D20110432Lj.pdf

(152 KB) Pobierz
©Kancelaria Sejmu
s. 1/20
USTAWA
z dnia 4 lutego 2011 r.
Prawo prywatne międzynarodowe
1)
Rozdział 1
Przepisy ogólne
Art. 1.
Ustawa niniejsza reguluje właściwość prawa dla stosunków z zakresu
prawa prywatnego związanych z więcej niż jednym państwem.
Art. 2.
1. Jeżeli ustawa przewiduje właściwość prawa ojczystego, obywatel
polski podlega prawu polskiemu, chociażby prawo innego państwa uznawało go za
obywatela tego państwa.
2. Cudzoziemiec mający obywatelstwo dwóch lub więcej państw podlega, jako
prawu ojczystemu, prawu tego z nich, z którym jest najściślej związany.
3. Jeżeli ustawa uzależnia właściwość prawa od tego, czy określone osoby są
obywatelami tego samego państwa, do przyjęcia, iż wymaganie to jest spełnione,
wystarczy, że prawo tego państwa osoby te uznaje za swoich obywateli.
Art. 3.
1. Jeżeli ustawa przewiduje właściwość prawa ojczystego, a
obywatelstwa danej osoby ustalić nie można, osoba ta nie ma obywatelstwa żadnego
państwa albo nie można ustalić treści prawa ojczystego, stosuje się prawo państwa,
w którym znajduje się jej miejsce zamieszkania; w razie braku miejsca zamieszkania
stosuje się prawo państwa, w którym znajduje się miejsce jej zwykłego pobytu.
2. Przepis ust. 1 stosuje się odpowiednio do osoby, która uzyskała ochronę w
innym państwie niż państwo ojczyste w związku z faktem, że jej więzy z państwem
Opracowano na
podstawie: Dz. U.
z 2011 r. Nr 80,
poz. 432, z 2014
r. poz. 827, z
2015 r. poz. 1137.
1)
Niniejszą ustawą zmienia się ustawy: ustawę z dnia 23 kwietnia 1964 r. – Kodeks cywilny, ustawę z
dnia 26 czerwca 1974 r. – Kodeks pracy, ustawę z dnia 23 maja 1991 r. o pracy na morskich
statkach handlowych, ustawę z dnia 29 sierpnia 1997 r. o usługach turystycznych, ustawę z dnia 2
marca 2000 r. o ochronie niektórych praw konsumentów oraz o odpowiedzialności za szkodę
wyrządzoną przez produkt niebezpieczny, ustawę z dnia 20 lipca 2001 r. o kredycie
konsumenckim, ustawę z dnia 18 września 2001 r. – Kodeks morski, ustawę z dnia 3 lipca 2002 r.
– Prawo lotnicze, ustawę z dnia 27 lipca 2002 r. o szczególnych warunkach sprzedaży
konsumenckiej oraz o zmianie Kodeksu cywilnego, ustawę z dnia 22 maja 2003 r. o działalności
ubezpieczeniowej oraz ustawę z dnia 22 maja 2003 r. o ubezpieczeniach obowiązkowych,
Ubezpieczeniowym Funduszu
Gwarancyjnym
i
Polskim Biurze
Ubezpieczycieli
Komunikacyjnych.
2015-09-03
©Kancelaria Sejmu
s. 2/20
ojczystym uległy trwałemu zerwaniu z powodu naruszania w tym państwie
podstawowych praw człowieka.
Art. 4.
1. W przypadkach przewidzianych w ustawie można dokonać wyboru
prawa właściwego.
2. Wybór prawa powinien być wyraźny lub w sposób jednoznaczny wynikać z
okoliczności sprawy, chyba że przepis dopuszczający wybór prawa stanowi inaczej.
3. Wybór prawa dokonany po powstaniu stosunku prawnego nie narusza praw
osób trzecich.
4. Jeżeli przy dokonaniu czynności prawnej, a przed wyborem prawa zostały
dopełnione wymagania w zakresie formy przewidziane przez prawo właściwe dla
formy tej czynności, jej ważność nie może być podważana na podstawie prawa,
któremu ta czynność podlega w wyniku wyboru prawa.
5. Przy ustalaniu, czy dokonano wyboru prawa oraz do oceny ważności wyboru
prawa stosuje się przepisy art. 11, art. 17, art. 24 i art. 25.
6. Przepisy ust. 2–5 stosuje się do zmiany i uchylenia wyboru prawa.
Art. 5.
1. Jeżeli prawo obce, wskazane jako właściwe przez ustawę niniejszą,
każe stosować do danego stosunku prawnego prawo polskie, stosuje się prawo
polskie.
2. Przepisu ust. 1 nie stosuje się, jeżeli wskazanie prawa właściwego:
1)
2)
3)
nastąpiło w drodze wyboru prawa;
dotyczy formy czynności prawnej;
dotyczy
zobowiązań
umownych, pozaumownych
lub
z jednostronnych
czynności prawnych, dla których prawo właściwe określa niniejsza ustawa.
Art. 6.
1. Prawo właściwe stosowane na podstawie przepisów ustawy niniejszej
obejmuje także przepisy prawa publicznego, które według tego prawa znajdują
zastosowanie do danego stosunku prawnego.
2. Jeżeli prawo właściwe dla ocenianego stosunku prawnego zawiera przepisy
przewidujące domniemania prawne lub inne reguły określające ciężar dowodu,
odnoszące się do tego stosunku, stosuje się te przepisy.
Art. 7.
Prawa obcego nie stosuje się, jeżeli jego stosowanie miałoby skutki
sprzeczne z podstawowymi zasadami porządku prawnego Rzeczypospolitej Polskiej.
2015-09-03
©Kancelaria Sejmu
s. 3/20
Art. 8.
1. Wskazanie prawa obcego nie wyłącza zastosowania tych przepisów
prawa polskiego, z których treści lub celów w sposób niewątpliwy wynika, że
regulują one podlegający ocenie stosunek prawny bez względu na to, jakiemu prawu
on podlega.
2. Przy
stosowaniu
prawa
właściwego
można
uwzględnić
przepisy
bezwzględnie wiążące innego państwa, z którymi oceniany stosunek prawny jest
ściśle związany, jeżeli przepisy te, według prawa tego państwa, stosuje się bez
względu na to, jakiemu prawu ten stosunek podlega. Podczas rozstrzygania o
uwzględnieniu tych przepisów należy mieć na uwadze ich naturę i cel oraz skutki,
które wynikną z ich uwzględnienia oraz te, które wyniknęłyby w razie ich
pominięcia.
Art. 9.
Jeżeli w państwie, którego prawo jest właściwe, obowiązują różne
systemy prawne, prawo tego państwa wskazuje, który z tych systemów należy
stosować. W razie braku takiego wskazania, stosuje się ten z tych systemów, który
związany jest najściślej z danym stosunkiem prawnym.
Art. 10.
1. Jeżeli nie można ustalić okoliczności, od których zależy właściwość
prawa, stosuje się prawo najściślej związane z danym stosunkiem prawnym.
2. Jeżeli nie można stwierdzić w rozsądnym terminie treści właściwego prawa
obcego, stosuje się prawo polskie.
Rozdział 2
Osoby fizyczne
Art. 11.
1. Zdolność prawna i zdolność do czynności prawnych osoby fizycznej
podlegają jej prawu ojczystemu.
2. Jeżeli osoba fizyczna dokonuje czynności prawnej w zakresie prowadzonego
przez siebie przedsiębiorstwa, wystarczy, że ma ona zdolność do dokonania tej
czynności według prawa państwa, w którym przedsiębiorstwo jest prowadzone.
3. Przepis ust. 1 nie wyłącza zastosowania prawa, któremu czynność prawna
podlega, jeżeli z tego prawa wynikają szczególne wymagania w zakresie zdolności w
odniesieniu do tej czynności prawnej.
Art. 12.
1. Jeżeli umowę zawarły osoby znajdujące się w tym samym państwie,
osoba fizyczna, która ma zdolność do jej zawarcia według prawa tego państwa, może
2015-09-03
©Kancelaria Sejmu
s. 4/20
się powołać na swoją niezdolność wynikającą z prawa wskazanego w przepisie art.
11 ust. 1 tylko wtedy, gdy w chwili zawarcia umowy druga strona o niezdolności
wiedziała lub nie wiedziała z powodu niedbalstwa.
2. Osoba fizyczna dokonująca jednostronnej czynności prawnej, mająca
zdolność do jej dokonania według prawa miejsca dokonania czynności, może
powołać się na niezdolność wynikającą z prawa wskazanego w przepisie art. 11 ust.
1 tylko wtedy, gdy nie przyniesie to uszczerbku osobom, które postępując z należytą
starannością działały w przeświadczeniu, że osoba dokonująca czynności prawnej
zdolność taką miała.
3. Jeżeli osoba fizyczna działa za pośrednictwem przedstawiciela, przy
ustalaniu przesłanek stosowania przepisów ust. 1 i 2 rozstrzygają okoliczności
występujące po stronie przedstawiciela.
4. Przepisów ust. 1 i 2 nie stosuje się do czynności prawnych z zakresu prawa
rodzinnego i opiekuńczego oraz prawa spadkowego ani do rozporządzeń
dotyczących nieruchomości położonych w innym państwie niż państwo, w którym
czynność prawna została dokonana.
Art. 13.
1. Ubezwłasnowolnienie podlega prawu ojczystemu osoby fizycznej,
której ono dotyczy.
2. Jeżeli o ubezwłasnowolnieniu cudzoziemca orzeka sąd polski, stosuje się
prawo polskie.
Art. 14.
1. Do uznania za zmarłą albo stwierdzenia zgonu osoby fizycznej
stosuje się jej prawo ojczyste.
2. Jeżeli o uznaniu za zmarłego albo o stwierdzeniu zgonu cudzoziemca orzeka
sąd polski, stosuje się prawo polskie.
Art. 15.
1. Imię i nazwisko osoby fizycznej podlegają jej prawu ojczystemu.
2. Do nabycia albo zmiany imienia lub nazwiska stosuje się prawo właściwe do
oceny skutków zdarzenia, które prowadzi do nabycia albo zmiany imienia lub
nazwiska. Jednakże wybór nazwiska przy zawarciu lub rozwiązaniu małżeństwa
podlega prawu ojczystemu każdego z małżonków.
Art. 16.
1. Dobra osobiste osoby fizycznej podlegają jej prawu ojczystemu.
2. Osoba fizyczna, której dobro osobiste jest zagrożone naruszeniem lub zostało
naruszone może żądać ochrony na podstawie prawa państwa, na którego terytorium
2015-09-03
©Kancelaria Sejmu
s. 5/20
nastąpiło zdarzenie powodujące to zagrożenie naruszenia lub naruszenie, albo prawa
państwa, na którego terytorium wystąpiły skutki tego naruszenia.
3. Jeżeli do naruszenia dobra osobistego osoby fizycznej doszło w środkach
społecznego przekazu, o prawie do odpowiedzi, sprostowania lub innego podobnego
środka ochronnego rozstrzyga prawo państwa, w którym ma siedzibę albo miejsce
zwykłego pobytu nadawca lub wydawca.
Rozdział 3
Osoby prawne i inne jednostki organizacyjne
Art. 17.
1. Osoba prawna podlega prawu państwa, w którym ma siedzibę.
2. Jeżeli jednak prawo wskazane w przepisie ust. 1 przewiduje właściwość
prawa państwa, na podstawie którego osoba prawna została utworzona, stosuje się
prawo tego państwa.
3. Prawu wskazanemu w przepisach ust. 1 i 2 podlegają w szczególności:
1)
2)
3)
4)
5)
powstanie, łączenie, podział, przekształcenie lub ustanie osoby prawnej;
charakter prawny osoby prawnej;
nazwa oraz firma osoby prawnej;
zdolność osoby prawnej;
kompetencje i zasady działania oraz powoływanie i odwoływanie członków
organów;
6)
7)
reprezentacja;
nabycie i utrata statusu wspólnika lub członkostwa oraz prawa i obowiązki z
nimi związane;
8)
9)
odpowiedzialność wspólników lub członków za zobowiązania osoby prawnej;
skutki naruszenia przez osobę reprezentującą osobę prawną ustawy, aktu
założycielskiego lub statutu.
Art. 18.
1. Jeżeli osoba prawna dokonuje czynności prawnej w zakresie
prowadzonego przez siebie przedsiębiorstwa, wystarczy, że ma zdolność do
dokonania tej czynności według prawa państwa, w którym przedsiębiorstwo jest
prowadzone.
2. Osoba prawna może się powołać wobec drugiej strony na ograniczenia
dotyczące jej zdolności lub reprezentacji wynikające z prawa wskazanego w
przepisach art. 17 ust. 1 i 2, jeżeli ograniczeń takich nie przewiduje prawo państwa,
2015-09-03

Plik z chomika:

Inne pliki z tego folderu:

Inne foldery tego chomika:

Zgłoś jeśli naruszono regulamin