Kraina_przedszkolaka_4latek_Przewodnik metodyczny. Kraina odkrywców.pdf

(2749 KB) Pobierz
PRZEWODNIK METODYCZNY
KRAINA ODKRYWCÓW
C Z T E R O L AT E K
Autorzy
Stefania Elbanowska-Ciemuchowska
(scenariusze: 1, 5, 11, 19)
Jan Amos Jelinek
(scenariusze: 2, 3, 4, 6–10, 12–18, 20)
Koordynator projektu
Beata Szurowska
Redakcja merytoryczna
Dorota Jabłońska
Korekta
Magdalena Marczewska
Opracowanie graficzne
Paweł Kowalski,
Studio
KARANDASZ
Skład i łamanie
Marek Zapała
Wydawca oświadcza, że dołożył wszelkich starań, aby dotrzeć do wszystkich właścicieli i dys-
ponentów praw autorskich.
Publikacja, którą nabyłeś, jest dziełem twórcy i wydawcy. Prosimy, abyś przestrzegał praw,
jakie im przysługują. Jej zawartość możesz udostępnić nieodpłatnie osobom bliskim lub osobi-
ście znanym. Ale nie publikuj jej w internecie. Jeśli cytujesz jej fragmenty, nie zmieniaj ich treści
i koniecznie zaznacz, czyje to dzieło. A kopiując jej część, rób to jedynie na użytek osobisty.
Szanujmy cudzą własność i prawo.
Więcej na
www.legalnakultura.pl
Polska Izba Książki
© Copyright by Wydawnictwo JUKA-91 Sp. z o. o. 2015
Grupa Edukacyjna S.A.
25-561 Kielce, ul. Witosa 76
tel. 41 366 53 66; faks 41 366 55 55
e-mail: mac@mac.pl; http://www.mac.pl
Wstęp
Kraina odkrywców
to cykl zajęć opisanych w scenariuszach dla nauczyciela i uzupełnio-
nych kartami pracy dla dziecka. Opracowany został zgodnie z zasadą stopniowania trud-
ności, co pozwala budować wiedzę dziecka na temat świata przyrody w oparciu o jego
wcześniejsze doświadczenia. Scenariusze zbudowane są tak, żeby nauczyciel mógł samo-
dzielnie zdecydować, jakie informacje przekazać grupie. Najważniejsze działania eduka-
cyjne realizowane w cyklu
Kraina odkrywców
to:
budzenie zainteresowania światem przyrody i ciekawości poznawczej,
zachęcanie do prowadzenia obserwacji przyrodniczych,
przeprowadzanie prostych doświadczeń i eksperymentów, dzięki którym dzieci
mogą lepiej rozumieć podstawowe prawa przyrody,
budzenie wrażliwości na krzywdę zwierząt,
kształtowanie postawy proekologicznej,
umożliwienie dzieciom nabywania doświadczeń potrzebnych do budowania strate-
gii intelektualnych, które staną się podstawą do przyswojenia wiedzy i umiejętności
z zakresu edukacji matematycznej i przyrodniczej w szkole.
3
WRZESIEŃ
Scenariusz 1
Cel ogólny
poznanie zjawiska równowagi.
Cel operacyjny
Dziecko:
poznaje zjawisko równowagi.
Środki dydaktyczne:
długa wstążka, metalowa puszka po napoju, butelka z wodą,
KO,
karta 1.
Przebieg zajęć
1.
Wprowadzenie do zabawy.
N. pyta:
Co to jest równowaga? Czy zawsze łatwo utrzy-
mać nam równowagę?
Dzieci stają na jednej nodze, idą
równo po wstążce rozłożonej na podłodze itp.
Co nam
pomaga w utrzymywaniu równowagi (rozłożenie rąk na
boki)?
Wykonanie ćwiczenia z
KO,
karta 1. Przyglądają się ilu-
stracji i przyklejają wykrzyknik obok tych budowli, któ-
re mogą się łatwo przewrócić. Następnie uzasadniają
swój wybór.
Zabawa małego odkrywcy.
Dzieci starają się ustawić metalową puszkę na stole
ukośnie, czyli na krawędzi podstawy. Czy jest to możli-
Kraina odkrywców,
karta 1
we? Nie, puszka się przewraca.
Dzieci wlewają do puszki niewielką ilość wody (znacz-
nie mniej niż do połowy puszki). Ponownie ustawiają puszkę na krawędzi podstawy.
Czy puszka utrzymuje się w równowadze?
Warto wiedzieć.
Po nalaniu wody do puszki zmienia się położenie jej środka ciężkości. Puszka utrzy-
muje się w równowadze w pozycji lekko pochylonej.
Ciekawostka – tę samą zasadę wykorzystuje się przy konstruowaniu budowli. Jeśli
pion wyprowadzony ze środka ciężkości mieści się w podstawie konstrukcji, to obiekt
się nie przewraca. Różne oryginalne wieżowce mają pochyloną konstrukcję i utrzy-
mują równowagę dzięki tej zasadzie. Słynna Krzywa Wieża w Pizie nie przewraca się
właśnie dzięki zastosowaniu tej reguły. W Polsce mamy dwie znane krzywe wieże –
w Toruniu i Ząbkowicach Śląskich.
Dodatkowe zadanie.
Można kontynuować doświadczenia z dziećmi, wznosząc budowle z klocków.
Temat: Co to jest równowaga?
2.
3.
4.
4
Scenariusz 2
Temat: Poznajemy jadalne orzechy
Cel ogólny
nauka rozłupywania orzechów za pomocą narzędzi.
Cel operacyjny
Dziecko:
uczy się rozłupywać orzechy za pomocą narzędzi (dziadka do orzechów),
sieje orzechy.
Środki dydaktyczne:
różne rodzaje orzechów (np. laskowe, arachidowe, włoskie, pi-
stacje), dziadek do orzechów, pojemniki, kamienie, doniczka, ziemia ogrodowa,
KO,
karta 2.
Przebieg zajęć
1.
Wprowadzenie do zabawy.
N. opowiada dzieciom historyjkę:
Podczas spaceru widziałem, jak kawki i kruki próbują
rozłupać orzechy – takie jak ten
(pokazuje).
Kruki wzbijały się w powietrze z orzechem
w dziobie i z dużej wysokości zrzucały go na chodnik lub ulicę. Inne ptaki stawały blisko
orzechów i dziobami uderzały w twardą skorupę. Wszystkie próbowały zjeść zawartość
orzechów. To orzechy będą temat dzisiejszych zajęć.
Zabawa małego odkrywcy.
N. pokazuje zgromadzone pojemnikach różne orzechy i informuje, że wszystkie one
są jadalne.
W jaki sposób można je rozłupać?
Można np. rzucić orzech na twarde pod-
łoże (warto to wypróbować, gdy dzieci będą na dworze) z zachowaniem zasad bez-
pieczeństwa).
N. rozdaje dzieciom różne orzechy i prosi, żeby spróbowały je rozłupać. Niektóre
z nich będą łatwo ulegać naciskowi (np. orzechy arachidowe), inne wymagają siły (np.
orzechy włoskie). Jeśli widzimy, że dzieci próbują orzech nadepnąć, warto je poinfor-
mować, że gdy to zrobią i skorupka pęknie, orzech będzie brudny i nie będzie nada-
wał się do spożycia.
Ponieważ rozgniecenie orzecha jest zbyt trudne
i  bolesne, jeśli robi się to tylko palcami lub dłońmi,
N. proponuje położyć orzech na stole i przygnieść go
twardym przedmiotem. Pod okiem N. chętne dzieci
sprawdzają, jak działa dziadek do orzechów. N. poka-
zuje dziadka do orzechów – urządzenie do kruszenia
skorupy orzechów.
N. proponuje dzieciom rozwiązanie zagadki – jakie
zwierzątko lubi orzechy, a jakie – marchewki.
Wykonanie ćwiczenia z
KO,
karta 2 – dzieci rozwiązują
zagadki i wklejają do koszyczków wiewiórki i zajączka
obrazki ich jesiennych smakołyków.
Kraina odkrywców,
karta 2
2.
5
Zgłoś jeśli naruszono regulamin