BIBLIA NIE JEST ŻYDOWSKĄ KSIĘGĄ.docx

BIBLIA NIE JEST ŻYDOWSKĄ KSIĘGĄ

The Bible is not a Jewish Book

Bertrand L. Comparet

Powszechnie głosi się opinię, a robią to nawet ci którzy powinni wiedzieć lepiej, że my chrześcijanie mamy dług wobec Żydów, bo od nich mamy naszą Biblię i religię. Choć wielu tym oszukano, to jest to absolutne kłamstwo. Część tego błędu pochodzi z całkowitej konfuzji w umysłach niemal wszystkich  ludzi co do tego co dla nich oznacza Żyd. Czy mówią o ludziach pewnej rasy, czy o ludziach pewnej religii, bo oba nie oznaczają tego samego. W Afryce dzisiaj są czystej krwi Murzyni którzy są Żydami według religii, w Indiach dzisiaj są pełnej krwi Hindusi którzy są Żydami, i są w Chinach pełnej krwi Mongołowie którzy są Żydami. Podobnie są ludzie rasowo tego typu jaki dzisiaj znamy jako Żydzi, a którzy nawrócili się na inne religie.

Najpierw zastanówmy się nad twierdzeniem, że naszą Biblię i religię dostaliśmy od Żydów, co oznacza Żydów według religii. Pewne jest, że nie dostaliśmy od nich Nowego Testa-mentu, bo on potępia żydowską religię. A czy dostaliśmy od nich Stary Testament? Nie, i to z kilku powodów: po pierwsze, żaden Żyd według religii nie istniał przed powrotem z niewoli babilońskiej, tuż po 536 BC. Ich wielki historyk Józef [Flawiusz] pisze: "Więc Żydzi przygo-towali dzieło. Żyd to nazwa jaką byli nazywani od dnia kiedy wyszli z Babilonu". Jedyne księgi Starego Testamentu napisane po powrocie z Babilonu są Królewskie, Kroniki, Ezdrasza i Nehemiasza (wszystkie raczej historyczne niż doktrynalne), Aggeusza, Zacha-riasza i Malachiasza. W żadnej z nich Żydzi nic nie otrzymują a tylko karcenie za ich nie-godziwość, za apostazję od religii Starego Testamentu. Nieżyjący rabin Stephen F Wise, były główny rabin USA powiedział: "Powrót z Babilonu i wprowadzenie Talmudu Babiloń-skiego oznacza koniec hebraizmu i początek judaizmu".

Mądry rabin miał rację w rozróżnieniu prawdziwej religii Starego Testamentu jako hebraizm, bo była to religia prawdziwych Hebrajczyków, którzy w ogóle nie byli Żydami. Judaizm, religia Żydów, jest, jak powiedział mądry rabin, oparta na Talmudzie Babilońskim, który zawiera rzekome prawo werbalne. Nigdy nie zmniejszono go do pisma jako część Biblii. To prawo werbalne stopniowo zyskiwało większą siłę wśród Żydów niż napisane prawo Biblii, z którym często było w konflikcie w czasach Jezusa, Talmud Babiloński znany był jako Tradycja Starszych.

To dlatego Jezus powiedział Żydom:

"Słusznie prorok Izajasz powiedział o was, obłudnikach, jak jest napisane: Ten lud czci Mnie wargami, lecz sercem swym daleko jest ode Mnie. 7 Ale czci Mnie na próżno, ucząc zasad podanych przez ludzi. 8 Uchyliliście przykazanie Boże, a trzymacie się ludzkiej tradycji… "Umiecie dobrze uchylać przykazanie Boże, aby swoją tradycję zachować… I znosicie słowo Boże przez waszą tradycję, którąście sobie przekazali". (Mark 7:6-13). "Jesteście w błędzie, nie znając Pisma ani mocy Bożej". (Mat 22:29).
"Biada wam, uczeni w Piśmie i faryzeusze, obłudnicy! Bo dajecie dziesięcinę z mięty, kopru i kminku, lecz pomijacie to, co ważniejsze jest w Prawie: sprawiedliwość, miłosierdzie i wiarę". (Mat 23:23)

To była religia Żydów. Jak powiedział mądry rabin Stephan F Wise, judaizm różnił się od hebraizmu, prawdziwej religii Starego Testamentu. Na pewno chrześcijaństwo nie wzięło nic z żadnej żydowskiej religii, bo nigdy nie wzięliśmy żadnej części chrześcijaństwa z Talmudu.

Więc czy można powiedzieć, że naszą Biblię i religię - chrześcijaństwo – dostaliśmy od ludzi żydowskiej rasy? Nie, nie można. W tym wykładzie nie mam czasu na szczegółowe cyto-wanie Biblii. Zostawię to na późniejszą sesję. Można stanowczo udowodnić, zarówno na podstawie ksiąg historycznych w Biblii i z jedynej dokładnej historii tamtych czasów napi-sanej przez jedynego żyjącego kiedy fakty były jeszcze znane. Książka Starożytności Żydów Józefa Flawiusza mówi, że Żydzi byli narodem innym i odrębnym od ludu Jahwe – Izraela, mimo że pośród nich żyli. Żydzi byli narodem kananejskim mieszkającym w Palestynie, zanim Izrael wszedł na ziemie obiecaną, a którzy nie zostali wypędzeni. Ten kananejski lud, i wymieszani potomkowie małżeństwami z Izraelitami, mogli zostać ma tym terenie płacąc wysokie podatki.

Prorocy którzy napisali księgi Starego Testamentu wszyscy byli czystej krwi Izraelitami, z jednego czy drugiego z 12 plemion Izraela. Mojżesz, Jeremiasz, Ezechiel, Habakkuk, Haggai i Zachariasz  byli z plemienia Lewitów. Jozue i Samuel byli z plemienia Efraima. Izajasz, Daniel i Sofoniasz byli z Domu Dawida, Jonasz z plemienia Zebuluna. Ozeasz był z plemie-nia Issachara.

Kiedy Asyryjczycy podbili i deportowali ludzi z 10 północnych plemion, Biblia mówi, że Asyryjczycy sprowadzili inne ludy z imperium asyryjskiego i osiedlili ich w Samarii, w miejsce deportowanych  Izraelitów. Samaria jest tylko południową połową terenu zajmowanego przez te 10 północnych plemion. Północną połową była Galilea i pozostała pusta. Kiedy królestwo Judy później deportowano do Babilonu, przez 70 lat ich niewoli ich ziemie pozostawiono z bardzo małą populacją. Kiedy oni odeszli, Edomici , którzy byli potomkami Ezawa, zmieszani z Kananejczykami, zostali wypędzeni z własnej ziemi poprzez nacisk atakujących plemion arabskich, i przenieśli się na zachód na puste ziemie Judy, zajmując południową połowę byłego królestwa Judy.

A zatem, kiedy część 2 plemion Judy i Beniamina wróciła z babilońskiej niewoli, było ich zbyt mało pod względem liczbowym żeby wypędzić wojowniczych Edomitów i musieli wcisnąć się na mały obszar jaki zostawili. Był dla nich zbyt mały, więc ta resztka z plemienia Judy zajęła mały teren wokół Jerozolimy i resztkę Beniamina wypchnęła na północ. Nie mogli przenieść się obok do Samarii, bo te ziemie zajmowały ludy osiedlone tam przez Asyryjczyków. Beniamin musiał przeskoczyć przez nich do niezamieszkałej Galilei.

To, że apostołowie i większość nawróconych chrześcijan pochodzili z plemienia Beniamina nie powinno dziwić. Kiedy królestwo podzielono na dwie części po śmierci Salomona, Pan Bóg powiedział, że On zostawi Beniamina z Judą, tak żeby dom Dawida mógł mieć przed sobą światło. W czasach Jezusa ludzie Beniamina dalej byli nosicielami światła. W Nowym Testamencie wszyscy apostołowie pochodzili z plemienia Beniamina poza Judaszem Iskariotą, jedynym Żydem pośród nich. Judasz pochodził z wioski Keriot w południowej Judei. Iskariota jest zepsuciem Ish Kerioth, człowiek z Kerioth. Paweł mówi, że on był z plemienia Beniamina, a pozostali apostołowie poza Judaszem Iskariotą byli z Galilei, gdzie osiedliło się plemię Beniamina po powrocie z Babilonu.

To potwierdził Jezus. U Mateusza 15:24 powiedział: "Jestem posłany tylko do owiec, które

poginęły z domu Izraela". U Jana 10:14,26-27 Jezus mówi Żydom: "Ja jestem dobrym pasterzem i znam owce moje, a moje Mnie znają. Ale wy nie wierzycie, bo nie jesteście z moich owiec. 27 Moje owce słuchają mego głosu, a Ja znam je. Idą one za Mną". Z ust Zbawiciela mamy dowód, że Żydzi nie byli z plemion Izraela. Zauważmy, że On nie mówi iż ich niewiara powstrzymuje ich od bycia Jego owcami. On mówi wręcz odwrotnie, że powodem ich niewiary jest to, że nie są z Jego owiec, domu Izraela. Chrześcijaństwo i judaizm są całkowicie niespójne. Jeśli jeden ma rację to drugi jej nie ma, bo oni wzajemnie się odrzucają. Wielka część zapisanych słów Jezusa to potępienie Żydów za ich religię, która jak do nich mówi, nie są ze Starego Testamentu. U Jana 5:46 Jezus powiedział im: "Gdybyście jednak uwierzyli Mojżeszowi, to byście i Mnie uwierzyli. O Mnie bowiem on pisał". U Łukasza 16:31 Jezus powiedział: "Jeśli Mojżesza i Proroków nie słuchają, to choćby kto z umarłych powstał, nie uwierzą". On miał rację, On z martwych powstał, a do dnia dzisiejszego oni nie są przekonani.

A zatem jest jasne, że ani Biblii ani chrześcijańskiej religii nie dostaliśmy, ani w całości, ani po części, od tych którzy byli Żydami, czy to przez religię czy rasę. Nie jesteśmy im nic winni, bo oni niczego nam nie dali.

Uwagi uzupełniające

Rabin Ben Zion Bokser napisał: "To nie jest niezwykłe wrażenie i to występuje czasami wśród Żydów jak i chrześcijan – że judaizm jest religią hebrajskiej Biblii. To jest oczywiście fałszywe wrażenie… judaizm nie jest religią Biblii" (Judaizm a przypadłość chrześcijan /Judaism and the Christian Predicament, Nowy Jork: Alfred A. Knopf, 1967, s. 59).

Rabin Moshe M. Maggal, przewodniczący, National Jewish Information Service, napisał: ". . . zauważycie wielką różnicę między żydowską i chrześcijańskimi religiami. Ale to nie wszystko. Uważamy te dwie religie za tak różne, że jedna wyklucza drugą… podkreślaliśmy, że nie ma takiej rzeczy jak religia judeo-chrześcijańska… Nie ma żadnego podobieństwa między tymi dwiema koncepcjami" (List z 21.08.1961).

London Jewish World z 15 marca 1923 zadeklarował: "Zasadniczo judaizm jest antychrześcijański".

Rabin Martin Siegel: "Mój wykład na tym seminarium poświęcam dyskusji o możliwości, że teraz wchodzimy w żydowski wiek, czas kiedy duch wspólnoty, nie-ideologiczna mieszanka emocji i rozumu i oporu wobec kategorii i form pojawi się dzięki siłom anty-nacjonalizmu, żeby dać nam nowy rodzaj społeczeństwa. Ten proces nazywam judaizacją chrześcijaństwa, bo chrześcijaństwo będzie nosicielem dzięki któremu to społeczeństwo stanie się żydowskie". (New York Magazine, 18.01.1972, p. 32). word.htm

http://www.biblebelievers.org.au/

Uwaga: Ktoś/coś bardzo mi przeszkadza w tym artykule, chowają się linijki.