PROLOG.pdf

(24 KB) Pobierz

PROLOG

„Droga Mamo,

Dzisiaj mija 365 dni odkąd Ciebie ze mną nie ma. Gdzie jesteś? Dlaczego się ukrywasz?

Co takiego odstrasza Cię w Los Angeles? Dlaczego nie zabrałaś mnie ze sobą?

Wiem, że przed czymś, kimś się ukrywasz. Tylko dlaczego mi nie powiesz przed kim.

Pomogłabym ci, mamusiu.

Wiem, że w każdym liście to piszę, ale nie zaszkodzi gdy w jeszcze jednym prawda?

Przecież i tak ich nie czytasz.

Tęsknię za tobą. Chciałabym, żebyś tu była ze mną i mi pomogła.

Poznałam chłopaka, a właściwie znam go od dość długiego czasu.

Ma na imię Jasper.

Jest słodki. Myślę, że zawsze, gdy oddaje mu samochód (jest moim mechanikiem)

specjalnie czegoś nie naprawia, a ja zawsze tam wracam. Czuję, że mnie obserwuje i chce

się ze mną umówić, ale nie ma odwagi. Ale ja jestem cierpliwa, a on w końcu kiedyś to

zrobi.

Pracuję w barze. Wiem, że zostawiłaś mi całe mnóstwo pieniędzy, ale musiałam się

czymś zacząć oprócz nauki. Inaczej tęsknota za tobą, by mnie zniszczyła.

Kocham cię, mamusiu.

Alice”

Kobieta zgniata list w dłoni i spogląda przed siebie.

-Po co to znów czytasz, Esme?

Brunetka spogląda ze złością na swoją towarzyszkę. Blondwłosa postać zaraz

kurczy się pod jej spojrzeniem. Wie kim jest Esme Brandon, a właściwie Esme

Cullen.

-Nie twój interes- warczy i sięga po swój pistolet.- Załatwmy to wreszcie.

Miejmy to za sobą.

-Jak sobie życzysz.