MONTAŻ EGZAMIN-OPRACOWANIE 2015.pdf

(1655 KB) Pobierz
1. ISTOSTA, ZALETY I WADY MONTAŻU Z PEŁNĄ ZAMIENNOŚCIĄ CZĘŚCI
ISTOTA:
1) Jest to metoda wykorzystująca analizę wymiarów oraz założenie, że tolerancje
wymiarów elementów wchodzących w skład jednostki montażowej są węższe od
tolerancji wymiarów ogniwa zamykającego.
2) Umożliwia to przy łączeniu dwóch lub więcej wybranych dowolnie części ze zbioru
tych jednostek, w każdym przypadku uzyskanie tej samej, żądanej wielkości ogniwa
zamykającego łańcuch wymiarowy.
3) Oznacza to, że tolerancja Tz ogniwa zamykającego pozwala na składanie zespołu bez
uprzedniego dobierania lub dopasowywania części.
4) Uzyskanie określonego wymiaru ogniwa zamykającego jest tym łatwiejsze im
mniejsza jest liczba ogniw w łańcuchu wymiarowym
T
z
-tolerancja ogniwa zamykającego
T
i
- tolerancja innych ogniw
ZALETY:
5) Prosty przebieg procesu technologicznego
6) Znaczne zmniejszenie pracochłonności procesu montażu w stosunku do metod
stosowanych przy niepełnej zamienności
7) Łatwość zastąpienia części zużytych lub uszkodzonych w mechanizmie częściami
wymiennymi (zapasowymi)
8) Tańsze przeprowadzanie napraw
9) Możliwość zatrudnienia pracowników o niezbyt wysokich kwalifikacjach
10) Możliwość dokonania podziału na prace wykonywane w zakładzie i poza nim
WADY:
11) Wysoki koszt produkcji poszczególnych części
12) Czynniki ograniczające stosowanie tej metody:
wielkość produkcji, która uzasadniałaby stosowanie specjalnych przyrządów,
urządzeń i sprawdzianów oraz narzędzi kontrolnych,
wysoka dokładność wyrobu z elementami o dokładności przekraczającej klasę
5 6IT
złożony kształt części utrudniający obróbkę i kontrolę
bardzo duże wymiary przedmiotów z wysoką dokładnością wymiarów
liniowych
bardzo małe wymiary przedmiotów co powoduje przy montażu o pełnej
zamienności, że dopuszczalne ich tolerancję są zbliżone do zera
2. ISTOTA, ZALETY I WADY MONTAŻU Z ZAMIENNOŚCIĄ WARUKOWĄ
(TZW. NIEMIECKIEJ)
ISTOTA:
1) W tej metodzie korzysta się z założenia, że równoczesne wystąpienie
niekorzystnych, granicznych wartości odchyłek występuje w wieloczłonowych
łańcuchach bardzo rzadko.
2) Prawdopodobieństwo wystąpienia niekorzystnych wartości ekstremalnych maleje
z rosnącą liczbą członów w łańcuchu wymiarowym.
3) Wielkość o jaką należy zwiększyć sumę poszczególnych tolerancji rośnie wraz
z liczbą członów w łańcuchu.
4) Gdy wymiary rzeczywiste są symetryczne względem osi rzędnych pola tolerancji
(krzywa Gausssa), prawdopodobną wielkość tolerancji ogniwa zamykającego
oblicza się:
Liniowe łańcuchy wymiarowe
5) Wymiary rzeczywiste poszczególnych wielkości na ogół nie są rozłożone w sposób
nominalny w chwilowym polu tolerancji, wtedy wielkość tolerancji:
t-współczynnik ryzyka
C
A
-współczynnik rozproszenia
ZALETY:
6) Z ekonomicznego punktu widzenia względnie duża liczba wytwarzanych części
głównie przy wieloczłonowych łańcuchach wymiarowych z jednocześnie małą
wartością członu zamykającego
7) Przy takiej zamienności celowo rozszerza się tolerancję niektórych wymiarów,
zakładając, że oszczędności na obróbce będą większe w stosunku do zwiększonego
czasu przy montażu
3. ISTOTA, ZALETY I WADY METODY SELEKCYJNEJ MNTAŻU
ISTOTA I ZALETY:
1) montaż selekcyjny jest jedną z metod stosowanych w produkcji o niepełnej
zamienności
2) stosuje się zwłaszcza w tych przypadkach, gdy ze względów konstrukcyjnych nie ma
możliwości rozszerzenia ogniwa zamykającego, a zwężenie poszczególnych ogniw
łańcucha jest niemożliwe lub nieopłacalne
3) polega na tym, że przed rozpoczęciem właściwego montażu cała partia części maszyn
lub jednostek montażowych zostaje zmierzona, a następnie podzielona na grupy w ten
sposób, że w każdej z nich są jednostki, których wymiary graniczne zawierają cześć
pola tolerancji wykonania
4) jeżeli całą partię jednostek montażowych, dla których ogniwo zamykające łańcucha
wymiarowego jest równe Tz podzielimy na n grup, to tolerancja ogniwa
zamykającego w danej grupie Tgr będzie wynosić:
5) dzięki selekcji istnieje więc możliwość uzyskania bardziej wąskiej tolerancji ogniwa
zamykającego przy stosunkowo szerokich tolerancjach pozostałych ogniw łańcucha
wymiarowego
6) metoda montażu selekcyjnego najlepiej nadaje się przy łączeniu dwóch lub trzech
części okrągłych (tj. przy kojarzeniu powierzchni walcowej i cylindrycznej)
7) montaż selekcyjny wałków w otworach-mogą zachodzić dwa przypadki:
-tolerancje jednostek łączonych: wałka Tw i otworu To są sobie równe (Tw=To)
-tolerancje jednostek łączonych nie są równe (Tw To)
WADY:
1) zmienność pasowań przedmiotów jest istotną wadą montażu selekcyjnego
ograniczającą stosowanie tej metody w szerszym zakresie w przypadkach, gdy
To Tw
2) dokładność kształtu ( a niekiedy i powierzchni) powinna być n- razy wyższa od tej,
jaka jest dopuszczalna przy rozszerzonych n razy tolerancjach wymiarowych
4. ISTOTA METODY LESOCHINA
1) krzywe rozrzutu najczęściej nie są symetryczne (krzywa Gaussa) i wówczas przy
podziale pól tolerancji To i Tw na różne liczby grup
nie uzyskamy
jednakowej liczby sztuk w poszczególnych grupach, gdyż pola cząstkowe
w jednoimiennych grupach nie są sobie równe
Pola cząstkowe w jednakowych grupach selekcyjnych, gdy krzywe rozrzutu
nie są jednakowe symetrycznie w stosunku do pola tolerancji
2) dla rozwiązania tego zagadnienia, tj. dla uzyskania równej (lub prawie równej) liczby
sztuk w tych grupach, można się posługiwać metodą przedstawioną w pracy
LESOCHINA
3) w tym celu konieczna jest znajomość krzywych rozrzutu wymiarów obu elementów
łączonych, przy czym należy tak dobrać skale wymiarów, aby powierzchnie pod
krzywymi były sobie równe
5. ISTOTA, ZALETY I WADY KOMPENSACYJNEJ METODY MONTAŻU
1) metoda ta występuje w produkcji o niepełnej zamienności części
2) istota tej metody polega na tym że żądaną dokładność ogniwa zamykającego uzyskuje
się przez zmianę wielkości jednego z ogniw składowych łańcucha wymiarowego
3) zmianę tę uzyskuje się przez:
wprowadzenie do zespołu jednego lub kilku dodatkowych części (elementów),
tzw. kompensatorów
zmianę położenia jednego z elementów montowanego zespołu w stosunku do
pozostałych
usunięcie specjalnie pozostawionego naddatku na obróbkę na jednym
z elementów składowych zespołu
4) zmiana wymiaru ogniwa może być dokonana w sposób
a) nieciągły (skokami) za pomocą jednej lub kilku dodatkowych części (np. za
pomocą podkładek, tulejek odległościowych) dobieranych podczas montażu,
b) ciągły przez odpowiednią zmianę konstrukcji jednego z elementów zespołu
umożliwiającą zmianę jego położenia (np. śruba regulująca, pierścień osadczy,
mechanizm hydrauliczny)
5) kompensatorem może być również naddatek na obróbkę pozostawiony na jednym
z elementów montowanego zespołu, będący kompensatorem technologicznym,
a założoną wielkość ogniwa zamykającego uzyskuje się w wyniku usunięcia
odpowiedniej wielkości tego naddatku
6) metodę montażu z kompensatorem nazywamy metodą z dopasowaniem
7) wiąże się to z tym, że po usunięciu naddatku dany element traci zmienność
technologiczną w tym sensie, że nie może być użyty do innego zespołu ze względu na
inny zbieg odchyłek wymiarowych pozostałych elementów zespołu, a więc jest
dopasowywany do danego zespołu
Zgłoś jeśli naruszono regulamin