Victus - Albert Sanchez Pinol.pdf

(8833 KB) Pobierz

ALBERT SÁNCHEZ PIÑOL

VICTUS

Upadek Barcelony 1714

Przełożyła

Dorota Walasek-Elbanowska

NOIR SUR BLANC

PUGNA MAGNA VICTI SUMUS

Titus Livius

(Przegraliśmy wielką bitwę)

NOTA WSTĘPNA

Niektórzy z czytelników pierwszego szkicu tej książki pytali mnie

o historyczność opisanych w niej wydarzeń. Mogę im jedynie odpowiedzieć, że

oparłem się na przyjętej konwencji powieści historycznych, wedle której należy

trzymać się faktów, a fikcja dopuszczalna jest w sferze osobistych przeżyć

bohaterów. Wszystkie daty i epizody odnoszące się do postaci historycznych lub

działań politycznych i wojskowych są autentyczne. Szczęśliwie, kroniki dotyczące

wojny o sukcesję hiszpańską i oblężenia Barcelony w latach 1713–1714 są tak

obszerne, że pozwalają zagłębić się w szczegóły. Debaty parlamentarne, jakie

toczono w 1713 roku w Barcelonie, zostały zaczerpnięte dosłownie z dokumentów

spisanych w tamtej epoce. Nawet w przypadku postaci drugoplanowych

postanowiłem dochować wierności źródłom historycznym. Szaleństwo na tle

kamienia filozoficznego, jakie opętało męża Jeanne Vauban, potyczka w Beceite,

podczas której Zuviría poznaje Ballestera, śmierć profesora Bassonsa i szarża

studentów prawa w sierpniowej bitwie z 1714 roku, a także wydarzenia związane

z ekspedycją wojskowego posła, by wymienić zaledwie kilka przykładów, znajdują

potwierdzenie w faktach. Rozmowy, jakie Berwick, rozdrażniony oporem

barcelończyków, prowadzi ze swoim sztabem, można prześledzić w kronikach

i jego własnych pamiętnikach. Również znaczna część obelg, kierowanych przez

generała Villarroela do bohatera powieści, Martiego Zuviríi, wzięta została

z rozmaitych dokumentów, choć w tym wypadku wiadomo tylko, że ich adresatem

był „jakiś oficer”. Osobie samego Zuviríi źródła poświęcają jedynie nieliczne

i niejasne wzmianki, przypisując mu stanowiska tak różnorodne, jak „adiutant

generalny” Villarroela, tłumacz, członek rozlicznych komisji, a nawet koordynator

działań poza murami miasta w czasie oblężenia. Tak czy inaczej, był on jednym

z niewielu wyższych oficerów proaustriackich, którym po klęsce Barcelony udało

się zbiec do Wiednia i uniknąć represji burbońskiego reżymu.

. SYTUACJA POLITYCZNA W EUROPIE W 1705 ROKU