Analiza-technologiczności-konstrukcji KUBA dopisane.docx

Analiza technologiczności konstrukcji

Po analizie technologiczności konstrukcji wybranego reduktora walcowego dwustopniowego można wysnuć następujące wnioski:

·         po poprawieniu błędów wszystkie rysunki i tabelki rysunkowe są czytelne i zostały wykonane zgodnie z zasadami rysunku technicznego,

·         konstrukcja została maksymalnie uproszczona, tak aby w całym procesie produkcji ograniczyć do minimum użycie skomplikowanych przyrządów,

·         korpus przekładni ze względu na swoje rozmiary i charakterystykę obciążeń występujących podczas pracy jest odlewany z żeliwa,

·         ze względu na obecność łap mocujących korpus będzie odlewany w kokili dzielonej na dwie części,

·         wybór płaszczyzny podziału korpusu jest uzasadniony łatwością montażu poszczególnych zespołów,

·         wałki zostały przeprojektowane po to aby skrócić czas obróbki skrawaniem oraz zminimalizować straty materiału,

·         ze względu na występowanie sił osiowych (zastosowanie zębów skośnych w przekładniach) zastosowano łożyska stożkowe,

·         pokrywy boczne zostały zmodyfikowane ze względu na ich skomplikowaną budowę wydłużającą czas montażu i niepotrzebnie komplikującą całą konstrukcję,

·         kompensacja luzu na wałkach została przeniesiona na uszczelki pod pokrywami bocznymi,

·         modyfikacjawskaźnika poziomu oleju zapewnia lepszą kontrolę jego stanu oraz uprościła jego budowę,

·         by uprościć budowę zrezygnowano z pokrywy rewizyjnej,

·         wszędzie tam gdzie było to możliwe zastosowano części znormalizowane.

Metoda i organizacja montażu

W przypadku wybranego zespołu najlepszym rozwiązaniem wydaje się być metoda montażu z kompensacją nieciągłą. W tej metodzie większość elementów w wypadku awarii może zostać wymieniona i dopasowana do reszty konstrukcji za pomocą np. podkładek. Newralgicznymi punktami są zespoły wałków w których elementami kompensującymi są uszczelki pod pokrywą boczną. Wielkość odchyłki można regulować poprzez zmianę grubości uszczelki (głównie) oraz siłą docisku śrub mocujących (w mniejszym stopniu). Jeśli chodzi o organizację montażu to najbardziej efektywną metodą będzie metoda montażu w gniazdach przedmiotowych. W tym przypadku zakłada się stworzenie 4 stanowisk montażowych. Na pierwszym stanowisku odbywać się będzie montaż zespołu wałka I, a na drugim zespołów wałka II i III z racji tego, że są to zespoły identyczne. Na trzecim stanowisku następuje montaż zespołów wałków w dolnej części korpusu a następnie górnej części korpusu (na tym stanowisku niezbędna jest suwnica ze względu na rozmiary korpusu) . Ostatnie stanowisko przeznaczone jest na montaż pozostałych elementów: pokryw bocznych, wskaźnika poziomu oleju itp., oraz napełnienie przekładni olejem. Zespół przemieszcza się pomiędzy stanowiskami w gnieździe.