Poizometryczna relaksacja mięśni – zajęcia 2 (kończyna górna)
1. M. prostowniki nadgarstka
Pozycja: pacjent siedzi, ręka zgięta w łokciu, zgięcie dłoniowe stawu nadgarstkowego, jedna dłoń terapeuty pod łokciem druga od góry na dłoni
Ruch: z oporem ruch wyprostu, przy rozluźnieniu pogłębiamy zgięcie
Antagonista: ruch do zgięcia
2. M. prostowniki nadgarstka - autoterapia
Pozycja: pacjent siedzi, ręka zgięta w łokciu, zgięcie dłoniowe stawu nadgarstkowego, druga dłoń od góry na dłoni chorej
3. M. zginacze nadgarstka
Pozycja: pacjent siedzi, ręka zgięta w łokciu, zgięcie grzbietowe stawu nadgarstkowego, jedna dłoń terapeuty pod łokciem druga od góry na dłoni
Ruch: z oporem ruch zgięcia, przy rozluźnieniu pogłębiamy ruch wyprostu
Antagonista: ruch do wyprostu
4. M. zginacze nadgarstka - autoterapia
Pozycja: pacjent siedzi, ręka zgięta w łokciu, zgięcie grzbietowe stawu nadgarstkowego, druga dłoń od góry na dłoni chorej
5. M. supinatory – ból nadkłykcia bocznego
Pozycja: pacjent siedzi, ręka przywiedziona w pozycji pośredniej ze zgiętym łokciem, wykonujemy probację do bariery ruchu, jedna ręka terapeuty na łokciu druga na nadgarstku
Ruch: w napięciu supinacja przedramienia, w rozluźnieniu zwiększamy pronację
Antagonista: ruch do pronacji
6. M. supinatory – ból nadkłykcia bocznego - autoterapia
Pozycja: pacjent siedzi, ręka przywiedziona w pozycji pośredniej ze zgiętym łokciem, wykonujemy probację do bariery ruchu, druga ręka na nadgarstku
7. M. dwugłowy ramienia- głowa długa
Pozycja: pacjent siedzi, ręka w rotacji wew za tułowiem, przywodzimy rękę wykonujemy przeprost w stawie barkowym następnie pronujemy do bariery ruchu, jedna ręka terapeuty na nadgarstku a druga na łokciu
Ruch: pacjent wykonuje suplikacje z oporem przez wyrostek rylcowaty w rozluźnieniu zwiększamy przywiedzenie przeprost i pronacje
Antagonista: ruch do probacji
8. M. dwugłowy ramienia- głowa długa - autoterapia
Pozycja: pacjent siedzi, ręka w rotacji wew za tułowiem, przywodzimy rękę wykonujemy przeprost w stawie barkowym następnie pronujemy do bariery ruchu, druga ręka na nadgarstku
9. M. trójgłowy ramienia
Pozycja: pacjent leży na brzuchu, ręka w zgięciu z barku i łokciu za głową, jedna ręka terapeuty na nadgarstku druga stabilizuje bark
Ruch: pacjent stara się wyprostować łokieć, przy rozluźnieniu pogłębiamy zgięcie w stawie łokciowym
10. M. trójgłowy ramienia – autoterapia w leżeniu
Pozycja: pacjent leży na brzuchu, ręka w zgięciu z barku i łokciu za głową, druga ręka na nadgarstku
11. M. trójgłowy ramienia – autoterapia z grawitacją
Pozycja: pacjent siedzi, ramię zgięte w łokciu nad głową
Ruch: napięcie przez 20 sekund prostuje łokieć, rozluźnienie 20 sekund opuszcza przedramię na dół
Antagonista:
12. M. nadgrzebieniowy – w siedzeniu
Pozycja: pacjent siedzi z kończyną górną w przywiedzeniu horyzontalnym z lekkim zgięciem w łokciu, terapeuta za pacjentem jedna ręka na barku chorej kończyny a druga na łokciu
Ruch: pacjent próbuje odwieść kończynę, w fazie rozluźnienia pogłębiamy przywiedzenie
Antagonista: ruch do przywiedzenia
13. M. nadgrzebieniowy – w siedzeniu na punkt spustowy
Pozycja: pacjent siedzi z kończyną górną w przywiedzeniu horyzontalnym z lekkim zgięciem w łokciu, terapeuta za pacjentem jedna ręka na punkcie spustowym a druga na łokciu
14. M. nadgrzebieniowy – w siedzeniu autoterapia
Pozycja: pacjent siedzi z kończyną górną w przywiedzeniu horyzontalnym z lekkim zgięciem w łokciu (dłoń na przeciwległym barku), druga ręka na łokciu
15. M. nadgrzebieniowy – w leżeniu na boku – intensywne rozciąganie
Pozycja: pacjent leży na boku na brzegu kozetki, ręka w przeproście, terapeuta stoi za nim, jedna ręka terapeuty pod pachą pacjenta a druga na łokciu od góry
Ruch: pacjent wykonuje ruch w górę z oporem, a terapeuta w czasie rozluźnienia wykonuje trakcje i przywiedzenie z tyłu za ciałem pacjenta
Antagonista: pacjent nie pozwala unieść ramienia do góry
16. M. podgrzebieniowy – w leżeniu na punkt spustowy
Pozycja: pacjent leży na plecach, bok ciała w linii z brzegiem kozetki chora ręka w rotacji wewnętrznej do bariery ruchu, jedna ręka terapeuty na punkcie spustowym druga obejmuje nadgarstek
Ruch: ruch do rotacji zew z oporem, podczas rozluźnienia pogłębiamy rotacje wew.
Antagonista: ruch do rotacji wew.
17. M. podgrzebieniowy – autoterapia z grawitacją
Pozycja: pacjent leży na plecach, kończyna po stronie chorej zgięta w łokciu w rotacji wew, druga ręka na barku po stronie chorej
Ruch: ustawiamy ręka w barierze ruchu utrzymujemy pozycję przez 20 sekund, następnie rozluźniamy i ręka swobodnie opada
Antagonista: napięcie i lekki ruch do rotacji wew
18. M. podłopatkowy – w leżeniu
Pozycja: leży na plecach, kończyna po stronie chorej w pozycji rotacja zew, z odwiedzeniem w barku, jedna ręka terapeuty na punkcie spustowym, druga na nadgarstku
Ruch: w napięciu ruch do rotacji wew, przy rozluźnieniu idziemy do rotacji zew
Antagonista: ruch do rotacji zew
19. M. podłopatkowy – autoterapia w leżeniu na plecach
Pozycja: leży na plecach, kończyna po stronie chorej w pozycji rotacja zew, z odwiedzeniem w barku,
Ruch: w napięciu ruch do rotacji wew przez 20 sek, przy rozluźnieniu idziemy do rotacji zew
20. M. podłopatkowy – autoterapia w leżeniu na boku
Pozycja: leży na boku, kończyna po stronie chorej w pozycji rotacja zew, odwiedzenie w barku minimalne,
Ruch: w napięciu ruch do rotacji wew przez 20 sek, przy rozluźnieniu idziemy do rotacji zew w kierunku kozetki
21. M. obły mniejszy – w siedzeniu
Pozycja: pacjent siedzi oparty o terapeutę który znajduje się za nim, ręka zgięta w łokciu nad głową, jedna ręka terapeuty na nadgarstku od tyłu, druga na łokciu stabilizuje
Ruch: ruch z oporem w tył, (rot. Zew), w czasie rozluźnienia rotacja wew.
22. M. obły mniejszy - autoterapia
Pozycja: pacjent stoi przy ścianie całe ciało dotyka ściany, kończyna górna w max odwiedzeniu i rotacji zew nad głową
Ruch: z oporem ruch ręka w tył (rot. Zew), w czasie rozluźnienia rotacja wew.
23. M. obły większy – w leżeniu
Pozycja: pacjent leży na plecach, chora kończyna zgięta w barku max 90 stopni, ręka terapeuty z boku na łopatce (nasada dłoni na brzegu bocznym), druga na łokciu
Ruch: pacjent naciska łokciem w kierunku bioder, w rozluźnieniu spychamy łopatkę w dół i do kręgosłupa
Antagonista: ruch ręką w kierunku głowy (do zgięcia)
24. M. obły większy - autoterapia
Pozycja: pacjent stoi, reka zgięta w łokciu przywiedziona - pozycja 0 dla kg, dłoń chorej kończyny oparta o filar lub szafkę, druga ręka na łokciu utrzymuje przywiedzenie
Ruch: z oporem ruch ręka do rot. wew, w czasie rozluźnienia rotacja zew.
Antagonista: ruch do rotacji zew.
25. M. obły większy – w klęku autoterapia z najszerszym grzbietu
Pozycja: pacjent klęczy przed krzesłem, zgięcie w biodrach ok. 90 stopni, ręce jak do modlitwy oparte o krzesło
Ruch: podczas napięcia naciskamy łokciami w krzesło, podczas rozluźnienia opuszczamy tułów w dół
kgrzywacz1991