Flaga lotniskowa Polskich Sił Powietrznych na Zachodzie.pdf

(131 KB) Pobierz
Flaga lotniskowa Polskich Sił Powietrznych na
Zachodzie
Czas powstania 1940–1945
Miejsce powstania Wielka Brytania
Wymiary długość: 190 cm, szerokość: 55 cm
Numer inwentarzowy MLP 873
Muzeum
Muzeum Lotnictwa Polskiego
Dostępność na ekspozycji
Tematy
wojna
Technika
szycie, barwienie
Materiał
tkanina jutowa
Prawa do obiektu Muzeum Lotnictwa Polskiego
Prawa do wizerunków cyfrowych wszystkie prawa zastrzeżone, MIK
Digitalizacja RPD MIK, projekt Wirtualne Muzea Małopolski
Tagi
lotnictwo, samolot, wojna, Wielka Brytania, wojsko, II wojna światowa, Polskie Siły
Powietrzne, patriotyzm, flaga, 2D, historia
Na podstawie ustawy z dnia 22 sierpnia 1940 roku i umowy z dnia 11 czerwca 1940 roku pomiędzy
rządami brytyjskim i polskim, strona brytyjska zezwoliła na utworzenie dwóch dywizjonów bombowych
z ośrodkiem szkolnym i wprowadziła dualizm dowódczy oraz prawo posługiwania się polskimi
symbolami narodowymi. Polscy lotnicy mieli nosić brytyjskie mundury z polskim orłem na czapce i
napisem „Poland” na górnej części rękawów, na samolotach mogły się pojawić polskie oznaczenia
lotnicze (pomniejszona szachownica obok kokardy RAF), a na lotniskach mogła być wywieszana polska
flaga lotnicza (poniżej flagi RAF).
Muzeum Lotnictwa Polskiego w swych zbiorach posiada dwie tego typu flagi — prezentowana należała
do jednego ze skrzydeł lotnictwa myśliwskiego PSP — 2. Polskiego Skrzydła Myśliwskiego. Stanowiło
ono siłę zdolną do wykonywania samodzielnych zadań nad terenem przeciwnika lub do skutecznej osłony
własnych eskadr bombowych i jednostek morskich. Dowództwo skrzydła spełniało funkcje operacyjne i
podlegało pod tym względem dowódcy brytyjskiej grupy taktycznej. Pod względem administracyjnym
podlegało natomiast dowódcy stacji (bazy) lotniczej, na której stacjonowało. Flaga wisiała przed
dowództwem.
Do zbiorów Muzeum Lotnictwa Polskiego została przekazana w latach 70. XX wieku i stanowi
unikatowe muzealium związane z Polskimi Siłami Powietrznymi na Zachodzie — do dziś w zbiorach
światowych zachowało się pięć sztuk tego typu flag, z czego tylko dwie w Polsce.
Opracowanie: Muzeum Lotnictwa Polskiego w Krakowie
$journalArticleCheck.getTitleMap().get($locale)
Artykuł niezatwierdzony
Artykuł niezatwierdzony
Szachownica na skrzydłach
Skąd wzięła się szachownica, która do dziś jest znakiem rozpoznawczym polskiego lotnictwa
wojskowego?
Wszystko za sprawą por. Stefana Steca, który na kadłubach dwóch samolotów, na których wykonywał
loty, miał wymalowany znak czteropolowej szachownicy. Znak do tego stopnia przypadł do gustu
dowódcy wojsk lotniczych ppłk. Hipolitowi Ossowskiemu, że 1 grudnia 1918 roku wydał on rozkaz
sankcjonujący go jako rozpoznawczy dla samolotów polskiego lotnictwa wojskowego.
Pierwsze samoloty, jakimi dysponowały polskie siły zbrojne, pochodziły z akcji odbicia maszyn
niemieckich (w październiku i listopadzie 1918 roku opanowano lotnisko w Warszawie i Krakowie,
zdobyto także bazę sprzętową w Poznaniu). Kwadratowy znak przyjęty jako obowiązujący ułatwiał
zamalowywanie niemieckiej swastyki. Łatwo zastępował także symbole widniejące na samolotach
produkowanych we Francji, Włoszech i w Wielkiej Brytanii, które zasilały zasoby polskich sił zbrojnych.
Rozkaz wydany w 1918 roku nie precyzował kwestii
obramowania, dlatego też początkowo malowano szachownicę
bez czerwono-białej bocznej linii.
Element identyfikacji był niezwykle istotny w czasie
podniebnych bitew i lotów rozpoznawczych, dlatego też dbano o
to, by symbole były czytelne i łatwo rozpoznawalne zarówno z
góry, z dołu, jak i z boku maszyny.
Opracowanie: Redakcja WMM
Zobacz
flagę z motywem szachownicy, która znajduje się w
zbiorach Muzeum Lotnictwa Polskiego w Krakowie.
Tagi:
wojna , Muzeum Lotnictwa Polskiego , samolot ,
szachownica , Stefan Stec , flaga , lotnictwo , Polskie Siły
Zbrojne na Zachodzie
Stefan Stec. Źródło:
N
arodowe Archiwum Cyfrowe
Zgłoś jeśli naruszono regulamin