Hygiena-Ubrania_Jaeger.pdf

(59337 KB) Pobierz
Prof. Dr. Henryk Jaeger
sta rszy lek arz sztabowy
HYGIENA UBRANIA
z 90 rycinami.
L w ów 1907
Nak ł a d i w ł asność K s ięg. P olsk ie j B . Poł o n ie c k iego
W a rs z a w a : E. W e n d e i S-Ka
W
ydawnictwo
K
sięgarni
P
olskiej
B. P Ł ONIECKIEGO WE LWOWIE.
Z „Księgi Zdrowia”
popularne ilustrowane poradniki hygieny,
poświęcone nauce o pielęgnowaniu zdrowia
i zapobieganiu chorobom:
Cel i zadanie pielęgnowania zdrowia.
Prof. dr. J. Orth. K. 1.
P i l ę
gnowanie zdrowia w życiu codziennem.
Dr. E. Gra-
witz. Kor. 1-20.
Odżywianie i nasze środki spożywcze.
Prof. dr. M.R ubner.
Z licznemi tabelami. Kor. 1-80.
Hygiena ubrania.
Prof. dr. Jaeger. Z 90 rycinami. Kor. 3-60.
Powietrze, światlo i gimnastyk .
Dr. P. Jaerschky. Z 42 ry-
cinami i 1 tablicą ćwiczen z tabelami Kor. 2-40.
Woda, jako czynnik pielęgnuj cy zdrowie.
Dr. H. Rieder.
a
Z 8 tablicami i 20 rycinami w tekście. Kor. 2-40.
Hygiena przemiany materyi.
Prof. dr. A. Dennig. Z 1 ta-
blicą kolorową i 5 rycinami w tekscie. Kor. 1*80.
Hygiena Krwi.
Radca medycyny dr. K. Walz. Z 8 barwnemi
rycinami na 2 tablicach. Kor. l -80.
Hygiena serca i naczyn Krwionośnych.
Prof. dr. H. Eich-
horst. Z 18 rycinami. Kor. 1-80.
Hygiena płuc.
Radca dworu prof. dr. L. Schrotter de Kristelli.
Z 17 rycinami. Kor. 2-40.
Prof. Dr. H en ry k J a e g e r i A n n a Ja e g e r.
HYGIENA UBRANIA
PRZEŁOŻY
ŁA
KONSTANCYA HOJNACKA.
Z 91 rycinami ( l
5
tablicami).
lw ów
1907
NAKŁADEM KSIĘGARNl POLSKIEJ B POŁONIECKIEGO
.
W
ARSZAW E. W
A
ENDE I SKA.
K rak o w 19 0 7 . — D ru k arn ia U niw ersytetu Ja g ie llo ńskiego
pod zarządem J ózefa Filipo w skiego .
R o z d z i a ł 1.
C ie p ło t a c ia ła .
Maksymilian P e t t e n k o f e r , sławny twórca na­
ukowej hygieny, określił ją jako » f i z y o l o g i ę
ś wi a t a , o t a c z a j ą c e g o c z ł o w i e k a « , a logi­
cznie wnioskując, h y g i e n a u b r a n i a jest dla ka­
żdego z nas — w tej szeroko rozgałęzionej dzie­
dzinie nauki — najważniejszą. Że ubranie przyczy­
nia się do utrzymania ciepłoty ciała, to rzecz znana,
lecz wiąże się z tem zarazem pytanie: j a k w y ­
t w a r z a si ę c i e p ł o t a n a s z e g o c i a ł a ? — Fi-
zyologia dzieli zwierzęta na c i e p ł o k r w i s t e
i z i m n o k r w i s t e , albo lepiej na zwierzęta o
stał ej i z mi e n n e j ci epł oci e.
Zi mnokr wi st e, albo o z m i e n n e j c i e p ł o ­
ci e zwierzęta (ryby, płazy i gady) mają w ogól­
ności ciepłotę ciała zbliżoną do świata otaczającego
je, czyli do powietrza lub wody, a zatem w lecie
cieplejszą niż w zimie. Poniżej pewnej granicy cie­
płoty popadają zwierzęta te w odrętwienie. Tym­
czasem mają, tak jak wszystkie zwierzęta, swe źró­
dła ciepła w sobie, t. z. wytwarzają ciepło przez wła­
sne procesy życiowe, tak, że własna ich ciepłota tak
w zimie jak i w lecie wyższą jest nieco od powie­
trza lub wody, w której żyją.
Przeciwnie zwierzęta c i e p ł o k r w i s t e c z y l i
o s t a ł e j c i e p ł o c i e ci ał a, zwierzęta ssące i ptaki,
mają w lecie i w zimie prawie zupełnie nie zmie­
niającą się ciepłotę ciała, która nawet przewyższa
ciepłotę otoczenia w lecie i tak u człowieka jak
i u zwierząt ssących waha się między 36— 39° C.,
u ptaków między 40— 43° C.
H. Jaeger i A. Jaeger. Hygiena ubrania.
1
Zgłoś jeśli naruszono regulamin