31_WSCHÓD SŁOŃCA_1927.pdf

(2652 KB) Pobierz
Pozycja:
031
Kategoria:
Film niemy — dramat obyczajowy
Rok produkcji (premiery):
1927
[Fox Film Corp.— USA]
WSCHÓD SŁOŃCA
tytuł oryginału:
Sunrise: A Song For Two Humans
reżyseria:
Friedrich Wilhelm Murnau
scenariusz: Carl Mayer
W filmie występują: George O’Brien, Janet Gaynor, Margaret Livingstone, J. Farrell
McDonald, Jane Winton, Arthur Houseman i inni.
Film zrealizowany przez jednego z największych twórców niemieckich kina niemego, wykorzystującego kamerę
ruchomą i zastosowanie techniki zoomu. Po niemieckich sukcesach
Herr Tartuff (Świętoszek)
i
Fausta,
twórca
pamiętnego
Nosferatu
z 1922 roku zrobił film na zamówienie hollywoodzkiej wytwórni Fox Film Corporation.
Do niewielkiej miejscowości wczasowej przyjeżdża na wypoczynek elegancka, ładna i nie pozbawiona osobistego
czaru młoda kobieta. W tej miejscowości mieszka także młode małżeństwo. Kochają się, mają małe dziecko, lecz ich
życie upływa na szarej codzienności. Piękna przybyszka potrafi roztoczyć wokół mężczyzny nie tylko czar i powab
osobisty, lecz i uroki jakie czekają go w dużym mieście. Rozkochany Mężczyzna ma jeszcze skrupuły, jest przecież
kochająca go żona. Od czegóż jednak jest kobiecy urok, czary i piekło (a może: niebo?) namiętności. Przecież
wystarczy wypłynąć na pobliskie jezioro, szczególnie że pogoda sprzyja nieszczęśliwym wypadkom. A wówczas, na
kołyszącej się łodzi, nietrudno o wypadek. Małżonkowie wypływają na jezioro, wszystko idzie zgodnie z planem. Ale
w ostatniej chwili Mężczyna wstrzymuje uniesioną rękę i Żona zrozumiała co chciał zrobić. Ona — zrozpaczona, nie
może zrozumieć, dlaczego Mąż chciał się pozbyć. On — zrozumiał jak wielką krzywdę chciał Jej wyrządzić. Dopływają
do miasta i — można powiedzieć „pławią się w luksusie”. Fryzjer, butik, restauracja — wszystko jest dla nich, dla
znów kochających się małżonków. Kiedy będą wracać przez jezioro do domu, rozpęta się prawdziwa burza. Ona —
wpada do wody i tonie. On – z narażeniem własnego życia próbuje ją ratować. Dopływa do wioski, organizuje pomoc.
Gdy wydaje się że nic nie zapobiegnie tragedii, w blasku lamp widać płynące ciało. Jest! I udaje się Ją uratować. Noc
dochodzi do ranka, wschodzi słońce. Małżonkowie znów są razem. Piękna wczasowiczka opuszcza miasto.
Film niezwykle prosty a równocześnie dramatyzujący wolno rozwijającą się akcją, eksplodujący niezwykłym
ładunkiem emocji, która doprowadza do szczęśliwego finału. Film niemy ale mówiący swym wyrazem o
niesamowitym ładunku uczuć. Film
Wschód słońca
jako jedyny w historii otrzymał Oskara za jakość artystyczną (w
sumie dostał 3 Oskary) i cieszył się niesamowitym powodzeniem (był to niemiecki film w hollywoodzkiej produkcji),
a pokazany w latach 60. w rankingu W Starym Kinie przez Stanisława Janickiego wyprzedził takie filmy jak
Czterdziesty pierwszy
(1927) reż. Jakowa Protazanowa i
Nanę
(1926) w reż. Jeana Renoira wg Emila Zoli, z Catherine
Hesling i Marie Prevost.
Film jest swoistą symfonią dwojga ludzi: Mężczyzny i Kobiety — Męża i Żony, którzy poprzez symboliczny wschód
słońca na nowo odradzają swą miłość.
Wschód słońca
to jedno z największych osiągnięc w historii kina niemego.
Uhonorowany aplauzem widzów i wysokimi ocenami krytyki, nie spotkał się ze zrozumieniem ze strony producenta,
gdyż osiągnięcia finansowe nie zaspokoiły potrzeb materialnych wytwórni.
Zgłoś jeśli naruszono regulamin