Hanus Z. - Kulisy kroju i szycia - bluzki i spódnice.pdf

(16236 KB) Pobierz
ZOFIA HANUS
KULISY
KROJU I SZYCIA
Spódnice
i
bluzki
WYDANIE VII
,,
WARSZAWA
WYDAWNICTWO „WATRA"
Spis
Od Autorki .
4
·
ROZDZIAŁ
I.
WIADOMOŚCI WSTĘPNE
. . 5
1. Czy znasz
swoją sylwetkę
. . . . . .
5
Znajomość
proporcji
własnej
figury . .
5
.Sylwetka z odchyleniami od proporcji .
6
Prawidłowe
zdejmowanie miar . . .
7
2.
Rysowanie konstrukcyjnych form
odzieży
Wiadomości
treści
Obliczenie
ilości
tkaniny
Krojenie i przygotowanie do miary .
Miara bluzki . . . .
Szycie i
wykończanie
. .
ROZDZIAŁIV.RĘKAWY
..
1.
Rękaw
podstawowy . . . . . .
2.
Rękaw
podstawowy koszulowy
3.
Rękaw
dopasowany
. .
4.
Rękaw
krótki . . . . . . . . . . .
5.
Modelowanie
rękawów
na bazie
rękawa
podstawowego
· 6.
Szycie
rękawa
. . . . . . . . . .
7.
Sprawdzanie i usuwanie
błędów
ROZDZIAŁ
V.
KOŁNIERZE
..
1. Rysowanie form
kołnierzy
.
2.
Krojenie i szycie
kołnierzy
. . .
3.
Usuwanie
błędów
..
ROZDZIAŁ
VI. BLUZKI-KIMONA
I RAGLANY
1. Kimona . . . . . . . . . . . . . .
Konstrukcja kimona z klinem .. .
KonstrukcJa kimona z podkrojem .
Modelowanie kimona . . . . . . . .
"2.
Raglany . . . . . . . . . . . .
Konstrukcja bluzki raglanowej .
Modelowanie raglanów . . . . . . . .
ROZDZIAŁ
VII. TUSZOWANIE WAD
FIGURY PRZEZ MODELOWANIE
FORMY PODSTAWOWEJ
Wysokie ramiona
Niskie ramiona .
Sylwetka zbyt wyprostowana (postawa
sprężysta)
. 97
. 98
. 99
102
108
110
111
112
114
108
1°2
podstawowe
13
Modelowanie
płaskie
. . .
14
Dekatyzowanie . . . . . . . . . . . .
Zasady
pr:awidłowego ułożenia
formy
14
na tkamme . . . . . . . . . . . . . . .
15
Zasady krojenia . . . . . . . . . .
&znaczanie konturów form na
15
t aninach . . . . ,. . : . . . . . .
17
ROZDZIAŁ
II. SPOD NICE . . . .
17
1. Spódnica podstawowa . . . . .
2.
Modelowanie spódnic na l>azie
21
formy spódnicy podstawowej . . . . .
21
formy spódnicy podstawowej . . . . .
21
Spódnice poszerzane z
fałdą
z przodu
Spódnice
z
fałdami
od poziomej linii
23
c1~c1a
. . . . . . . . . . . . . . . . .
24
Spódnice z fantazyjnymi karczkami
. ·27
Spódnice z karczkami . . . . . . .. .
30
Spódnice z
podwyższoną linią
talii .
Spódnic~
poszerzone ze szwami
. 32
bocznymi . . . . . . . . . . . . .
Spódnice poszerzone bez szwów
34
bocznych . . . . · . . . . . . . . .
Spódnica
półkloszowa
36
Spódnica z
pełnego koła
37
38
Spódnice z klinów . . ·. . . .
41
Spódnica
układana
w
fałdy
.
Spódnica plisowana . . . . .
43
44
3.
Szycie spódnicy . . . . . .
44
Obliczanie
ilości
tkaniny . . . . .
Krojenie i przygotowanie do miary .
45
Miara spódnicy . . .
46
Szycie i
wykończanie
49
ROZDZIAŁ
ID. BLUZKI
53
53
1. Bluzka podstawowa
2.
Bluzka podstawowa dopasowana
zaszewkami . . . . . . . . . .
56
3.
Bluzka na
figurę nietypową
. . . . .
60
4. Modelowanie bluzek na bazie formy
66
bluzki podstawowej . . . . . . .
66
Bluzki dopasowane na linii talii
Bluzki dopasowane zaszewkami
69
i
cięciami
.
72
Bluzki koszulowe
76
Bluzki z
zapięciem
„polo"
79
Bluzki z plastronami . . .
81
Bluzki z karczkami . . . .
85
Bluzki z
fałdkami
87
Bluzki o linii asymetrycznej
Bluzki krojone
łącznie
z marszczonymi
rękawkami
.
. .
92
5. Szycie bluzki
97
12
116
118
122
122
127
131
133
133
134
139
143
146
147
151
156
156
156
Sylwetka
pochyła
. . . . . .
Jedno
ramię obniżone
. . . .
ROZDZIAŁ
Vlll.
ZAPIĘCIA
!DEKOLTY
1.
Zapięcia
.
~
157
158
159
160
160
161
162
162
162
163
164
165
166
167
168
168
169
Zapięcie.jednorzędowe
Zapięcie
fantazyjne . .
Zapięcie dwurzędowe
.
Zapięcie
„po1o" . . . .
Zapięcie
sznurowane . . . . . . .
Zapięcie
na zamek
błyskawiczny
.
Zapięcie
na linii ramienia .
Zapięcie
na
okrągłe pętelki
Zapięcie
na
płaskie pętelki
Zapięcie
„polo" fantazyjne
Dziurki dziergane . . . . .
Dziurki odszywane . . . .
Guziki
2.
Dekolty
.
Dekolt
wykończony
odszyciem .
Dekolt „z
łezką"
Dekolt w
kształcie
litery V
Dekolt karo
Dekolt odszyty
nałożoną plisą
Dekolt z
falbanką marszczoną
170
171
171
173
174
175
175
176
Od Autorki
Chcemy
być
eleganckie,
nadążać
za
aktualną. modą, wyko;"zystywać
tanie i coraz
pięckniej­
sze tkaniny. Zachwycamy
się
nowymi modelami
oglądanymi
w
żurnalach
i
„kącikach
mody", ale ...
Na
ukończenie
kursów kroju i szycia brakuje
najczęś~iej
czasu, a
usługi
zawodowej lcraw-
cowej
są dość
k.oszto·y.me. Wszystko to sprawia,
że
mimo
naprawdę małego
wydatku na kup-
no tkaniny, nie
możemy
sobie jednak
pozwolić
na
uzupełnienie
garderoby
nową bluzką.
lub
najprostszą.
nawet, a
niezbędną spódnicą..
Pokusa znalezienia
rozwiązania
tych
trudnośCi zmobilizowała autorkę
do opracop;ania
książki,
która pozwoli
każdej
kobiecie
zajrzeć
.za nieznane dotychczas kulisy kroju
i
s~ycia.
Czytelniczki, które w dostatecznym stopniu
opanowały wcześniej
tajniki krawiectwa, od-
najdą
tu nowe, bardzo uproszczone metody modelowania oraz technologii wykonywania
odzieży.
Podstawoiqe
wiadomości
o systemie rysowania form, modelowaniu, kroju, szyciu
i
prawidłowym wykończaniu
bluzek
i
spódnic nie
wyczerpu.ią
tematu
książki.
Wydaje
się,
że pożyteczne będzie również
omówienie
różnego
typu sylwetek, nie tylko tej
prawidłowej,
o
wymiarach podstawowych. Wiadomo,
że najwięcej kłopotów
z kupnem gotowej
odzieży
mają właśnie
osoby, których budowa
ciała
wykazuje
różne
odchylenia od normy
-
zbyt
szczupłe
lub zbyt
tęgie,
o
za
małym
lub za
dużym
obwodzie gorsu, za niskich albo za wyso-
kich ramionach. Przystosowano
więc
formy
i
dla tych osób.
Zamieszczone w
książce różnorodne
modele spódnic
i
bluzek
-
od prostych do fantazyj-
nych,
o
bardziej skomplikowanym kroju
i
oryginalnym
wykończeniu
-
nadają się
do nosze-
nia zarówno na co
dzień,
jak i na uroczyste okazje. Poprzez
zmianę
takich detali odziezy,
jak
kołnierze, rękawy,
dekolty
i
sposoby
wykończenia zapięcia łatwo uzyskać
nowe, cieka-
we
rozwiązania
stroju.
to jednak w
większości
fasony tradycyjne, niejako klasyczne, takie, o których zwy%Jo
się
mawiać
„zawsze modne".
Mam
nadzieję, że
po
uważnym
zaznajomieniu
się
z
treścią. książki każda
kobieta, która chce
nauczyć się szyć własnoręcznie
lub
udoskonalić
swoje
umiejętności
-
nie
będzie się już
wa-
hała
przed skrojeniem nowego modelu.
Autorka oraz Redakcja
mają nadzieję, że
Czytelniczki
zechcą podzielić się
z nami uwagami,
które
mogłyby
dopomóc w
usunięciu zauważonych
braków
i
niedociągnięć
przy ewentual-
nym wznowieniu tej pozycji.
Rozdział
I
WIADOMOŚCI WSTĘPNE
1.
Czy
znasz
swoją sylwetkę
ZNAJOMOSC PROPORCJI
WŁASNEJ
FIGURY
Przed
przystąpieniem.
do szycia spódnicy lub bluzki mamy zazwyczaj
mniej lub bardziej
jasną koncepcję
modelu i
wyobrażamy
sobie jego
fason. Chcemy
oczywiście,
aby .
własnoręcznie
uszyta
odzież „leżała"
na
figurze doskonale, a jej walory estetyczne i artystyczne
zostały
w odpo- .
wiedni sposób wydobyte. Pierwsze próby samodzielnego szycia
kryją
jednak wiele niespodzianek i
mogą wywołać
rozczarowanie i
zniechęce­
nie. Bardzo
często
nie zdajemy sobie sprawy z ogromnej
zależności
ta-
kich
niepowodzeń
od niedostatecznej
znajomości
budowy swojej figury.
Nie
można
np.
posługiwać się formą,
której· miary. obwodu gorsu nie
pokrywają się
z naszym obwodem,
panie.waż
w dalszych, kolejnych mia-
rach
~ystąpią
ogromne dysproporcje. Miara pleców
może być
za
długa
lub za krótka w stosunku do wzrostu i obwodu gorsu; plecy
mogą być
zbyt szerokie w porównaniu z
szerokością
przodu formy. W innym pr:zy-
padku
długość
wykroju
może odpowiadać
wzrostowi, ale
różnice
wy-
stąpią
przy obwodzie biustu lub przy innych
wymiarach~
Wszystko to
potwierdza fakt,
że
formy wykonane
według
wymiarów jednej figury
nie
będą właściwe
dla innej,
gdyż różnice pojawią się
na
pozostałych
obw0dach i
szerokościach.
Każdy
wykrój
należy więc skorygować, dostosowując
go do starannie
przeprowadzonych i sprawdzonych miar
własnych.
Znakomitym
ćwicze­
niem pobierania
prawidłowych
i
dokładnych
miar jest zdejmowanie miar
z osób o innych
niż
nasza sylwetkach.
Taką praktykę
zaleca
się zwłaszcza
Paniom
stawiającym
pierwsze kroki w tej ciekawej i
pożytecznej
dziedzinie.
Muszą nauczyć .się „wyrabiać
sobie oko'>, jak zwykli
wyrażać się
mistrzo-
wie
nożyc
i
igły. Jeżeli
np. znany jest wzrost, to powinno
się umieć
ocenić
bez skomplikowanych
obliczeń=
jaka jest
długość tyłu.
Po stwierdzeniu,
że powstały
zbyL
duże
odchylenia
między
pobranymi
miarami i proporcjami, trzeba
uważnie prześledzić
miary i
dokładnie
je
skorygować.
W figurach proporcjonalnych
podział
wzrostu na 8
części
(rys. 1) wytycza
określone
punkty, np.
długość
od talii do ziemi wynosi
5/
8
wzrostu.
Należy
jednak
pamiętać, że
miary proporcjonalne nie zawsze
zgodne z miarami rzeczywistymi. Problem ten zarysuje
się zwłaszcza
przy bardzo wysokim lub niskim
wzroście,
albo w przypadkach osób
zbyt chudych lub
tęgich.
Dlatego
należy pamiętać, że
formy
wynikające
5
Wzrost
1/8
Drugość
gTowy
·
-poziom
podbródka
2/8
3/8
TAUA
Wysokość
gorsu.
z proporcji do wzrostu
mogą być
stosowa:Q.e bez korekty
wyłącznie
dla figur klasycznych (o ideal-
nych proporcjach), których jest
bardzo
mało.
Natomiast opracowane
w
książce
sposoby
rozliczeń według
miar
in-
dymdualnych
ułatwią
narysowa-
nie form na
każdy
typ
figury.
SYLWETKA Z ODCHYLENIAMI
OD PROPORCJI
nru.gość
przodu
dJugość
tylu
Oprl>cz figur klasycznych odma-
czających się
tym,
że
wszystkie
wymiary
proporcjonalne do
5/8
wzrostu,
występują
figury o bu-
UDO
dowie
przeciętnie
proporcjonalnej.
Wszystkie wymiary
długości
ta-
6/8
kich figur
proporcjonalne do
wzrostu, ale obwody
i
szerokości
orugość
do kolan
- proporcjonalne do obwodu gor-
su.· Trzeci typ budowy - to figura
7/8
z pewnymi odchyleniami od prze-
GOLEŃ
ciętnie
proporcjonalnej, np. wzrost
~
· \vysoki lub za niski, plecy
wy-
ą/8
pukłe bądź
zbyt
płaskie,
stap. za
długi
lub za krótki, ramiona po-
STOPA
Rys. 1.
Podział
wzrostu na 8
części
po-
chyłe,
za wysokie albo odchylone
trzebny przy obliczaniu miar proporm
·do przodu lub
tyłu.
Do innych
odchyleń można
zali-·
cjonalnych
czyć
biodra
wypukłe
lub za
pła-:
skie, a
także
zanadto
wciętą
lub nie
dość zaznaczoną linię
talii, nogi
w
kształcie
litery X lub O. Figury
ułomne
o wadach wrodzonych lub
nabytych
mogą się odz.naczać
jed·nym biodrem
wypukłym,
skrzywionym
kręgosłupem
itp.
Obok zagadnienia
różnic
w
budowie
ciała,
których
przykłady
omóvliono,
trzeba
także zwrócić uwagę
na postawy.
Rozróżnia się postawę normalną,
zbyt
wyprostowaną
(tzw.
sprężystą)
i
pochyłą.
Postawa normalna odznacza
się
jednakowymi miarami (lub z niewielkimi tylko odchyleniami) szero-
kości
przodu i pleców, a
odległość
siódmego
kręgu
szyi od pionu jest
równa
odległości
linii talii (w
najwęższym
miejscu)
od
tego samego pionu.
W postawie
pochyłej szerokość
pleców jest
większa
od
szerokości
przodu,
a
odległość
siódmego
kręgu
szyi od pionu -
większa
o
2-3
cm od odle-
głości
talii
w
najwęższym
miejscu do tego samego pionu.
Postawę spręży­
stą
cechuje bardziej rozbudowana klatka piersiowa, a
odległość
siódmego
kręgu
do linii pionu jest mniejsza od
odległości
linii talii do tego samego
pionu.
Każda
z wymienionych sylwetek wymaga narysowania innej
konstrukcji formy, opartej o pobrane miary. Forma opracowana
według
ustalonych
obliczeń,
odpowiednio modelowana zgodnie z wytycznymi mo-
delu,
ułatwi
skrojenie i uszycie najbardziej skomplikowanego fasonu. Po-
dane w
tekście
sposoby opracowania form za
pomocą
modelowania na
każ­
dą budowę
i
postawę pozwolą
na zatuszowanie wszelkich defektów figury.
6
4/8
Dfugośc
do nasady nóg
-poziom
kro u
Zgłoś jeśli naruszono regulamin