Oznaczeni gęstości właściwej metodą kolby chateliera
Gęstość (właściwa) ρ- jest to masa jednostki objętości materiału bez uwzględniania porów wewnątrz materiału
Wzór: ρ= mVm= m2-m1Vm [g/cm3]
m- masa suchej sproszkowanej próbki [g]
m1- masa parownicy z niewykorzystaną próbką [g]
m2- masa parownicy z całą wykorzystaną próbką [g]
Vm- objętość próbki bez porów, odczyt na skali kolby [cm3], ( do kolby należy wlać denaturat do poziomu 0) 18 cm3
Badanie:
1 w moździerzu rozbijamy próbkę
2 przesiewamy rozbite kruszywo wrzucając do młynka i mieląc
3 przesiewamy przez sito (0,065)
4 dajemy na tackę i podgrzewamy ( pozbywamy się pary)
5 suszymy po czym studzimy w eksykatorze
6 bierzemy Kolbe de chateliera i nalewamy denaturat do poziomu 0
7 ważymy masę z parowniczką
8 wsypujemy do środka kolby 18 cm3
9 wazymy ponownie parowniczek
Gęstość pozorna (objętościowa) ρ – jest to masa jednostki objętości materiału wraz z zawartymi w niej porami.
ρ0 = ρp = mV0 [g/cm3 ; kg/dm3]
V0 = Vmateriałów + Vporów
m-masa próbki suchej [g]
V0 – objętość próbki z porami wewnątrz materiału
Próbka regularna:
Badanie bezpośrednie: suwmiarką dokładnie mierzymy później ważymy i podstawiamy do wzoru.
Próbki nieregularne:
Waga hydrostatyczna
ρ0 = ρp = mV0
V0 = m1-m2ρw
m- masa próbki suchej [g]
m1- masa nasyconej próbki ważonej w powietrzu [g]
m2- masa nasyconej próbki ważonej w wodzie [g]
ρw- gęstość wody [g/cm3] = 1g/cm3
Badanie :
Ważymy próbkę nasyconą w powietrzu i wodzie odejmujemy pierwszą od drugiej dzielać przez gęstość wody i mamy objętość. Pożniej podstawiamy do wzoru
Próbki nieregularne i porowate:
Zamkniecie porów powstaje przez:
1 Nasycenie wodą
2 nasycenie parafiną
Szczelność i porowatość:
Szczelność S – jest to stosunek gęstości objętościowej (ρ0) do gęstości (ρ) materiału
S = ρ0ρ * 100% ; S<100%
Porowatość p – jest to procentowa objętość wolnych przestrzeni w materiale.
p= (1-S)= (1- ρ0ρ ) * 100%
Podciąganie kapilarne: miarą podciągania kapilarnego jest zamiana masy w czasie
Próbkę materiału wsadzamy do kuwety z wodą i mierzymy ile dany materiał podciągnął w górę wodę co 5 minut.
Podciąganie kapilarne mirzymy w: beton komurkowy, ceramika porowata, ceramika spieczona beton.
Nasiąkliwość – jest to zdolność wchłaniania oraz utrzymania wody, przy maksymalnej jej zawartości. Wartość liczbową nasiąkliwości oblicza się ze stosunku ilości wody wchłoniętej do masy lub objętości próbki materiału.
nw= mn-msms * 100%
mn- masa próbki nasyconej
ms- masa próbki suchej
Ważymy suchą próbkę, następnie wkładamy całą do wody i co 5 minut ważymy
Wilgotność - ilość wody jaka jest w danym momęcie w materiale zależy głownie od warunków zewnętrznych nw= mn-msms * 100%
Badania:
1 Nasycenie materiału stopniowo np. kamień: (12;23 ponad poziom)badanie długotrwałe ale pozwala usunąć powietrze z wnętrza materiału
2 badanie nasiąkliwości 24h : ważymy materiał suchy następnie wkładamy cały do wody na 24 h. po wyciągnięciu waży się i odejmuje masę od masy próbki suchej podzielony przez mase próbki suchej ( ze wzoru) otrzymujemy wynik ale to nie jest calkowita nasiąkliwość
Miarą absorpcji kapilarnej ( podciąganie kapilarne) jest zmiana masy
PAPY
Oznaczenie asfaltu:
40/175 – temp. Mięknienia 38-47, penetracja w temp. 25 oC (stopień penetracji) 120-200, temp. Łamliwości < -12, ciągliwość w temp. 250C ( cm) <25
Budowa papy: posypka mineralna, masa powłokowa, nośnik (wkładka, osnowa), masa powłokowa, folia lub posypka mineralna drobnoziarnista.
Nośnik (osnowa): zapewnia papie wytrzymałość zwłaszcza na rozciąganie i przecięcia.
Rodzaje nośników: tektura, tkanina techniczna(jutowa, konopna, Lniana), welon z włókien szklanych (papy termozgrzewalne), folia aluminiowa, włóknina poliestrowa (papy termozgrzewalne)
Papa asfaltowa – oznaczenia
I333- papa izolacyjna ( tektura budowlana nasycona asfaltem)
P400/1200 – papa podkładowa na tekturze budowlanej
P100/1200 – papa podkładowa na welonie z włókien szklanych
W100/4000 – papa wierzchniego krycia na welonie z włókien szklanych
Papy termozgrzewalne
P200/3000 - Papa podkładowa na tkaninie szklanej
W100/2000 – Papa wierzchniego krycia na włókninie poliestrowej
W250/4000 – 250g/m2( gramatura (masa) nośnika / włókniny poliestrowej/ w 1 m2 papy; 4000g/m2( gramatura (masa) masy powłokowej/masy asfaltowo polimerowej/ w 1m2 papy
Penetracja - konsystencja wyrażona jako głębokość , w dziesiętnych częściach milimetra, na jaką wnika pionowo w próbkę badanego materiału znormalizowana igła w określonych warunkach temperatury, obciążenia i czasu obciążenia.
Warunki do badania: woda 25 oC , obciążenie 100 g, czas 5 s., trzy pomiary, wynikiem jest średnia artmetyczna, jednostka penetracji (10 Pen = 0,1 mm)
Temperatura mięknienia (pierścień i kula) - temperatura w której asfalt w znormalizowanych warunkach badania osiaga ustalona konsystencję.
Warunki Badania – woda o temp 30 oC (start) dla temp. ,mięknienia 80-150 oC , szybkość podgrzeania 5 oC/min, płytka dolna oddalona o 25mm, dwa pomiary, wynik średnia temperatura, temp TPiK [oC]
Temperatura łamliwości Fraasa – temperatura wyrażona w oC w której występuje pękniecie warstwy produktu asfaltowego o określonej równomiernej grubości pod wpływem określonych warunków naprężenia
Warunki Badania – temp., początkowa 10 oC wyższa od przewidywanej temp. łamliwości; szybkość oziębiania 1 oC/min; co jedna min zgięcie i wyprostowanie ; dwa pomiary (lub 4) ; wynik średnia temp ; temp Tł [oC]
Ciągliwość – długość próbki badanego asfaltu o określonym kształcie i wymiarach w chwili zerwania
Warunki Badania - woda tem 25 oC; szybkość naciągania 5 cm / min; trzy próbki; trzy pomiary; wynik długość próbki przy zerwaniu
Oznaczenie wytrzymałości na ściskanie
Próbki do bad: kostki sześcienne o kraw. 70±5mm lub 50±5mm lub walce, których średnica i wysokość są równe 70±5mm lub 50±5mm.
Ilość próbek: min 6 szt.
Przygotowanie próbek do bad.:
-próbki do badania należy wysuszyć do stałej masy w temp. 70±5°C ,
-próbki przed badaniem należy przez 24h klimatyzować w temp.20±5°C do osiągnięcia równowagi termicznej,
-przed badaniem należy z dokł. do 0,1mm zmierzyć wymiary przekroju poprzecznego (średnicę) próbek.
Rc=FA [MPa]
F – siła niszcząca [N]
A – pow. Przekroju [mm2]
Oznaczenie wytrzymałości na zginanie pod działaniem siły skupionej
Próbki do bad:
-grubość h:25÷100mm (większa niż dwukrotny wymiar największego ziarna w kamieniu)
-długość L:6×h
-szerokość b: powinna zawierać się między 50mm i trzykrotną grubością (50≤b≤3×h)
-rozstaw między rolkami podporowymi l:5×h
Ilość próbek: min 10 szt.
Rtf= 3*F*l2*b*h2[MPa]
F-siła niszcząca [N]
l-rozstaw między podporami [mm]
b-szerokość próbki [mm]
h-wysokość próbki[mm]
oznaczenie ścieralności metodą tarczy Boehme’go
Próbki do bad: sześciany o kraw. 71±1,5mm lub prostopadłościany z kwadratową podstawą o boku 71±1,5mm
Ilość próbek: 6szt.
-próbki do badania powinny być czyste i wysuszone do stałej masy w temp. 70°C
-przed badaniem ścieralności określić gęstość objętościową próbki ρb, mierząc jej boki z zaokrągleniem do 0,1mm i ważąc z dokł. 0,1g, także w celu ustalenia masy początkowej mi
Wykonanie badania:
-zamocować próbkę w uchwycie, obciążyć osiowo siłą 294±3N i wysypać na tor badawczy 20g standardowego ścierniwa (korundu)
-uruchomić tarczę, zwracając uwagę aby ścierniwo było równomiernie rozłożone na torze badawczym
-poddać próbkę 16 cyklom ścierania po 22 obroty każdy
...
frugo_007