Brad Steiger Tytuł oryginału – Alien Meetings Wydanie I – Nowy Jork 1978 Przekład z języka angielskiego i skład – Robert K. Leśniakiewicz © (CBUFOiZA-Beskidy, KKK-84) Redakcja i konsultacja – Lucjan Znicz-Sawicki © (KKK-1), Bronisław Rzepecki © (KKK-63, GBUFO Kraków) NA PRAWACH RĘKOPISU Szczecin – Świnoujście – Jordanów 1986-2004 SPIS TREŚCI: Wstęp ROZDZIAŁ 1 – Bliskie Spotkania z Humanoidami. ROZDZIAŁ 2 – Oni zawsze byli wśród nas... ROZDZIAŁ 3 – Rozwijanie kontaktów z Obcymi Cywilizacjami. ROZDZIAŁ 4 – LGM – Ufonauci czy trędowaci? 4.1. Kilku małych Chińczyków. 4.2. Przygoda Rosy Lotti. 4.3. Spotkanie z Obcymi na Réunion. 4.4. Spotkanie na narciarskim stoku. 4.5. „Gleboznawcy” z New Jersey. 4.6. Humanoidzi z Rockville, (VA). 4.7. Incydent w Ohio. 4.8. Obcy na skraju drogi. 4.9. Humanoid w belgijskim ogrodzie. 4.10. Człowiek-roślina. 4.11. Trolle, skrzaty i Ukryty Lud. 4.12. Przypadek Rivalino da Silvy. 4.13. Przygoda Villas-Boasa. ROZDZIAŁ 5 – Reperacje NOL-i. 5.1. Ufonauci przybywają na wezwanie. 5.2. „Monterzy” NOL-a z Montany 5.3. Incydent w New Berlin (NY). ROZDZIAŁ 6 – Roboty i androidy. 6.1. Przygoda Jeana Doleckiego. 6.2. Gigant z Domene. 6.3. Cylindryczni Humanoidzi w Long Prairie (MN). 6.4. Lśniące roboty i wibrujący dźwięk. 6.5. Policjant kontra metalowy robot. 6.6. Robot na poboczu drogi. 6.7. Obcy z aparatem fotograficznym. ROZDZIAŁ 7 – Obrzydliwości. 7.1. CE2 z Bigfootem. 7.2. Potworek w bańce 7.3. ....a poznacie Ich po zapachu... 7.4. Druga tajemnica Yeti. 7.5. Monstrum z Dalles. 7.6. NOL i małpolud z Pennsylwanii. 7.7. Ociężały gigant z Presque Isle. 7.8. Upiorki przy moście. ROZDZIAŁ 8 – MiB: Ponura zagadka ufologii. ROZDZIAŁ 9 – Spotkanie z NOL-em może być niebezpieczne dla twego zdrowia! 9.1. W nawiedzonym domu. 9.2. Niewidzialny dusiciel z Croxdale. 9.3. Niewidzialni napastnicy. 9.4. Także i my strzelamy do Obcych! 9.5. Nietypowe morderstwa NN ludzi. 9.6. Napastnicy z Warminster. 9.7. Obcy strzelają do nas! 9.8. Nie podchodź do Ufitów! ROZDZIAŁ 10 – Przerwane podróże i kosmiczni kidnaperzy. 10.1. Incydent na moście Le Martinet. 10.2. Monstrum z Pascaguola. 10.3. Kosmiczni kidnaperzy. 10.4. Cztery CE hiszpańskiego kierowcy. 10.5. Terror w Kentucky. ROZDZIAŁ 11 – Aniołowie w skafandrach. 11.1. Kosmiczni Bracia z innego wymiaru. 11.2. Aniołowie ostrzegają nas. Dodatek WSTĘP W dniach, które otwierają erę podboju Kosmosu, różne media odnotowują wciąż wzrastającą liczbę doniesień od ludzi, którzy stanęli twarzą w twarz z czymś, co przyniosło im powiew Nieznanego. Od dnia 24 czerwca 1947 roku, w którym to dniu przemysłowiec Kenneth Arnold zaobserwował NOL-e[1] w pobliżu góry Mt. Rainier w Górach Kaskadowych, badania opinii publicznej wskazują na to, że co najmniej 12 mln Amerykanów potwierdza obserwację nieznanych powietrznych fenomenów. Wielu z nich poza tym stwierdza, że spotkało się z Istotami Pozaziemskimi, które pozostawały w ścisłym związku ze zjawiskiem NOL. Dr J. Allen Hynek – profesor astronomii w Northwestern University w Edvanston, (IL)[2], był przez prawie 12 lat cywilnym konsultantem ds. astronomii przy PROJEKCIE BLUE BOOK – oficjalnie zatwierdzonym i prowadzonym przez USAF[3]. Uzyskany przezeń materiał badawczy sprowokował go do dalszych studiów tego fenomenu. Niestety – wiele faktów kontaktów z Nimi zostało zlekceważonych przez specjalistów z USAF, natomiast badania prowadzone przez „cywilne” organizacje były, w odróżnieniu od prowadzonego przez USAF PROJEKTU BLUE BOOK, zbyt powierzchowne i skupiały się jedynie na określeniu stabilności mentalnej świadków kontaktów. Niechęć naukowców do „Syndromu LGM”[4] bierze się – jak to określił dr Hynek – z tego, że: ...naukowcy po prostu nie lubią tego rodzaju informacji obalających ich światopogląd i utarte teorie. W swojej książce pt. „The UFO Experience” dr Hynek prezentuje swą klasyfikację fenomenu NOL: v Nocne Światła – NL – kolorowe światła widziane nocą i manewrujące po niebie w sposób niemożliwy i nieosiągalny dla jakiegokolwiek samolotu. v Dzienne Dyski – DD – metaliczne obiekty, które mogą być obserwowane także przy pomocy urządzeń radiolokacyjnych, wydające różne odgłosy i poruszające się z wielkimi prędkościami.[5] v Obiekty Radiolokacyjne – RV – to obiekty, które są obserwowane przy pomocy urządzeń radiolokacyjnych lub innych urządzeń technicznych, z ziemi i powietrza[6].[7] v Bliskie Spotkanie Zerowego Rodzaju – CE0 – to spotkanie z Istotami humanoidalnymi czy niehumanoidalnymi bez udziału UFO.[8] v Bliskie Spotkania Pierwszego Rodzaju – CE1 – to zbliżenie się do NOL-a bez jakichkolwiek fizycznych efektów.[9] v Bliskie Spotkanie Drugiego Rodzaju – CE2 – to bliskie spotkanie z NOL-ami, kiedy następują zmiany w otoczeniu – np. lądowanie. v Bliskie Spotkanie Trzeciego Rodzaju – CE3 – to spotkanie z Istotami przebywającymi na pokładzie NOL-a. v Bliskie Spotkanie Czwartego Rodzaju – CE4 – to zaproszenie lub uprowadzenie świadka na pokład NOL-a przez Istoty.8 v Bliskie Spotkanie Piątego Rodzaju – CE5 – to psychiczny, telepatyczny kontakt z załogantami NOL-i.8 v Bliskie Spotkanie Szóstego Rodzaju – CE6 – to spotkanie z NOL-ami i ich załogantami, w których świadkowie doznają uszkodzenia ciała, psychiki lub obu łącznie, albo nawet ponoszą śmierć wskutek tego CE.8 Zgodnie z dr Hynekiem, typy CE3, CE4, CE5 i CE6 są najbardziej nieprawdopodobnymi aspektami tajemnicy spowijającej Nieznane Obiekty Latające. Ponadto dr Hynek oświadczył w wywiadzie dla „UFO Report” nr 8/1976, że w jego Center for UFO Studies znajduje się ponad 800 meldunków i doniesień o CE3.[10] Wszystko to wskazuje na ogromne zainteresowanie problematyką NOL w USA. Jak widać, ludzi fascynują niewidzialne obszary Nieznanego oraz jego wpływ na naszą realną Rzeczywistość. Różnie się mówi o Przedstawicielach tego niezwykłego świata, innego wymiaru Rzeczywistości, czy tylko świata lub nawet... wszechświata, kosmosu w innym sensie fizycznym. Takiego Kosmosu inaczej. I można rozpatrywać ten fenomen li tylko z psychologiczno-socjologicznego punktu widzenia. Można także uznać Ich za byty istniejące realnie w naszej Rzeczywistości, nie uciekając się do karkołomnych, psychologiczno-społecznych hipotez. Jedno jest pewne: Oni znają nas, a my Ich już od dawna, czego dowodem może być (i jest – sic!) malarstwo jaskiniowe i najwcześniejsza ustna tradycja naszego gatunku Homo sapiens (czasami ale nie zawsze) sapiens. W tej książce mam nadzieję udokumentować fakty częstych CE3 i innych, a także udowodnić, że takie Spotkania są jeszcze częstsze, niż kiedykolwiek w historii. Napisałem ja w celu i w nadziei, że książka ta pomoże nam wtedy, gdy Oni rozpoczną odwiedziny na skalę masową. Ona pomoże nam się przygotować do tej konfrontacji. Brad Steiger 19 lutego 1977 roku ROZDZIAŁ 1 – Bliskie Spotkania z Humanoidami. Odkąd człowiek stał się Człowiekiem, marzył o Innych Istotach – ludzkich w swym wyglądzie, albo o trochę odmiennej, albo superludzkiej rasie, która w pewnym czasie wmieszała się w ewolucję Homo sapiens. Tych Innych nazywaliśmy różnie: Aniołowie, Kosmici, Promieniści, Obcy, Nordycy, itd. – zaś w zależności od okoliczności: Szatanami czy Demonami – równie dobrze, jak Bogami czy Panami Kosmosu. Zresztą, jakiekolwiek nadalibyśmy Im miana, ten scenariusz objawień, spotkań, nawróceń, itd. pojawia się w każdej kulturze i jest przekazywany z kultury na kulturę, z cywilizacji na cywilizację poprzez przepaście czasu. Tajemniczy goście przybywają w ognistych rydwanach, tajemniczych kulach świateł i dziwnych napowietrznych wehikułach. Czasami ukazywani są w oślepiających ogniach świateł, czasem zbliżali się do świadków, zbliżali do kierowców samotnie przemierzających drogi, ale i nie tylko do nich. W tym stanie naszego śledztwa powinniśmy odrzucić wszelkie dogmaty, mające na celu identyfikację tych humanoidalnych istot, nawet wtedy, gdy ludzie mają naturę kolekcjonerów i klasyfikatorów – mających swego rodzaju manię układania wszystkiego w szufladkach i fiszkach kartotek. Ale nawet taka postawa klasyfikatora może być wielce użyteczną do zebrania hipotetycznych wyjaśnień CE3, które zostały stworzone przez ufologów, psychologów, psychiatrów i innych badaczy Nieznanego, które postaram się pokazać w tej książce. Każdy Czytelnik może potem wyselekcjonować swoją ulubioną hipotezę lub hipotezy, która(e) docierają do niego najbardziej, albo dojdzie do przekonania – o ile po raz pierwszy usłyszy o ufozjawisku – że coś w tym jednak jest. A oto krótki przegląd hipotez: 1. Hipoteza Pozaziemian – Istoty z UFO są astronautami, którzy są wysłannikami jednej lub kilku Pozaziemskich Cywilizacji, która(e) obserwują Ziemię od wielu stuleci. Swoją działalność utrzymują w tajemnicy z niewiadomych przyczyn; 2. Hipoteza tajemnicy wojskowej – Ufonauci są jedynie Ziemianami, którzy prowadzą tajne badania nad nowymi broniami lotniczymi[11], co wyjaśnia człekokształtny wygląd Przybyszów; 3. Hipoteza Alchemików – zasadzająca się do tego, że przed wiekami, tajne towarzystwo alchemików (Masonów, Różokrzyżowców) rozwinęło zaawansowaną technologię, która pozwoliła im przetrwać w ukryciu we wnętrzu Ziemi lub na dnie oceanów. Ludzie ci pomagają nam teraz w rozwoju, albo czekają na odpowiedni moment do zawładnięcia światem.[12] 4. Hipoteza deluzyjna – UFO i ich pasażerowie są niczym innym, jak czymś podobnym do projekcji holowizyjnej lub efektem wywołującym złudę wzrokową, wytwarzaną przez nieznane siły (patrz Hipotezy 2 i 3) w nieznanych celach i z nieznanych motywów. 5. Hipoteza nieznanej ziemskiej cywilizacji – NOL-e są nieznanymi formami życia znajd...
roman6922