Serge Kahili King - Wiedza z Hawajow.pdf

(1355 KB) Pobierz
Posyłamy Wam Mega Hit duchowej literatury, książkę, która jest bardzo
pomocna w rozwoju duchowym. Życzymy owocnej lektury oraz sukcesów na
ścieżce duchowej. Om Sai Ram.
Serge Kahili King
~1~
Spis treści
Przedmowa niemieckiego wydawcy
Droga szamana-poszukiwacza przygód
Dwie drogi szamanizmu
Hawajski szamanizm
Boska moc
Sieć życia
Kulturowy wzór
Jak stać się szamanem
Szamański światopogląd
Szaman jako uzdrawiacz
Szaman jako prorok
Szaman jako człowiek pracujący ze snami
Współczesny szaman
Widzieć to wierzyć
Szamańskie doświadczanie
Poruszanie się między światami
Wygrywać z miłością
Praktyczne zastosowanie siedmiu zasad
Komunikacja z przyrodą
Żywotność natury
Szamańskie umiejętności
Jak komunikujemy się z naturą
Zmienianie formy za pomocą duchowego stapiania się
Zmienianie formy za pomocą projekcji astralnej
Potrzeba tylko trochę wysiłku
Na zakończenie coś szczególnego: technika AKUAKOKUA
Mistrzowska formuła sukcesu
Skuteczność
Motywacja
Świadomość
Wolność
Sens
Odczucia
Stosunki
Władza
Wydajność
Zaufanie
Koncentracja
Opór
~2~
Niezadowolenie
Zwątpienie
Obawy
Stres
Czynnik sprzężenia zwrotnego (feedbacku)
Huna i religia
Wprowadzenie
Co to jest religia?
Huna i inne religie.
Czy istnieje najlepsza religia?
Reinkarnacja.
Wprowadzenie.
Rozsądne założenia.
Reinkarnacja w Biblii.
Karma.
Reinkarnacja w hunie.
Dostrojenie do innych istnień.
Duchy i opętanie.
Wprowadzenie.
Duchy w naszej kulturze.
Duchy i kod huny.
Czy naprawdę nie istnieją „prawdziwe duchy”?
Wykaz słów kodu.
Tajemna wiedza o seksie.
Wprowadzenie.
Energia seksualna.
Poglądy huny.
Seksualna sublimacja.
Z drugiej jednak strony.
Seks jest miłością.
O autorze.
Literatura.
Przedmowa niemieckiego wydawcy
Wielkim zaszczytem jest dla mnie pisanie przedmowy do książki mojego autora i
przyjaciela Serge'a Kahili Kinga.
Pierwszych pięć rozdziałów niniejszej książki ukazało się w postaci małych
zeszytów. Jednakże teksty te wydają mi się tak wartościowe, iż postanowiłem
przedstawić je w wersji książkowej. Do opublikowanych już tekstów dołączone
zostały cztery kolejne, w rezultacie czego powstała ta piękna książka, której każdy
rozdział tworzy zamkniętą całość.
Serge Kahili King jest najbardziej poczytnym autorem na świecie, jeśli chodzi o
literaturę huny. Jest wykształcony zarówno w dziedzinie zachodniej nauki (doktor
psychologii), jak i w hawajskim szamanizmie. Serge „jest” kahuną, mistrzem w
swoim fachu w praktyczno-duchowej dziedzinie. Dawno temu istnieli kahuni
~3~
wyspecjalizowani w budowie łodzi, łowieniu ryb, medycynie lub
hula.
Byłem
nadzwyczaj szczęśliwy, gdy po długich poszukiwaniach, zarówno na polu systemów
uzdrawiania, jak i tradycyjnej medycyny, znalazłem w hunie system wiedzy służący
zrozumieniu ciała, duszy i ducha, który odpowiadał mojemu pragnieniu zjednoczenia
elementów ludzkiej istoty.
Serge przekazał mi lekkość hawajskiego stylu życia, który odbija się w duchu aloha,
czyli praktykowaniu miłości. Dzięki niemu zakochałem się w Wyspach Hawajskich,
stylu życia Hawajczyków, hula i kolebce kultur. Zawsze wszystko to łagodnie wiodło
mnie ku radości życia.
Szukałem uzdrowienia i wziąłem udział w jego seminariach, po czym zaprosiłem go
do Niemiec. Jako wydawca poprosiłem Serge'a o pozwolenie na wydanie jego książki
Szaman miejski.
Byliśmy przyjaciółmi, mieszkaliśmy pod jednym dachem -
nauczyciel
i uczeń, autor i wydawca. To było jak dorastanie w rodzinie.
Rodzina była dla Hawajczyków zawsze najważniejsza. Jeżeli struktura ta staje się
chwiejna, wtedy ludzie wzajemnie sobie pomagają. Radość życia i łączność z
przyrodą to dla Hawajczyków świętość. Nigdzie na świecie nie doświadczyłem tego
tak bardzo jak na Hawajach: ruszająca się ziemia aktywnego wulkanu na Big Island;
ocean, który czasami wznosi się w wysokich na dwadzieścia metrów falach i staje się
miejscem medytacji znanych surferów; łagodny wiatr o temperaturze od 25 do 28
stopni; soczysta zieleń tropikalnej roślinności. Wszystko to bezpośrednio pozwala mi
doświadczać faktu, iż zawsze jestem częścią natury.
~4~
Wiedza huny może ponownie przywrócić nam kontakt z nami samymi i pozostałymi
stworzeniami na Ziemi. Coraz bardziej pozbywamy się uczucia izolacji, z powodu
którego cierpi tak wielu ludzi. Drogi Czytelniku, życzę Ci, aby koncepcje
przedstawione w tej książce zapoczątkowały u Ciebie „przełom na drodze do
uzdrowienia”.
AlfLiichow
Droga szamana-poszukiwacza przygód
Dwie drogi szamanizmu
Kiedy mówi się o szamanizmie, dobrze jest pamiętać, iż termin ten wywodzi się z
tunguskiego słowa „szaman”. Ogólnie określa ono ludzi ze szczególnym
nastawieniem do życia. Ludzie ci odgrywali i odgrywają w prawie wszystkich
kulturach jedyną w swoim rodzaju rolę. W większości języków znajdują się
określenia dla tego rodzaju ludzi, aby wyraźnie odróżnić ich od innych. Inni ludzie w
obrębie tej samej społeczności mogliby pełnić tę samą funkcję lub wykonywać te
same czynności, lecz nie posiadają tego samego punktu widzenia, ani też tych
samych umiejętności. Ponieważ ani w języku angielskim, ani też w polskim nie ma
określenia dla tego typu ludzi, używamy słowa „szaman”. Trzeba pamiętać, że to nie
to samo co mag, czarnoksiężnik, wróżbita, kapłan, uzdrawiacz lub jasnowidz.
Mówiąc w dużym uproszczeniu: szaman używa odmiennych stanów świadomości w
celu komunikowania się z siłami przyrody i kosmosu oraz w celu wpływania na nie
dla dobra społeczeństwa. Aby móc wykonywać powyższe czynności zawsze i
wszędzie pracuje nad wzmocnieniem swojej wewnętrznej mocy. Trzy główne cechy,
które odróżniają szamana od reszty społeczeństwa to: używanie odmiennych stanów
świadomości, wpływanie na zdarzenia dla dobra ogółu oraz wzmacnianie
wewnętrznej siły.
Pośród wielu szamańskich tradycji istniej ą dwie najważniejsze drogi do osiągnięcia
wewnętrznej mocy. Najbardziej znaną i najczęściej praktykowaną jest droga
szamana-wojownika. Kto nią kroczy, wyczuwa niebezpieczeństwa, rozwija czujność
i ćwiczy surową samodyscyplinę, niszczy nieprzyjaciół, zdobywa sprzymierzeńców i
sojuszników, praktykuje techniki przeżycia i walki. Kieruje się zasadą: podbijaj albo
zostaniesz podbity. Tą ścieżką podąża większość indiańskich szamanów. Jest to
dobra droga, ponieważ zamiar jest dobry. Szaman zawsze jest uzdrawiaczem
Na wyspach Pacyfiku w kulturze polinezyjskiej istnieje inna droga: ścieżka szamana-
poszukiwacza przygód. Chodzi tutaj o poszukiwanie przygody, rozwijanie czujnej
świadomości, celowo ukierunkowanej samodyscypliny, tworzenie przyjaźni i
jedności, praktykę przeżycia, badanie umiejętności. Szaman-poszukiwacz przygód
kieruje się zasadą: kochaj i bądź kochany. Nie jest to lepsza droga, obie prowadzą do
celu, jakim jest uzdrawianie. Obie w tym samym stopniu rozwijają osobowość.
Jedynie sposób działania jest różny. Różnice te mogą jednak wywoływać głębokie
socjalne i osobiste skutki.
Dla szamana-wojownika najważniejsze jest bezbłędne działanie oraz przywiązywanie
dużej wagi do rozwoju i utrzymania siły, by chronić siebie i innych przed
nieprzyjaciółmi. Natomiast szaman-poszukiwacz przygód dąży do tego, by
odpowiednio działać, tzn. by osiągać najlepsze możliwe w danej sytuacji rezultaty.
~5~
Zgłoś jeśli naruszono regulamin