KODEKS POSTĘPOWANIA KARNEGO - LEGALIS.rtf

Kodeks postępowania karnego

z dnia 6 czerwca 1997 r. (Dz.U. Nr 89, poz. 555)

(zm. Dz.U. z 2016 r. poz. 178, Dz.U. z 2015 r. poz. 2281, Dz.U. z 2015 r. poz. 1855, Dz.U. z 2015 r. poz. 1788, Dz.U. z 2015 r. poz. 1334, Dz.U. z 2015 r. poz. 1186, Dz.U. z 2015 r. poz. 1185, Dz.U. z 2015 r. poz. 396, Dz.U. z 2015 r. poz. 290, Dz.U. z 2015 r. poz. 21, Dz.U. z 2014 r. poz. 1556, Dz.U. z 2014 r. poz. 1375, Dz.U. z 2014 r. poz. 694, Dz.U. z 2014 r. poz. 384, Dz.U. z 2014 r. poz. 85, Dz.U. z 2013 r. poz. 1650, Dz.U. z 2013 r. poz. 1436, Dz.U. z 2013 r. poz. 1282, Dz.U. z 2013 r. poz. 1262, Dz.U. z 2013 r. poz. 1247, Dz.U. z 2013 r. poz. 849, Dz.U. z 2013 r. poz. 765, Dz.U. z 2013 r. poz. 480, Dz.U. z 2012 r. poz. 1529, Dz.U. z 2012 r. poz. 1447, Dz.U. z 2012 r. poz. 1426, Dz.U. z 2012 r. poz. 1327, Dz.U. z 2012 r. poz. 1101, Dz.U. z 2012 r. poz. 1091, Dz.U. z 2012 r. poz. 886, Dz.U. 2011 Nr 279, poz. 1645, Dz.U. 2011 Nr 240, poz. 1438, Dz.U. 2011 Nr 240, poz. 1431, Dz.U. 2011 Nr 240, poz. 1430, Dz.U. 2011 Nr 217, poz. 1280, Dz.U. 2011 Nr 191, poz. 1135, Dz.U. 2011 Nr 142, poz. 829, Dz.U. 2011 Nr 117, poz. 678, Dz.U. 2011 Nr 112, poz. 654, Dz.U. 2011 Nr 53, poz. 273, Dz.U. 2011 Nr 48, poz. 246, Dz.U. 2011 Nr 48, poz. 245, Dz.U. 2010 Nr 197, poz. 1307, Dz.U. 2010 Nr 182, poz. 1228, Dz.U. 2010 Nr 125, poz. 842, Dz.U. 2010 Nr 122, poz. 826, Dz.U. 2010 Nr 106, poz. 669, Dz.U. 2010 Nr 98, poz. 626, Dz.U. 2010 Nr 7, poz. 46, Dz.U. 2009 Nr 206, poz. 1589, Dz.U. 2009 Nr 190, poz. 1474, Dz.U. 2009 Nr 178, poz. 1375, Dz.U. 2009 Nr 168, poz. 1323, Dz.U. 2009 Nr 144, poz. 1178, Dz.U. 2009 Nr 127, poz. 1051, Dz.U. 2009 Nr 85, poz. 716, Dz.U. 2009 Nr 68, poz. 585, Dz.U. 2009 Nr 28, poz. 171, Dz.U. 2009 Nr 20, poz. 104, Dz.U. 2009 Nr 8, poz. 39, Dz.U. 2008 Nr 237, poz. 1651, Dz.U. 2008 Nr 234, poz. 1571, Dz.U. 2008 Nr 225, poz. 1485, Dz.U. 2008 Nr 214, poz. 1344, Dz.U. 2008 Nr 208, poz. 1308, Dz.U. 2008 Nr 182, poz. 1133, Dz.U. 2008 Nr 123, poz. 802, Dz.U. 2008 Nr 107, poz. 686, Dz.U. 2008 Nr 100, poz. 648, Dz.U. 2008 Nr 27, poz. 162, Dz.U. 2007 Nr 128, poz. 903, Dz.U. 2007 Nr 123, poz. 849, Dz.U. 2007 Nr 112, poz. 766, Dz.U. 2007 Nr 99, poz. 664, Dz.U. 2007 Nr 89, poz. 589, Dz.U. 2007 Nr 80, poz. 539, Dz.U. 2007 Nr 64, poz. 432, Dz.U. 2007 Nr 20, poz. 116, Dz.U. 2006 Nr 226, poz. 1648, Dz.U. 2006 Nr 226, poz. 1647, Dz.U. 2006 Nr 167, poz. 1192, Dz.U. 2006 Nr 141, poz. 1013, Dz.U. 2006 Nr 141, poz. 1009, Dz.U. 2006 Nr 104, poz. 711, Dz.U. 2006 Nr 104, poz. 708, Dz.U. 2006 Nr 95, poz. 659, Dz.U. 2006 Nr 66, poz. 467, Dz.U. 2006 Nr 15, poz. 118, Dz.U. 2005 Nr 178, poz. 1479, Dz.U. 2005 Nr 169, poz. 1416, Dz.U. 2005 Nr 163, poz. 1363, Dz.U. 2005 Nr 143, poz. 1203, Dz.U. 2005 Nr 141, poz. 1181, Dz.U. 2005 Nr 96, poz. 821, Dz.U. 2005 Nr 77, poz. 680, Dz.U. 2005 Nr 48, poz. 461, Dz.U. 2005 Nr 10, poz. 70, Dz.U. 2004 Nr 264, poz. 2641, Dz.U. 2004 Nr 240, poz. 2405, Dz.U. 2004 Nr 93, poz. 889, Dz.U. 2004 Nr 69, poz. 626, Dz.U. 2004 Nr 51, poz. 514, Dz.U. 2003 Nr 130, poz. 1188, Dz.U. 2003 Nr 111, poz. 1061, Dz.U. 2003 Nr 17, poz. 155, Dz.U. 2002 Nr 74, poz. 676, Dz.U. 2001 Nr 106, poz. 1149, Dz.U. 2001 Nr 98, poz. 1071, Dz.U. 2000 Nr 93, poz. 1027, Dz.U. 2000 Nr 73, poz. 852, Dz.U. 2000 Nr 62, poz. 717, Dz.U. 2000 Nr 50, poz. 580, Dz.U. 1999 Nr 83, poz. 931)

Dział I. Przepisy wstępne.

Art. 1 [Zakres obowiązywania] Postępowanie karne w sprawach należących do właściwości sądów toczy się według przepisów niniejszego kodeksu.

Art. 2 [Cele postępowania; zasada prawdy materialnej]

§ 1.1) [i] Przepisy niniejszego kodeksu mają na celu takie ukształtowanie postępowania karnego, aby:

1) sprawca przestępstwa został wykryty i pociągnięty do odpowiedzialności karnej, a osoba, której nie udowodniono winy, nie poniosła tej odpowiedzialności,

2) przez trafne zastosowanie środków przewidzianych w prawie karnym oraz ujawnienie okoliczności sprzyjających popełnieniu przestępstwa osiągnięte zostały zadania postępowania karnego nie tylko w zwalczaniu przestępstw, lecz również w zapobieganiu im oraz w umacnianiu poszanowania prawa i zasad współżycia społecznego,

3) zostały uwzględnione prawnie chronione interesy pokrzywdzonego przy jednoczesnym poszanowaniu jego godności,

4) rozstrzygnięcie sprawy nastąpiło w rozsądnym terminie.

§ 2. Podstawę wszelkich rozstrzygnięć powinny stanowić prawdziwe ustalenia faktyczne.

Art. 3 [Udział czynnika społecznego] W granicach określonych w ustawie postępowanie karne odbywa się z udziałem czynnika społecznego.

Art. 4 [Zasada obiektywizmu] Organy prowadzące postępowanie karne są obowiązane badać oraz uwzględniać okoliczności przemawiające zarówno na korzyść, jak i na niekorzyść oskarżonego.

Art. 5 [Zasada domniemania niewinności]

§ 1.2) [ii]Oskarżonego uważa się za niewinnego, dopóki wina jego nie zostanie udowodniona i stwierdzona prawomocnym wyrokiem.

§ 2.3) [iii] Wątpliwości, których nie usunięto w postępowaniu dowodowym, rozstrzyga się na korzyść oskarżonego.

Art. 6 [Prawo do obrony] Oskarżonemu przysługuje prawo do obrony, w tym prawo do korzystania z pomocy obrońcy, o czym należy go pouczyć.

Art. 7 [Zasada swobodnej oceny dowodów] Organy postępowania kształtują swe przekonanie na podstawie wszystkich przeprowadzonych dowodów, ocenianych swobodnie z uwzględnieniem zasad prawidłowego rozumowania oraz wskazań wiedzy i doświadczenia życiowego.

Art. 8 [Zasada samodzielności jurysdykcyjnej]

§ 1. Sąd karny rozstrzyga samodzielnie zagadnienia faktyczne i prawne oraz nie jest związany rozstrzygnięciem innego sądu lub organu.

§ 2. Prawomocne rozstrzygnięcia sądu kształtujące prawo lub stosunek prawny są jednak wiążące.

Art. 9 [Działanie z urzędu]

§ 1. Organy procesowe prowadzą postępowanie i dokonują czynności z urzędu, chyba że ustawa uzależnia je od wniosku określonej osoby, instytucji lub organu albo od zezwolenia władzy.

§ 2. Strony i inne osoby bezpośrednio zainteresowane mogą składać wnioski o dokonanie również tych czynności, które organ może lub ma obowiązek podejmować z urzędu.

Art. 10 [Zasada legalizmu]

§ 1. Organ powołany do ścigania przestępstw jest obowiązany do wszczęcia i przeprowadzenia postępowania przygotowawczego, a oskarżyciel publiczny także do wniesienia i popierania oskarżenia - o czyn ścigany z urzędu.

§ 2. Z wyjątkiem wypadków określonych w ustawie lub w prawie międzynarodowym nikt nie może być zwolniony od odpowiedzialności za popełnione przestępstwo.

Art. 11 [Umorzenie absorpcyjne]

§ 1. Postępowanie w sprawie o występek, zagrożony karą pozbawienia wolności do lat 5, można umorzyć, jeżeli orzeczenie wobec oskarżonego kary byłoby oczywiście niecelowe ze względu na rodzaj i wysokość kary prawomocnie orzeczonej za inne przestępstwo, a interes pokrzywdzonego temu się nie sprzeciwia.

§ 2. Jeżeli kara za inne przestępstwo nie została prawomocnie orzeczona, postępowanie można zawiesić. Zawieszone postępowanie należy umorzyć albo podjąć przed upływem 3 miesięcy od uprawomocnienia się orzeczenia w sprawie o inne przestępstwo, o którym mowa w § 1.

...