Zaszyfrowane prawo przyrody.pdf

(860 KB) Pobierz

Zaszyfrowane prawo przyrody

Liczby Fibonacciego – ciąg liczbowy, w którym każdy kolejny rząd jest równa sumie dwóch

poprzednich, to jest: 1, 1, 2, 3, 5, 8, 13, 21, 34, 55, 89, 144, 233, 377, 610, 987…

Studiowaniem złożonych i zadziwiających właściwości liczb ciągu Fibonacciego zajmowali

się najróżniejsi naukowcy i amatorzy matematyki.

Wspaniałą właściwością liczbowego ciągu Fibonacciego jest to, że w miarę zwiększenia

rzędu liczb stosunek dwóch sąsiednich w tym rzędzie asymptotycznie zbliża się do ścisłej

proporcji złotego podziału (1: 1, 618) – podstawy piękna i harmonii w otaczającej nas

przyrodzie, w tym również w stosunkach międzyludzkich.

Należy pamiętać, że sam Fibonacci otworzył swój słynny ciąg zastanawiając się nad ilością

królików, które w ciągu jednego roku powinny rozmnożyć się z jednej pary. Okazało się, że

w każdym kolejnym miesiącu druga liczba par królików wynosiła dokładnie tyle co w

następującej formie ciągu, który obecnie nosi jego imię. To nie przypadek, że człowiek jest

umieszczona w ciągu Fibonacciego. Dlatego to nie przypadek, że i sam człowiek funkcjonuje

w tym ciągu. Każdy organizm funkcjonuje zgodnie z wewnętrzną lub zewnętrzną

dwoistością.

Liczby Fibonacciego przywiodły matematyków swoimi właściwościami w najbardziej

niespodziewane miejsca. Zauważono na przykład, że liczby Fibonacciego odpowiadają

kątowi między sąsiednimi liśćmi na pędzie roślin, a ściślej określają jaką część obrotu

zawiera ten kąt: 1/2 – dla wiązu i lipy, 1/3 – dla buku, 2/5 – dla dębu i jabłoni, 3/8 – dla topoli

i róży, 5/13 – dla wierzby i migdałów itd. Te same liczby znajdziemy przy obliczaniu w

spiralach nasion słonecznika, w ilości promieni odbijających się od dwóch luster, w ilości

wariantów tras przepełzania pszczoły z jednego plastra do drugiego, w wielu matematycznych

grach i sztuczkach.

Jaka jest różnica między spiralami złotego podziału a spiralą Fibonacciego? Spirala złotego

podziału jest idealna. Odpowiada ona Pierwotnemu Źródłu harmonii. Spirala ta nie ma

początku ani końca. Jest nieskończona. Spirala Fibonacciego ma początek, z którego zaczyna

się „rozkręcać”. To bardzo ważna właściwość. Dzięki temu pozwala Przyrodzie przy

następnym zamkniętym cyklu prowadzić budowę nowej spirali od „zera”.

Warto powiedzieć, że spirala Fibonacciego może być podwójna. Istnieje wiele przykładów

takich podwójnych spiral, spotyka się je wszędzie. Spirale słoneczników zawsze korelują z

rzędem Fibonacciego. Zwykła szyszka sosnowa ma podwójną spiralę Fibonacciego. Pierwsza

spirala idzie w jedną stronę, druga – w drugą. Jeżeli policzymy ilość łusek w spirali

obracającej się w jednym kierunku, i liczbę łusek w drugiej spirali zobaczymy, że są to

zawsze dwie kolejne liczby ciągu Fibonacciego. Liczba tych spiral to 8 i 13. W słonecznikach

spotykają się pary spiral: 13 i 21, 21 i 34, 34 i 55, 55 i 89. Nie ma odstępstw od tych par!..