7.pdf

(712 KB) Pobierz
Moduł I
Planowanie i organizowanie pracy
opiekuna medycznego
przy łóżku chorego
Wprowadzenie
1. Rozpoznanie potrzeb higieniczno-pielęgnacyjnych pacjenta
2. Planowanie, organizowanie, dokumentowanie pracy opiekuna medycznego
przy łóżku chorego
3. Metody, zasady wykonywania zabiegów higieniczno-pielęgnacyjnych
4. Dobór technik i metod
5. Segregacja odpadów medycznych
Bibliografia
Projekt „Model systemu wdrażania i upowszechniania kształcenia na odległość w uczeniu się przez całe życie”
Projekt współfinansowany ze środków Unii Europejskiej w ramach Europejskiego Funduszu Społecznego
Czynności higieniczne i pielęgnacyjne u osób chorych i niesamodzielnych
Wprowadzenie
Dokładne rozpoznanie potrzeb higieniczno-pielęgnacyjnych pacjenta jest podstawą do
ustalenia czynności pielęgnacyjno-opiekuńczych dla każdego indywidualnie . Aby rozpo-
znanie było pełne, musimy podjąć dialog z pacjentem, jego rodziną i zespołem terapeu-
tycznym. Podjęcie pełnego, poprawnego dialogu ułatwi opiekunowi znajomość zasad
komunikacji interpersonalnej oraz przepisów prawa z nią związanych.
Komunikacja
jest to
proces wzajemnej wymiany informacji, treści między ludźmi. Jest
procesem porozumiewania się jednostek, grup lub instytucji. Celem komunikacji jest
wymiana myśli, dzielenie się wiedzą, informacjami i ideami. Proces ten odbywa się przy
użyciu zróżnicowanych środków i wywołuje określone skutki. W procesie komunikacji
bierze udział
nadawca
i
odbiorca.
Zmienne psychologiczne decydujące o jakości komunikacji:
osobowość pacjenta i osoby zajmującej się nim,
działania podejmowane przez pacjenta i osoby zajmujące się nim, mające na celu
polepszenie jego sytuacji, stanu zdrowia.
Następstwa kontaktu:
bezpośrednie – niesienie ulgi, poprawa stanu,
pośrednie – w sferze uczuć, myśli, mają aspekt regulacyjny, rzutują na kształt dal-
szych kontaktów.
Wyróżnia się
komunikację werbalną,
polegającą np. na słownym przekazaniu
informacji o stanie zdrowia, nawykach i
przyzwyczajeniach podopiecznego, przyj-
mowanych lekach itp., oraz
komunikację
niewerbalną
(nazywaną też mową ciała),
która, np. poprzez mimikę twarzy, grymas
czy gest, mówi o uczuciach i odczuciach
pacjenta.
W kontakcie z pacjentem pojawia się poję-
cie
komunikacji terapeutycznej,
polegającej na uzyskaniu porozumienia, skłonieniu do
aktywności osoby objętej opieką w realizacji wspólnie określonych celów: potęgowania,
ochrony lub też naprawy zdrowia, przejęcia za nie odpowiedzialności.
Projekt „Model systemu wdrażania i upowszechniania kształcenia na odległość w uczeniu się przez całe życie”
Projekt współfinansowany ze środków Unii Europejskiej w ramach Europejskiego Funduszu Społecznego
Czynności higieniczne i pielęgnacyjne u osób chorych i niesamodzielnych
1
Do najważniejszych elementów poprawnej komunikacji z pacjentem zalicza się następu-
jące czynniki:
indywidualne podejście,
dążenie do poznania potrzeb pacjenta i ich zaspokojenie,
przewaga słuchania i życzliwego bycia z pacjentem,
okazanie pacjentowi i jego rodzinie zrozumienia,
zgodności zachowań werbalnych i niewerbalnych,
posługiwanie się pytaniami otwartymi (np. „Jak pan sypia?” zamiast „Czy dobrze
pan sypia?”), które dają możliwość swobodnej wypowiedzi,
zadawanie pytań dotyczących problemów psychologicznych, a nie tylko soma-
tycznych,
zachęcanie do wyjaśniania problemów, które pacjent sygnalizuje tylko ogólniko-
wo,
umiejętne posługiwanie się ciszą.
Projekt „Model systemu wdrażania i upowszechniania kształcenia na odległość w uczeniu się przez całe życie”
Projekt współfinansowany ze środków Unii Europejskiej w ramach Europejskiego Funduszu Społecznego
Czynności higieniczne i pielęgnacyjne u osób chorych i niesamodzielnych
2
1. Rozpoznanie potrzeb higieniczno-pielęgnacyjnych pacjenta
Rozpoznanie potrzeb, w tym potrzeb higieniczno-pielęgnacyjnych, odbywa się w trakcie
„procesu pielęgnowania”, który według Jolanty Górajek-Jóźwik jest formą opieki, obej-
mującej rozpoznanie stanu bio-psycho-społecznego, kulturowego i duchowego podmio-
tu opieki, postawienie diagnozy, podjęcie celowych działań, które mają doprowadzić do
utrzymania lub zmiany rozpoznanego stanu, ocenienie uzyskanych wyników. W Europie
obowiązuje 4-etapowy schemat procesu pielęgnowania, który jednocześnie wyznacza
przebieg sprawowanej opieki. Jednocześnie należy podkreślić, że proces ten toczy się
stale z okresami mniejszego lub większego nasilenia, z reguły rozpoczyna się w momen-
cie objęcia opieką podopiecznego, kończy się w momencie zakończenia – wypis ze szpi-
tala, ustanie opieki, zgon podopiecznego.
Etapy procesu pielęgnowania
I etap – określenie/ocena stanu zdrowia pacjenta
1.
Zbieranie/pozyskanie informacji
o pacjencie według stanu biologicznego, psy-
chicznego, społecznego, kulturowego i duchowego. Przy pomocy następujących
narzędzi: obserwacji, wystandaryzowanego wywiadu, rozmowy z podopiecznym,
rodziną, zespołem terapeutycznym i innymi, kwestionariuszy, analizy dokumen-
tów i wytworów podopiecznego (Talarska, Wieczorowska-Tobis 2009, s. 39).
2.
Analiza pozyskanych danych
według sfer: biologiczno-fizycznych, psychicz-
nych, społecznych, określa zdolność pacjenta do samodzielnego funkcjonowania
(zaspokojenia potrzeb życiowych), zakres niezbędnej pomocy (tamże, s. 124,
401).
3. Definiowanie właściwych/aktualnych i potencjalnych potrzeb i problemów pielę-
gnacyjnych podopiecznego, na których opiera się diagnozę pielęgnacyjną.
Projekt „Model systemu wdrażania i upowszechniania kształcenia na odległość w uczeniu się przez całe życie”
Projekt współfinansowany ze środków Unii Europejskiej w ramach Europejskiego Funduszu Społecznego
Czynności higieniczne i pielęgnacyjne u osób chorych i niesamodzielnych
3

Plik z chomika:

Inne pliki z tego folderu:

Inne foldery tego chomika:

Zgłoś jeśli naruszono regulamin