Dolina Kobylańska 1
Jaskinia Ukryta 1
Jaskinia Kowalskiego 2
Okap z Ośmiornicą 2
Jaskinia w górze Doliny Kobylańskiej (Schronisko w górze Doliny Kobylańskiej) 2
Schronisko Przechodnie 3
Okap z Rurami 3
Dolina Będkowska 4
Jaskinia na Łączkach 4
Jaskinia na Łączkach Górna 4
Jaskinia nad Stawami (Schronisko na lewym brzegu nad stawami) 5
Jaskinia nad Źródłem I 16
Jaskinia nad Żródłem II 18
Jaskinia nad Żródłem V 19
Jaskinia Górna pod Kawiorami (Schronisko pod Kawiorami górne) 21
Jaskinia Głęboka (Jaskinia Maszyckiego) 22
Jaskinia Główna w Wielkiej Skale (Schronisko główne [Jaskinia] w Wielkiej Skale) 23
Jaskinia Łabajowa (Höhle von Bembel, w Łabajowej Skale) 24
Jaskinia Nietoperzowa 26
Jaskinia Zygmunta 32
Jaskinia Psia Klatka 33
Jaskinia na Tomaszówkach Dolnych II (Schronisko (Jaskinia) na Tomaszówkach Dolnych II) 34
Jaskinia na Tomaszówkach Dolnych IV (Schronisko na Tomaszówkach Dolnych IV) 35
Jaskinia na Tomaszówkach Dolnych (Schronisko na Tomaszówkach Dolnych III) 36
Jaskinia na Tomaszówkach Górnych 39
Jaskinia w Polniku I (Schronisko w ostańcu na prawym brzegu doliny I) 40
Jaskinia w Polniku II (Schronisko w ostańcu na prawym brzegu doliny II) 41
J.Olk.I-06.02, λ: 19°45'41".000 φ: 50°10'07".000
Dolina Kobylańska, Park Krajobrazowy Dolinki Krakowskie, Będkowice, gm. Wielka Wieś; pow. krakowski (prywatny)
Ekspozycja otworu: ku górze, 390 m.
Długość jaskini [m] 15.7, Deniwelacja [m] +0.8.
Opis drogi dojścia do otworu
Idąc drogą do Kobylan, docieramy na dno doliny, skąd skręcamy w lewo. Po 300 m z dna doliny skręcamy w prawo do niewielkich skałek w lesie. Niewidoczny otwór znajduje się na niewielkiej półce, na którą wspinamy się 3 metrowym progiem (IV). Opis jaskini
Za niewielkim otworem wchodzimy do salki przechodzącej w meandrujący korytarz. Po kilku metrach docieramy do rozwidlenia. W prawo dostajemy się do salki, z której niewielka odnoga łączy się z korytarzem wejściowym (kontakt wzrokowy). W lewo ciasnym przełazem wchodzimy do wąskiej, wysokiej salki. Na wprost, za zaciskiem znajduje się krótki korytarzyk, a wstecz, do góry stwierdzamy następne połączenie z korytarzem wejściowym.
Na ścianach niewielkie polewy i mleko wapienne. W otworze zalegają liście, dalej glina i rumosz. Wilgotno, światło sięga do 3 m od otworu. Na skale wegetują grzyby proszkowe.
J.Olk.I-06.07, λ: 19°45'50".000 φ: 50°09'55".000
Dolina Kobylańska, Park Krajobrazowy Dolinki Krakowskie, Karniowice, gm. Zabierzów; pow. krakowski (Lasy Państwowe)
Ekspozycja otworu: SW
Długość jaskini [m] 28.4, Deniwelacja [m] 9.4, -8.4, +1.0.
Idąc drogą z Będkowic, docieramy na dno doliny, skąd skręcamy w prawo. Dalej kierujemy się do położonych na przeciwległym zboczu skałek Wzgórza Dumań. Otwór znajduje się w Filarkach w Kominie Kowalskiego (II+). Opis jaskini
Za górnym otworem w głąb prowadzi wysoki z początku korytarz kończący się po ośmiu metrach. W jego połowie otwiera się ciasna, pionowa studzienka (Z II) sprowadzająca na dno ciasnego, choć miejscami wysokiego korytarzyka. Dalej prowadzi on do następ, poziomego zacisku (Z II). Za nim stajemy w Kominie Kowalskiego, który otwiera się 1,5 m pod i 3 m nad wylotem korytarza. W jaskini występują nacieki grzybkowe, polewy i mleko wapienne. Wilgotno jest tylko w głębi jaskini, występuje nieznaczny przewiew. Światło dociera do 6 metrów w głąb i do zacisku.
J.Olk.I-06.11, λ: 19°45'50".000 φ: 50°09'56".000
Ekspozycja otworów - 1: N, 2: S, 370 m.
Długość jaskini [m] 20.0, Deniwelacja [m] +4.0.
Idąc drogą z Będkowic, docieramy na dno doliny, skąd skręcamy w prawo. Dalej kierujemy się do położonych na przeciwległym zboczu skałek Wzgórza Dumań. Idąc ich podnóżem w lewo, przechodzimy nad boczny wąwóz prowadzący do Bolechowic. Otwory znajdują się pod pierwszą skałką w tym wąwozie, niejako z tyłu Pierwszego Filarka. Opis jaskini
Pod wysokim, wywieszonym okapem znajduje się stromy korytarz, od którego odchodzą trzy odnogi. Pierwsza z nich znajduje się 3,5 m nad jego dnem. Ciasny korytarz załamuje się pod kątem ostrym i po 5 metrach nieco dalej wypada 2 metry nad dnem korytarza. Druga odnoga jest jeszcze ciaśniejszą, kaskadowo wznoszącą się rurą poznaną do ciasnego kominka. Trzecia odnoga jest krótkim, obszerniejszym korytarzem. Natomiast "ciąg główny" kończy się za ciasną szczeliną po drugiej stronie okapu. Na ścianach miejscami występują nacieki grzybkowe i polewy. Wilgotno i ciemno jest tylko w głębi korytarzy.
J.Olk.I-06.13, λ: 19°45'58".000 φ: 50°10'03".000
Ekspozycja otworów - 1: ku górze, 2: SW, 410 m.
Długość jaskini [m] 22.2, Deniwelacja [m] 5.8, -0.7, +5.1.
Idąc drogą z Będkowic, docieramy na dno doliny, skąd skręcamy w prawo. Dalej kierujemy się do położonych na przeciwległym zboczu skałek Wzgórza Dumań. Idąc ich podnóżem w lewo, przechodzimy nad boczny wąwóz prowadzący do Bolechowic. Otwory znajdują się w największej grupie skałek. Górny na ich szczycie, blisko krawędzi, a dolny u podstawy SW ściany. Opis jaskini
Za obszernym, dolnym otworem kilkumetrowy, niewysoki korytarz doprowadza do salki. W górę obszerny, widny komin wyprowadza na powierzchnię. Na wprost, przez przełaz (ZII) dostajemy się do ciasnego korytarzyka, który po 6 metrach stromo opada do niezbadanej jego kontynuacji. W korytarzu są stalaktyty, nacieki grzybkowe i mleko wapienne. Wilgotno jest tylko za przełazem. Światło odbite sięga do przełazu.
J.Olk.I-06.71, λ: 19°45'30".000 φ: 50°09'22".000
Dzwon, Dolina Kobylańska, Park Krajobrazowy Dolinki Krakowskie, Karniowice, gm. Zabierzów; pow. krakowski (Lasy Państwowe)
Ekspozycja otworów - 1: N, 2: W, 360 m.
Długość jaskini [m] 16.1, Deniwelacja [m] +3.9.
Znad Postrzępionej Turni trawersujemy w kierunku wylotu Doliny Kobylańskiej i przewieszonej turni zwanej Dzwonem. Otwory znajdują się w niewielkiej skałce, powyżej i przed dojściem do Dzwonu. Opis jaskini
Za obszernym dolnym otworem wchodzimy do jeszcze większej komory z krótkimi, szczelinowymi odnogami. Główny korytarz zakręca z SW na W i wznosząc się doprowadza do mniejszego, drugiego otworu. Nacieki tworzą grzybki i mleko wapienne. Schronisko jest suche, całe w zasięgu powierzchniowych zmian atmosferycznych. Światło sięga do końca.
J.Olk.I-06.82, λ: 19°45'22".000 φ: 50°09'20".000
Żabi Koń, Dolina Kobylańska, Park Krajobrazowy Dolinki Krakowskie, Kobylany, gm. Zabierzów; pow. krakowski (prywatny)
Ekspozycja otworu: W, 320 m.
Długość jaskini [m] 16.8, Deniwelacja [m] +4.0.
Z dna dolnej części Doliny Kobylańskiej, spod najwyższej skały Żabiego Konia kierujemy się w dół doliny. Duży otwór jaskini znajduje się po lewej stronie, przed schodami prowadzącymi do Schroniska z Obrazem, na tej samej wysokości. Opis jaskini
Za otworem jaskinia dzieli się na dwie odnogi. W prawo, przez dwumetrowy próg (III) dostajemy się do niewielkiej salki, która obniżając się kończy się po 3 metrach. W lewo, za podobnym progiem wchodzimy do wznoszącego się korytarzyka. Zaraz za progiem w lewo znajduje się krótka odnoga. Na wprost, po 3 metrach korytarz kończy się poprzeczną, niedostępną szczeliną. Brak szaty naciekowej. Na spągu zalega rumosz skalny i glina. W głębi korytarzyk jest wilgotny i ciemny.
J.Olk.I-07.04, λ: 19°44'30".000 φ: 50°09'08".000
Łączki Kobylańskie, Dolina Będkowska, Park Krajobrazowy Dolinki Krakowskie, gm. Zabierzów; pow. krakowski (Skarb Państwa)
Ekspozycja otworów - górny: ku górze, 310 m, środkowy: SW, 307 m, dolny: SE, 305 m.
Długość jaskini [m] 20.0, Głębokość [m] -12.5.
Od murowanego Krzyża we wsi Łączki Kobylańskie udajemy się drogą biegnąca w górę i po minięciu pierwszego domu przechodzimy w lewo przez wąwóz i dalej zboczem do podnóża Ruskiej Skały. Pod ścianą na pionowym pęknięciu metrowej wysokości znajduje się soczewkowy otwór dolny. Kilkanaście metrów od niego na W, w ściance skalnej 2 metry wyżej, znajduje się środkowy otwór. Od niego w górę po progach skalnych dochodzimy go pionowej studni tworzącej górny otwór. Do zwiedzania jaskini konieczne jest użycie liny pomocnej przy pokonywaniu przewieszonego 3,5 m prożka w dolnym otworze jaskini, z otworu górnego na dno sali dostajemy się 10 metrowym zjazdem. Wejście do jaskini otworem środkowym jest uciążliwe wiąże się z koniecznością pokonania poziomego zacisku Z I i zejścia 3,5 metrowym progiem na dno sali. Opis jaskini
Utworzona została przez zapadniecie się wielkiego bloku do próżni leżącej poniżej, blok ograniczają pęknięcia SW-NE, SE-NW i N-S. Nacieki w jaskini nie występują. W dnie duża ilość gruzu i dużych bloków wapiennych zmieszanych z ilastym osadem, na powierzchni śmieci, sporo jest również współczesnych szczątków kostnych, gdyż do jaskini wrzucana jest padlina. W jaskini wyczuwalny jest bardzo silny przewiew. Latem z dolnego otworu wydobywa się zimne powietrze, zimą jaskinia wymarza, a śnieg i lód utrzymują się do późnej wiosny. Prawie cała sala jest jasna.
J.Olk.I-07.07, λ: 19°44'07".000 φ: 50°09'09".000
Ekspozycja otworu: ku górze, 344 m.
Długość jaskini [m] 20.0, Głębokość [m] -12.0.
Od murowanego Krzyża we wsi Łączki Kobylańskie udajemy się drogą biegnąca w górę i po minięciu pierwszego domu przechodzimy w lewo przez wąwóz i dalej zboczem do podnóża Ruskiej Skały. Pod ścianą na pionowym pęknięciu metrowej wysokości znajduje się soczewkowy otwór dolny Jaskini Na Łączkach. Od niego idziemy w górę początkowo wzdłuż skałek, później ścieżką biegnącą w górę zboczem pod szczytem wzniesienia blisko krawędzi lasu w ścieżce otwór Jaskini na Łączkach Górnej. Jaskinia miejscami jest ciasna, istnieje niebezpieczeństwo obrywania się zablokowanych w szczelinie kamieni. Opis jaskini
Jaskinię tworzy pionowa, ciasna szczelina rozwinięta na pęknięciu N-S i SW-NE. Otwór wejściowy do studni ma szerokość 0,5 m i długość 2 m. Początkowe 5 m głębokości szczeliny to odcinek pionowy, prowadzi do półki z zaklinowanych głazów i gruzu wapiennego, stąd w kierunku S prowadzi 3 metrowy, wznoszący się korytarz, o wysokości 2 m.
Z półki 3 metrowa, stroma, ciasna pochylnia opada na głębokość 8 m. Stąd w dół ciasna, pionowa szczelina sprowadza na głębokość 12 m. Za znacznym zwężeniem widoczne jest dno z gruzem wapiennym, a szczelina kontynuuje się dalej i zakręca ku NW.
W jaskini brak form erozyjnych. Miejscami występują naloty białego mleka wapiennego. W całej jaskini panuje bardzo silny przewiew. W zależności od kierunku przepływu powietrza bywa sucha lub wilgotna, zimą podczas silnych mrozów z otworu wydobywają się kłęby pary wodnej.
J.Olk.I-07.09, λ: 19°44'39".000 φ: 50°09'32".000
Dolina Będkowska, Park Krajobrazowy Dolinki Krakowskie, gm. Zabierzów; pow. krakowski (Skarb Państwa)
Ekspozycja otworów - 1: N, 354 m, 2: W, 354 m.
Długość jaskini [m] 16.0, Deniwelacja [m] +4.5.
Idąc dnem doliny od Łączek Kobylańskich mijamy stawy pstrągarni, nad ostatnim z nich znajduje się duża grzęda skalna zwana Migdałkową. Otwór jaskini znajduje się w ścianie skałki około 15 m wysokości, położony jest 3 metry nad jej podstawą. Dostępny po pokonaniu 3 metrowego, łatwego progu skalnego. Opis jaskini
Otwór jest kolisty o średnicy około 1 m, za nim biegnie stromy, w znoszący się korytarz 4 metrowej długości, doprowadzający do poziomego korytarza prowadzącego w kierunkach wschodnim i zachodnim. Ku E rozciąga się 4 metrowa rura o wysokości do 0,8 m, zakończona kominkiem (1,7 m) zablokowanym osadami, z wystającymi ze stropu korzeniami. W korytarzu występuje mleko wapienne i oryginalne, czarne "brody" z korzeni.
W kierunku zachodnim ciasny, 2 metrowy korytarz doprowadza do rozszerzenia (salki) z odchodzącym ku SSW 2 metrowym korytarzykiem z prożkiem skalnym; w kierunku NNE widać ślepą, 1,5 metrową wnękę. Ku WNW niedostępna szczelina wyprowadza na powierzchnię.
Na ścianach i w stropie znajdują się kotły wirowe. W wielu miejscach na ścianach i stropie występują nacieki kożuchowe i polewy z mleka wapiennego, częściowo skonsolidowanego. W korytarzu wstępnym znajdują się duże skupiska nacieków grzybkowych, a w salce, w zachodnim korytarzu, polewy z żebrami naciekowymi. W korytarzu z kominkiem jest wilgotno, w pozostałych sucho. Występuje silny przewiew pomiędzy otworem i szczeliną w salce. Światło sięga kilka metrów od otworu.
J.Olk.I-07.10, ...
misiaaaty