Bell P-39 F Airacobra 1941.pdf

(13272 KB) Pobierz
USA
Technika lotnicza
BROŃ
1941
Samolot myśliwski
Bell P-39F Airacobra
P-39F. Długość:
9,19 m.
Rozpiętość:
10,36 m.
Wyso-
kość:
3,78 m.
Powierzchnia
2
nośna:
19,79 m .
Masa własna:
2460 kg.
Masa całkowita:
3558
kg.
Masa maksymalna:
3720 kg.
Napęd:
12-cylindrowy silnik wi-
dlasty chłodzony cieczą Allison
V-1710-35 o mocy 1150 KM i
śmigło Aeroproducts.
Prędkość
maksymalna:
588 km/h.
Pręd-
kość lądowania:
132 km/h.
Pu-
łap:
9900 m.
Zasięg:
1280 km.
Czas wznoszenia:
5,7 min. na
wysokość 4600 m.
Uzbrojenie:
1
działko kal. 37 mm montowane w
osi śmigła, 2 zsynchronizowane
k.m. kal. 12,7 mm w kadłubie, 4
k.m. kal. 7,62 mm umieszczone
w płacie, pojedyncza bomba o masie 227 kg podwieszana pod kadłubem.
2
Kolejne wersje Aira-
cobry różniły się miedzy sobą
przede wszystkim szczegó-
łami wyposażenia. Zarówno
wymiary jak i kształt płatowca
pozostawał niemal nie zmie-
niony. Wspomniane wcze-
śniej kłopoty, jakie miała firma
Curtiss z dostarczaniem wy-
starczającej ilości śmigieł,
zmusiły AAF do zamawiania
samolotów ze śmigłami pro-
dukowanymi przez inne firmy.
Nawet tak niewielka w sumie
zmiana powodowała nadanie
nowego oznaczenia zama-
wianym maszynom. Postę-
powano tak, w celu uniknięcia
kłopotów z zaopatrzeniem w
części zamienne.
Kontrakt na budowę
254
sztuk Airacobry
wersji F
podpisano
13 września 1940
roku. Nowa wersja łączyła w
sobie cechy samolotów serii
D oraz P-400. Po modelu D
odziedziczyła uzbrojenie oraz
silnik, zaś z drugiego samolo-
tu zaadaptowano kolektory
wylotowe z dwunastoma koń-
cówkami po każdej stronie
kadłuba. Podstawowa zmia-
na, która spowodowała po-
wstanie nowej wersji o sym-
bolu fabrycznym Model 15B
było zastosowanie trójłopato-
wego śmigła
General Motors
Aeroproducts Hydromatic
Propeller
o średnicy 3,14 m.
Główną różnicą była regulacja
skoku - śmigła Aeroproducts
miały mechanizm hydraulicz-
ny, zasilany niewielką pomp-
ką umieszczoną przy prze-
kładni, w miejsce elektrycz-
nego ze śmigieł Curtiss. Po-
wrócono także do uzbrojenia
w działko T9 kal. 37 mm.
Dostawy tej wersji zakończo-
ne zostały w
grudniu 1941
roku. Z wyprodukowanych
229
egzemplarzy 27 sztuk
poddano modyfikacji w Field
Modification Centers do roli
samolotów rozpoznania tak-
tycznego i wsparcia. Zakres
tej przebudowy był podobny,
do zmian jakich dokonano w
samolotach P-39D-3. Dla odróżnienia ich od standardo-
wych egzemplarzy wersji F oznaczono je
P-39F-2.
Na linii
produkcyjnej wariant ten zastąpiła krótka seria
P-39J.
3

Plik z chomika:

Inne pliki z tego folderu:

Inne foldery tego chomika:

Zgłoś jeśli naruszono regulamin