Antysemityzm
Nienawiść Żydów jako narodu czy "Żyda" jako pojęcia. Termin "antysemityzm" został ukuty po raz pierwszy pod koniec lat 1870, a później używany w odniesieniu do wszystkich typów nienawiści do Żydów - zarówno historycznej, jak i współczesnej. Samo słowo pochodzi z idei, że hebrajski należy do rodziny języków semickich, a zatem Żydzi muszą być "Semitami". Wiele innych języków należy również do rodziny języków semickich, takich jak arabski i amharski, i dlatego inne kultury można by również nazwać "semickimi". Nie ma jednak czegoś takiego jak "semityzm" i żadna inna grupa nigdy nie była włączona w nienawiść i uprzedzenia oznaczone jako antysemityzm. Samo słowo jest dobrym przykładem tego, jak pod koniec XIX wieku nienawistnicy Żydów udawali, że ich nienawiść ma podstawy w ideach badawczych i naukowych.
Nienawiść do Żydów nie jest zjawiskiem nowoczesnym - może sięgać czasów starożytnych. Tradycyjny antysemityzm opiera się na religijnej dyskryminacji Żydów przez chrześcijan. Doktryna chrześcijańska była zakorzeniona w idei, że Żydzi odpowiadali za śmierć Jezusa, i dlatego zasługiwali na karę (jest to znane jako bogobójstwo, czyli zabicie Boga, mit). Inną koncepcją, która sprowokowała nienawiść do Żydów wśród chrześcijan, był mit o supercesji, twierdzący, że chrześcijaństwo zastąpiło judaizm, ze względu na fiasko narodu żydowskiego w ich roli Bożego Ludu Wybranego - i dlatego zasługuje na ukaranie go, szczególnie przez chrześcijański świat.
Na przestrzeni wieków powstawały różne stereotypy o Żydach. Pojedynczych Żydów nie oceniano w oparciu o ich osobiste osiągnięcia czy zasługi, a raczej postrzegano ich ogólnie jako chciwych, diabelskich, zdystansowanych, leniwych, ściągających pieniądze, i przeseksowanych. W pewnych momentach nawet fałszywie oskarżano ich o wykorzystywanie krwi chrześcijańskich dzieci podczas święta Passover w rytuale (znanym jako mord rytualny).
Wiek XIX dał światu "Oświecenie" – ruch filozoficzny opierający swoje idee na rozumie raczej niż tradycyjnych, religijnych dogmatach, i towarzyszył mu postęp społeczny, humanitarny i polityczny. Ale antysemityzm nie zniknął w czasie Oświecenia, tylko się zmienił. Wtedy Żydom przyznawano równe prawa w wielu europejskich krajach, i wielu ludzi wyrażało nienawiść do Żydów w pytaniach czy Żydzi mogą być naprawdę lojalni wobec mowo powstających krajach narodowych. Ponadto ludzie którzy nie akceptowali modernizacji i zmian politycznych, oskarżali Żydów o wymyślanie zmian.
W latach 1870 nowy antysemityzm polityczny połączył się antysemityzmem "radykalnym". Opierając się na nowych pomysłach na ewolucję, które założył angielski przyrodnik Charles Darwin - który sam nigdy nie chciał, by opuścili królestwo nauki – nienawistnicy Żydów zaczęli deklarować, że Żydzi byli gorszą "rasą" na skali ewolucyjnej. Ponieważ ich problem był fizyczny lub genetyczny, nigdy nie można go było zmienić pomimo asymilacji. W tej nowej formie antysemityzmu pojawił się pomysł, że Żydzi byli odpowiedzialni za problemy świata ze względu na rasę i skład genetyczny.
W Niemczech ten rodzaj myślenia znalazł wyraz w politycznym, nacjonalistycznym ruchu o nazwie ruch Voelkisch. Przedstawiciele tej grupy przeciwstawiali się industrializacji i sekularyzacji, które towarzyszyły modernizacji, ponieważ wierzyli, że te koncepcje zniszczyłyby tradycyjną niemiecką kulturę. Voelkisch obwinił Żydów za podważenie tradycyjnego sposobu życia Niemców, i twierdził, że niemieccy Żydzi nie byli naprawdę częścią narodu niemieckiego. Pod koniec XIX wieku w Niemczech powstało wiele antysemickich partii politycznych, które uległy dalszej odnowie po klęsce Niemiec w I wojnie światowej.
We Francji antysemityzm był podkreślony w latach 1890 w czasie sprawy Dreyfusa, w której oficer armii żydowskiej został fałszywie oskarżany o zdradę przez nienawidzących Żydów. W Rosji przez cały okres panowania carów antysemityzm stał się oficjalną polityką rządu. Ruch żydowski ograniczał się do pewnych obszarów, a klasy rządzące zachęcały do pogromów. Dopiero po rewolucji bolszewickiej w 1917, w której wielu Żydów odegrało ważną rolę, Żydzi w Rosji otrzymali równe prawa. To dało antysemitom w całej Europie kolejną wymówkę by nienawidzić Żydów - ponieważ Żydów teraz kojarzono ze znienawidzonym komunistycznym wrogiem.
Partia nazistowska, utworzona w 1919, i zdobyła krajową władzę w Niemczech w 1933, była jednym z pierwszych ruchów politycznych, które zasadniczo opierały się na rasistowskim antysemityzmie. Naziści dyskryminowali Żydów od samego początku swoich rządów. Początkowo poprzez ustanawianie praw rasowych oddzielających Żydów od reszty społeczeństwa, a później eksterminację członków "gorszej" rasy.
W krajach które współpracowały lub były okupowane przez nazistów, lokalne przejawy antysemityzmu - czy to tradycyjnego, politycznego, czy rasowego - pomogły zadecydować o losie Żydów. Nawet w krajach które sprzeciwiały się Hitlerowi i nazistom, antysemityzm wciąż istniał w pewnym stopniu, a niektórzy eksperci uważają, że te antysemickie postawy powstrzymały te narody przed robieniem czegoś więcej, by ratować Żydów ze szponów nazistów.
Po II wojnie światowej, kiedy Zachód zorientował się, co wydarzyło się w Europie, antysemityzm znacznie osłabł. Wiele kościołów przyznało się do ogromnego błędu w kultywowaniu tradycyjnego chrześcijańskiego antysemityzmu (papież Jan Paweł II nazwał antysemityzm grzechem), a niektóre rządy nie pozwalały już na wprowadzanie antysemickiej polityki. Ale antysemityzm odżył w Związku Radzieckim zaledwie kilka lat po zakończeniu wojny, kiedy Józef Stalin stał się paranoidalny co do Żydów w jego kraju i zaczął ich prześladować.
Ponadto, przez lata antysemici (zwłaszcza muzułmanie, którzy sprzeciwiali się istnieniu państwa Izrael) zaczęli kamuflować swoją nienawiść do Żydów w "antysyjonizmie". ONZ wykazała nawet aprobatę dla takich antysemickich nastrojów w 1975, kiedy przyjęła rezolucję stwierdzającą, że "syjonizm jest rasizmem". Rezolucja ta została ostatecznie uchylona w 1994. Negowanie holokaustu i neonazizm są innymi formami antysemityzmu we współczesnym świecie, ponieważ starają się rozgrzeszyć nazizm z jego zbrodni lub gloryfikować nazizm i nienawiść do Żydów, taką jaka istniała w przeszłości. (patrz także Holocaust, Denial of the / Negowanie holokaustu)
http://www.yadvashem.org/odot_pdf/Microsoft%20Word%20-%206420.pdf
__________________________________________________________________________
3 האושה תארוהל יזכרמה ס"היב םשו די ,האושה תודוא עדימה זכרמ
OlaGordon