Aleksiej Suworin - Praktyczny kurs leczenia głodem. Możesz sam zadbać o swoje zdrowie.pdf

(1242 KB) Pobierz
Posyłamy Wam Hit duchowej literatury, książkę, która pozwoli Wam odzyskać
zdrowie i witalność. Życzymy owocnej lektury oraz sukcesów na ścieżce duchowej.
Om Sai Ram.
Aleksiej Suworin
~1~
PRAKTYCZNY KURS LECZENIA GŁODOWANIEM
Wydawnictwo „NOWY CZŁOWIEK”
WARSZAWA 1934
„W Polsce oraz w krajach bałkańskich znaczną sławę jako kierownik głodówek
leczniczych uzyskał
Suworin
- nie był on lekarzem, a swe zainteresowanie w tym
kierunku zawdzięczał głodówce protestacyjnej, którą przeszedł w więzieniu i po której
poczuł się tak dobrze, że opuściwszy więzienie poświęcił się całkowicie propagowaniu
tej metody. Suworin był ostro zwalczany przez świat lekarski, usiłował bowiem leczyć
głodem również takie choroby jak kiła czy gruźlica, co stało w rażącej sprzeczności z
uznanymi poglądami naukowymi.”
Doc. dr med. hab.
Kinga Wiśniewska-Roszkowska
Rewitalizacja i długowieczność
„W wielu krajach na Zachodzie i na Wschodzie (ZSRR) istnieją od wielu już lat
ośrodki stosujące tę terapię w praktyce. Do nas przed wojną docierała działalność
~2~
rosyjskiego emigranta, wielkiego znawcy i „przewodnika” wielu głodówek
A.
Suworina
(mieszkał on przez pewien czas w Polsce).”
Dr med. G. A. Wojtowicz
Na początku lat trzydziestych XX wieku duży wkład w naukę o głodówce wniósł
A. Suworin.
Był on jednym z potomków tych Suworinów, którzy posiadali drukarnie w
Sankt Petersburgu. Interesował się badaniem wschodnich metod samodoskonalenia i
sposobów uzdrawiania. bez leków. Czytał hinduskie, tybetańskie, chińskie traktaty
medyczne, poradniki ludowe, zachodnie książki o higienie. Suworin sam napisał i
opublikował wiele prac (pod pseudonimem Aleksiej Poroszyn); najbardziej znane to
„Uzdrawianie głodem i dietą”, „Leczenie głodówką”. „Praktyka głodówki”.
Po wojnie domowej w Rosji Suworin wyemigrował do Jugosławii, gdzie długo żył
w biedzie i postanowił wydać jedną ze swoich książek. Wydawca nie chciał podzielić
się pieniędzmi z emigrantem i na podstawie fałszywego donosu Suworina zamknięto w
więzieniu, bez śledztwa i procesu sądowego. W więzieniu podjął głodówkę. „Chcę
odmłodnieć i odnowić swoje starzejące się siły” - tak tłumaczył swoją decyzję. Wtedy
właśnie informacje o nim dotarły do wyższych instancji prawnych Jugosławii. W 35.
dniu głodówki Suworinowi dano szansę samodzielnego bronienia się w sądzie. Wygrał
proces i przedłużył głodówkę do 42 dni. Otoczenie Suworina mogło obserwować nie
tylko proces głodówki, lecz także odnowienie organizmu po jej zakończeniu. Rezultaty
były imponujące. Cudowną moc głodów- postanowili wypróbować na sobie i naczelnik
więzienia, i jego pomocnik, i liczni nadzorcy. Beznadziejnie chorzy ściągali do niego ze
wszystkich stron kraju. Suworin rozwinął aktywną działalność związaną z leczeniem
głodówką. Korespondował z dziesięcioma tysiącami czytelników, którzy za pomocą
głodówki samodzielnie leczyli się z najróżniejszych chorób. Spośród dziesięciu tysięcy
osób, które pościły pod jego kierunkiem (w większości przypadków korespondencyjnie)
i wśród których było wiele osób ciężko chorych, zmarły tylko cztery, podczas gdy przy
leczeniu innymi metodami śmiertelność była nieporównywalnie większa.
Suworina zaproszono do Francji, aby wprowadził swoją metodę na szeroką skalę w
praktyce medycznej. Ale z jakichś powodów sprawa przeciągała się. Pozostawszy bez
środków do życia, samotny w obcym kraju Aleksiej Suworin otruł się gazem. Jego
śmierć przyspieszyła wprowadzenie metody głodówki do praktyki leczniczej Francji,
gdzie powstała wspaniała szkoła głodówki. Książki Suworina, wydawane po rosyjsku w
Jugosławii, przywożono na terytorium zachodniej Białorusi. Tutaj w latach
trzydziestych XX wieku pojawili się następcy A. Suworina. Jeden z nich - M. Ziazula -
leczył najcięższe postacie gruźlicy według metody opisanej w książkach Suworina.
Wyznaczał chorym serie głodówek z krótkimi przerwami na odżywianie. Łącznie w
ciągu jedenastu miesięcy chorzy pościli ponad sto dni, ale za to całkowicie zdrowieli.
Na podstawie tej metody opracowana została przez Gieorgija Aleksandrowicza
~3~
Wojtowicza metoda głodówki frakcyjnej.
Dr. med. G.P. Małachow
Lecznicza głodówka
I. DO WSZYSTKICH - CHORYCH I ZDROWYCH
Moja metoda leczenia przez głodowanie ulecza wszystkie choroby, gdyż sprowadza
wszystkie odchylenia organizmu do normy, przywracając go do stanu, jakim dla
każdego człowieka jest - zdrowie.
Wydaje się to niezrozumiałym i niewiarygodnym, a w rzeczywistości jest to
zupełnie naturalne, gdyż głodowanie ujawnia z wszelką pewnością, że nie ma tych
tysięcy chorób, które znajduje u człowieka medycyna, lecz istnieje tylko jedna jedyna
choroba i przyczyna chorób, a mianowicie z jakiegokolwiek powodu powstaje u
człowieka brak energii nerwowej do wyrzucenia z organizmu na czas i do reszty
wszystkich niepotrzebnych pozostałości teraźniejszego odżywiania się.
Z tego naturalnie wynika, że wszystkie choroby są uleczalne natychmiast i
niezawodnie również jedynym środkiem, a mianowicie dodawaniem człowiekowi tej
nerwowej energii w takiej ilości, która uzupełniłaby powstały jej brak, a kiedy to
zostanie dokonane, choroba musi przejść, nie może nie przejść i rzeczywiście
przechodzi ku najwyższemu zdumieniu medycyny, która w swoim zaślepieniu i
niezrozumieniu właściwości organizmu ludzkiego, całą nadzieję pokłada na leczniczej
mocy trucizn aptekarskich oraz iniekcji spalających krew.
Głodowanie nie tylko oczyszcza organizm człowieka, lecz powoduje również
zwiększenie jego energii nerwowej, gdyż wtedy organizm przestaje ją zużywać na
trawienie pokarmu żołądkiem, przy jednoczesnym dostarczeniu tejże energii przez drogi
oddechowe (elektromagnetyzm) w poprzedniej ilości na skutek,, czego powstaje
nienaruszona pozostałość, która się codziennie powiększa.
Takie gromadzenie nerwowej energii przy głodowaniu bywa szczególnie widoczne
u ludzi nerwowo wyczerpanych u neurasteników. W ciągu trzech tygodni głodowania
odzyskują oni nerwową energię w pełnej normie i takiego neurastenika-człowieka o
słabych nerwach, drażliwego, niezdolnego do długotrwałej pracy, cierpiącego na
bezsenność i bóle głowy. kuracja zamienia w człowieka dzielnego, zrównoważonego,
miłującego życie, na energicznego pracownika, a wydawało się przecież, że spotęgował
on swoje wyczerpanie przez jeszcze więcej wyczerpujące głodowanie. Okazuje się, że to
i tylko to jest zupełnie dostatecznym dla pozbycia się choroby!
Spróbujcie sami, spróbujcie na sobie, korzystając ze wskazówek tej książki i w
porozumieniu ze mną, a przekonacie się o prawdzie moich słów, jak przekonało się o
niej wiele setek tysięcy ludzi, jeszcze do niedawna chorych, obecnie zdrowych w całym
~4~
szeregu państw Europy Wschodniej, gdzie moja metoda została już szeroko
rozpowszechniona.
Wiadomości, które podaję tutaj o mojej metodzie leczenia wszystkich chorób
głodowaniem przy jednoczesnym oczyszczeniu jelit, dadzą każdemu możność
zastosowania głodowania w terminie do dwóch tygodni bez jakichkolwiek komplikacji i
ryzyka, bez względu na krótkość terminu-z bardzo wielkim i dodatnim rezultatem w
wielu chorobach nawet poważnych jak: astma, gruźlica, iszias, podagra. Przy astmie na
przykład, chory, cierpiący czasami przedtem w ciągu dziesięcioleci, nie mogący spać w
łóżku z powodu kaszlu i dychawicy, i spędzający wszystkie noce siedząc w fotelu, już
na czwarty dzień głodowania przeprowadzonego ściśle według wskazówek mojej
metody, ma możność położenia się do łóżka i odzyskuje spokojny sen.
Już pierwszy tydzień próby głodowania według mojej metody niezawodnie
udowodni każdemu, że miał on do tej pory zupełnie mylne, wprost śmieszne i przesadne
wyobrażenie o trudnościach i niebezpieczeństwie leczniczego głodowania, i że leczenie
to może być stosowane do wszelkich chorób z dodatnim i skutecznym wynikiem, będąc
jednocześnie krótkotrwałym, łatwym, dogodnym i tanim.
Jeśli jednak metodą moją ulecza się za pomocą głodowania wszelkie choroby, to z
drugiej strony nie należy zapominać o tym, że organizmy poszczególnych ludzi różnią
się bardzo między sobą i dlatego leczenie każdego chorego musi być połączone z
pewnymi uzupełnieniami, jedynie przy stosowaniu, których rezultat może być pewnym i
trwałym. A więc dla udzielenia należytych wskazówek przy określeniu terminu
głodowania i ustaleniu, jakie uzupełnienia są niezbędne dla tego lub innego chorego
przy tej lub innej jego chorobie-potrzebna jest naturalnie wiedza i doświadczenie celem
uniknięcia niepowodzenia jak również wszelkich niespodzianek.
Dlatego też uprzedzam wszystkich i każdego z osobna, że zrzucam z siebie wszelką
odpowiedzialność za bieg i rezultat leczenia, które będzie rozpoczęte bez mojej porady i
bez zawiadomienia mnie w dalszym ciągu o wpływie wywieranym na chorego w
pierwszym tygodniu po zastosowaniu leczenia za pomocą głodowania.
A. Suworin
~5~
Zgłoś jeśli naruszono regulamin