enciclica_laudatosi_pl.pdf

(1177 KB) Pobierz
ENCYKLIKA
LAUDATO SI’
OJCA ŚWIĘTEGO
FRANCISZKA
POŚWIĘCONA TROSCE O WSPÓLNY DOM
1. L
audato si
’, mi’ Signore – Pochwalony bądź,
Panie mój, śpiewał święty Franciszek z Asyżu.
W tej pięknej pieśni przypomniał, że nasz wspól-
ny dom jest jak siostra, z którą dzielimy istnienie,
i jak piękna matka, biorąca nas w ramiona: « Po-
chwalony bądź, mój Panie, przez siostrę naszą,
matkę ziemię, która nas żywi i chowa, wydaje
różne owoce z barwnymi kwiatami i trawami »
1
.
2. Ta siostra protestuje z powodu zła, jakie jej
wyrządzamy nieodpowiedzialnym wykorzystywa-
niem i rabunkową eksploatacją dóbr, które Bóg
w niej umieścił. Dorastaliśmy myśląc, że jeste-
śmy jej właścicielami i rządcami uprawnionymi
do jej ograbienia. Przemoc, jaka istnieje w ludz-
kich sercach zranionych grzechem, wyraża się
również w objawach choroby, jaką dostrzegamy
w glebie, wodzie, powietrzu i w istotach żywych.
Z tego względu wśród najbardziej zaniedbanych
i źle traktowanych znajduje się nasza uciskana
i zdewastowana ziemia, która « jęczy i wzdycha
w bólach rodzenia » (Rz 8, 22). Zapominamy, że
my sami jesteśmy z prochu ziemi (por.
Rdz
2, 7).
Nasze własne ciało zbudowane jest z pierwiast-
Pieśń słoneczna albo pochwała stworzeń: Fonti Francescane
(FF)
263; wyd. polskie:
Źródła franciszkańskie,
Kraków 2005, s. 348.
1
3
ków naszej planety, jej powietrze pozwala nam
oddychać, a jej woda ożywia nas i odnawia.
Nic ze spraw tego świata nie jest nam obojętne
3. Ponad pięćdziesiąt lat temu, kiedy świat ba-
lansował na krawędzi kryzysu nuklearnego, świę-
ty papież Jan XXIII napisał encyklikę, w której
nie ograniczał się jedynie do odrzucenia wojny,
ale chciał przekazać propozycję pokoju. Skie-
rował swoje orędzie
Pacem in terris
« do całego
świata katolickiego », ale dodał: « do wszystkich
ludzi dobrej woli ». Obecnie, w obliczu global-
nej degradacji środowiska, chciałbym zwrócić
się do każdej osoby mieszkającej na tej planecie.
W mojej adhortacji
Evangelii gaudium
pisałem do
członków Kościoła, aby zmobilizować ich do re-
formy misyjnej, której trzeba jeszcze dokonać.
W tej encyklice proponuję nawiązanie dialogu ze
wszystkimi w odniesieniu do naszego wspólnego
domu.
4. Osiem lat po
Pacem in terris,
w roku 1971,
błogosławiony papież Paweł VI odniósł się do
problematyki ekologicznej, wskazując na kryzys,
będący « dramatyczną konsekwencją » niekontro-
lowanej działalności człowieka, który « wskutek
nierozważnego wykorzystywania przyrody po-
woduje niebezpieczeństwo jej zniszczenia, oraz
że z kolei on sam padnie ofiarą tej degradacji »
2
.
List apost.
Octogesima adveniens
(14 maja 1971), 21:
AAS
63 (1971), 416–417.
2
4
Ponadto w FAO mówił także o możliwości « do-
prowadzenia do katastrofy ekologicznej pod
wpływem eksplozji cywilizacji przemysłowej »,
podkreślając « pilną potrzebę radykalnej zmiany
w zachowaniu człowieka », ponieważ « najbar-
dziej niezwykłe postępy naukowe, najbardziej
niesamowite osiągnięcia techniczne, najcudow-
niejszy rozwój gospodarczy, jeśli nie łączą się
z autentycznym postępem społecznym i moral-
nym, w ostatecznym rachunku zwracają się prze-
ciw człowiekowi »
3
.
5. Święty Jan Paweł II zajmował się tą kwestią
z rosnącym zainteresowaniem. W swojej pierw-
szej encyklice ostrzegł, że « człowiek zdaje się
często nie dostrzegać innych znaczeń swego
naturalnego środowiska, jak tylko te, które służą
celom doraźnego użycia i zużycia »
4
. Następnie
zachęcał do globalnego «
nawrócenia
ekologiczne-
go »
5
. Jednakże równocześnie zauważył, że « zbyt
mało wagi przywiązuje się do ochrony warun-
ków moralnych prawdziwej „ekologii ludzkiej” »
6
.
Zniszczenie środowiska ludzkiego jest sprawą
bardzo poważną nie tylko dlatego, że Bóg po-
wierzył człowiekowi świat, ale także dlatego, że
Przemówienie do FAO z okazji dwudziestej piątej rocznicy po-
wstania
(16 listopada 1970):
AAS
62 (1970), 833.
4
Enc.
Redemptor hominis
(4 marca 1979), 15:
AAS
71 (1979),
287.
5
Por.
Katecheza
(17 stycznia 2001), 4:
Insegnamenti
24/1
(2001), 179;
L’Osservatore Romano,
wyd. polskie, n. 4/2001, s. 44.
6
Enc.
Centesimus annus
(1 maja 1991), 38:
AAS
83 (1991),
841.
3
5
Zgłoś jeśli naruszono regulamin