Skwarek_Małgorzata_Koncepcja Trauma Room w polskim szpitalu wojskowym na przykładzie bazy Ghazni w Afganistanie_2016.pdf

(359 KB) Pobierz
KRAKOWSKA AKADEMIA
im. Andrzeja Frycza Modrzewskiego
Wydział Zdrowia i Nauk Medycznych
Kierunek: Ratownictwo Medyczne
Małgorzata Skwarek
KONCEPCJA „TRAUMA ROOM" W POLSKIM
SZPITALU WOJSKOWYM NA PRZYKŁADZIE BAZY
GHAZNI W AFGANISTANIE.
Praca dyplomowa
napisana pod kierunkiem
dr n. med. Grzegorza Sokołowskiego
Kraków 2016
fot. Janusz Walendzik
STRESZCZENIE
Działania ratunkowe prowadzone w warunkach bojowych obejmują segregację,
czynności ratujące życie, ewakuację, leczenie operacyjne oraz, w dalszym etapie,
rehabilitację.
W sierpniu 2010 r. w bazie operacyjnej (FOB) w Ghazni powstał Polski Szpital
Polowy na wzór amerykańskich szpitali polowych, który funkcjonował do kwietnia 2014 r.
Umiejscowiony był ciasnych kontenerach, ale za to wyposażenie było tam na najwyższym
poziomie, którego mogłaby pozazdrościć niejedna polska placówka medyczna
.
Jeśli do zdarzenia doszło w pobliżu bazy, rannych można było dowieźć samochodem
lub opancerzonym Wozem Ewakuacji Medycznej (WEM). Standard to jednak transport
lotniczy.
Rannemu
towarzyszy
ratownik,
który
w
„Trauma
Room”
przekazuje
poszkodowanego zespołowi urazowemu („Trauma Team”).
Polski Szpital Polowy w Ghazni to poziom II + zabezpieczenia medycznego ze
względu na rozszerzony zakres działania w stosunku do założeń poziomu II.
Wszystkie czynności diagnostyczne i medyczne w „Trauma Room” oparte były na
jednolitym schemacie działania i systemie dokumentacji, co pozwoliło na wypracowanie
szeregu wniosków i procedur, które warto byłoby wykorzystywać w codziennej pracy,
w krajach wolnych od konfliktów zbrojnych, szczególnie w codziennej praktyce SOR.
Słowa Kluczowe: trauma room, trauma team, szpital wojskowy
SUMMARY
Rescues carried out in combat conditions include segregation, life-saving operations,
evacuation, surgical treatment and, in a further step, rehabilitation.
In August of 2010. in the operating base (FOB) in Ghazni, the Polish Field Hospital on the
model of the US field hospitals, which operated until April 2014. perched was tight
containers, but this equipment was there at the highest level, which could be the envy of many
a Polish medical facility.
If the incident took place near the base, the wounded could bring a car or armored Car of the
Medical Evacuation (WEM). Standard, however, air transport. Wounded comrades lifeguard,
who in "Trauma Room" provide the victim traumatic team ( "Trauma Team").
Polish Field Hospital in Ghazni is a level II + medical coverage due to the expanded scope of
action in relation to the objectives of Level II.
All operations diagnostic and medical "Trauma Room" were based on a single scheme of
action and documentation system, which allowed to develop a number of applications and
procedures that should be used in everyday work, in countries free of armed conflicts,
especially in the daily practice in Emergency Departments.
Keywords: trauma room, the trauma team, military hospital
WSTĘP
Przez kilkanaście lat (marzec 2002 - grudzień 2014) polscy żołnierze uczestniczyli
w operacji stabilizacyjnej ISAF w Afganistanie. Żołnierze walczyli, a lekarze, ratownicy
i pielęgniarki ratowali życie im i cywilom, którzy ucierpieli z powodu działań wojennych.
Na początku misję pod względem medycznym zabezpieczali przede wszystkim
Amerykanie. W sierpniu 2010 r. w wysuniętej bazie operacyjnej (FOB) w Ghazni powstał
Polski Szpital Polowy na wzór amerykańskich, który funkcjonował do kwietnia 2014 r.
W bazie w Ghazni polski szpital umiejscowiony był ciasnych kontenerach, ale za to
wyposażenie było tam na najwyższym poziomie, mogłaby pozazdrościć go niejedna polska
placówka medyczna
.
Praca ta ma na celu przedstawienie działań ratunkowych prowadzonych w warunkach
bojowych, w których skład wchodzi segregacja, czynności ratujące życie, ewakuacja, leczenie
operacyjne oraz, w dalszym etapie, rehabilitacja.
„UWAGA! UWAGA! UWAGA! MEDEVAC! MEDEVAC! MEDEVAC!”
Pierwsza informacja z pola walki dociera do TOC-u (Tactical and Operation Center) -
Centrum Operacyjnego Kontyngentu. Jest to wezwanie MEDEVAC, które odbywa się na
podstawie meldunku 9 – linijkowego. Ten zwięzły komunikat podaje podstawowe informacje
o poszkodowanych, sytuacji taktycznej oraz o warunkach panujących na miejscu zdarzenia.
Dodatkowo, jako 10-tą linijkę, przygotowuje się meldunek MIST (M-mechanism
(mechanizm), I-injury (uraz), S-symptoms (objawy/urazy), T-treatment (zastosowane
leczenie)). Meldunek ten dostarcza informacji o stanie poszkodowanych oraz o podjętych na
miejscu zdarzenia interwencjach medycznych, co pomaga personelowi medycznemu
przygotować się odpowiednio do przyjęcia poszkodowanych w placówce medycznej [1].
Po uzyskaniu informacji z TOC-u, na polecenie lekarza dyżurnego, pielęgniarka przez radio
wzywa zespoły urazowe, aby były w gotowości do przyjęcia transportu MEDEVAC. Wtedy
wszystkich na nogi stawia głos w radiotelefonie: „Uwaga! Uwaga! Uwaga! MEDEVAC!
MEDEVAC! MEDEVAC!”. Jeśli do zdarzenia doszło w pobliżu bazy, rannych można było
dowieźć samochodem lub opancerzonym Wozem Ewakuacji Medycznej (WEM). Standard to
jednak transport lotniczy. Z lądowiska położonego zaledwie 150 m od szpitala,
poszkodowanych zabiera zwykle „sanitarka”. Rannemu towarzyszy ratownik z załogi
śmigłowca, który w „Trauma Room” przekazuje poszkodowanego zespołowi urazowemu
(„Trauma Team”).
ZABEZPIECZENIE MEDYCZNE II POZIOMU
Wojskowa służba zdrowia w warunkach bojowych funkcjonuje na pięciu poziomach.
Pierwszy z nich znajduje się najbliżej prowadzonych działań operacyjnych, piąty natomiast to
już specjalistyczny szpital wojskowy w kraju. Szpital polowy znajdujący się najbliżej
prowadzonych działań bojowych to poziom drugi [2].
Zabezpieczenie medyczne II poziomu stanowi Grupa Zabezpieczenia Medycznego
(GZM) lub tzw. wysunięty zespół chirurgiczny (FST – Forward Surgical Team). Możliwe jest
tu wykonywanie operacji do 72 godzin po urazie (najczęściej od kilku do kilkudziesięciu
minut). Operacje wykonuje się ze wskazań życiowych i ratunkowych w obrębie chirurgii,
torakochirurgii, ortopedii, a także, rzadziej, neurochirurgii. Celem jest ratowanie życia,
kończyn oraz wzroku. 2 stanowiska operacyjne umożliwiają wykonanie 10 operacji
w ciągu doby czyli nawet 30 zabiegów w ciągu 72 godzin. Opieka pooperacyjna zapewniana
jest maksymalnie 8 rannym przez maksymalnie 6 godzin, w ciągu których muszą być
wyewakuowani na wyższy poziom [3].
Zadania na poziomie II:
Udzielanie pomocy medycznej wszystkim rannym i chorym w stanach zagrożenia
życia - stabilizacja funkcji życiowych;
Leczenie ambulatoryjne i stacjonarne chorych i rannych, u których istnieje szansa na
szybki powrót do służby (7-14 dni);
Przygotowanie do ewakuacji i ewakuacja chorych i rannych wymagających leczenia
na kolejnych poziomach;
Leczenie stomatologiczne;
Walka ze stresem pola walki i działania psychoprofilaktyczne;
Diagnostyka laboratoryjna, radiologiczna, ultrasonograficzna;
Wsparcie i zabezpieczenie poziomu I.
Zadania dodatkowe:
pomoc humanitarna dla ludności lokalnej tzw. „białe dni” oraz przyjęcia
ambulatoryjne na terenie bazy;
współpraca z afgańską służbą zdrowia - szkolenie miejscowego personelu
medycznego;
współpraca w ramach CIMIC w zakresie programów dotyczących odbudowy
i modernizacji lokalnej służby zdrowia.
Zgłoś jeśli naruszono regulamin