Przewodnik: Świerzb
Scabies Slideshow: Symptoms, Cause, and Treatments
Świerzb to nie infekcja a intestacja. Maleńkie pajęczaki Sarcoptes scabiei osiedlają się w zewnętrznych warstwach skóry człowieka. Skórze nie bardzo podo-ba się ta inwazja. Kiedy pajęczaki wryją się i znoszą jaja w skórze, intestacja pro-wadzi do nieustannego świądu i wysypki.
Objawy świerzbu
Kiedy występuje pierwsza intestacja świerzbem, reakcja skóry może się pokazać po 4-6 tygodniach. Najczęstsze objawy:
- Intensywny świąd zwłaszcza w nocy
- Podobna do pryszczy wysypka
- Łuski lub bąble
- Ranki w wyniku drapania.
Świerzb czy coś innego?
W początkowym stadium świerzb można pomylić z innymi chorobami skóry, bo wysypka wygląda podobnie. Ten obraz porównuje trądzik, ukąszenia komara i świerzb [kolejno: acne, mosquito bites i scabies]. Czym różni się świerzb to nieustanny świąd, który najgorszy jest u dzieci i osób starszych.
"Tunele" świerzbowca
Inną oznaką świerzbu jest pojawienie się w skórze "tuneli". Te wzniesione linie mają zwykle kolor skóry albo szaro-biały. Powstają kiedy samice dostają się do tunelu tuż pod powierzchnią skóry, i każda z nich znosi tam 10-25 jaj.
Gdzie żyją świerzbowce?
Świerzbowce mogą żyć na całym ciele, ale niektóre preferują ulubione miejsca takie jak:
- Między palcami
- W zgięciach nadgarstka, łokcia lub kolan
- Wokół talii i pępka
- Na piersiach lub genitaliach
- Na szyi, twarzy, dłoniach i podeszwach małych dzieci.
Czy można zobaczyć świerzbowce?
Większość ludzi ze świerzbem może "posiadać" tylko 10-15 świerzbowców w jednym czasie, i każdy z nich jest mniej niż 1 / 2 mm długości. Dlatego bardzo trudno go zauważyć. Dla gołego oka mogą wyglądać jak maleńkie kropki na skórze, a pod mikroskopem na próbce skóry widać je , ich odchody albo jaja.
Jak przenoszą się świerzbowce?
Zwykle przez dłuższy kontakt ze skórą, co daje im możliwość przepełznięcia z jednej osoby na drugą. Wspólne przedmioty np. pościel, ręczniki też mogą być tu winowaj-cami. Świerzbowce mogą łatwo przecho-dzić pomiędzy członkami rodziny albo partnerami seksualnymi. Jest małe praw-dopodobieństwo przeniesienia się ich podczas uścisku dłoni czy objęcie kogoś. Nie potrafią skakać ani latać, a czołgają się bardzo powoli.
Od zwierzątek domowych?
Psy i koty też dostają świerzb, lepiej znany pod nazwą parch [mange]. Ale świerzb psi i koci wywołują innego rodzaju świerz-bowce. Można je dostać zajmując się zainwestowanym zwierzątkiem, ale te świerzbowce nie mogą reprodukować się w ludzkiej skórze. To oznacza, że zwykle umierają nie wywołując poważnych problemów.
Kto jest podatny na świerzb?
Każdy, ale osobami o wysokim ryzyku są:
- Seksualnie aktywni dorośli
- Współwięźniowie
- Osoby w domach opieki
- Osoby żyjące w zatłoczonym mieszkaniu
- Dzieci w instytucjach opiekuńczych.
Świerzb w ośrodkach opieki
Zdarzają się w nich okazjonalnie. Małe dzieci bawią się tak, że się dotykają. Mogą tez mieć wspólne maty i koce. Jeśli zau-waży się świerzb w takiej instytucji, ważne jest poinformowanie personelu. Dzieci przebywające razem i opiekunowie powin-ni leczyć się też, nawet jeśli jeszcze nie pojawiły się objawy.
Świerzb w domach opieki
Placówki opieki długoterminowej, np. do-my opieki dla osób starszych i niedorozwi-niętych umysłowo są też częstymi miejs-cami świerzbu. Ponieważ opiekunowie asystują rezydentom w myciu i ubieraniu się, powszechny jest kontakt skóra-skóra. CDC zaleca badanie na świerzb wszyst-kich nowo przybyłych rezydentów
"Suchy" świerzb [crusted – ze strupami]
Nazywany też norweskim [hiperkerato-tyczny] jest bardzo ostrą intestacją z dziesiątkami tysięcy świerzbowców na jednej osobie. Na skórze powstają grube "strupy" pełne tych pajęczaków i ich jaj. Najczęściej występują u osób z osłabioną odpornością, starszych i upośledzonych. Osoby z tym rodzajem świerzbu, bardzo zakaźnego, wymagają szybkiego leczenia żeby zapobiec epidemii.
Komplikacje
Kiedy jest intensywny świąd trudno oprzeć się drapaniu. Częste drapanie może do-prowadzić do otwartych ran podatnych na infekcje. Bakteryjne infekcje skóry np. impetigo [liszajec zakaźny] to najczęstsze komplikacje świerzbu. Objawami mogą też być cieknące koloru miodu bąble. Przy tym rodzaju infekcji zwykle podaje się antybiotyki.
Diagnozowanie świerzbu
W większości przypadków lekarz może wykryć świerzbowce widząc wysypkę i słuchając o świądzie. Czasem wykorzy-stuje się zdrapkę ze skóry żeby potwier-dzić diagnozę. Pod mikroskopem widać w niej świerzbowce, ich odchody albo jaja.
Leczenie
- Kremy. Świerzbowce nie odejdą same. Można się leczyć środkami na receptę które je zabijają. W większości nakłada się krem na całe ciało od szyi w dół i pozostawia na 8-14 godzin, potem się go zmywa. W niektórych przypadkach lekarz może przepisać tabletki. Leczenie zabiera do 3 dni, zależnie od użytego środka.
- Łagodzenie świądu. Choć leki na receptę zabijają świerzbowce i jaja, to nie łagodzą natychmiast świądu. Kontroluje się go tabletkami antyhistaminy. Może też pomóc hydrokor-tyzon w kremie, ale to może zmienić wygląd wysypki i utrudniać diagnozę. Najlepiej używać kremu dopiero po potwierdzeniu diagnozy przez lekarza.
Kto wymaga leczenia?
Kiedy ktoś jest zdiagnozowany każdy mający bliski kontakt z ta osobą powinien tez być leczony. Lekarze zwykle zalecają leczenie wszystkich członków rodziny nawet jeśli nie wszyscy mają objawy. Pamiętajmy, że pokażą się one po 4-6 tygodniach od intestacji.
Usuwanie świerzbowców z domu
Mogą żyć 2-3 dni na powierzchni ubrań, pościeli lub ręczników. Żeby zapewnić ich usunięcie trzeba prać pościel i ubranie zainfestowanej osoby z ostatnich 3 dni: w gorącej wodzie i suszyć w suszarce w wysokiej temperaturze. Jeszcze nie upra-ne przedmioty powinno się zamknąć w plastikowym worku na 7 dni.
Jak szybko się je usunie?
Zabija się je szybko i pacjenci zwykle wracają do szkoły/pracy po 24 godzinach od leczenia, ale świąd może pozostać przez kilka tygodni z powodu reakcji alergicznej w skórze. Jeśli świąd trwa przez ponad 4 tygodnie albo występuje wysypka, należy skonsultować lekarza.
http://www.webmd.com/skin-problems-and-treatments/ss/slideshow-scabies-overview
OlaGordon