Fotografujemy księżyc - mini poradnik.pdf

(99 KB) Pobierz
Fotografujemy Księżyc –mini poradnik
Zapewne nie raz widzieliście w telewizji bądź internecie piękne zdjęcia Księżyca.
Duże zbliżenie pozwala oglądać strukturę powierzchni naszego satelity -kratery, wzniesienia.
Dysponując aparatem fotograficznym możemy sami spróbować zrobić podobne zdjęcia. Na
początku wydaje się,
że
nie jest to łatwe, jednak wystarczy troszkę teorii i
ćwiczeń,
i
otrzymamy naprawdę niezłe rezultaty w postaci ciekawych fotografii.
I. Sprzęt.
Oczywiście niezbędny będzie aparat fotograficzny –w naszym wypadku cyfrowy. Dobrze by
było gdyby posiadał on duże powiększenie optyczne (ogniskowa 35-380mm, zoom x10) czyli
był tzw. Ultra Zoomem (np. Olympus 765UZ,
Canon
S1 IS, Panasonic FZ10, Minolta Z1,
Kodak DX6490).
Przydało by się także aby aparat posiadał funkcję ręcznego ustawiania ostrości (MF). Dosyć
istotnym elementem naszego wyposażenia będzie także statyw, który bardzo ułatwi nam
kadrowanie. W przypadku użycia aparatu z niewielką ogniskową (np.
Canon
A60, 80)
będziemy potrzebowali „wsparcia” w postaci np. lornetki lub lunetki.
II. Czas.
W zasadzie większość zdjęć będziemy wykonywać po zachodzie słońca, czyli w nocy.
Księżyc jest wtedy najbardziej widocznym obiektem na niebie.
Oczywiście możemy także robić zdjęcia Księżyca nawet w ciągu dnia, musi być tylko
spełniony pewien warunek -tarcza naszego satelity powinna dość mocno kontrastować z tłem.
Bardzo ciekawe efekty możemy osiągnąć fotografując wieczorem -tło czyli niebo będzie
tworzyć przyjemny dla oka gradient.
Kolejną istotną sprawą jest miejsce na niebie w którym znajduje się księżyc. Jeśli chcemy aby
jego powierzchnia była jak najbardziej widoczna, starajmy się go fotografować kiedy jest
wysoko nad naszymi głowami -nie nisko nad horyzontem (a dlaczego -opis w następnym
rozdziale). Z drugiej strony księżyc, który widać tuż nad horyzontem jest zazwyczaj
największy (tworzy się wtedy swoista soczewka atmosferyczna) i może być bardzo ciekawym
uzupełnieniem zdjęcia np. miasta.
Jeszcze jedna dosyć istotna sprawa -nie polecam fotografowania księżyca podczas całkowitej
pełni. Zapewne zastanawiacie się dlaczego ? Wyjaśnienie jest bardzo proste. Promienie
słoneczne padają wtedy na naszego satelitę pod takim kątem,
że
nie widać na nim wyraźnie
struktury jego powierzchni. Nie będziemy mogli zrobić wtedy zdjęć ukazujących wyraźnie
kratery, wzniesienia i tym podobne elementy powierzchni naszego satelity.
Pełnia. Oświetlenie spowodowało utratę szczegółów powierzchni na zdjęciu.
III. Pogoda.
Łatwo się domyślić,
że
do tego typu fotografii potrzebujemy możliwie największej
przejrzystości powietrza. Odpadają więc pochmurne dni i noce. Największą przejrzystość
powietrze ma podczas niskiej temperatury. Nie dochodzi wtedy do parowania, a więc w
powietrzu jest mało cząsteczek wody, które w znacznym stopniu zmniejszają jego
przejrzystość.
Jak pisałem w poprzednim rozdziale, fotografowanie księżyca znajdującego się nisko nad
horyzontem będzie utrudnione właśnie przez mniejszą przejrzystość powietrza, spowodowaną
przez parę wodną i zanieczyszczenia atmosferyczne.
Mało przejrzyste powietrze spowodowało powstanie otoczki dookoła Księżyca. Do tego zbyt długi czas
naświetlania –powstały przepalenia.
IV. Parametry zdjęcia
Przejdziemy teraz do praktyki. Aparat mamy na statywie co znacznie ułatwi nam kadrowanie
oraz wprowadzanie zmian w parametrach ekspozycji. Oczywiście nie ma problemu w
zrobieniu zdjęcia księżyca bez użycia statywu jako,
że
jest to bardzo jasny obiekt przez co
migawka może być bardzo szybka (rzędu 1/800, 1/1000).
Istotne będą dla nas następujące parametry:
1. Pomiar
światła
Powinniśmy ustawić punktowy pomiar
światła.
Nasz satelita będzie jedynym obiektem na
naszej fotografii, który emituje
światło,
dlatego nie będzie nam potrzebna informacja o
świetle
znajdującym się poza samą tarczą Księżyca.
2. Przysłona
Jak zwykle, aby uzyskać możliwie największą głębię ostrości oraz jak najmniejsze aberracje
chromatyczne, powinniśmy ustawić możliwie największą wartość liczby przysłony (czyli
najmniejszy otwór). W przypadku większości kompaktów i hybryd będzie to wartość F8.
3. ISO czyli czułość
Dla uzyskania jak najmniejszej ziarnistości zdjęcia (jego zaszumienia) powinniśmy stosować
możliwie najniższe wartości ISO czyli 50, 80, 100. Naturalnie wydłuży nam to czas
naświetlania jednak i tak otrzymamy znacznie mniej zaszumiane zdjęcie niż przy wysokim
ISO. Na szczęście tarcza Księżyca jest na tyle jasna,
że
nie musimy się martwić o zbyt długi
czas naświetlania nawet fotografując bez użycia statywu (nie poruszymy zdjęcia).
4. Kompensacja ekspozycji.
Duża jasność powierzchni Księżyca powoduje,
że
tracimy szczegóły na jego powierzchni.
Pomoże nam w tym kompensacja ekspozycji ustawiona na minus. Jeśli Księżyc odbija
światło
słoneczne wyjątkowo mocno powinniśmy ustawić ten parametr nawet na minimalną dostępną
w naszym aparacie wartość (czyli np. -2)
5. Czas naświetlania
Proponuję robić tego typu zdjęcia w trybie priorytetu przysłony. Aparat sam dobierze
odpowiedni czas otwarcia migawki. Jak już wspominałem tarcza Księżyca jest bardzo jasna
dlatego czasy otwarcia migawki będą bardzo krótkie (pamiętajmy o punktowym pomiarze
światła
!!!)
Zbyt długi czas naświetlania. Przepalenia. Nie widać szczegółów powierzchni.
6. Ogniskowa (zoom)
Naturalnie ustawiamy ten parametr na maksymalną możliwą wielkość. Dzięki czemu
uzyskamy największe powiększenie fotografowanego obiektu czyli Księżyca. W przypadku
aparatów o małym zakresie ogniskowych będziemy musieli wspomagać się np. lornetką.
Fotografując w ten sposób umieszczamy lornetkę przed obiektywem. Trzymamy ją w rękach
lub podtrzymujemy ją za pomocą drugiego statywu. Nie jest to niestety łatwe i jedyne co
mogę tu doradzić to dużo prób i
ćwiczeń.
Zapewniam Was, ze warto.
7. Ostrość
Najwygodniej i najprecyzyjniej było by użyć ostrzenia ręcznego. Za pomocą odpowiednich
klawiszy lub pierścienia ustawiamy po prostu ostrość tak dokładnie jak tylko można (po raz
kolejny widać przewag użycia statywu -dzięki temu Księżyc nie „lata” nam na wyświetlaczu
LCD (EVF) lub wizjerze i łatwiej nam ostrzyć). Uwaga !!!! W przypadku używania Minolty
serii Z powinniśmy zwrócić uwagę na pewną niedogodność, mianowicie na to,
że
pomimo iż
wskaźnik położenia ostrości osiągną już nieskończoność i nie przesuwa się na wyświetlaczu
to jednak rzeczywisty punkt ostrości nadal zmienia swoją odległość. Może to spowodować
ustawienie ostrości poza naszego satelitę -w rezultacie zdjęcie będzie nie ostre.
Zalecam zrobienie kilku zdjęć z różnym ustawieniem parametru ostrości. Wtedy zwiększamy
prawdopodobieństwo wykonania ostrego zdjęcia.
W przypadku aparatu nie posiadającego funkcji MF musimy się zdać na elektronikę i
oprogramowanie aparatu czyli tryb AF (auto fokus -ostrzenie automatyczne).
8. WB czyli Balans Bieli
Powiem szczerze,
że
moim zdaniem możemy ten parametr właściwie zignorować.
Powierzchnia Księżyca ma zazwyczaj jednolitą szarawą barwę dlatego wszelkie
nieprawidłowości w doborze tego parametru możemy w bardzo łatwy sposób skorygować w
programie do obróbki grafiki.
9. Samowyzwalacz, wężyk spustowy, pilot.
Jeśli mamy wątpliwości czy jednak nie poruszymy zdjęcia podczas wciskania spustu migawki
(powierzchnia Księżyca nie jest jasna na tyle aby czas naświetlania był krótki -bo
fotografujemy za dnia) możemy, a nawet powinniśmy skorzystać z możliwości ustawienia
samowyzwalacza lub powinniśmy użyć wężyka spustowego (pilota).

Plik z chomika:

Inne pliki z tego folderu:

Inne foldery tego chomika:

Zgłoś jeśli naruszono regulamin