IPET KAMIL M.doc

(60 KB) Pobierz
INDYWIDUALNY PROGRAM EDUKACYJNO – TERAPEUTYCZNY

 

 

INDYWIDUALNY PROGRAM EDUKACYJNO – TERAPEUTYCZNY

NA III ETAP EDUKACYJNY

DLA  KAMILA   M.

KL. III GU

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Cz. I Wielospecjalistyczna ocena poziomu funkcjonowania ucznia

 

Etap edukacji: III

Klasa : I – III gu

Nr orzeczenia PPP : 124/13/14.

Rodzaj niepełnosprawności: Padaczka z utratą przytomności. Niepełnosprawność 

                                                             intelektualna w stopniu znacznym.

 

Ze względu na funkcjonowanie chłopca badanie psychologiczne w PPP nie było możliwe.

 

Zalecenia Poradni Psychologiczno-Pedagogicznej:

1.      Nauka według programu szkoły specjalnej dla dzieci niepełnosprawnością  intelektualną w stopniu umiarkowanym i znacznym realizowana w szkole specjalnej.

2.      Terapia logopedyczna.

3.      Rozwijanie wiedzy o otaczającym świecie.

4.      Prace nad zaburzeniami sensorycznymi, masaże stymulacja wzrokowa i słuchowa.

5.      Terapia behawioralna – eliminowanie zachowań trudnych.

6.      Włączenie chłopca w różne formy terapii i usprawnianie dostępne na terenie ośrodka  zgodnie z zaleceniami specjalistów.

 

 

Kontynuowanie dotychczasowego programu edukacyjnego pozwoli uczniowi w pełni wykorzystać potencjał intelektualny. Terapia logopedyczna usprawni komunikację                               z otoczeniem. Zaangażowanie chłopca w różne formy terapii (muzykoterapia, dogoterapia, hipoterapia) zmniejszy pobudzenie ruchowe, rozwinie zainteresowania oraz uspokoi zachowania niepożądane.

 

 

Diagnoza szkoły( charakterystyka ucznia, obserwacje własne, wywiad z rodzicami lub opiekunem prawnym, wywiad środowiskowy):

 

W zakresie wykonywania codziennych czynności Kamil jest dzieckiem zaradnym                                                       w podstawowym zakresie. Wymaga pomocy i wsparcia ze strony innych.

Chłopiec komunikuje się za pomocą mowy, w sposób ograniczony, nie zawsze adekwatnie odpowiada na pytania, mowa jest nie wyraźna, czasami nie zrozumiała. Kamil buduje proste zdania, najczęściej na pytania odpowiada jednym słowem.

W zachowaniu ucznia widoczne jest pobudzenie ruchowe, chaos w poznawaniu otoczenia, problemy w koncentracji uwagi. Zdarzają się zachowania trudne.                                       Najsłabszą sferą funkcjonowania edukacyjnego u Kamila jest grafomotoryka – rysunek na poziomie bazgroty. Ze względu na drżenie rąk oraz zaburzoną koordynację wzrokowo – ruchową chłopiec ma problemy z zadaniami manipulacyjnymi nie utrudnia to jednak zaradności w czynnościach samoobsługowych. Że względu na zaburzenia sensoryczne, dużą wrażliwość na bodźce chłopcu trudno dostosować się do zasad panujących w klasie. Często wstaje z miejsca, zajmuje się swoimi aktywnościami nie związanymi z tokiem lekcji. Próby przywołania go do porządku ś trudne ze względu na brak reakcji Kamila na zakazy                                       i polecenia.

Kamil lubi słuchać czytanego tekstu, zajęcia muzyczne, plastyczne i techniczne. Chętnie uczestniczy w zabawach i grach sportowych.

Uczeń buntuje się przeciwko dłuższym ćwiczeniom i czasami reaguje agresywnie.

Wymaga stałego wsparcia i pomocy przy wykonywaniu czynności i poleceń oraz stałej opieki i kontroli, gdyż nie jest w stanie unikać zagrożeń.

 

Sfera funkcjonowania Komunikowanie, motoryka duża i mała, samoobsługa.

 

Mocne strony ucznia: Komunikacja werbalna wystarczająca do porozumiewania się                                              

                                             z najbliższym otoczeniem. Rozumie  proste polecenia. Kamil zna                              

                                           i stosuje formy grzecznościowe. Bardzo często wyraża ochotę

                                             patrzenia, dotykania i poznawania nowych rzeczy. Chłopiec pracuje                      

                                             na materiale obrazkowo – wyrazowym. Odczuwa silną potrzebę

                                             kontaktu z kolegami z klasy.

 

Słabe strony ucznia: Uczeń w pracy jest mało wytrwały i  łatwo się zniechęca. Ma

                                          skłonności do dekoncentracji uwagi swojej i osób z otoczenia.

                                           Chłopiec buntuje się przeciwko dłuższym ćwiczeniom. Nie przyjmuje

                                            krytyki nauczyciela.  Często reaguje agresywnie.

 

 

Specjalne potrzeby edukacyjne:

1.      Logopedia

2.      Gimnastyka korekcyjna

3.      Zajęcia wyrównawcze.

4.      Integracja sensoryczna.

5.      Zajęcia artystyczne.

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Cz. II Edukacyjna

Treści zgodne z podstawa programowa kształcenia ogólnego dla uczniów z upośledzeniem umysłowym w stopniu umiarkowanym lub znacznym w szkołach podstawowych i gimnazjach /Rozporządzenie Ministra Edukacji Narodowej z dnia 23grudnia 2008r/

ZAKRES DOSTOSOWANIA WYMAGAŃ EDUKACYJNYCH

Cele

Zamierzone efekty

/dostosowanie/

Formy

kształcenia

Metody

Funkcjonowanie w środowisku

Doskonalenie umiejętności                 w zakresie samoobsługi.

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Kształtowanie umiejętności     porozumiewania się.

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Doskonalenie wiedzy   społeczno-przyrodniczej                           i kulturowej.

 

 

 

 

 

 

Nabywanie  elementarnych  umiejętności matematycznych.

 

 

 

 

1.       Samodzielnie potrafi rozebrać się i ubrać.

2.       Samodzielnie potrafi obsługiwać się przy stole, używa noża                          i widelca. Sprząta po posiłku, odnosi                 i myje naczynia, ściera stół, używa serwetek.

3.       Samodzielnie potrafi utrzymać czystość                            w łazience podczas korzystania ze znajdujących się tam urządzeń.

1.       Uczeń zna i rozumie komunikaty werbalne.

·         Ze zrozumieniem słucha poleceń,  wypowiedzi i czytanych tekstów.

·         Nadaje proste komunikaty słowne.

2.       Wzbogaca słownictwo czynne i bierne poprzez: ćwiczenia                                               w odpowiadaniu na pytania, ćwiczenia                          w stosowaniu różnych form wypowiedzi. Nazywa rzeczy, desygnaty, określa cech przedmiotów                           i obrazów. 

·         Potrafi recytować krótkie wiersze, Dzieli wyrazy na sylaby.

3.       Uczeń samodzielnie używa rzeczowników (przez odpowiedź na pytanie: Kto to? Co to?);                            Rozumie zastosowanie czasowników  (przez odpowiedź na pytanie: Co robi?).

1.       Uczeń nazywa pory roku i zjawiska im

2.       Posiada podstawowe informacje na temat budowy ciała człowieka.

3.       Stosuje zwroty grzecznościowe.

1.       Uczeń zna i nazywa cyfry w zakresie 5.

2.       Posługuje się liczebnikami porządkowymi.

3.       Przelicza liczebność zbiorów.

·         Klasyfikuje elem.                                 w zbiorze wg ustalonych cech jakościowych                         i ilościowych.

4.       Stosuje w praktyce pojęcia dotyczące położenia przedmiotu                           w przestrzeni.

5.      Zna podstawowe figury geometryczne.

 

Indywidualna,

 

 

Metoda praktycznego działania, ćwiczebna.

Obserwacja

Naśladownictwo

 

Metoda ośrodków pracy.

Opis.

Pokaz.

 

Rozmowa.

 

 

 

 

 

 

Zgłoś jeśli naruszono regulamin