrmie. Ale gdy cały

wykorzystamy na początku

roku, w nowej pracy nie do-

staniemy już nic. Jeśli z pracy

odchodzimy w trakcie mie-

siąca, urlop za cały miesiąc

dostaniemy w ﬁrmie, w któ-

rej przepracowaliśmy choć-

by jeden dzień. Pracownik

odchodzący na emeryturę

dostanie urlop wyłącznie za

okres pracy liczonej z ewen-

tualnym wypowiedzeniem.

Nawet jeśli przepracuje tylko

jeden dzień w nowym mie-

siącu, urlop należy mu się za

cały miesiąc. Urlop jest roz-

liczany proporcjonalnie także

wtedy, gdy przerwa w pra-

cy trwała co najmniej mie-

siąc w ciągu tego samego

roku kalendarzowego.

Może się tak zdarzyć, gdy

np. pracownik przebywał

na urlopie bezpłatnym lub

wychowawczym, odbywał

zasadniczą służbę wojskową

lub jej formy zastępcze, bądź

miał nieusprawiedliwioną

nieobecność w pracy. Za te

okresy urlopu wypoczynko-

wego się nie nalicza, dopiero

po powrocie do pracy od nowa

trzeba na niego „zapracować”.

Urlop wypoczynkowy po-

winien być udzielony w na-

turze, nieprzerwany, a jed-

na jego część powinna trwać

nie mniej niż 14 kolejnych dni

kalendarzowych. Ale zdarzają

się nieprzewidziane sytuacje,

które każą wypoczynek prze-

rwać bądź przesunąć. Kodeks

pracy zawiera ich zamknię-

ty katalog. (patrz opinia eks-

perta)

Podstawa prawna

Art. 152–173 ustawy z 26 czerw-

ca 1974 r. – Kodeks pracy (t.j. Dz.U.

z 1998 r. nr 21, poz. 94 ze zm.).

Par. 5–13 rozporządzenia ministra

pracy i polityki socjalnej z 8 stycznia

1997 r. w sprawie szczegółowych

zasad udzielania urlopu wypoczyn-

kowego, ustalania i wypłacania

wynagrodzenia za czas urlopu

oraz ekwiwalentu pieniężnego

za urlop (Dz.U. nr 2, poz. 14

ze zm.).

W każdym roku pracy mamy

prawo do urlopu w wymia-

rze 20 lub 26 dni (zależnie

od łącznego stażu pracy i lat

nauki). Podczas zatrudnienia

na umowę próbną dostajemy

urlop za tyle czasu, na ile jest

ona zawarta. Jeśli z wylicze-

nia należnego urlopu wyjdzie

niepełny dzień, zaokrągla się

go do pełnego, bowiem taka

jest zasada obliczania urlopów

proporcjonalnych. Jeżeli za-

tem z panią Haliną podpisano

umowę na miesiąc, a jej staż

pracy nie przekracza 10 lat,

przysługuje jej 20 dni urlopu

o do zasady urlop wypoczynkowy powinien

być udzielany zgodnie z planem urlopów.

Plan taki ustala pracodawca, ale kodeks

zobowiązuje go do wzięcia pod uwagę wniosków

pracowników. W niektórych sytuacjach

pracodawca nie ma obowiązku ustalania planu

urlopu. Może to mieć miejsce za zgodą zakłado-

wej organizacji związkowej, a jeżeli nie działa

ona u pracodawcy – gdy ustali on termin urlopu

po porozumieniu z pracownikiem. W niektórych

sytuacjach jednak, pomimo zapisów w planie

urlopów lub istnienia porozumienia z pracowni-

kiem, nie dochodzi do wykorzystania urlopu lub

jego części w terminie zaplanowanym i uzgod-

nionym przez obie strony. Zgodnie z kodeksem

pracy pracodawca może odwołać pracownika

z urlopu jedynie wówczas, gdy jego obecności

w zakładzie wymagają okoliczności nieprzewi-

dziane w chwili rozpoczynania urlopu. Może

więc być to np. konieczność usunięcia awarii

urządzenia lub wykonania jakiejś nieprzewidzia-

nej wcześniej pracy. Odwołanie pracownika

z urlopu jest poleceniem pracodawcy, a niepod-

porządkowanie się temu poleceniu może

skutkować odpowiedzialnością dyscyplinarną

pracownika, z rozwiązaniem umowy o pracę bez

wypowiedzenia włącznie. Z drugiej strony

nieuzasadnione (sprzeczne z prawem) odwołanie

pracownika z urlopu może spowodować

odpowiedzialność pracodawcy według przepisów

kodeksu cywilnego (np. odpowiedzialność za

utracone przez pracownika zarobki z tytułu

zatrudnienia u innego pracodawcy w czasie

korzystania z urlopu). Pracodawca, który odwołał

pracownika z urlopu, jest obowiązany pokryć

poniesione przez niego koszty w związku

z odwołaniem. Będzie to przykładowo zwrot

kosztów przejazdu środkami lokomocji, ale także

zwrot kosztów wykupionych przez pracownika

wczasów. Niezależnie od powyższego uprawnie-

nia, pracodawca może również przesunąć urlop

pracownika, jeżeli jest to spowodowane jego

szczególnymi potrzebami, a nieobecność

pracownika spowodowałaby poważne zakłócenia

toku pracy.

Po rozpoczęciu przez pracownika urlopu

wypoczynkowego mogą również wystąpić

zdarzenia uniemożliwiające jego należyte

wykorzystanie. Jednym z nich jest choroba

pracownika powodująca niezdolność do pracy.

W takiej sytuacji dochodzi do przerwania urlopu

wypoczynkowego. Natomiast część urlopu,

niewykorzystaną z powodu choroby, pracodaw-

ca ma obowiązek udzielić pracownikowi

w terminie późniejszym, przy czym nie musi

być to okres przypadający bezpośrednio po

planowanym urlopie. Mogą uzgodnić termin

późniejszy.

Również w sytuacji, gdy pracownik nie może

rozpocząć urlopu w ustalonym terminie m.in.

z powodu choroby, pracodawca ma obowiązek

przesunąć jego urlop na termin późniejszy.

Hamulce nie mogą być niesprawne

Małgorzata Raczkowska

dgp@infor.pl

SHUTTERSTOCK

Redaktor prowadzący:

Barbara Grzywińska-Doktór,

barbara.doktor@infor.pl

SHUTTERSTOCK

Pani Anna pojechała na przegląd

samochodu w przeddzień końca

terminu ważności poprzedniego.

Okazało się, że auto ma niespraw-

ne hamulce i trzeba wymienić

klocki. Dostała zaświadczenie ze

stacji diagnostycznej, że na prze-

glądzie zakwestionowano hamul-

ce, ale że pojazd może się poru-

szać z prędkością 50 km/h, więc

pojechała wprost do warsztatu.

Naprawa skończyła się w sobo-

tę. – Chciałam od razu wrócić na

przegląd, ale mechanik powie-

dział, żebym wcześniej pojeździ-

ła trochę samochodem, bo hamul-

ce muszą się ułożyć. Odłożyłam

więc przegląd do poniedziałku,

ale w tym czasie, układając ha-

mulce, trafiłam na rutynową

kontrolę, podczas której policjan-

ci zabrali mi dowód rejestracyj-

ny, twierdząc, że jest nieważny,

bo nie ma przeglądu. – Po co mi

zatem był dokument, który po-

zwalał jeździć z prędkością do

50 km/h? – pyta zdumiona czytel-

niczka. Policjanci twierdzili, że li-

czy się tylko stempel w dowodzie.

Czy mieli rację?

Niestety, tak. Wpisana do do-

wodu rejestracyjnego data waż-

ności przeglądu technicznego

jest datą graniczną i obowią-

zującą. Jeżeli policjant skontro-

luje kierowcę po upływie tego

terminu, ma prawo, a nawet

obowiązek zatrzymać dowód

rejestracyjny pojazdu i prze-

kazać go do wydziału komu-

nikacji w powiecie, w którym

samochód został zarejestro-

wany. Istnieje co prawda prze-

pis, że jeśli diagnosta stwierdzi

w pojeździe usterkę (usterki), to

w zaświadczeniu o przeprowa-

dzonym badaniu technicznym

określa termin zezwalający na

używanie pojazdu przez czas

nieprzekraczający 7 dni i wa-

runki jego używania wynikające

z negatywnego rezultatu bada-

nia. Mogą to być ograniczenia

dotyczące przewozu pasażerów,

ładunków, ciągnięcia przyczepy

lub jazdy w warunkach niedo-

statecznej widoczności. Nie do-

tyczy to jednak sytuacji, w któ-

rej zakwestionowano hamulce.

Diagnosta, który stwierdzi nie-

sprawność układu hamulcowe-

go, powinien zatrzymać dowód

rejestracyjny, a właściciel musi

odwieźć auto do warsztatu na

lawecie. Niewykluczone za-

tem, że diagnosta popełnił błąd,

wydając dokument, w którym

zapisane było pozwolenie na

używanie samochodu z nie-

sprawnymi hamulcami.

Jedynym sposobem na unik-

nięcie tego typu kłopotów

w przyszłości jest zgłaszanie

się na badanie techniczne nie

w ostatnim dniu, a na tydzień,

dwa przed upływem ważno-

ści poprzedniego. Zyskamy

czas na spokojną naprawę

wszelkich usterek, a do-

wód rejestracyjny po-

zostanie ważny.

Podstawa prawna

Art. 132 ust. 2, 4 ustawy

z 20 czerwca 1997 r.

– Prawo o ruchu drogo-

wym (Dz.U. z 2012 r.

poz. 1137 z późn. zm.).

Par. 6 ust. 5 rozporządze-

nia ministra transportu,

budownictwa i gospodar-

ki morskiej z 26 czerwca

2012 r. w sprawie zakresu

i sposobu przeprowadza-

nia badań technicznych

pojazdów oraz wzorów

dokumentów stosowanych

przy tych badaniach (Dz.U.

z 2012 r. poz. 996 oraz z 2013 r.

poz. 1675).

Plik z chomika:

Pajak77

Inne pliki z tego folderu:

DGP_2014_03_20_kadry_i_place.pdf (2775 KB)
DGP_2014_07_22_firma_i_prawo.pdf (2342 KB)
DGP_2014_01_21_przewodnik_msp_leasing.pdf (522 KB)
DGP_2014_05_14_dotacje_unijne.pdf (361 KB)
DGP_2014_08_04_podatki_i_ksiegowosc.pdf (2859 KB)

DGP_2014_08_29_prawo_na_co_dzien.pdf

Plik z chomika:

Inne pliki z tego folderu:

Inne foldery tego chomika: