CZY JEZUS WIEDZIAŁ ŻE JEST BOGIEM - Dreyfus Francois.pdf

(763 KB) Pobierz
ą <•. ,
FRANęOIS DREYFUS
OP
CZY JEZUS
WIEDZIAŁ,
ŻE JEST BOGIEM?
przełożył
RYSZARD RUBINKIEWICZ SDB
Marian Szudrowicz
»W drodze« Poznań 1995
SŁOWO OD TŁUMACZA
Poznałem o. profesora Franęois Dreyfusa OP w Jerozolimie
w latach 1972-1973, kiedy to po odbyciu studiów w Papie­
skim Instytucie Biblijnym udałem się do dominikańskiej Eoolc
Biblique et Archćologiquc Franęaisc w Jerozolimie w celu
dalszego pogłębiania wiedzy biblijnej. Byt to jeden z najwspa­
nialszych okresów mojego życia: mogłem wówczas korzystać
z doświadczenia, wiedzy i niepodważalnej kompetencji nauko­
wej ludzi, którzy zdobyli wysoką rangę w biblistycc światowej.
Postać o. Dreyfusa zafascynowała mnie również i z tego po­
wodu, że — jak się dowiedziałem — już w wieku dojrzałym
przeszedł z judaizmu na chrześcijaństwo. W czasie naszych
prywatnych medytacji nad tekstem biblijnym niekiedy wspo­
minał o swoim doświadczeniu pod Damaszkiem. Echo tego
doświadczenia znajdziemy również w prezentowanej tutaj
książce (zob. przypis 16, s. 81). tam mianowicie, gdzie Autor
omawia sprawę wiary w Bóstwo Chrystusa. Dla ortodoksyjne­
go Żyda, a takim był kiedyś o. Dreyfus, wiara w tajemnicę
Wcielenia stanowi przeszkodę nic do pokonania. Jednak
w pewnym momencie przychodzi olśnienie, które pozwala od-
kryć, że tajemnica Trójcy Przenajświętszej i Wcielenie nie są
sprzeczne z dogmatem wiary Izraela w jedynego Boga. O. Drey­
fus, zastanawiając się nad kwestią, czy Jezus wiedział, że jest
Bogiem, jednocześnie porusza zagadnienie możliwości przyję­
cia tej prawdy przez grono uczniów Jezusa, którzy przecież
wychowani byli w rygorystycznym monoteizmie Izraela. Jak
mogło do tego dojść i kiedy to nastąpiło, o. Dreyfus wykazuje
poprzez przystępne, ale i niezwykle wyrafinowane dowodze­
nie, z kompetencją uczonego, który od dawien dawna zajmo­
6
czrjutis wir.nzw, te
jhst hihukm
?
wał się tym zagadnieniem i doszedł do wiążących wniosków
egzystencjalnych.
Oddając do rąk Czytelnika to mak' dzieło, pragnę jednocześnie
podziękować ojcom dominikanom z Jerozolimy za dar studiów
w prowadzonej przez nich ficole tlibliąuc. Nauczyłem się tam
bardzo dużo. Pragnę też podziękować* ojcom dominikanom z Do­
rn inican Housc of Słudics w Waszyngtonie, u których przez pół
roku gościłem w ramach stypendium naukowego i gdzie po raz
pierwszy zetknąłem się z książką o. Dreyfusa.
<*•
S
łowniczek ważniejszych terminów
agnocci — zob. s. 35n.
apnkuliptyka — ma związek z objawieniem (apokalipsa) ka­
taklizmów, które mają zapowiedzieć koniec świata.
apokryfy — pisma współczesne księgom biblijnym i mające
z nimi związek, które nic weszły jednak do kanonu Ksiąg
Świętych.
arianie, arianizm — zob. s. 30.
eschatologia — ma związek z końcem świata.
fundamentalizm — interpretacja Biblii, która wszystko bierze
dosłownie. Np. twierdzi, że Bóg stworzył światło przed słoń­
cem (por. Rdz 1,3 i Rdz 1,16).
hermeneutyka — nauka i metoda interpretacji, szczególnie
Biblii.
Janowe pisma — pisma NT, które tradycja Kościoła przypi­
suje św. Janowi (Ewangelia, Listy, Apokalipsa).
midrasz — jedna z grup komentarzy żydowskich do Biblii
hebrajskiej, napisana pomiędzy 400 a 1200 rokiem naszej ery.
nestorianie, nestorianizm — zob. s. 30.
ontologia — dział Filozofii dotyczący tego, co jest wspólne
wszystkiemu, co istnieje, zajmujący się bytem.
perykopa — krótki tekst biblijny, stanowiący pewną jedność
z punktu widzenia formy i treści. Np. perykopa o weselu
w Kanie (J 2,1-11).
unia hipostatyczna — zjednoczenie w Jezusie Bóstwa i Czło­
wieczeństwa w jedności Osoby.
wstępne zrozumienie — zob. s. 109n.
3
W
ykaz skrótów
BF
—
Brenanum
Fidei.
Kościoła,
opr. S. Głowa. I.
Poznań
1988".
Wybór
doktrynalnych
wypowiedzi
Bieda, Księgarnia Św. Wojciecha,
DS
— H. Denzinger, A. Schónmetzcr,
Enchiridion symbolo-
rum et declarationum
, Fryburg Br. 1963
3
'.
SRT
— ,.NouveIle revue thćo!ogique”, Louvain 1869-1940,
1945-
PG —
Patrologiae cursus completus. Series Graeca
I-CLXI,
wyd. J.
P. Mignę, Paryż 1857-1866.
PL —
Patrologiae cursus completus. Series Latina
I-CCXVII,
Indices
I-IV, wyd. J. P. Mignę, Paryż 1878-1890.
RB
— „Revue biblique”, Paryż 1892-
RGG
—
Die Religion in Geschichte und Gegenwart
I-VI, Ty­
binga
1957-1965'.
RHE
— „Revue d’histoire ecclesiastiąue”, Louvain 1900-
RSPT
— „Revue des Sciences philosophiques et theologiques”,
Paryż 1912-1942, 1947-
RSR
— „Recherches de science religieuse”, Paryż 1910—
RThom
— „Revue thomiste”, Tuluza 1947-
Strack-Billerbeck — H. L. Strack, P. Billerbeck,
Kommentar
zum Neuen Testament aus Talmud und Midrasch
I-VI, Mona­
chium
1954-1961
2
.
Sposób cytowania dzieł
św. Tomasza z Akwinu: S.th. III q.lO
a.4 = Summa Theologiae,
część III, kwestia 10, artykuł 4.

Plik z chomika:

Inne pliki z tego folderu:

Inne foldery tego chomika:

Zgłoś jeśli naruszono regulamin