ow96.pdf

(11214 KB) Pobierz

Dwumiesięcznik

Vol. XVII, Nr 4/2009 (96)

ISSN-1231-014X, Indeks 386138

Redaktor naczelny

Jarosław Malinowski

Kolegium redakcyjne

Rafał Ciechanowski, Michał Jarczyk,

Maciej S. Sobański

Współpracownicy w kraju

Andrzej S. Bartelski, Jan Bartelski

Jarosław Cichy, Andrzej Danilewicz,

Józef Wiesław Dyskant, Maciej K. Franz,

Przemysław Federowicz, Michał Glock,

Tadeusz Górski, Krzysztof Hanuszek,

Rafał Mariusz Kaczmarek,

Jerzy Lewandowski, Oskar Myszor,

Andrzej Nitka, Piotr Nykiel,

Grzegorz Nowak, Grzegorz Ochmiński,

Jarosław Palasek, Jan Radziemski,

Marek Supłat, Tomasz Walczyk

Współpracownicy zagraniczni

BELGIA

Leo van Ginderen

CZECHY

René Greger, Ota Janeček

FRANCJA

Gérard Garier, Jean Guiglini, Pierre Hervieux

HISZPANIA

Alejandro Anca Alamillo

LITWA

Aleksandr Mitrofanov

MALTA

Joseph Caruana

NIEMCY

Siegfried Breyer, Richard Dybko,

Hartmut Ehlers, Jürgen Eichardt,

Christoph Fatz, Zvonimir Freivogel,

Reinhard Kramer

ROSJA

Siergiej A. Bałakin, Nikołaj W. Mitiuckow,

Konstantin B. Strelbickij

STANY ZJEDNOCZONE. A.P

Arthur D. Baker III

UKRAINA

Anatolij N. Odajnik, Władimir P Zabłockij

WIELKA BRYTANIA

Ralph Edwards

WŁOCHY

Maurizio Brescia, Achille Rastelli

Adres redakcji

Wydawnictwo „Okręty Wojenne”

Krzywoustego 16, 42-605 Tarnowskie Góry

Polska/Poland tel: +48 032 384-48-61

www.okretywojenne.pl

e-mail: okrety@ka.home.pl

Skład, druk i oprawa:

DRUKPOL sp. j.

Kochanowskiego 27, 42-600 Tarnowskie Góry

tel. 032 285 40 35, www.drukujemy.pl

by Wydawnictwo „Okręty Wojenne” 2009

Przedruk i kopiowanie jedynie za zgodą

wydawnictwa. Redakcja zastrzega sobie prawo

skracania i adjustacji tekstów. Materiałów nie

zamówionych nie zwracamy.

Redakcja nie ponosi odpowiedzialności za treść

publikowanych artykułów, które prezentują

wyłącznie opinie i punkt widzenia ich autorów.

W NUMERZE

Z życia flot

Zvonimir Freivogel

Szybkie krążowniki rozpoznawcze typu

Admiral Spaun

i Saida, część II

Stanisław Biela

Bułgarskie okręty podwodne

Jarosław Malinowski

Duńskie torpedowce typu

Dragen

i Glenten

Siergiej W. Patjanin

Brytyjskie krążowniki typu

Arethusa,

część I

David Irving

Konwój PQ-17, decyzje i tragedia, część I

Rafał Mariusz Kaczmarek

Niemieckie przerywacze zagród

minowych 1939-1945, część VI

Mirosław Morozow

Uderzenie na

Schlesiena

Jarosław Palasek

Amerykańskie krążowniki ciężkie typu

Baltimore

i Oregon

City,

część Ve

Jarosław Malinowski

Tajemnica „Uczty Baltazara”

Stanisław Biela

Bułgarskie okręty podwodne, c.d.

Krzysztof Hanuszek

Argentyńska Marynarka Wojenna

w Wojnie o Falklandy

Anatolij N. Odajnik, Witalij W. Kostriczenko

Lotniskowiec

Wariag,

część III

Nakład:

1500 egz.

Duński torpedowiec

Hvalen

typu „Dragen”

krótko po wcieleniu do służby, 1931 rok.

Fot. Danish National Musem of Military

History

Na okładce:

Maciej S. Sobański

Ostatnie klasyczne nabytki greckich sił

desantowych – okręty typu

Jason

Z życia flot

FRANCJA

Zamówienie drugiej „barrakudy”

Minister obrony Francji Hervé Morin ogłosił formalny zakup dru-

giego atomowego okrętu podwodnego typu

Barracuda.

Okręt zamó-

wiła DGA.

Program budowy okrętów typu

Barracuda

obejmuje zakup 6 jed-

nostek, które mają wejść do linii w latach 2017-2028. Wartość całe-

go programu została wyceniona na 7,9 mld Euro. W fazie badawczo-

rozwojowej i produkcyjnej zatrudnienie znajdzie kilkanaście tysięcy

osób. Program, poza DCNA i AREVA-TS, realizuje Atomic Energy

Commission (CEA) oraz ponad 100 innych średnich i małych przed-

siębiorstw z całej Francji.

Formalne zamówienie w DCNS i AREVA-TA na drugi okręt typu

Barracuda

złożyła Délégation générale pour l’armement (DGA). Agen-

cja realizuje w ten sposób zapis ogólnej umowy z 21 grudnia 2006.

Na jej podstawie budowany jest pierwszy okręt serii –

Suffren.

Do 26

czerwca powstały dwie sekcje tylnej części kadłuba.

Atomowe okręty podwodne typu

Barracuda

mają zastąpić obecnie

używane okręty typu

Rubis/Amethyste.

Będą uzbrojone w nowej gene-

racji torpedy F21 „Artemis”, zmodernizowane pociski przeciwokręto-

we SM-39 „Exocet” i opracowywane dopiero pociski samosterujące.

Okręty będą mogły też transportować do 12 żołnierzy jednostek spe-

cjalnych i ich sprzęt. Projekt okrętów

Barracuda

opiera się na rozwią-

zaniach technologicznych okrętów klasy

Triomphant.

Zamówiony właśnie okręt ma się nazywać

Duguay-Trouin,

a kolej-

Dupetit-Thouars, Duquesne, Tourville

i De

Grasse.

Pierwszy okręt,

Suffren,

kosztuje ok. 1,3 mld Euro. Wraz z podpisaniem pierwotnej

umowy DGA przekazała wykonawcom 1,26

mld Euro. Kolejne raty miały być przekazane

w 2007 – 600 mln Euro, i w 2008 – 860 mln

Euro. W sumie realizatorzy programu

Barra-

cuda

otrzymali już 2,72 mld Euro.

Ceremonia przejęcia przez Libańczyków patrolowca

Kalamoun 43.

Fot. via Seweryn Fleischer

LIBAN

Dar z Francji

Rząd francuski przekazał rządowi libańskiemu jeden patrolowiec,

który otrzymał nazwę

Kalamoun 43.

Poprzedniej nazwy nie ujaw-

niono, lecz w rachubę wchodzi

Athos

lub

Aramis.

Jednostki te zosta-

ły zbudowane w latach 1979-1980 przez stocznię C.N. de l’Esterel

w Cannes.

Francuskie dane taktyczno-technicze są następujące: wyporność

standardowa 80 t, wyporność pełna 99,5 t, wymiary 32,1 x 6,5 x 1,9 m,

napęd 2 silnikami wysokoprężnymi SACM-Wärtsilä 195 V12 o mocy

4640 KM (3412kW), prędkość maksymalna 28 węzłów, zasięg 1500

Mm/15 w., załoga 12 ludzi + 6 dodatkowo. Uzbrojenie składa się

z 1 działka Oerlikon kal. 20 mm.

JAPONIA

Nowy hydrograf

Flota japońska niedługo wzbogaci się

o nowy okręt hydrograficzny

Honan

(AGS-

5106), który został wodowany 29 czerwca

Portugalski okręt podwodny

Arpao

sfotografowany w porcie kilońskim. Fot. Andrzej Nitka.

w stoczni Mitsui w Tamano.

Dane taktyczno-techniczne: wyporność

standardowa 3200 t, wyporność pełna 4250 t, wymiary 104,00 x 16,40

PORTUGALIA

x 4,50 m, napęd diesel-elektryczny, prędkość maksymalna 16 węzłów,

Drugi AIP

załoga 80 ludzi.

Stocznia Howaldtswerke-Deutsche Werft w Kiloni stała się 18

czerwca miejsce wodowania drugiego okrętu podwodnego typu

„209PN” dla marynarki portugalskiej, któremu nadano nazwę

Arpão.

Efektowna ceremonia wodowania japońskiego okrętu hydrograficzne-

Warto przypomnieć, że pierwszy okręt

Tridente

jest w trakcie ostat-

Honan.

Fot. Mitsui

nich prób odbiorczych. Same okręty prezentują najnowszą technolo-

gię AIP czyli system napędu niezależny od powietrza.

Znane parametry taktyczno-techniczne: wyporność nawodna 1850

t, wyporność podwodna 2000 t, wymiary 68,00 x 6,30 x 6,60 m, na-

pęd diesel-elektryczny +AIP prędkość nawodna 12 węzłów, prędkość

podwodna 25 węzłów załoga 32 ludzi. Uzbrojenie obejmuje 8 wyrzut-

ni torped kal. 533 mm.

ROSJA

Nowy patrolowiec

26 czerwca został wodowany w petersburskiej stoczni „Ałmaz” pa-

trolowiec

Rubin

(projekt 22460) dla Federalnej Służby Straży Gra-

nicznej. W dniu 4 lipca próbowano ochrzcić okręt tradycyjną butelką

szampana z pokładu holownika. Matka chrzestna rozbiła butelkę za

trzecim razem, lecz rozbiła się ona …o burtę holownika!

Podane oficjalnie dane patrolowca są następujące: wyporność peł-

na 630 t, wymiary 62,50 x 11,00 x 2,70 m, prędkość maksymalna 30

Nr 96 (4/2009) • OKRĘTY WOJENNE

Z życia flot

Pierwsze wyjście

Jurij Dołgorukij

w morze, 19 czerwca 2009 r. Około godziny 13:00 zostały oddane cumy i o 14:25 okręt opuścił akwato-

rium portu Siewierodwinsk.

Fot. Awiabaza via Anatolij Odajnik

SRI LANKA

Patrolowce z Izraela

18 czerwca Israel Aerospace Industries (IAI) podpisał kontrakt wart

10 mln USD na budowę 6 patrolowców typu

Super Dvora Mk III

dla

marynarki Sri Lanki. Cały kontakt ma być zrealizowany do końca

2010 roku. Warto dodać, że marynarka lankijska posiada wersje star-

sze tych patrolowców:

Super Dvora Mk I –

4 i Super

Dvora Mk II

– 5.

Oficjalne parametry patrolowców SA następujące: wyporność stan-

dardowa 58 t, wyporność pełna 72 t, wymiary 27,50 x 5,80 x 1,20 m,

napęd 2 silnikami wysokoprężnymi MTU (typ i moc nieznana), pręd-

kość maksymalna 50 węzłów, załoga 12 ludzi. Uzbrojenie obejmuje

działko 25 mm oraz 2 wkm-y kal. 12,7 mm.

Po ostatniej ofensywie sił rządowych i rozgromieniu sił „Tamilskich

Tygrysów”, jednostki tej klasy są niezbędne do wzmocnionej kontro-

li wybrzeża.

Nowy rosyjskie patrolowiec

Rubin.

Fot. Internet

węzłów, autonomiczność 30 dni, zaloga 20 ludzi. Uzbrojenie składa się

z działka AK-306 kal. 30 mm i 2 wkm-ów “Kord” kal. 12,7 mm. Dodat-

kowo

Rubin

posiada lądowisko dla śmigłowca.

„Jurij Dołgorukij” po próbach

19 czerwca rozpoczęto na Morzu Barentsa (?) pierwsze próby mor-

skie strategicznego atomowego okrętu podwodnego

Jurij Dołgorukij.

Przypominamy, że jest to prototypowa jednostka projektu 955, a dwie

następne jednostki

Aleksander Newskij

i Władimir

Monomach

znajdują

się w budowie. Wszystkie maja być wyposażone w nowe rakiety bali-

styczne „Buława” z głowicami manewrującymi, zdolnymi do pokona-

nia każdej obrony przeciwrakietowej (tak twierdzą Rosjanie).

TURCJA

Turcja kupuje 6 „U 214”

2 czerwca rząd turecki podpisał z niemieckim konsorcjum wart 2,5

mld Euro kontrakt na dostawę 6 okrętów podwodnych typu „U 214”.

HDW to część grupy Thyssen Krupp. Dotąd okręty proj. „U 214”

zakupiła dotąd Grecja (4) i Korea Południowa (3). Trwają negocjacje

z Pakistanem (3 szt.).

Konsorcjum pod wodzą Howaldtswerke-Deutsche Werft (HDW,

jego pozostałymi członkami są TKMS i brytyjska MFI) wygrało ry-

walizację ze stoczniami francuskimi (DCNS) i hiszpańskimi (Navan-

tia) w lipcu 2008. Późniejsze negocjacje dotyczące warunków kontrak-

tu trwały blisko rok. Okręty będą budowane w państwowej tureckiej

stoczni Golcuk Shipyard. Udział tureckiego przemysłu w programie

jest oceniany na 80%. Tureckie przedsiębiorstwa zbudują 20 podsta-

wowych systemów dla zamówionych okrętów.

Pierwszy „U 214” ma wejść do uzbrojenia tureckiej marynarki wo-

jennej w 2015. Uruchamiając przetarg w marcu 2006 Ankara prze-

Ceremonia wodowania okrętu podwodnego

Archer.

Fot. Kockums

SINGAPUR

Wodowanie „Archera”

W dniu 16 czerwca premier i minister obrony Singapuru, zaszczy-

cili swoją obecnością ceremonię wodowania okrętu podwodnego

Ar-

cher

w stoczni Kockums w Karlskronie. Matką chrzestną została żona

ministra obrony pani Teo Chee Hean. W międzyczasie trwa intensyw-

ne szkolenie w Szwecji załogi okrętu, który do służby ma wejść w roku

2010. Jest to jeden z eks-szwedzkich okrętów

Halsingland

lub Vatergo-

tland

typu A-17, które zostały wycofane ze służby i zaoferowane Sin-

gapurowi. Są to jednostki stosunkowo nowe, gdyż zostały zbudowane

w latach 1984-1988.

Archer

w stosunku do pierwowzoru został zmo-

dernizowany poprzez wymianę elektroniki oraz centrali bojowej na

nowocześniejsze systemy.

Dane taktyczno-techniczne są następujące: wyporność nawodna

1070 t, wyporność podwodna 1143 t, wymiary 48,50 x 6,06 x 5,60 m, na-

pęd 2 silniki wysokoprężne Hedemora V12A/15-Ub (VA 185) po 1080

KM (794 kW), 2 Jeumont-Schneider 760-KW generatory, 1 silnik elek-

tryczny ASEA o mocy 1800 KM (1323 kW), prędkość nawodna 11 wę-

złow (podwodna 20 węzłów), załoga 20 ludzi.

Uzbrojenie obejmuje 6 wyrzutni torped kal. 533 mm (12 torped Tp

613) i 3 kal. 400-mm (6 torped Tp 422 lub Tp 45), plus 22 miny na pod-

wieszanych kontenerach.

Nr 96 (4/2009) • OKRĘTY WOJENNE

Z życia flot

widywała, że nastąpi to 2 lata wcześniej (w grudniu tego roku liczbę

okrętów zwiększono do 6). W ramach programu powstanie też pływa-

jąca baza ratownictwa podwodnego z dwoma ratowniczymi pojazda-

mi głębinowymi.

Zakup okrętów podwodnych to drugi pod względem wartości pro-

gram modernizacji tureckich sił zbrojnych. Najdroższym, wartym ok.

11 mld USD ma być zakup 100 samolotów wielozadaniowych F-35.

„U 214” to okręt o wyporności podwodnej ok. 1800 t i długości 65,3

m. Załogę tworzy 27 marynarzy. Diesel-elektryczny napęd MTU 16V

396 może pracować w obiegu zamkniętym bez dostępu powietrza

atmosferycznego przez 3 tygodnie. Uzbrojenie to 8 wyrzutni torped,

z których połowa może wystrzeliwać pociski rakietowe. Okręt może

zanurzyć się na głębokość 400 m.

rii 6 okrętów zamówionych przez rząd Zjednoczonych Emiratów

Arabskich.

Mimo swoich niezbyt imponujących wymiarów, korwety te posia-

dają silne i wszechstronne uzbrojenie.

Wyporność standardowa 500 t, wyporność pełna 630 t,wymia-

ry 70,00 x 11,00 x 2,80 m, napęd 4 silnikami wysokoprężnymi MTU

12V595 TE90 o mocy 16 760 KM (12 324 kW), prędkość maksymalna

32 węzły, załoga 45 ludzi.

Mimo swoich niezbyt imponujących wymiarów, korwety te posia-

dają silne i wszechstronne uzbrojenie składające się z 8 rakiet prze-

ciwokrętowych MM-40 Block 3 „Exocet”, wyrzutni Mk 56 VLS dla

rakiet przeciwlotniczych ESSM (4 x VIII), wyrzutni rakiet plot.

RAM (21-prowadnicowa). Uzbrojenie uzupełnia działo OTO Mela-

ra kal. 76 mm, 2 wkm-y Browning kal. 12,7 mm orz tory minowe.

Korweta posiada również hangar i lądowisko dla śmigłowca Eurocop-

ter AS 565 „Panther”.

Opracowali: Serwis AL Altair, Jarosław Malinowski

Ceremonia wodowania korwety

Banynunah

w Cherbourgu. Fot. CMN

WIELKA BRYTANIA

Budowa „Queen Elizabeth” rozpoczęta

7 lipca w stoczni BVT Surface Fleet w Govan odbyły się uroczyste,

pierwsze cięcia stalowych arkuszy pod budowę stępki lotniskowca

Qu-

een Elizabeth.

Pozostałe elementy kadłuba powstaną w stoczniach w Portsmouth,

Devon i Rosyth. W tym ostatnim zakładzie nastąpi montaż finalny.

Uroczysta oprawa rozpoczęcia budowy, nie zmieniła faktu, że re-

alizacja całego programu – w obecnych uwarunkowaniach gospodar-

czych – jest poważnie zagrożona. O ile wątpliwym jest całkowite ska-

sowanie przedsięwzięcia, możliwym jest ograniczenie zamówienia

wyłącznie do jednego okrętu.

ZJEDNOCZONE EMIRATY ARABSKIE

Wodowanie pierwszej korwety

W dniu 25 czerwca w stoczni CMN w Cherbourgu dokonano

wodowania korwety rakietowej

Baynunah.

Jest ona prototypem se-

R E KL AMA

Nr 96 (4/2009) • OKRĘTY WOJENNE

Zvonimir Freivogel

(Niemcy)

Krążownik rozpoznawczy

Saida

podczas prób na mili pomiarowej.

Fot. zbiory Lothar Baumgartner

część II

Szybkie krążowniki rozpoznawcze

typu „Admiral Spaun” i „Saida”

Niektórzy autorzy określają trzy wy-

żej wymienione krążowniki rozpoznaw-

cze mianem „ulepszonego typu Spaun”,

wzgl. typu

Helgoland.

Biorąc jednak pod

uwagę, w jakiej kolejności udzielano zle-

ceń i ich wstępne określenia budżetowe,

dojdzie się do wniosku, że w rzeczywi-

stości możemy mówić o typie

Saida. Ad-

miral Spaun,

czyli wcześniejszy

Kreuzer

wzgl.

Ersatz Zara

(miał zastąpić stary

okręt torpedowy

Zara,

przestarzałą ka-

nonierkę z uzbrojeniem torpedowym).

Następnym krążownikiem był

Kreu-

zer G,

późniejszy

Saida,

a kolejne dwa

tego typu,

Helgoland

i Novara figurowa-

ły w dokumentacji przed zbudowaniem

jako „Kreuzer H/Ersatz

Aurora

i „Kreu-

zer I/Ersatz

Zrinyi,

czyli chodzi o jed-

nostki, które oficjalnie zastąpić miały

stare korwety

Aurora

i Zrinyi, pomimo

że w rzeczywistości zastąpić miały trzy

stare krążowniki torpedowe typu

Niger/

Panther.

Już na etapie prac nad planami i w

trakcie budowy

Admiral Spaun

stało

się jasne, że należy ulepszyć i uprościć

napęd. W międzyczasie, w austriackiej

i węgierskiej części cesarstwa pojawi-

ły się dwie nowe stocznie. W Monfalco-

ne, w pobliżu Triestu, powołano w dniu

3 kwietnia 1908 r. do życia, z inicjatywy

armatora Alberto Callisto Cosulich, do

którego należała Unione Austriaca (Ve-

reinigte österreichische Schiffahrtsge-

sellschaft Austro Americana & Fratelli

Cosulich). Mowa o stoczni Cantiere Na-

vale Triestino (CNT). To jej właśnie po-

przez uchwałę sejmiku ziemi koronnej

Görz-Gradisca

zaproponowano Sek-

cji Marynarki Wojennej (Marinesektion)

zbudowanie w ww. stoczni krążowni-

ka dla cesarsko-królewskiej floty. Mari-

nesektion bardzo pozytywnie odniosła

się do propozycji, zapewniając o przy-

znaniu zlecenia. W Fiume (Rijeka) ist-

niała też założona w roku 1905 stocz-

nia Ganz & Co. Danubis, która do tej

pory zbudowała kilka kontrtorpedow-

ców i torpedowców. Węgrzy mieli na-

dzieję na większy kawałek z dzielone-

go właśnie „ciasta”, niż to przewidywały

wcześniej ustalone wielkości. Oprócz

jednego „drednota” typu

Tegetthoff

za-

mierzano zbudować również krążow-

niki i duże kontrtorpedowce. Sek-

cja Marynarki Wojennej zwróciła się

w roku 1910 do Morskiego Komite-

tu Technicznego (MTK) o przedłoże-

nie planów konstrukcyjnych dalszych

krążowników rozpoznawczych (Rapid-

kreuzer). W dniu 24.04.1910 r. skiero-

wano również do stoczni Ganz-Danu-

bis prośbę o przedłożenie stosownych

planów. Pod koniec roku, w dniu 10 li-

stopada 1910 dokonano przydziału na

budowę trzech krążowników na dwie

nowe stocznie: austriacka CNT mia-

ła zbudować jeden, późniejszą

Saidę

a węgierska Danubis dwa dalsze krą-

żowniki, późniejsze

Helgoland

i Nova-

ra.

Trzeba tutaj jednak zauważyć, że był

to tylko i wyłącznie zamiar, gdyż nale-

żało odczekać decyzji obu parlamen-

tów, austriackiego i węgierskiego. Sto-

sowna decyzja została podjęto dopiero

na początku marca 1911 r. Jednocze-

śnie uchwalono przyznanie specjalne-

go kredytu na potrzeby marynarki wo-

jennej nabudowę czterech „drednotów”

typu

Tegetthoff,

trzech krążowników

o napędzie turbinowym, sześciu kontr-

torpedowców typu

Tátra,

12 torpedow-

ców pełnomorskich i pięciu okrętów

podwodnych. Dopiero wtedy wolno

było nareszcie złożyć w obu ww. stocz-

niach zamówienia na trzy krążowniki

„wzmocnionego”, wzgl. „ulepszonego”

typu

Admiral Spaun.

Fakt, że węgierska

stocznia otrzymała większą cześć pakie-

tu, niż węgierskiej części cesarstwa się

należało (66,6% w porównaniu z wyne-

gocjowanym parytetem 33,8%) Austria-

kom raczej nie przeszkadzał, gdyż ich

dwie duże stocznie w Trieście i Monfal-

cone nie narzekały na brak zleceń. Wol-

nych mocy przerobowych już nie było.

Wszystkie trzy krążowniki zostały ukoń-

czone na krótko przed wybuchem dzia-

łań wojennych, bądź w trakcie ich trwa-

1. obecnie Nova Gorica w Słowenii (włoska na-

zwa Gorizia – przyp.red.)

Nr 96 (4/2009) • OKRĘTY WOJENNE

Plik z chomika:

dobry151

Inne pliki z tego folderu:

ow100.pdf (11592 KB)
ow94.pdf (9101 KB)
ow95.pdf (9399 KB)
ow96.pdf (11214 KB)

ow96.pdf

Plik z chomika:

Inne pliki z tego folderu:

Inne foldery tego chomika: