FATIMSKI KSIĄDZ
NICHOLAS GRUNER
Fatima Priest = Ks. Nicholas Gruner
SPIS TREŚCI
Przedmowa - Malachi Martin
Od autora
KSIĘGA I ~ KSIĄDZ I PROROCTWO
Część pierwsza ~ Osobista
Rozdział 1 – Gwiazdy w południe
Rozdział 2 - Miłuję dom w którym mieszkasz
Rozdział 3 - Zranione miasto
Rozdział 4 - Getsemani
Rozdział 5 - Których ręce są pełne przekupstwa
Rozdział 6 - Kult medalionu stosuje rozwiązanie siłowe
Rozdział 7 - Zanim komunizm zmienił swoją nazwę
Rozdział 8 - Budowanie szafotu
Część druga ~ Polityka vs modlitwa
Rozdział 9 - Sieć
Rozdział 10 – Niech śmieją się gitary
Rozdział 11 - Zasadzka w Fatimie – październik 1992
Rozdział 12 - Gra w inkardynację
Rozdział 13 - Deklaracja z Balamand
Część trzecia ~ Duchowość fatimska dla XXI wieku
Rozdział 14 - Straszne słowa
Rozdział 15 - Czternaście wspaniałych kroków do przodu
Rozdział 16 - Okno na arenę
Rozdział 17 - List
Rozdział 18 - Rozgrywka finałowa
Rozdział 19 - Wielka amnezja
Rozdział 20 - Sala luster
Rozdział 21 - Znaki czasu
Rozdział 22 - Prawo dla jednego człowieka
Część czwarta ~ Nowy dzień dla Fatimy
Rozdział 23 - 2000: wizja biskupa w bieli
Rozdział 24 - Czegoś tu brakuje
Rozdział 25 - Tuszowanie zdemaskowane
Rozdział 26 - Fatalne rzymskie spotkanie
Rozdział 27 - Przełom w kwestii Fatimy
Rozdział 28 - Droga do zwycięstwa
Rozdział 29 - Ostatnia szansa
Rozdział 30 - Akt końcowy
KSIĘGA II ~ WŁASNYMI SŁOWAMI
1 – Schizma i dobro wspólne
2 - Dlaczego List otwarty?
3 – Prawda was wyzwoli
4 - Historyczne rozdroże
5 - Najważniejszy obowiązek
6 - Ducha (Świętego) nie gaście, nie lekceważcie prorocwa
KSIĘGA III ~ ŚWIADECTWA
I – Opowieść o Fatimie
II - Przekaz - Dr Oscar Gruner
III – Proroczy wywiad z s. Łucją z Fatimy - raport ks. FuentesaIV - Dramatyczne wystąpienie abpa Milingo
V – Sprawa Komunii na rękę d
VI - List do kard. Gantina - Coralie Graham
VII - Petycja kanoniczna do Jego Światobliwości Jana Pawła IICoralie Graham, Mairead Clarke i Mary Sedore
VIII - Dwa dokumenty s
X – Chronologia przemilczania Fatimy p
XIII – Trzecia Konferencja Fatimska, Rzym 1996 – Pytania i Odpowiedzi s
XV – Trzy wymiary zła lAbp Emmanuel Milingo
Apendyksy
I – List otwarty do papieża – 1998 e
II – Odwołanie do papieża - listopad 1999
III - Petycja o Restitutio in Integrum - październik 1999
IV – Formalna odpowiedź na komunikat nuncjusza na Filipinach z 6 lipca 2000 V - List do kard. Castrillona Hoyosa, lipiec 2000
Bibliografia y
Przedmowa
W niezbyt dalekiej przyszłości, kiedy napisze się ostateczną historię XX wieku, na pewno będzie powszechna zgoda na to, że punktem centralnym dramatu tego stulecia i kluczem do jego znaczenia dla wzajemnego poszanowania narodów, jak również dla zbawienia ludzkości, było wydarzenie które miało miejsce w pierwszym dwudziestoleciu tego wieku, ale pozostało w większosci niezauważone przez ogromną część mężczyzn i kobiet, i rozmyślnie odstawione na bok przez wielu których boskim powołaniem było ogłoszenie początku publicznego panowania Maryi w historii narodów. Tym kluczowym wydarzeniem był cud słońca 11 października 1917 w Fatimie, Portugalia.
Wielu dobrych i świętych mężczyzn i kobiet splotło swoje losy z tym cudem w Fatimie, każdy wnosił swój wkład by pokazać chwałę jaka według Boga powinna otaczać imię Maryi w oczach ludzi. Nie znamy żadnego człowieka który odegrał tak ważną rolę jak ks. Nicholas Gruner we wzniecaniu przejawu woli Boga w ostatnich dniach ludzkości.
W ostatnich 30 latach tego stulecia podjęto zorganizowany wysiłek nie tylko zniekształcania znaczenia tego kluczowego wydarzenia w 1917, ale i unieważniania boskiego nakazu od którego zależy bezpieczeństwo fizyczne milionów i wieczne zbawienie kolejnych milionów ludzi. Jedyną żyjącą osobę wybraną przez Dziewicę na szczególnego świadka cudu i interpretatora jego znaczenia, 91-letnią s. Łucję, oddzielono, szkalowano, błędnie cytowano, w jej imieniu fałszowano listy, i, podejrzewamy, przynajmniej w jednym przypadku, fałszywa s. Łucja udawała prawdziwą i żyjącą s. Łucję.
Największym czempionem wobec tego całego braku szacunku dla Królowej Nieba i zaniedbywania Jej nakazu jest ks. Gruner. On cały czas przypomina każdemu – papieżowi, kardynałom, biskupom, księżom i świeckim – że Kościół, w osobie papieża i biskupów, nie spełnił nakazów Matki Bożej, władze Kościoła nie poświęciły Rosji Jej Niepokalanemu Sercu. Dlatego trwa agonia Kościoła na świecie. Ks Gruner, fatimski ksiądz, nie pozwoli by żaden z nas zapomniał o tym co zlekceważyliśmy by zrobić w 1950: dokonać poświęcenia Rosji i ujawnić kary w bliskiej przyszłości, które Pan Bóg nałoży na grzeszną ludzkość i na chrześcijan których wiara stała się letnia.
Ks. Gruner doznał również kościelnego ostracyzmu i przesladowań kalumniami i szkalowaniem, jak również szkodą fizyczną. Ale żadna siła na świecie nie zmusiła go do porzucenia powołania na głównego championa Fatimy.
Ta książka jest częściową kroniką historii ks. Grunera. Powinna być lekturą obowiązkową wszystkich biskupów i księży.
Malachi Martin
Życie oparte na prawdzie jest niezniszczalne. Tylko utrata prawdy może nas przerażać. Patriarchów i proroków przerażała myśl utraty Boga, niewystarczającego strachu przed Nim, niewystarczającego służenia Mu. Przerażało ich także negowanie Jego prawdy. Ich duchowe dzieci, święci Kościoła, w obronie Jego prawdy, wchodzili ze śpiewem na przesączone krwią areny, z wdzięcznością kłaniali się toporowi kata, wbiegali schodami na szafot, śpiewali o Nim hymny przed plutonami egzekucyjnymi. Katalog imion, liczący tysiące tysięcy tych którzy dobrowolnie oddawali życie w obronie prawdy, to kamień węgielny naszego katolickiego dziedzictwa. Uśmiech do śmierci był ostatnim ziemskim czynem wielu naszych duchowych przodków.
Ale każdy z nich, zanim mógł uśmiechnąć się do śmierci, musiał pokonać przeszkodę. Musieli okiełznać siłę która pokonuje umysł i serce człowieka kiedy neguje się prawdę, siłę jakiej ludzka natura ma pod dostatkiem, siłę którą patriarchom, prorokom i świętym, co poświadczają Pismo Święte i historia Kościoła, dał w obfitości Twórca.
Dzisiaj na świecie jest wielki gniew, większość z nich nosi znamiona chaosu i nieubłaganego żalu, są to dary Lucyfera dla jego ziemskich kohort. Ale podnosi się również spory szum, urodzony w świętym gniewie, który rozbrzmiewa na zalanych krwią arenach, szept wymachiwanej siekiery, westchnienie spadającego ostrza. Bo powiedziano kłamstwo, wielkie kłamstwo które oczernia Boga. Kłamstwo które tnie jak nóż. Przyjaciół Boga określają zadane im rany. Sedno tego śmiertelnego szeptu składa się z trzech prostych słów: "Fatima się skończyła".
Celem tego kłamstwa jest ukrywanie prawdy. Rezultatem kłamstwa jest zadawanie ran tym którzy szukają prawdy, atakowanie tych którzy bronią prawdy, albo dyskredytowanie tych którzy przekazują prawdę.
Nasze całe życie zbudowane jest na prawdach słyszanych na kolanach matki, prawdach nuconych cichutko przy naszych łóżeczkach, prawdy wchłonione z tradycji rodzinnych. Na tych fundamentach spoczywają nasza przeszłość, teraźniejszość i przyszłość.
Obecnie w Kościele i państwie są osoby, które z unikalnych i specyficznych powodów spiskują w szerzeniu kłamstwa niszcząc wiarygodność...
OlaGordon