Narodowiec w sutannie.docx

(81 KB) Pobierz

Narodowiec w sutannie: Nie ma Polski bez Boga, czyli kilka słów na rocznicę chrztu

https://laurentius-media.gloria.tv/bonifacius/e/ha/e16z1d3fogi2bv74of40c8sno6sk80hkje5.jpg?sum=Yf8rO3YGVS-D7Gbsp1flYA&due=1461283200

Jakiekolwiek odcięcie się od katolickiego dziedzictwa, stałoby się masowym samobójstwem narodu – mówi ks. Jacek Międlar w drugim odcinku naszego cotygodniowego cyklu „Narodowiec w sutannie”.

Chrzest Polski, a wraz z nim cywilizacja łacińska, w którą Polska została wpisana, nadała naszej Ojczyźnie zupełnie nowy wymiar. Wymiar duchowy i kulturowy. To dzięki wierze katolickiej Polska zawsze powstawała z kolan, broniąc Europę przed agresorem. Nie trzeba daleko szukać - stwierdza kapłan ze Zgromadzenia Księży Misjonarzy.

Podaje od razu przykłady, w których Bóg wspomagał Polaków w walce o własna wolność:

1920 – Bitwa Warszawska, słusznie nazywana „Cudem nad Wisłą”, gdyż z pewnością bez Bożej Opatrzności nie pokonalibyśmy zdziczałych, przeważających liczebnie bolszewików! 1683 – Bitwa pod Wiedniem, w której dzięki Bożej mocy i przywiązaniu do chrześcijańskiego dziedzictwa, pod dowództwem Jana III Sobieskiego przepędziliśmy Arabów, czego – w obliczu próby zniszczenia ponadtysiącletniej cywilizacji – winniśmy dokonać również dzisiaj.

Młody kapłan tłumaczy, że katolicyzm i polskość to naczynia wzajemnie ze sobą połączone.

Jakiekolwiek odcięcie się od katolickiego dziedzictwa, stałoby się masowym samobójstwem narodu! Domyślam się, że wrogowie Kościoła i narodu dostają dzisiaj szału, gdyż nie mający „charakteru ministranta” książę Polan przyjął chrzest. Tym samym nakreślił Polsce zupełnie odmienny od promowanego przez komuchów czy modernistów wymiar - mówi narodowiec w sutannie.

I przekonuje, że dopóki będziemy mieć wszechmocną wiarę i świadomość swego pochodzenia, żaden, jak stwierdza, lewacki krzyk czy islamski agresor nie będzie na tyle mocny, by podważyć katolicki wymiar Ojczyzny, który trwa i będzie trwała po czasy ostateczne.

Żaden lewacki oszołom, obrzucający patriotów i nacjonalistów żałosnymi inwektywami typu: faszyści, ksenofobi, brunatna zaraza, czy potomkowie Hitlera, nie będzie dla nas poważnym zagrożeniem, a żałosnym stańczykiem. Więcej, jeśli będzie ktoś na nas wylewał wiadro pomyj, potraktujmy to jako order za zasługi na rzecz Kościoła i Ojczyzny - oświadcza ks. Jacek Międlar.

Tłumaczy, że przez wieki na próżno próbowano Polskę zniszczyć, ale nikomu się nie udało, gdyż jej nieśmiertelność jest ukonstytuowana w Bogu.

Podważający katolickie pochodzenie i wymiar Polski, których należy nazwać zwykłymi zdrajcami, wypełnia w ten sposób instrukcję pospolitej dewiantki i ladacznicy Carycy Katarzyny II. Jej nad wyraz bezbożne prowadzenie się koresponduje z wydawanymi dyrektywami - podsumowuje i przytacza fragment instrukcji jej autorstwa:

Trzeba rozłożyć ten naród od wewnątrz, zabić jego moralność. Jeśli nie da się uczynić zeń trupa, należy przynajmniej sprawić, żeby był jako chory ropiejący i gnijący w łożu. Trzeba mu wszczepić zarazę, wywołać dziedziczny trąd, wieczną anarchię i niezgodę. Trzeba nauczyć brata donoszenia na brata, a syna skakania do gardła ojcu. Trzeba ich skłócić tak, aby się podzielili i szarpali, zawsze gdzieś szukając arbitra. Trzeba ogłupić i zdeprawować, zniszczyć ducha, doprowadzić do tego, by przestali wierzyć w cokolwiek oprócz mamony i pajdy chleba.T

Jak widać metody od wieków te same. Zmieniają się jedynie inspiratorzy i wykonawcy oraz azymut działań - dodaje narodowiec

Jego zdaniem Polskę trawi nowotwór złośliwy, próbujący zniszczyć polskiego, nieśmiertelnego ducha, ściśle wpisanego w wydarzenie Chrztu z 966 roku.

Ten nowotwór wymaga chemioterapii, czyli powrotu do dziedzictwa, w naszym przypadku do żywego Chrystusa będącego w nierozerwalnej korelacji z Polskim Narodem. Wydaje się, że nawet największy troglodyta czy „katocelebryta”, zwłaszcza w 1050 rocznicę Chrztu Polski, tego faktu nie odważy się zakwestionować. Tym powrotem, tą chemioterapią jest bezkompromisowy narodowo-katolicki radykalizm, tj. ewangeliczny aktywizm ukierunkowany w pierwszej kolejności na najbliższych, czyli naród, który z patosem święty Jan Paweł II określał mianem rodziny - puentuje ks. Międlar.

źródło: wdolnymslasku.com/node/810

 

Zgłoś jeśli naruszono regulamin