Z Chrystusem na górze Tabor.doc

ks. Edward Staniek

Z Chrystusem na górze Tabor

Ewangelia według

św. Łukasza: rozdziały 8 -11

Seria: Wróćmy do Ewangelii

"AEL

Seria

Wróćmy do Ewangelii

Imprimatur

Kuria Metropolitalna w Krakowie

Nr 1608/2004,14 czerwca 2004 r.

bp Jan Szkodoń, wikariusz generalny

kś. prof. Jan Dyduch, kanclerz

o. prof. dr hab. Tomasz Dąbek, cenzor

Korekta

Agata Chadzińska

Projekt okiadki Klemens Knap

Opracowanie komputerowe Andrzej Witek

Teksty Ewangelii cytowane są za: Pismo Święte - Nowy Testament, wydanie dziewiąte, 1995.

ISBN 83-89431-55-6

© 2004 Dom Wydawniczy „Rafael" ul. Grzegórzecka 69 31-559 Kraków tel./fax (0*12) 41114 52 e-mail: rafael@rafael.pl www.rafael.pl

Druk: TAWDRUK, tel. (0*12) 25113 68

Wtajemniczenie

Syn Boga przybył na ziemię, by nas wprowa­dzić w świat wielkiej tajemnicy Bożego życia. Do­konał tego przez pouczenie o zakrytych dla naszego umysłu odwiecznych prawdach oraz przez wtajemniczenie. Wiara to wejście w świat Bożej rzeczywistości. Jezus jest przewodnikiem i tylko On posiada klucze oraz zna wszystkie za­kodowane drzwi, które może otworzyć. To wta­jemniczenie dokonywało się stopniowo, a było dostępne dla niewielkiej grupy ludzi. Wśród nich, z woli Jezusa, dostęp do tajemnic był mocno zróż­nicowany. Do najgłębiej wtajemniczonych należała trójka Apostołów: Piotr, Jan i Jakub. To oni prze­żyli na górze Tabor spotkanie z przemienionym Mistrzem oraz z dwu bohaterami Starego Przy­mierza: Mojżeszem i Eliaszem.

Równocześnie Jezus odsłaniał kulisy magii, czyli kontaktu z siłami zła, które zmierzają do znie­wolenia człowieka. Nowy Testament wspomina o magii, a Kościół od samego początku liczył się z zagrożeniami ze strony sił zła posługujących się człowiekiem. Najlepiej jest to widoczne na przy­kładzie Szymona Maga, o którym pisze Łukasz

w Dziejach Apostolskich. Pytanie Jezusa: Przez kogo wasi synowie wyrzucają złe duchy?, świadczy o tym, że miał On do czynienia z Izraelitami uprawiają­cymi magię. Instrukcja, którą podaje w odpowie­dzi na zarzut, że On przez Belzebuba wyrzuca złe duchy, ma niezwykle doniosłe znaczenie dla wal­ki, jaką Kościół toczy ze złymi duchami posługu­jącymi się magią.

Wielki wysiłek Jezusa podjęty celem zorganizo­wania Kościoła, czyli środowiska ludzi wierzących, zdumiewa zarówno wychowawców, jak i wszyst­kich odpowiedzialnych za życie społeczne. Jezus był nastawiony na jakość tego środowiska, a nie na jego wielkość. Traktował je jako zaczyn zanurzony w mąkę. Dobry zaczyn stanowi gwarancję dobre­go ciasta i dobrego chleba. Czas potrzebny na za­kwaszenie mąki ni...