autyzm.pdf

(3753 KB) Pobierz
Autyzm
SPOA w Gdańsku
Poradnia RUBIKON
Małgorzata Marszałek
Jedno z najcięższych zaburzeń rozwojowych.
Podłoże neurobiologiczne, o niejasnej etiologii.
Diagnozowany na podstawie obecności pewnych
zachowań i braku innych zachowań.
Obecnie stosuje się kryteria diagnostyczne w
oparciu o DSM-IV-TR (1994) i ICD-10 (1992).
Występuje częściej u chłopców niż u dziewczynek
w relacji 4/1 (8/1).
Szacuje się, że ok. 70-80% dzieci z autyzmem jest
niepełnosprawnych intelektualnie – wcześniejsze
badania.
Badania ostatnie - 40-60%
Historia
Pionierami poruszającymi zagadnieniami autyzmu
byli
Leo Kanner
(publikacja z 1943 roku) i
Hans
Asperger
(publikacja z 1944 roku). Obydwaj
twierdzili, że przyczyną zaburzenia autystycznego
są podstawowe biologiczne anomalie występujące
od urodzenia dziecka.
Diagnoza
Autyzm jako zaburzenie nieharmonijne (deficyty w
pewnych obszarach, a zarazem czasem nadzwyczaj
dobry poziom rozwoju w innych obszarach)
Dzieci poniżej 3 lat – występują zaburzenia w
przynajmniej jednym z trzech osiowych obszarów
Nieprawidłowości mogą występować już w
pierwszym roku życia.
Czasem rozwój postępuje prawidłowo, po czym
następuje zahamowanie lub regres.
Triada nieprawidłowości wg
Lorny Wing
Poważne zaburzenia w zachowaniach
społecznych
Poważne zaburzenia w rozwoju
komunikacji
Sztywny i ograniczony repertuar
zachowań, rutyny
Zgłoś jeśli naruszono regulamin