Interpretacja wiersza Bolesława Leśmiana "Po ciemku"
Bolesław Leśmian "Po ciemku"
Wiedzą ciała, do kogo należą,
Gdy po ciemku obok siebie leżą!
Warga-wardze, a dłoń dłoni sprzyja-
Noc nad nimi niechetnie przemija.
Świat się trwali, ale tak niepewnie!...
Drzewa szumią, ale pozadrzewnie!...
A nad borem, nad dalekim borem
Bóg porusza wichrem i przestworem.
I powiada wicher do przestworu:
"Już nie wrócę tej nocy do boru!"-
Bór się mroczy, a gwiazdy weń świecą,
A nad morzem białe mewy lecą.
Jedna mówi:"Widziałam gwiazd losy!"
Druga mówi:"Widziałam niebiosy!"-
A ta trzecia milczy, bo widziała
Dwa po ciemku pałające ciała...
mrok, co wsnuł się w ich ściśliwe sploty,
Nic nie znalazł w ciałach, prócz pieszczoty!
Interpretacja wiersz:
Wiersz Bolesława Leśmiana pt."Po ciemku" opowiada o dwojgu ludzi, którzy spotkali się prawdopodobnie nocą.
Leśmian próbuje opisać i zarysować nam kontury sytuacji jaka zdarzyła się między nimi. Jednak nie skupia się on tylko na kochankach, lecz oddala się podróżując po świecie, po lesie i nad morzem.
W tym wierszu ciągle się coś dzieje ponieważ poeta uchwycił wszystko w ruch, co daje nam wrażenie ciągłej "akcji". Wiersz nie należy raczej do pogodnych, wprawia nas raczej w atmosferę powagi i tajemniczości. Nastrój spotęgowany został melodyjnością i rytmicznością utworu. Leśmian osiągnął ją dzięki utrzymaniu w całym wierszu równej liczby sylab, które tworzą pary, oraz regularnym rytmom.
Po głębszym zastanowieniu uświadomiłam sobie, że wiersz może opowiadać o kochankach, którzy oddali się w wir namiętności i pieszczot. Cieszą się oni sobą i swoją obecnością o czym świadczyć mogą uściski i pocałunki, cytat:"Mrok, co wsnuł się w ich ściśliwe sploty, nic nie znalazł w ciałach, prócz pieszczoty!"
Wiersz Leśmiana można podzielić na 3 części: w pierwszej jest mowa o kochankach i o tym co robią "po ciemku", w drugiej części przenosimy się w podróż po świecie i tu spotykamy trzy mewy, które opowiadają o tym co widziały. Ta część kończy się wraz z wypowiedzią drugiej mewy. Trzecia część opisuje ostatnią mewę, która jak gdyby zawstydzona i speszona po tym co zobaczyła milczy. Koniec wiersza może sugerować aczkolwiek kochankowie nie darzą się żadnym uczuciem tylko interesuje ich sfera intymna, cytat:"Nic nie znalazł w ciałach, prócz pieszczoty!"
Również można ten wiersz zinterpretować w taki sposób iż autor próbował opisać ich uczucie używając wielu metafor i przenośni. Te środki stylistyczne sprawiły iż wiersz stał się bardziej tajemniczy i ciekawszy. Mówiące mewy, świat, który sie trwali, Bóg poruszający "wichrem" i "przestworem" to metafory, które są świadkami rozkwitu wielkiego uczucia. Leśmian wspomniał o nich gdyż chciał zwrócić uwagę na ogrom i wspaniałość uczucia kochanków. I to jak ta miłość wpłynęła na całe otoczenie oraz jaka jest reakcja tych, którzy ich widzieli. Rzuca się tu szczególnie w oczy para, która jest zajęta i pochłonięta sobą i nie zauważa niczego dookoła. Dla nich liczy się tylko druga osoba, gdyż ona jest w tym momencie całym światem.
Tu rodzi się przesłanie dla czytającego, że miłość jest największym szczęściem i darem od Boga, jakie człowiek mógł tylko dostać. Ta miłość jest tak piękna, że zapiera dech w piersiach i nie można nic powiedzieć. Przykładem jest trzecia mewa, która nie potrafiła opisać tego co widziała.
Poeta mówi również o "mroku", który "wsnuł się w ich ściśliwe sploty". Mrok kojarzy mi się z czymś złym i niebezpiecznym, ale nawet on nie był w stanie zburzyć chwili, w której trwali upojeni namiętnością. Jak pisze autor "nic nie znalazł w ciałach, prócz pieszczoty" czyli ich miłość była na tyle czysta i niewinna, że nawet "mrok" nie znalazł w niej ani kropli goryczy.
Leśmian porusz w tym wierszu bardzo intymną sferę, dlatego interpretacja tego wiersz może być dla każdego inna. Zależy ona od tego kto jak rozumie i patrzy na miłość, która dla każdego człowieka jest nieodzowną częścią jego życia. Uważam, że Bolesław Leśmian był cudownym romantykiem gdyż w bardzo piękny sposób starał się przekazać nam swoje spojrzenie na miłość dwojga ludzi.
nataly1989