Pedagogiczne wspomaganie rodziny
Wykładowca: Dr Waldemar Segiet
WSPOMAGANIE PEDAGOGICZNE RODZINY Z DZIECKIEM Z DYSFUNKCJĄ SŁUCHU, MOWY I ZABURZENIAMI EMOCJONALNYMI
Grupa PO4
Marta Rożek
Marzena Skrzypek
DIAGNOZA INDYWIDUALNEGO PRZYPADKU
1. DANE OSOBOWE DZIECKA
Imię i nazwisko: Karolina Kowalska
Data urodzenia: 25.06.2004 (8 lat)
Miejsce zamieszkania: wieś na terenie gminy Gołańcz
Szkoła: Podstawowa w Gołańczy
2. ROZPOZNANIE PROBLEMU
Karolina chodzi do II klasy szkoły podstawowej. Początkowo wychowawczyni uważała
nieśmiałość i zamknięcie dziewczynki za efekt zmiany otoczenia. Dziewczynka uczęszcza do
tej szkoły od września. Karolina na zadawane pytania odpowiadała krótko i niewyraźnie. Ma
problemy z mową i słuchem. Często też zdarzało się, że nie udzielała odpowiedzi i bywała
jakby „nieobecna” mimo, że utrzymywała kontakt wzrokowy. Dziewczynka unika kontaktu z
rówieśnikami, na przerwach siedzi sama. Jednak przygląda się innym z zaciekawieniem ale z
ukrycia. Karolina unika czytania na głos i wypowiadania się na forum klasy.
3. TECHNIKI I NARZĘDZIA SŁUŻĄCE DO POSTAWIENIA DIAGNOZY
Na tak wczesnym etapie diagnozy, głównie to pedagog szkolny szukać będzie informacji o możliwych przyczynach takiego zachowania dziecka. Pierwszą osobą, od której uzyska takie informacje będzie wychowawczyni dziewczynki. Oprócz tego podejmie on takie działania jak:
- wywiad z uczniem ( przeprowadzony przez pedagoga szkolnego),
- rozmowa z rodziną zastępczą dziewczynki,
- analiza prac dziecka,
-obserwacja dziewczynki na przerwach szkolnych,
- wizytacje na lekcjach,
- przeprowadzenie badań wśród uczniów na temat postrzegania siebie nawzajem
4. OPIS PRZYPADKU
CECHY PSYCHOSPOŁECZNE, ZDROWOTNE
Z przeprowadzonego wywiadu wynika, że dziewczynka zawsze była zamknięta ale z czasem stan ten zaczął się pogłębiać. Z karty zdrowia dziecka wynika, że wszystkie bilanse nie wykazały nieprawidłowości w rozwoju dziewczynki. A takie zachowanie lekarz tłumaczył jako cechę charakteru z której najprawdopodobniej wyrośnie i JEST TO jej tylko okres przejściowy. Dziewczynka rzadko choruje.
ŚRODOWISKO RODZINNE I SZKOLNE
Z wcześniej uzyskanych informacji wynika, że rodzina Karoliny żyła bardzo skromnie. Matka nie pracowała zawodowo. Zajmowała się tylko wychowaniem dziecka. Ojciec pracował po 12 godzin na dobę i nie miał czasu na wychowanie czy zajmowanie się dzieckiem. Wychowawczyni podczas spotkania z matką ustaliła, że rodzice Karoliny byli dość zgodnym małżeństwem. Jedynym powodem kłótni był brak czasu ojca dla rodziny. Żona miała pretensje do męża o to, że ciągle go nie ma w domu i nie uczestniczy w życiu rodziny ponieważ ciągle jest w pracy, z której i tak trudno jest związać koniec z końcem. W rodzinie nie występował problem alkoholowy. Rodzice dużo jednak palili papierosów co dodatkowo obciążało domowy budżet. Po kilku latach ojciec postanowił wyjechać do pracy zagranice aby podreperować domowy budżet. Początkowo sytuacja finansowa rodziny polepszyła się. Kontakty Karoliny z ojcem przybrały inną formę ponieważ rozmowy przez skype-a sprawiały, że dziewczynka czuła się ważna i kochana przez ojca. Jednak z biegiem czasu kontakty były coraz rzadsze co sprawiło, że dziewczynka zamknęła się w sobie. Sytuacja pogarszała się od kiedy dziewczynka poszła do szkoły. Przestała się uśmiechać, często zdarzało się, że płakała po nocach. Zadania pisemne nie sprawiały dziewczynce większego problemu wykonywała je szybko i sprawnie. Problem pojawiał się w momencie kiedy trzeba było wypowiadać się na forum lub pracować w grupie. Dodatkowym problemem był fakt, że ojciec przestał przesyłać pieniądze i oznajmił, że nie zamierza wracać do Polski. Brak pieniędzy i problemy w znalezieniu pracy matki spowodowały to, że zmuszone one były przeprowadzić się do rodzinnego domu Matki Karoliny i zamieszkać z babcią dziewczynki oraz siostrą matki i jej rodziną. Cała ta sytuacja doprowadzała do depresji matki i pogorszeniu kontaktów z córką, które do tej pory były bardzo zżyte. Dziewczyna ma też problemy z nawiązaniem kontaktu z kuzynką, której praktycznie nie zna.
STOSUNEK DO SAMEGO SIEBIE
Dziewczynka mało o sobie mówi. Jest zamknięta w sobie i unika tematu rodziny. Trudno jest określić czym się interesuje, ponieważ na wszystko reaguje obojętnością.
7. DIAGNOZA
Jak wynika ze zgromadzonych informacji przyczynami takiego stanu emocjonalnego i zdrowotnego dziewczynki można doszukiwać się w:
- odejściu ojca od rodziny,
- depresji matki i odsunięciu się od córki,
- zmianie miejsca zamieszkania,
- braku poczucia własnej wartości,
- brak pieniędzy,
Nie można zapomnieć, także o ważnym fakcie jakim jest to że żaden lekarz nie zauważył przyczyn zdrowotnych wycofaniu się dziewczynki. Wada słuchu, która spowodowała też wadę wymowy doprowadziła do izolacji dziewczynki od środowiska rówieśniczego.
Jeżeli nie zostanie podjęta kompleksowa terapia dziewczynka może zamknąć się przed rodziną i środowiskiem szkolnym. Co doprowadzi do pogorszenia się wyników w nauce. Dodatkowo wada słuchu i wymowy mogą być tak ogromne, że uniemożliwią jakiekolwiek funkcjonowanie w społeczeństwie.
6. PLAN PRACY
1. Rozmowa z matką dziewczynki aby zaproponować plan pracy i wskazać placówki, w których można uzyskać pomoc.
2. Konsultacje pedagoga szkolnego z wychowawcą.
3. Zgłoszenie dziecka do poradni audiologicznej.
4. Skierowanie do poradni logopedycznej.
5. Terapia psychologiczna dla całej rodziny.
6. Zaproponowanie udziału w zajęciach korekcyjnych i pozalekcyjnych dla obu dziewczynek.
7. Monitorowanie efektów pracy i stała współpraca z matką.
7. PLACÓWKI Z KTÓRYMI MOŻNA WSPÓŁPRACOWAĆ
- świetlica socjoterapeutyczna,
- poradnia psychologiczno- pedagogiczna,
- powiatowe centrum pomocy rodzinie,
- gminy ośrodek pomocy,
- poradnia audiologiczna,
- poradnia logopedyczna.
8. FORMY I METODY PRACY
Pedagog szkolny po przeprowadzonej diagnozie uznał iż do przeprowadzenia prawidłowej terapii potrzebna jest współpraca z:
1. Nauczycielem
Zadania nauczyciela:
- zachęcanie do pracy w grupie
- zajęcia o tematyce akceptacji i tolerancji
- pochwały za wykonane zadanie i zachęcanie do dalszej pracy
- ćwiczenie poprawiające dykcje i wymowę dziewczynki
Wszystkie te zadania mają na celu poprawę stosunków koleżeńskich w grupie i nawiązanie
Kontaktu między dziećmi.
2. Matka
Zadania matki:
- terapia aby zwalczyć depresję
- chwalenie córki za osiągnięcia w szkole i poza nią
- spędzanie czasu w rodzinnym gronie
- organizacja własnego życia
Zadania postawione przed matką mają na celu ustabilizowanie jej stanu psychicznego i pomoc dziecku w odzyskaniu wiary we własne możliwości. Odbudowaniu spokoju emocjonalnego.
9. PROGNOZOWANE EFEKTY
Po interwencji mamy nadzieje osiągnąć takie efekty jak:
- skorygowanie wady słuchu
- poprawa wymowy
- poprawa samooceny dziewczynki
- nawiązanie kontaktu z grupą rówieśników w szkole i poza nią
- poprawa relacji rodzinnym
10. PODSUMOWANIE
To dzięki interwencji wychowawcy pedagog szkolny może podejmować działania aby dziecko zaakceptowało nową sytuację życiową i odnalazło się w środowisku, które je otacza. Pomoc została udzielona nie tylko dziewczynce ale też jej matce i całej rodzinie, z którą teraz mieszkają. Zajęcia z psychologiem pomogą odzyskać pewność siebie matce i córce. Zajęcia poza lekcyjne w których uczestniczyć będą kuzynki pozwolą im poznać się i zaprzyjaźnić. Natomiast poradnie audiologiczna i logopedyczna pomogą Karolinie odzyskać zdrowie i wiarę w to, że jest normalną dziewczynką. Systematyczna praca z tą rodziną pomoże jej odzyskać spokój i zdrowie, które podupadło przez wszystkie wydarzenia w ich życiu.
Załączniki
1. Kwestionariusz wywiadu z uczniem,
2. Kwestionariusz wywiadu z rodzicami,
3. Kwestionariusz rozmowy z nauczycielem,
5. Scenariusz zajęć o akceptacji.
...
harpia88