Dlaczego Syjoniści rządzą.pdf

(492 KB) Pobierz
Dlaczego Syjoniści rządzą Polską?
Posted by
Marucha
w dniu 2015-03-05 (czwartek)
Jak Berman konspirował Żydów w Polsce?
Dekret z dnia 10 listopada 1945 r. o zmianie i ustalaniu imion i nazwisk. Na podstawie
ustawy z dnia 3 stycznia 1945 r. o trybie wydawania dekretów z mocą ustawy (Dz. U. R. P.
Nr 1, poz. 1) – Rada Ministrów postanawia, a Prezydium Krajowej Rady Narodowej
zatwierdza, co następuje:
Zmiana nazwisk
Przepisy ogólne. Art. 1.
(1) Obywatel polski jest uprawniony do zmiany imienia i nazwiska
w przypadkach i trybie wskazanych w niniejszym dekrecie. (4) Przepis ust. (1) dotyczy
również osoby, nieposiadającej żadnej przynależności państwowej (bezpaństwowca), jeżeli
ma miejsce zamieszkania: na obszarze Rzeczypospolitej Polskiej. Art. 2. (1) Władzą
orzekającą w sprawie zmiany nazwisk jest władza administracji ogólnej II instancji (2)
Minister Administracji Publicznej może sobie zastrzec w drodze rozporządzenia orzekanie o
zmianie na obszarze całego Państwa lub niektórych województw, na stałe lub na czas
określony, co do wszystkich spraw lub niektórych tylko kategorii (typów) zmian. (3) W
sprawach, dotyczących zmian, o których mowa (w art. 3 ust. (2) pkt. 2), właściwa władza
(ust. (1) lub (2) -orzeka po zasięgnięciu opinii Ministra Obrony Narodowej, który może prawo
udzielania opinii przekazać dowódcom okręgów wojskowych. (4) Jeżeli zmiana nazwiska
ogranicza się do przystosowania jego zniekształconej pisowni do zasad pisowni polskiej,
właściwą do orzekania jest władza administracji, ogólnej I instancji. (5) Władzą orzekającą w
sprawie zmiany imion jest władza administracji ogólnej I instancji. Ministrowi Administracji
Publicznej przysługują również w tym zakresie uprawnienia przewidziane w ust. (2), przy
czym władny jest również zastrzec tę właściwość na rzecz władz administracji ogólnej II
instancji. (6) Władza administracji ogólnej II instancji ustala nazwisko w przypadkach,
przewidywanych wart. 12. Przepisy ust. (2) i (4) mają odpowiednie zastosowanie.
Art. 3. (1).
Właściwa władza orzeknie o zmianie nazwiska zgodnie z wnioskiem strony, jeżeli
zachodzi ku temu ważna przyczyna. (2) W szczególności ważna przyczyna zachodzi, gdy
ubiegający się o zmianę: 1) nosi nazwisko hańbiące albo ośmieszające lub nielicujące z
godnością człowieka, 2) w okresie czasu od dnia 1 września 1939 r. do dnia 9 maja 1945 r.
przybrane imię nazwisko (pseudonim wojskowy), pełniąc służbę w Wojsku Polskim, armii
sprzymierzonej, polskiej formacji wojskowej, oddziale partyzanckim niepodległościowo-
demokratycznym, grupie bojowej organizacji niepodległościowo-demokratycznej,
prowadzącej walkę z najeźdźcą niemieckim, i wypełniał gorliwie swe obowiązki, 3) przybrał
inne nazwisko (pseudonim konspiracyjny) w związku z udziałem w podziemnej walce z
najeźdźcą niemieckim. 4) używał innego nazwiska (pseudonimu osłaniającego) celem
uchronienia się przed aktami gwałtu najeźdźcy niemieckiego lub jego popleczników, 5) nosi
nazwisko o brzmieniu niepolskim, 6) nosi nazwisko, które ma formę imienia, (3) nowe
nazwisko zastępuje dotychczasowe. W przypadkach wymienionych w ust. (2) pkt. 2, 3, 4, na
wniosek strony nazwisko dotychczasowe pozostanie obok nowego na pierwszym lub drugim
miejscu.
Art. 4. (l)
Podanie o zmianę nazwiska winno być zgłoszone do władzy administracji ogólnej l
instancji; w której okręgu petent ma miejsce zamieszkania. Jeżeli petent nie posiada na
obszarze Rzeczypospolitej miejsca zamieszkania, właściwą jest władza ostatniego miejsca
zamieszkania w kraju, a jeśli tego brak – właściwą władzę wyznacza Minister Administracji
Publicznej. (2) Jeśli kilku członków tej samej rodziny wnosi podanie o identyczną zmianę
nazwiska, może ono być wniesione, do którejkolwiek władzy spośród tych, które są właściwe
do przyjęcia jednego z podań.
Art. 5.
Ministrowie Administracji Publicznej i Sprawiedliwości ustalą w rozporządzeniu
wykonawczym, jaki organ – opieki społecznej może wnosić w imieniu dzieci – nieznanych
rodziców oraz dzieci opuszczonych podanie o zmianę nazwiska…
Art. 6. (1)
Władza administracji ogólnej I instancji przeprowadza postępowanie wyjaśniające,
w szczególności ustali, z jakich pobudek strona ubiega się o zmianę nazwiska. (2) Po
zakończeniu postępowania wyjaśniającego, prośba wraz z wynikiem tegoż będzie odesłana
władzy orzekającej art: 2 ust. (1) – (3), chyba że władza administracji ogólnej instancji jest
władzą orzekającą w .sprawie. art; 2 ust. (4).
Art. 7.
Władza odmówi zmiany nazwiska: a) jeżeli strona ubiega się o nazwisko historyczne
lub wsławione na polu kultury, działalności politycznej, społecznej lub wojskowej, b) gdy
zachodzi uzasadniona obawa, że strona ubiega się o zmianę nazwiska w zamiarze ułatwienia
sobie działalności, przestępczej o uprawiania nieuczciwej konkurencji lub też w zamiarze
uchylenia się od odpowiedzialności cywilnej lub karnej.
Art. 8. (1)
Zmiana nazwiska rozciąga się na żonę osoby, której nazwisko ulega zmianie
chyba, że na zmianę się nie zgodzi. (2) Zmiana nazwiska rozciąga się na niepełnoletnie dzieci
strony noszącej to samo nazwisko i na niepełnoletnie dzieci przysposobione.
Art. 9. (1)
Władza orzekająca (art. 2) zarządza wpisanie zmiany nazwiska do ksiąg urodzeń i
małżeństw na marginesie aktu stanu cywilnego, a także zawiadamia właściwe według miejsca
zamieszkania i pobytu danej osoby władze, prowadzące ewidencję ludności i ewidencję
wojskową, oraz władzę skarbową, ponadto zaś władzę prowadzącą rejestr karny. (2) Władza
orzekająca (art. 2) poda o zarządzonej zmianie – nazwiska do publicznej wiadomości na koszt
osoby zainteresowanej w drodze ogłoszenia w poczytnym piśmie miejscowym. (3) Władza
orzekająca zaniecha zarządzenia wpisu, zawiadomienia i ogłoszeń przewidzianych w ust. (1) i
(2), jeżeli za tym przemawiają ważne powody.
Zmiana imion
Art. 10. (1) Art. 3 ust. (1) i (3), Art. 46, 7 pkt b) i 9.
mają zastosowanie do zmiany imion o.
(2) Ważna przyczyna zachodzi w szczególności, gdy imię osoby ubiegającej się o zmianę 1)
wykazuje cechy, przewidziane wart. 3 ust. (2) pkt 1 i 5 co do nazwisk, 2) zostało przez nią
przybrane w warunkach, o których mowa wart, 3 ust. (2) pkt 2, 3, 4, 3) jest imieniem
zdrobniałym, które nie usamodzielniło się, 4) jest imieniem, które stanowi neologizm i nie
weszło do zasobu imion używanych, 5) jest imieniem będącym z istoty swej nazwiskiem, (3)
Jeżeli zmiana imienia następuje równocześnie ze zmianą nazwiska, zezwolenia udziela
władza, wskazana w
art. 2 ust . (1)- (4).
Przepisy szczególne o niektórych pseudonimach
Art. 11. (1)
Osoby, o których mowa w art. 3 ust. (2) pkt :1, 3 i 4 mogą złożyć prośbę o
zmianę nazwiska, bądź, imienia i nazwiska najpóźniej do dnia 31 grudnia 1947 r. (2) Osoby,
które nie skorzystają z uprawnienia, przewidzianego w ust. (1), obowiązane są do złożenia:
wobec władz administracji ogólnej I instancji oświadczenia o powrocie do swych
dotychczasowych imion i nazwisk i do udowodnienia swej tożsamości. Władza administracji
ogólnej I instancji wyda decyzję ustalającą tożsamość. (3) Osoby, które złożyły prośbę w
terminie przewidzianym w ust. (1), mogą nadal używać pseudonimu do czasu prawomocnego
ukończenia postępowania w sprawie. Władza przyjmująca podanie (art. 4) wyda petentowi
stosowne zaświadczenie. (4) Zstępni nieżyjących żołnierzy lub uczestników akcji
konspiracyjnej, wymienionych w art. 3, ust. (2) pkt 2 i 3 mają prawo do zmiany nazwiska na
pseudonim wojskowy lub konspiracyjny, przybrany przez ich zmarłych wstępnych, stosownie
do przepisu art: 3 ust. (2) pkt 2) i 3) …
Ustalanie nazwisk
Art., 12. (1) Jeżeli
zachodzą wątpliwości, co do brzmienia lub pisowni nazwiska obywatela
polskiego lub osoby, nieposiadającej żadnej przynależności państwowej (bezpaństwowca),
zamieszkałej lub mającej miejsce pobytu na obszarze Rzeczypospolitej Polskiej, władza
wskazana w art. 1 ust. (6), może ustalić nazwisko na żądanie zainteresowanego „lub z urzędu,
przy czym orzeczenie takie ma moc, powszechnie obowiązującą”. Przepisy art. 4, 6, 8 i 9
mają odpowiednie zastosowanie. (2) Gdy w postępowaniu wszczętym na wniosek
zainteresowanego decyzja zależy od rozstrzygnięcia pytania wstępnego z dziedziny prawa
familijnego, władza orzekająca art. 2 ust. (6), może zawiesić postępowanie na wniosek lub z
urzędu i odesłać wnioskodawcę na drogę sądową celem wyjednania rozstrzygnięcia tego
pytania wstępnego. (3) Gdy przedmiotem postępowania sądowego jest prawo do używania
nazwiska, postępowanie to ulega zawieszeniu na żądanie władzy orzekającej art. 2 ust. (6), do
czasu ustalenia nazwiska stosownie do przepisu ust. (1).
Nadawanie imion i nazwisk.
Art. 13.
Dzieciom nieznanych rodziców i osobom dorosłym niewiadomego pochodzenia
nadaje nazwisko władza, wymieniona w art. 2 ust. (1), imię zaś władza; wymieniona w art. 2
ust. (5).
Jak Syjonista stawał się Polakiem?
W 1948 rok Konsulat RP w Rzymie alarmował Ministerstwo Administracji Publicznej…
Żydzi w Zarządzie Miasta Krakowa masowo fałszują potwierdzenia polskiego obywatelstwa.
W kilka lat po wojnie Konsulat Generalny RP w Rzymie wystąpił do Ministerstwa
Administracji Publicznej z wnioskiem o weryfikacje tożsamości osób podających się za
obywateli polskich.
Konsulat pisał:
„… Stefania Wirosław, zam. w Rzymie przedłożyła oryginale poświadczenie obywatelstwa
wystawione 23.08.1948 r. nr 4473/47 wystawione przez niejakiego Holly, naczelnika
wydziału w Zarządzie Miasta Krakowa, potwierdzające, że do 1947 rok mieszkała w
Krakowie, podczas gdy z innych dokumentów wynikało, że mieszkała i urodziła się we
Lwowie.
Mojżesz Heller, syn Chaskala, ur. 30.04.1920 r. w Będzinie, który podał, że mieszkał w
Będzinie przy ul Berka Joselewicza, a później podał, że mieszkał w Krakowie. Konsulatowi
przedłożył potwierdzenie nr 173/48 podpisane przez Alberta Kamińskiego.
Michał Weksler, ur. 14.03.1910, w Wilnie, syn Berka, uzyskał tytuł mgr praw na
Uniwersytecie w Wilnie i podał, że mieszkał przy ul Ciemnej 15. Konsulatowi przedłożył
zaświadczenie nr. 4834/47 wydanego przez Zarząd Miasta Krakowa.
Dr Ohri Izak, syn Wolfa, ur. w 1905 w Łowiczu, jego żona Sussana z Birnbaumów Ohri, ur.
w 1913 roku w Jarosławiu podali, że ostatnio mieszkali w Warszawie. Przedłożone
zaświadczenie miało nr 749/47”.
W odpowiedzi Inspektor MAP pisał do Rzymu:
„… w wyniku dochodzenia stwierdzamy, że sprawy wydania poświadczenia obywatelstwa
polskiego osobom wyszczególnionym w cytowanym dokumencie Konsulatu Generalnego w
Rzymie zostały załatwione przez Zarząd Miasta Krakowa z naruszeniem prawa,
obowiązujących przepisów, a pod względem merytorycznym, bez przeprowadzenia
potrzebnych dochodzeń, zdążających do ustalenia wszystkich okoliczności faktycznych, na
podstawie, których można by było stwierdzić, czy interesownej stronie rzeczywiście
obywatelstwo się należy. Wydawane zaświadczenia bazowały na zeznaniach dwóch
świadków, których nie weryfikowano”.
Nadto inspektor MAP ustalił dalsze takie przypadki poświadczania nieprawdy przy
wydawaniu zaświadczeń o obywatelstwie polskim – miedzy innymi z Budapesztu.
Byli to:
Muszalalewicz Stanisław, Schleimer Józef, Rosel Sami, Honigmann Schneidel – Węgry,
Singer Róza – Węgry, Schnapp Jakób Mozes – Węgry, Rosenkranz Machel, Kilian Stanisław,
Engelstein Markus, Korski Henryk, Wang Michał, Grunber Michał, Zahler Michał, Rosler
Chaim, Rosler Sami, Szpira Uszer Hersch, Streicher Szasza, Fischel Reinica, Schwarz
Fischer, Betscher Ignacy, Duen Gryda, Sanberg Markus Menchel, Sobel Wiktor, Mund
Joachim”. Nieprawdziwe poświadczenia wystawiali: „Holly, Jaworek, Kotlarz, Meyro,
Babikówna, Bartowicz, Parasiewicz”.
W konkluzji protokołu inspektor Parowski napisał: „Urząd Wojewódzki był bierny i
należałoby w swoim czasie powrócić do tej sprawy”.
Jakie były ostateczne konsekwencje dla osób masowo potwierdzających obywatelstwo
polskie, tego póki co nie wiadomo. Zarząd Miejskie w Krakowie wydał kilka tysięcy takich
zaświadczeń. Z dużym prawdopodobieństwem można założyć, że skala fałszowania
dokumentów w zakresie tożsamości, obywatelstwa oraz wyznania była masowa. Z akt
Powiatowego Urzędu Repatriacji w Kielcach wynika, że w przypadku inwentaryzacji
repatriantów ze wschodu, przyjmowano identyczny sposób potwierdzania, tj. na dwóch
świadków. Wszystkie te osoby podawały narodowość polska wyznanie katolickie. Były to
następujące przypadki:
W ramach repatriacji do Kielc przybyli:
Maria Bodnar
– ur. Stanisławów, świadkowie: Barankowski Edmund z Wołgogradu.
Budzynski Jan
– świadek Czarnecki z Brześcia, Paweł Grabiec.
Dangert Maria z d. Sołsa
– św. Scheibel Jadwiga, Zapała Wawrzyniec.
Olgierd Figura
– św. Negenbauer, Fryc Aleksander, Bujak Feliks.
Bronisław Gajos, Jadwiga Gajos
– św. Białas.
Gil Karol
– matka Anna Kruk.
Hejdenraich Teofil
– ur. w Bodzentynie, św. Łazarek, Kidawa.
Kaminska Eleonora
– ur. Jędrzejów, św. Jadwiga Scheibel.
Kiss Joanna
– ur. w Lwowie, św. Muecke, Dworak.
Klokowicz Władzysław
– ur. Gnojono , syn Tekli Sikory, św. Adamczyk, przyjazd z
Charkowa.
Kussy Rozalia
– św. Maria Szmit.
Neugebauer Eugeniusz
– św. Kogut.
Kuszewska Filomena,
Józef Kowal
– syn Mekli Wzorek.

Plik z chomika:

Inne pliki z tego folderu:

Inne foldery tego chomika:

Zgłoś jeśli naruszono regulamin