Leczenie próchnicy średniej i głębokiej. Materiały w ujęciu klinicznym stosowane do wypełnień i zabezpieczenia miazgi.doc

(223 KB) Pobierz

Leczenie próchnicy średniej i głębokiej.
Materiały w ujęciu klinicznym stosowane do wypełnień
i zabezpieczenia miazgi

Dr n. med. Katarzyna Mocny-Pachońska

Próchnica Średnia (caries media) D3

                    Obejmuje 1/3 wewnętrznej części zębiny (sięga do 2/3 całej grubości zębiny)

                    W badaniu klinicznym stwierdza się

          - nawisy szkliwa

          - średnio głęboki ubytek

          - podczas opracowywania ubytku bolesność jest  

            niewielka (większa ścian bocznych ubytku niż dna)

          - objawy subiektywne- ból krótkotrwały na bodźce          

            termiczne

                    W Rtg widoczne przejaśnienie sięgające od powierzchni szkliwa do 1/3 wewnętrznej części zębiny

Próchnica Głęboka (caries profunda) D4

                   Rozległy i głęboki ubytek

                   Od miazgi oddziela go cienka warstwa zdrowej zębiny pierwotnej

                   Dno ubytku bolesne podczas zgłębnikowania

                   Objawy subiektywne-ból sprowokowany bodźcami termicznymi

                   Obraz Rtg –przejaśnienie obejmuje szkliwo i powyżej 2/3 grubości zębiny. Od komory oddziela go mniej lub bardziej cienka warstwa zmineralizowanej zębiny

Zębina-Morfologicznie

                Kanalików zębinowych (canaliculi dentales)

                Zębiny okołokanalikowej (dentinum peritubulare)

                Zębiny międzykanalikowej ( dentinum intertubulare)

Zębina-Chemicznie
 

                 45% substancje nieorganiczne

                 55% substancje organiczne i woda

                 Komórki (odontoblasty)

                 Matryca fibrynowa (włókna kolagenowe Ebnera)

                 Substancja podstawowa (polisacharydy związane z proteinami)

                 Zmineralizowana-kryształy apatytów są obecne w matrycy fibrynowej i w substancji podstawowej

 

                  Liczba kanalików zębinowych na milimetr kwadratowy jest 4-5 razy większa  w zębinie sąsiadującej z miazgą niż w zębinie obwodowej

                  W okolicy połączenia szkliwno-zębinowego  gęstość kanalików staje się ponownie nieznacznie większa w stosunku do reszty zębiny obwodowej, ponieważ końcowe części kanalików zębinowych dzielą na 2-3 krótkie odgałęzienia (większa wrażliwość)

                  Płyn wypełniający kanaliki zębinowe znajduje się pod stałym ciśnieniem pochodzącym od miazgi (ciśnienie śródmiazgowe wynosi 25-30 mmHg lub 30-40 cm H2O

Zębina-Rodzaje

                 Zębina okołomiazgowa- zębina otaczająca miazgę

                 Zębina płaszczowa-najbardziej zewnętrzna warstwa zębiny koronowej bezpośrednio sąsiadująca z połączeniem szkliwno –zębinowym-zawiera włokna Korffa, które przebiegają prostopadle do połączenia szkliwno zębinowego. Ich obecność sprawia, że jest ona w mniejszym stopniu zmineralizowana.

Zębina pierwotna (pierwszorzędowa)

                Typowa budowa kanalikowa z wypustkami odontoblastów wewnątrz kanalików

                W koronie jej tworzenie kończy się po zakończeniu procesu wyrzynania się zęba

                W korzeniu-po całkowitym uformowaniu wierzchołka zęba

Zębina Wtórna
 

                 Odkłada się stale pod sklepieniem i na dnie komory oraz w kanałach korzeniowych-co doprowadza do zmniejszenia a niekiedy do całkowitego zamknięcia jamy zęba

                 Ma mniej regularną budowę

                 Jest bardziej zmineralizowana

                 Tworzy się tak długo jak długo zachowana jest żywotność miazgi

                 Wystepuje zarówno w zębach mlecznych jak i stałych

Zębina wtórna

                 Fizjologiczna- występuje w zębach w których tkanki nie wykazują procesów chorobowych

                 Patologiczna-powstaje pod wpływem bodźców patologicznych (próchnica szkliwa i zębiny, ubytki niepróchnicowego pochodzenia, starcia patologiczne, urazy zębów głównie przewlekłe, drażniące działanie leków i materiałów wypełniających). Ma bardziej nieregularną budowę niż fizjologiczna. Zawiera mniejszą liczbę kanalików i większą nieregularność ich przebiegu-zębina obronna (reakcyjna)

Zębina reparacyjna (naprawcza)

                 Tworzy się pod wpływem działania leków lub materiałów wypełniających stosowanych w przykryciu bezpośrednim (most zębinowy) lub pośrednim

                 Tworzenie tego rodzaju zębiny podejmują zarówno fibroblasty jak i odontoblasty. Pierwsze rozpoczynają fibroblasty wytwarzając zębinę włóknistą , bezkanalikową. Potem funkcję podejmują odontoblasty wytwarzając zębinę kanalikową, która jest nieregularna i ma małą liczbę kanalików

Kompleks miazgowo-zębinowy

                W kanalikach zębinowych biegną wypustki odontoblastów-komórek wyściełających jamę zęba

                Kanaliki są wypełnione włóknami nerwowymi pochodzenia miazgowego oraz płynem tkankowym służącym do odżywiania zębiny

 

Kompleks miazgowo-zębinowy- czynniki patogenne

                 Bakterie ogniska próchnicowego

                 Czynniki mechaniczne-opracowanie ubytku, uraz, złamanie zęba, starcie patologiczne

                 Czynniki chemiczne-toksyczny wpływ materiałów wypełniających, duża ilość kwasów w diecie, przesuszenie zębiny w czasie opracowywania ubytku

                 Czynniki termiczne-ciepło wywołane tarciem nieodpowiednich wierteł (tępe, zbyt duże),przewodnictwo cieplne rozległych wypełnień amalgamatowych, szlifowanie zębów pod korony protetyczne

Kompleks miazgowo-zębinowy-reakcja obronna

                Zwapnienie kanalików zębinowych-warstwa przeźroczysta (zębina sklerotyczna)

                Warstwa zębiny obronnej-wytworzona na gran...

Zgłoś jeśli naruszono regulamin