I.Krasicki - Myszeidos.docx

(17 KB) Pobierz

                                                                                                                                                                                                Myszeidos – fragmenty                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                          Szczęścia na świecie , drogi kręte, śliskie…                                                                                                                                                                                                                                                                          Szczęścia na świecie drogi kręte , śliskie,                                                                                                  A każdy chciwie do mety się spieszy                                                                                                                Uwielbia nader jeden stany niskie,                                                                                                                Chce być aktywnym w pospolitej rzeczy,                                                                                                  Drugi w zmienianiu, ze honory bliskie                                                                                                  Nędzy w istocie nadzieja się cieszy,                                                                                                                Tymczasem, kiedy los szczęścia zagrodzi,                                                                                                  I tron nie wesprze i mierność zaszkodzi              .                                                                                                                                                                                                                                                                          Fortuna kroki stawiając niebaczne,                                                                                                                Przypadkiem tylko  skłania się i rządzi,                                                                                                                choć jej wyroki płoche i  dziwaczne,                                                                                                                Przecież to czynić musim, co osądzi,                                                                                                                W momencie wzruszyć zdoła stany znaczne                                                                                                  I lubo w swoich procedurach bładzi,                                                                                                                Przecież, choć słaba i ślepa i głucha,                                                                                                                Każdy ją wielbi i każdy jej słucha.                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                          Przebacz płci piękna, zbyt śmiałym wyrazom…                                                                                                                                                                                                                                                                          Przebacz płci piękna, zbyt śmiałym wyrazom!                                                                                                  Nasz obowiązek wam zawsze dogadzać;                                                                                                  Macie nas swoim podległych rozkazom,                                                                                                  Lecz respekt prawdzie nie może przeszkadzać                                                                                                  Powolność każe przepuszczać urazom,                                                                                                                Chwalić defekta jest więcej niż zdradzać.                                                                                                  Jeśli was prawda niemiła obchodzi,                                                                                                                Mówcie, ze zmyślać poetom się godzi.                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                    Gdzie miętkie serce, tam rozum nie nada…                                          ...

Zgłoś jeśli naruszono regulamin